Xo. 80. Zaterdag 7 Januari 1911. 26e Jaur£. Het vermiste kleinood. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. E. I>IELE.\IA\, Buitenland. FEUILLETON. Binnenland. COURANT. D»t blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUK KERUITG E VER AXEL. AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. DUITSCHLAND. Op het oogenblik zijn in de Eifel ier groepen bezig met het zoeken naar oudeen Dusseldorpsche groep, die 6 velden, een Keulsche groep, die 25 lelden, een Nederlandsche groep, die velden, en een Berlijnscbe groep, die velden ontgint. ENGELAND. Volgens de bladen heeft een onge- loemde vrouw de schuilplaats der mis- l&digers in de Sidney-straat aan de olitie verraden, teneinde de 6000 elooning te krijgen en zich te wreken tver de mishandeling, waaronder zij vroeger hunnerzijds geleden te kebben. De bladen melden voorts, dat er nog razekerheid over bestaat, wie een van gevonden lijmen is. Vrij zeker is dat beide mannen zelfmoord hebben jleegd. Daardoor zegt de Daily Chronicle ,-tr hebben zij zich aan de gerechtigheid onttrokken, nadat zij vele uren lang ruim duizend man politie en soldaten op een afstand hadden ge houden. Dit dramatische slottafreei, segt het blad, moge het wraakzuchtige rechtsgevoel van het volk bevredigen, maar het doet het allerminst het gewone recht van een beschaafd land. De Daily Telegraph spreekt het be richt tegen, dat de minister van binnen- landsche zaken bevel had gegeven, het belegerde huis iu brand te steken. De Daily Chronicle verzekert, dat de politie in een kastje bij de achterdeur een aantal bommen heeft gevonden. Zij vulden twee politiemantels, waarin zij naar het hoofdbureau der citypolitie werden overgebracht. De bommen hadden eenige waterschade bekomen. Volgens de Standard waren de overige bewoners van het huis in de Sidney- street er onkundig van, dat de twee misdadigers onder hun dak schuilden. De politie heeft drie verdachten aan gehouden, o.a. een vrouw Bessie Gers- bon, die in het huis woonde, maar zij zijn losgelaten. PORTUGAL. Naar uit Madrid gemeld wordt, maakte Dinsdasr de Imparcial een telegram uit Vigo openbaar, volgens welk de over heid* van Mongao, een stad aan de Portugeesche grens, beslag gelegd heeft op twee automobielen, die geladen waren met geweren en Portugal wilden binnen gaan. Het garnizoen van Va- len<ja-do-Minho zou order gekregen hebben uit Lissabon zich gereed te houden om op het eerste bevel naar een onbekende bestemming te ver trekken. De Imparcial spreekt als haar meening uit. dat er, niettegenstaande de offici- eele tegenspraak, opwinding heerscht in Portugal, niet wegens een konings gezinde beweging, maar om redenen van, socialen aard. OOSTENRIJK HONGARIJE. De toestand van den Keizer is be vredigend. Hij slaapt goed en doet geregeld zijn werk. De lijfarts hecht Hij vertelde haar van de verhouding tusschen hem zelf en den jongeren Richard, hoe innig die altoos was geweest en hoe vertrouwelijk, en hoe jj voor den knaap een tweede vader ;as geweest, en hoe zij aan elkaar gehecht waren. »Ja,« zeide hij, »onze echt-broederlijke terhouding is nooit door iets verstoord geworden, en zij z a 1 ook nooit door s verstoord worden, zoo God het wil. »Hoe gelukkig was je broer, dat hij zulk een trouwen en echten vriend in je bezat U fluisterde Renate. «Kind, wij waren 't beiden. Natuurlijk liepen onze wegen min of meer uiteen reeds daardoor, dat wij verschillende beroepen kozen, ik bij het leger, hij bij de wet. Maar onze harten zijn vereenigd gebleven. De moeite en zorg, die ik aan zijne opleiding besteedde, heeft hij mij door zijn schitterenden aanleg en grooten ijver ook rijkelijk beloond, en allermeest door zijne genegenheid. Als niet myn goede gesternte mij jou had doen vinden, mijn kind, dan zou mijn broer de eerste en de laatste in mijn hart aijn gebleven.* «Ik wil hem niet verdringen 1* riep Renate. «Tusschen hem en jou moet alles blijven wat het was. O, hij zou mij wel moeten haten, indien ik er anders over dacht 1 Nu reeds, voor ik hem heb gezien, is hij mij, door alles wat je mij van hem verteld hebt, alsof ik hem reeds jaren lang gekend had Je lacht?.... Maar heb je hem ook van m ij verteld En wat zeide hij - is hij werkelijk heel niet jaloersch op mij >Nu* de majoor dacht aan het laatste samenzijn met Richard «zoo heelemaal zuiver lijkt hij mij op dat stuk toch niet.* «Zoo Dan bevalt hij mij daarom nog te beter,* schertste Renate. «Maar, in ernst, Jiirgen dit wil ik je beloven dat ik nooit storend of verwijderend tusschen jullie beiden treden zal. Nooit Hij stelde deze woorden naast Ulla's laatste uitlating, naast haar even taaie als boosaardige streven om Richard's hart van hem los te maken, en een diep gevoel vanblijdschapendankbaarheid deed hem Renate's handen in de zijne sluiten. «Tk dank je voor dat woord,* zeide hij. «Het wischt een pijnlijke herinne ring in mij uit. Zijn huwelijk heeft hem zoo ongelukkig gemaakt. Tracht jij dus, Renate, hem den last, waar onder hij gebukt gaat, te verlichten.