jVo. 66.
Woensdag 16 November 1910.^6' .iaiarj,'.
Hst vermists kleinood.
Niéuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSCHE m courant.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITG EVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote lettere worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrydagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Heel Hamburg loopt op het oogenblik
uit naar Neueugamme, een plaats in
de buurt waar de stad hare groenten
en vruchten vandaan pleegt te krygen,
om een wonderlijk verschijnsel in
oogenschouw te nemen. De ingenieurs
van de stad waren daar aan het boren
aaar water voor de drinkwaterleiding,
toen op een goeden dag uit een van
de boorgaten met oorverdoovend geraas
een geweldige modderstraal uit 230 M.
diepte opspoot. Iedereen in de nabijheid
borg het lijf. Toen men later het
boorgat weer naderde de bevelen
moesten op stukjes papier geschreven
worden, daar geen stem het lawaai
kon overschreeuwen was de water
straal verdwenen, maar hoorde men
een sterke luchtstrooming zich uit de
aarde een weg banen brongas. Op
een zeker oogenblik vatte het vuur,
aan de vonk uit een locomobiel, een
weggeworpen sigaar oi wat ook. En
sedert dien tijd ziet men nu in Neuen-
gamqie drie reusachtige vuurzuilen uit
den grond schieten, als drie blaas-
vlammen uit een soldeerlampeen
recht omhoog, de andere twee recht
hoekig daarop. De vlammen zijn
'aavonds mijlen ver zichtbaar en het
geluid ervan is op 10 K.M. nog verneem
baar. De spoor erheen maakt drukke
zaken en de herbergen en koffiehuizen
in de buurt niet minder.
Uit heel Duitschland komen, behalve
over was der rivieren en overstroo
mingen, ook berichten over sneeuw
stormen.
Te Kiel had het Vrijdag bij de af
zending van het bericht vier uur aan
een stuk gesneeuwd. Te Hamburg
was ten gevolge van den sneeuwstorm
de telegrafische gemeenschap met West
en Zuid-Duitschland, Italië, Zwitserland,
België, Nederland, Frankrijk en Rusland
bijna geheel verbroken.
Te München-Gladbach zijn op de
Martini-markt een heele rij kramen
omgewaaid. De koopwaren lagen over
het plein verspreid.
In Hannover en Thuringen hebben
de sneeuwstormen het spoorwegverkeer
ontredderd. De Werra en de Saaie
overstroomen hare oevers.
FRANKRIJK.
Het booze weer op de Fransche Ka-
naalkust en in een groot deel van
Frankrijk blijft aanhouden. De visschers
hebben het wee,r hard te verantwoorden
gehad en er komen uit tal van plaatsen
berichten van scheepsrampen, waar
menschenlevens bij te betreuren zijn.
Te Boulogne werd een logger bij den
ingang van de haven aangevaren door
een uitgaand stoomschip en zonk. De
reddingboot, die de opvarenden van de
logger wilde afhalen werd op de kust
geworpen.
Een tweede reddingboot, kleiner dan
de eerste, slaagde er in de schipbreuke
lingen op te nemen, maar de te zwaar
geladen boot sloeg om. Van drie schip
breukelingen zijn de lijken aangespoeld;
één verkeert er in levensgevaar en
elf man zijn verdwenen.
Mevrouw Grützig, in de zoete hoop
haars harten, omarmde hare vriendin op
het oogenblik toen in het salon de aan
stalten begonnen te vertrekken. Beiden
rezen op, om niet de laatsten te blijven.
Zij stonden in eene groep onder den
kroonluchter, toen de gehuurde knecht
langs haar heen kwam, om voor eene
andere dame een vergeten bouquet te
halen. In zijne haast zette de man den
voet op mevrouw Grützig's kleed, en
daar de man tegelijkertijd zich in be
weging zette om Ulla te bereiked,
scheurde de dunne stof in een langen
reep, waarbij ook de zijden voering los
raakte. Daar rolde uit deze scheur een
klein voorwerp te voorschijn, dat op het
tapijt als een glinsterende dauwdrop
bleef liggen. Kreten van verrassing
gingen op toen plotseling Lotte Kleber
als een havik toeschoot en het ding op-
»Mijn oorknop 1 Mijn blauwe diamant!*
Algemeene stilte.
