n
No. 74.
Woensdag 14 December 1910.
20'
Juar|?.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELOI VA,
Buitenland.
FEUILLETON.
Hst vsrmists kleinood-
sjes
SCHE
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vry dagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
De mannelijke en vrouwelijke werk
lieden van de margarine-fabriek van
J. H. Mohr te Ottensen bij Hamburg
hebben een vergadering gehouden, om
verzet aan te teekenen tegen de be
wering van de firma, dat de kunstboter-
vergiftiging wel het gevolg kon zijn
van de afwezigheid van ettelijke voor
mannen en ervaren arbeiders op den
ig van een gemeenteraadsverkiezing.
De firma meende, dat er toen een
schadelijke stof in de kunstboter ge
komen kon zijn. De vergadering ver-
rde, dat op den dag van de ver
kiezing bijna alle bazen in de fabriek
ijjn geweest.
De verklaring van de firma vindt
trouwens weinig geloot. Men neemt
veeleer aan, dat zij onvoorzichtig
genoeg geweest is, door de kunstboter
een schadelijk dierlijk vet te mengen,
waarmede men nog geen voldoende
ervaring had opgedaan.
Uit allerlei plaatsen worden intusschen
nog steeds nieuwe gevallen van ver
giftiging gemeld. Te Dortmund zijn
vier gezinnen na het gebruik van de
margarine ziek geworden en dergelijke
berichten komen uit andere plaatsen
van het Rijnsch-Westfaalsche nijver-
heidsgebied. De overheid is rusteloos
in de weer, om de gevaarlijke margarine
in de winkels in beslag te nemen.
Bijna eiken dag worden er monsters
naar het rijksbureau voor volksgezond
heid gezonden.
Te Bremen zijn 50 gevallen van
vergiftiging bekend geworden.
Te Weissenfels ligt ook een heel
gezin ziek. En te Döbris is het kind
van een werkman aan margarine-ver
giftiging bezweken.
ENGELAND.
Lloyd George, te Bangor, en Chur
chill, te Swindon sprekende, hebben
Vrijdagavond beiden gezegd, dat deze
verkiezing over de Hoogerhuiskwestie
moet beslissen. Churchill zei ook, dat
de regeering een goede, aanzienlijke
en eensgezinde meerderheid zal hebben,
en noemde het onzin van Balfour te
zeggen, dat er over enkele maanden
een nieuwe verkiezing moet wezen.
Bonar Law heeft daarentegen te
Radcliffe gezegd, dat, indien de uitkomst
van de verkiezing zal wezen, dat de
regeering sedert Januari veld heeft
verloren, zij niet van den koning kan
verlangen, dat hij de grondwet omver
werpt.
Vrijdagavond zijn te Belfast in ver
band met de verkiezing opstootjes ge
weest. Een gepeupel gooide met steenen
honderden winkelruiten in. Verschei
den personen zijn gewond. Er zijn ook
revolverschoten gelost. Een helsch
werktuig, geworpen naar de deur van
een gebouw, waar een anti-katholieke
bijeenkomst werd gehouden, is ge
sprongen en heeft een man zwaar
gewond. Ten slotte joeg de politie de
menigte uiteen.
Zaterdagochtend om 10 uur trok een
groote menigte Mohamedanen door de
»En dat zegt u mij zoo maar leuk
weg riep zij, op Ulla toetredend,
alsof 't u of mij heel niet raakte L
»Ik bid u,« viel Ulla in »voor mij
is 'teen nekslag.*
»Maar hoe is dat mogelijk geweest?
Zoo opeens
»Ik weet er verder niets van. Over
zes weken al moet de bruiloft zijn.*
»Dat nest! Die kale rat riep Lotte
fcrijschend. Brengt zij hem een half
dozijn zakdoeken mee in haar huwelijk
En hoe loopt 't nu met u Knoopt
nu de lieve zwager zijn zak voor u dicht
Ulla walgde van deze taalmaar hare
bedreigde toekomst deed haar die wal
ging overwinnen.