* «En Ulla vroeg zij zacht.. «Zij en ik hebüeu met elkander afge- daan, door hare schuld.* weinig beteekenis aan de ongesteldheid des Keizers en. heeft zich er top beperkt den patiënt eenige dagen huisarrest voor te schrijven. CHINA. Honderdvijftig aanzienlijke Chineezen te Sjanghai zijn j.l. Zondag ten huize van een hunner, Woeting-fang, bijeen gekomen en hebben het besluit genomen om den 15en Januari hun staart te laten afsnijden. JAPAN. De meeste beklaagden in het straf geding tegen de aanleggers van het complot tot vermoording van den keizer van Japan hebben bekend. Althans, dat de meesten der gedetineerden heb ben erkend, het plan te hebben gesmeed niet enkel den Keizer uit den weg te ruimen, maar ook de ministers. Voorts zou er op groote schaal brandstichting worden gepleegd en allerlei onrust en verwarring verwekt. Het geding is met gesloten deuren behandeldmaar toch is aan vele ad vocaten e. a. die er voor in aanmerking kwamen toelating verleend. Ook de leden van buitenlandsche legaties te Peking hadden toegang tot de terechtzitting. AMERIKA. President Tatt heeft de nieuwe reg. van Nicaragua formeel erkend. Hij zond een telegram aan den president van Nicaragua, waarin hy, namens het Amerikaansche volk en namens zichzelf zijn beste wenschen te kennen geeft voor regeering en volk van Nicaragua. De nieuwe Minister van Oorlog. Ter vervanging van generaal-majoor Cool, is benoemd tot Min. van Oorlog, de heer H. Colyn, lid van de Tweede Kamer voor Sneek. De heer H. Colijn is 22 Juni 1869 te Haarlemmermeer geboren. In 1892 werd hij benoemd tot tweede luitenant bij het Indische leger, als hoedanig hy deelnam aan de expeditie tegen Lombok en, na zijn overplaatsing naar Atjeh aan den strijd tegen Toekoe Oemar in 1896. In datzelfde jaar volgde zyn bevordering tot len luitenant. Hij werd toen belast met het bestuur over het eiland Poeloe-Weh en later met dat over de Sagi der XXV en die der XXII Moekims. Omstreeks 't midden van 1899 werd hij als colonne-commandant tevens bur gerlijk bestuurder gezonden naar de Westkust van Atjeh, waar hij in Au gustus 1901 by keuze bevorderd werd tot kapiteintevens werd hij toen benoemd tot adjudant van generaal Van Heutsz. In 't begin van 1903 werd hy belast met het bestuur van de Passtreek. In 1904 na het uitbreken van den Russisch- Japanschen oorlog werd hy naar Sabang gezonden, om daar toezicht te houden op de naleving der neutraliteitsvoor- schritten .door onze Regeering uitge vaardigd. Van Juni tot September 1904 vergezelde de heer Colijn generaal Van Heutsz naar Nederland. Na zijn terug keer in Indië bleef hij nog voornamelijk met het oog op de regeling van het «Is zijne liefde voor haar geheel ver vlogen «Reeds lang.* «En wij wij zijn zoo gelukkig I* «Morgen nog meer, RenateMorgen nog meer 1* fluisterde hy. Lenteweder Lentezon Daar achter lag voor Renate een nacht vol half wakende droomen.... Uit dit enge ka mertje de wijde wereld inUit bezol digde afhankelijkheid in heerlijke vrij heid Uit het alledaagsche in het onbe kende 1 Uit verborgenheid in het volle licht Maar mocht zij aan den tijd ook vleugels toewenschen tot aan hare ver- eeniging met den geliefden man toch bleef er op den grond van haar gemoed een vreemde angst, eene onverklaarbare beklemdheid. Tot in den slaap daar door vervolgd, ontwaakte Renate met een schrik.... Daar lachte de lentezon haar toe door het venster In haar eenvoudige bruidskleed, dat hare schoone vormen voortreffelijk deed uitkomen, getooid met myrtenkrans en sluier, en als eenig sieraad eeu myrthen- tuiltje op de borst, zoo stond zij in Litta von Stadelburg's salon, toen Saldorf binnentrad. Haar hart sloeg hem tege moet. Hij zelf echter bleef diep ont- roerd staan. Hij zette den helm af en snelde naar haar toe, om haar de handen te drukken. «Ik heb,* zeide hij, terwijl hij den blik liet glijden over hare liefelijke ver schijning «ik heb lang in verzoeking taan om je te behangen met een sieraad, dat nu, dat je niet onwur dig zou zijn geweest. Nu ben ik blij dat ik voor die verzoeking niet bezweken ben. Zoo als je nu voor mij staat, met niets vreemds, niets pronkerigs aan, zoo zal je naast mij voor het altaar staan.* •Ik dank je,« zeide zij, zalig blozend «ik dank je, dat je zoo goed in mijne ziel gelezen hebt.* Er reden twee rytuigen voor. «Beste majoor,* riep de gravin, in de kamer tredend «wij moeten nu in stappen. De baronesse Meysing komt juist de trap op.« «Een oogenblik nog, mevrouw de gravin.* Litta'8 gezicht was weer als enkel appeltjes. «Beste majoor,* zeide zij «wij zullen elkaar nu nog dikwijls in dit leven ont moeten naar ik hoop. Dus geen af scheid en geen vaarwel.... En u, lieve Renate, zal het zeker eene aangename herinnering blijven aan mijn huis, dat deze ridder u uit deze muren heeft ontvoerd.* De koetsen reden naar de kerk. Een kleine kring van getuigen stond in het rond, en heel niet talrijk waren de kerkbanken door nieuwsgierigen bezet, toen bij het dreunen van het orgel

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1911 | | pagina 1