»Nu maar hoor eens mevrouw
begon Lotte Kleber, vlamrood
in het gezicht.
„Maar mevrouw I* stiet de
opperhoutvestersdame uit, verbysterd
rondkijkend. »Ik ben perplex
»Dat kan iedereen wel zeggen riep
de teedere vriendin. »Het is, ronduit
gesprokenhet is curieus, mevrouw!*
»Ik zweer u ik wil dood vallen,
als ik begrijp hoe dit mogelijk was!....
Het spijt mij zoo ontzettend zoo ont
zettend* zij brak los in tranen
»voor dat arme meisje
Richard, die er bij stond, was zoo
wit als een doek geworden, en het hart
sloeg hem tegen de ribben. Juist wilde
hij aan het tooneel een einde maken,
toen Ulla, door de tranenrijke hulpeloos
heid van mevrouw Grützig en door de
gloeiende verontwaardiging van mevrouw
Kleber onweerstaanbaar geprikkeld, in
een luid gelach losbarstte en applaudis-
seerend in de handen klapte. Op dit
oogenblik van allerhoogste spanning
werkte deze uitbarsting van vtoolijkheid
op al de omstanders verlichtend. Over
al de beteuterde gezichten gleed een
glimlach, die zich al sterker prononceerde,
naar gelang Ulla aan haar temperament
den teugel vierde.
»Neen maar dat is de koddigste
geschiedenis van de wereld!* riep zij,
zich de oogen afdrogend, zonder een
flauw vermoeden van hetgeen er bij
deze woorden in Richard's binnenste
omging. Mevrouw Grützig draagt twee
jaar lang een kapitaal van achtduizend
mark in de voering van haar japon, en
zij weet er niets van 1 Mevrouw Kleber
De visscheraboot 172 d'Equibon is
vergaan bij WIssant. Van de negen
opvarenden zijn er twee gered. De
visscherslogger St. Charles, van St.
Valéry-sur-Somme, is vergaan bij Gris-
Nez en men vreest dat de geheele
bemanning den dood in de golven ge
vonden heeft.
Uit Calais wordt gemeld, dat men
het aantal visschers, te Boulogne thuis
behoorend, die in den storm van Don
derdagnacht en Vrijdagmorgen omge
komen zijn, op dertig schat.
Te Perpignan is een visschersboot
vergaan met de geheele bemanning,
die uit zes menschen bestond.
De aanhoudende regens der laatste
week doen ook het water der rivieren
onrustbarend stijgen, zoodat overstroo
mingen op vele plaatsen voorkomen.
Parys maakt zich ongerust over een
herhaling van het hooge water van den
afgeloopen winter.
Uit verschillende plaatsen meldt men
zwaren sneeuwvalzoo uit Gex in het
departement Ain. Te Morez is een
herder, omgekomen van koude, ge
vonden in de sneeuw.
Zes man van het tweede bataljon
alpenjagers zijn Vrijdagochtend in den
Frejus-pas onder een lawine bedolven,
waarbij er een het leven verloor.
PORTUGAL.
Men weet, dat koning Manuel Portugal
bij het uitbreken van de omwenteling
zoo overhaast verlaten heeft, dat hij
nauwlijks de noodige bagage mee kon
nemen. Zijn eigendommen zijn hem
brengt politie en justitie op de been,
huiszoeking, moord en doodslag, en
al dien tijd sleept mevrouw Grützig het
kleinood overal met zich rond, zoo on
schuldig als een pasgeboren kind 1*
Hier brak ook Lotte Kleber, meer uit
woede dan uit blijdschap, in een scha
teren uit, terwijl de niet tot de famielje
behoorende personen in vroolijke luim
den aftocht bliezen.
XXVI.