»Ik werp mij in uwe armen,* zeide
Zij theatraal. >U hebt mij uwe liefde
geschonken, toen ik heel alleen uwe
partij opnam tegen den wil van Richard
en Jürgen in. Voor u is 'teen geluk,
dat u niet des majoors vrouw geworden
bent. O, wat. haat ik dien man.*
»Dat zou m ij n e zaak zijn geweest
riep Lotte grof. »Overigens heb ik van
de famielje Saldorf nu volop genoeg.
Dat ontbrak nog maar, die mamsel als
schoonzuster te krijgen 1 Eene famielje,
die zich zoo weggooit, valt niet in mijn
smaak. Ik kan goddank leven waar ik
wil, en op een paar duizend mark meer
of minder komt 't bij mij niet aan.*
Ulla voelde hoe de reddingsplank haar
uit de handen gleedmaar zij hield
zich goed.
»Ik heb,* zeide zij, »bij het krakeel
met mijn man, dat enkel over mijn
eerste bezoek bij u liep, dapper u de
hand boven het hoofd gehouden, in het
vertrouwen, dat uwe vriendschapsbewij
zen en beloften eerlijk waren gemeend.
Nu is het oogenblik gekomen om die op
de proef te stellen. Neem mij bij u in,
tot de beslissing zal gevallen zijn. Ik
reken daarop vast.*
Maar daarmede kwam zij slecht bij
hare buurvrouw aan.
»Hoor eens,* zeide Lotte Kleber
sik mag den twee heeren Saldorf geen
wapen tegen mij in de hand geven, door
den schijn op mij te laden alsof ik u
wilde verleiden tot het verbreken van
de echtelijke gemeenschap. Ik heb van
den heelen rommel genoeg. Allebei die
heeren kunnen mij gestolen worden. De
spons er over! Wilt u mij, zoolang
ik nog hier woon, komen bezoeken
best 1 Maar
Dit trof Ulla als een steek in het hart.
Haar trots vlamde op. Nu besefte zij
de laagheid dezer vrouw, en hoe dwaas
zij had gedaan zich met die vrouw
te geven.
wijk Marwari, te Calcutta in Engelsch-
Indië. Er werden twee compagnies
voetvolk met een maxim en een es-
kadion paardevolk tegen hen uitge
zonden. De komst der troepen had
echter niet de minste uitwerking op de
menigte. Zij trachtte door de ver
sperring heen te breken. De politie
viel op haar aan en, na een kort verweer
verspreidde de menigte zich. Er zijn
ongeveer 80 gewonden. De orde is
hersteld, maar de Mohamedanen blijven
in groote scharen te hoop loopen. Er
zijn eenige winkels geplunderd.
De onlusten zijn het gevolg vaneen
godsdiensttwist tusschen Hindoes en
Mohamedanen. Deze waren van plan
een koe te offeren, die bij de Hindoes
een heilig dier is.
BELGIE.
De koning heeft Vrijdag de commissie
uit de Kamer ontvangen, die hem het
antwoord der Kamer op de troonrede
kwam aanbieden. De koning heeft,
volgens de Vlaamsche Gazet van Brussel,
de volgende toespraak gehouden
Mijne Heeren. De goede verstand
houding der machten laat der natie toe,
zich gansch te wijden aan het openbaar
welzijn, aan de werken van vooruitgang
maatschappelijke overeenkomst.
Daarom dank ik de Kamer, dat zy in
het eerste adres, dat zij my zendt, be
vestigd heeft, dat nauwe banden het
Belgische volk aan het stamhuis ver
eenigen. De Kamer, die altijd zoo
verkleefd is aan het algemeen belang,
heeft hare werken hernomen. Hoogst
belangrijke vragen zijn hare bezorgdheid
waardig. Laat me vurige wenschen
uitbrengen, opdat zij er oplossingen aan
geve overeenkomstig de verlangens van
het land. Mijne regeering en ik zelf,
wij zullen niet nalaten haar in die taak
by te staan. Gij hebt, alsmede uwe
collega's, eene roerende genegenheid
voor de koningin betoond. Ik ben
verheugd haar dit mede te deelen en
ik maak van de gelegenheid gebruik
om in u al degenen te danken, die een
zoo hartelijke genegenheid uitgedrukt
hebben in deze dagen van onrust."