Mijne beste vriendin,* fluisterde me
vrouw Grützig en liep nogmaals naar
de verbolgene toe »ik kan mij Diet
verklaren
»Ik ook niet,* beet Lotte Kleber baai-
toe. »Maar laten wij niet veel woorden
er over vuil maken, mevrouw. Ik heb
mijn oorknop terug en dat is de
hoofdzaak.*
»Ik wil op staanden voet dit arme
meisje
»Oeh wat arme meisje viel Lotte
grimmig in. »Die zal geen beroerte
er van krygen! Maar ik ik voel bij
dergelijke scènes het hart mij in de.keel
schieten Adieu
Terwijl mevrouw Grützig's gehavende
sleep over den drempel verdweeo,
heerschte er in het salon zwijgen. Plot
seling kwam de majoor met groote
stappen op mevrouw Kleber toe.
»Wij beiden, mijn broer en ik,* zoo
sprak hij, nadrukkelijk en luid, »hebben
nu nagezonden. Zeer zorgvuldig is er
geschift wat staatseigendom en wat
particulier bezit des konings was. Een
vertegenwoordiger van Manuel was er
voor naar Lissabon gegaan en heeftin
verleg met een door de voorloopige
regeering der republiek benoemde com
missie alle bezittingen van Manuel
bijeengezocht. Uit het paleis werd
niets gemist en de slaapkamer van den
koning werd nog geheel gevonden
zooals de koning die verlaten had. Er
werd ook daar niets gemist van de
kleine snuisteryen, lijfgoed, enz. De
republikeinsche commissie toonde zich
zeer tegemoetkomend en stond er in
twijfelachtige gevallen steeds op, dat
de voorwerpen den koning toegezonden
zouden worden. Bij deze gelegenheid
is ook gebleken hoe eenvoudig de
garderobe des konings was. Zij telde
slechts twaalf pakken, een aantal, waar
menige rijke fat zeker geen genoegen
mee zou nemen.
De Seculo, het te Lissabon ver
schonende blad, meldt, dat de Lissa-
bonsche gas-maatschappij beslag heeft
laten leggen op een bezitting van de
koningin-weduwe Maria Pia, konipg
Manuel's grootmoeder. Zij moet aan
de maatschappy nog altijd een gas-
rekeningetje van 80,000 frank betalen.
Er wordt ook gezegd, dat de maat
schappy aan den koning geschreven
heeft om hem te vragen of hij die
schuld soms betalen wilde. Het eigen
dom, waar de maatschappy beslag op
heeft lateD leggen, is een villa te
Estorill, een mode-badplaats.
nooit aan de schuld van de door jj .ver
gde geloofd, hebben heiden voor het
meisje partij gekozen. Daarom ,i£ het
ons eene bijzondere voldppning, nu de
waarpeid aan het licht te zien kopien-
En voor u moge dit eene les zijn, om
niet weep lichtvaardig een mensqh zijne
eer te ontrooven.*
»Met uw verlof,* riposteerde Lotte
Kleber »als u destyds er bij waart
»Ik kan enkel herhalen dat het eene
wreedheid was, op eene bloote verden
king po overijld tot het uiterste over te
gaan. Ik zou op dit oogenblik niet
gaarne in uwe schoenen staan.*
»Nu nog mooier!* riep Ülla^ tusscheu-
beide tredend. »Bij al de ergernis nu
ook nog zich de les te moeteu laten
lezen, dat is wel een beetje te veel
opeens
>Niet waar?* zeide Lotte Kleber, de
jonge vrouw dankbaar tot zich trekkend.
»In plaats van mijn harteleed te sparen,
zooals deze engel doet, slaat men er nog
op, alsof 't van bordpapier was En
mijnheer Saldorf, die schijnt van den
schrik totaal met stomheid te zijn ge
slagen Ja ja, iedereeu schiet wel
eens een bok, dien hij dan later op zijne
rekening krijgt. Eu daarom most maar
niemand zich zoo op 't hooge paard zettqn
en den zedenmeester uithangen... Dus,
goeden nacht, mijn engeldit tot
Ulla. »Morgen zie ik u weer, niet waar?c