De koning heeft zich vervolgens met
de heeren der commissie onderhouden.
Tot den afgevaardigde Buyl zeide
koning Albert, die zeer veel belang
stelling toont voor alles wat met de
zeevaart te maken heeft: „U ken ik
reeds, meneer Buyl, uit uwe verdedi
ging in de Kamer van de belangen
onzer zeevisschers. Er is voor die
ongelukkigen nog heel wat te doen en
ik hoop, dat wy binnenkort tot een
bevredigende oplossing zullen komen."
RUSLAND.
In de jongste zitting van de begroo-
tingscommissie der Doema heeft de
vertegenwoordiger van den minister
van financiën verklaard dat de regeering
volstrekt niet weigerde de middelen
aan te vragen voor de volksscholen,
doch dat ze enkel weigerde zich voor
langen tijd te binden. Deze verklaring
was een verrassing, daar men uit de
vroegere uitlatingen der regeering niet
anders had kunDen opmaken, dan dat
de regeering tot geen krediet aanvrage
wenschte over te gaan. De begrootings-
»Ik zal geen voet meer bij u over
den vloer zetten,* zeide zij, op scham
peren toon. »Ik had hier nooit moeten
komen. Nu weet ik waarom de heeren
Von Saldorf mij voor u waarschuwden.*
Nog een minachtende blik en
haastig ging zij de deur uit, van kwaad
heid en angst nauwelijks in staat zich
op de been te houden.
De stilte in hare eigene woning sloeg
haar benauwend om het hart, alsof daar
binnen iets was dat haar bedreigde, dat
elk oogenblik op haar kon aanvallen.
Zij begon met in alle kamers licht aan
te steken. De duisternis beangstigde
haar. Die drieste, valsche vrouw daar
beneden te kunnen vernietigen, was
haar eenige wensch.
De ebbenhouten doos lag nog op den
vloer, het dozijn lange handschoenen
verstrooid over tapijt en tafel. Eu eens
klaps doken voor Ulla in lange rij de
nog onbetaalde rekeningen op. De ju
welier voorop, met zesduizend mark voor
zilvergerei. Dan de modiste, de kok,
1 de bloemist.
Zij dacht niet aan haar eigen wange
drag, aan hare verregaande lichtzinnig
heid. Zij dacht slechts aan de valsch-
heid van die vrouw daar beneden, door
welke zij zich als eene gans had laten
verstrikken.
Wat nu Met Richard naar een
provinciestadje trekken, om zich daar
dood te kniezen Gekkin die zij was,
om het krakeel met haren man zoo tot
een uiterste te drijven, dat er aan eene
verzoening niet meer te denken viel 1
Zij dacht niet aan hetgeen zij Richard
had aangedaan, en hoe hy daaronder
leed. Zij dacht slechts aan hare eigene
toekomst, aan het in puin storten van
al hare verwachtingen en lusten. En
daarover wrong zij hare handen.
Daar werd gescheld. Een zweempje
van hoop deed Ulla's gezicht opklaren....
Zou 't Lotte Kleber wezen, die van hare
weigering berouw gekregen had en hare
belofte kwam hernieuwen Er nader
den schreden. De kamerdeur ging
open
»Goeden avond, Ulla!*
Het was haar broeder de luitenant,
in civiel, die haar de hand toestak.
»Felix 1 Jij:?*
»Wel zeker! Ik wou toch eens
kijken
»Dat is aardig van je. Ga zitten.*
»Is je man thuis Jullie leeft hier
in pracht en heerlijkheid, naar ik hoor!
Eckhoff, die bij jullie was, heeft het mij
verteld. Sprookjes uit de Duizend-en
een-Nacht, hm Je bent overigens
eene verduiveld knappe Sheherezade,,
Ullaatje
Praat toch zoo'n onzin niet,* snibde zij.
»Ik wou maar dat ik ook zoo'n zwager
met eene dikke portemonnee achter
mij had. Mijn oude heer wordt zoo
karig
