No. 59.
Zaterdag 22 October 1910.
20e Jaar^.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAfl,
Buitenland.
FEUILLETON.
Het vermiste kleinood.
Binnenland.
IXEUSfMs® COURANT.
DU blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—ÜITG EVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
Vrees voor de ernstige gevolgen van
een langer voortzetten van het avontuur
heeft het stakingscomité doen besluiten,
de staking een einde te maken
het valt niet te betwijfelen dat de
spoorwegbeambten misschien wel
met heimelijke vreugde aan het
bevel van het comité zullen gehoor
zamen. Reeds de eerste dagen der
ng waren er teekenen, dat dé
staking niet zoo algemeen was als de
leiders hun volgelingen en het publiek
wilden wijs maken. Maar die leiders,
beter wisten, zaten eenmaal in het
van wal geduwde schuitje en
moesten meevaren, de onbekende toe
komst tegemoet. Met niet genoeg at
te keuren hardnekkigheid sterkten de
socialistische bladen de stakers in hun
opzetzij stelden de staking voor als
volkomen geslaagd, wellicht vréezend
voor het verlies van eigen gezag bij
het proletariaat, als zij de zaak te
spoedig gewonnen gaven. Maar de
Regeering toonde zich voor geen ge
ruchtje vervaard, zij nam haar maat-
regelen om den dienst nog zooveel
mogelijk te verzekeren en zorgde door
uitgebreide maatregelen voor het be
waren der orde.
In hoeverre de staking het personeel
voordeel heeft gebracht, staat nog te
bezien.
ENGELAND.
Het geding tegen Crippen, beklaagd
van moord op zyn verdwenen vrouw
>Nu, en die arme Kleber», hernam de
opperhoutvestersvrouw die werd bij
slot van rekening totaal geboycot. Op
hare uitnoodigingen kreeg zij van nu af
geregeld bedankjes. Eindelijk hield zij
het zoo niet meer uit, verkocht hare villa
eo ging er van door. En nu slaat zij
hare tent op onder hetzelfde dak met u
mijnheer Von Saldorf! Ja ja, 't kan
wonderlijk loopen in de wereld U
»Nu«, zeide Ulla, mede opstaande
het zal wel interessant zijn, die mevronw
Kleber te leeren kennen.»
Richard dacht aan zijnen gang naar
de villa Kleber, dien zijn wankelend
rechtsgevoel hem had doen ondernemen
aan de grenzenlooze ruwheid, waarmede
die vrouw smaad en schande had gehoopt
op Renate; aan hare gemeene uitingen
over Jiirgen, en eene walging rees
in hem op. Eene walging tegen het
scherpe stemgeluid van de opperhout
vestersvrouw. Eene walging ook tegen
het plan van Ulla om mevrouw Kleber
uit te vragen.
>Ik ben 't volkomen met u ééns, me
vrouw kwekte mevrouw Grützig, Ulla
de hand drukkend. »Zóó iets mag men
niet over den kant laten gaan. 't
Dinsdag te Londen begonnen voor
een gezworenen-rechtbank. Er was veel
belangstelling, vooral van dames.
Het grootste deel van de eerste zit
ting werd, nadat Crippen op de vraag
van den president had verklaard niet
schuldig te pleiten, ingenomen door de
uiteenzetting van de aanklacht door
Muir, den advocaat van de Kroon, die
de gezworenen bijna 2 uur lang toe
sprak. Hij ging den levensloop van
Crippen en diens vermoorde vrouw
zorgvuldig na en kwam tot de slotsom,
dat de in Hilldrop Crescent in een
kelder verborgen en ontdekte over
blijfselen, zonder eenigen twijfel van
Belle Elmore waren. Muir betoogde,
dat Crippen haar eerst met hyoscine
Vergiftigde en daarna aan stukken
sneed, zooals alleen een heelmeester,
als Crippen is gebleken te zijn, dat
vermag.
Na het betoog van Muir zijn de eerste
getuigen gehoord, waaronder Bruce
Miller, die uit Amerika was overge
komen. Hij wraakte Crippen's be we
ring, dat Belle Elmore met hem (get.)
weggeloopen zou zijn. Hij zeide eerst
haar nooit gezien te hebben, maar er
kende later met haar gecoquetteerd te
hebben, zonder evenwel ooit haar min
naar te zijn geweest.
Nog een rechtszaak, die te Londen
voorkwam, werpt licht op huiswerk,
waarvan men misschien niet had ge
dacht, dat het zoo slecht betaald wordt.
Een firma, die prentbriefkaarten in den
handel brengt, stelde een eisch van
f 68 schadevergoeding in tegen een
vrouw, die zich artiest noemt en het
misschien is, wegens het verknoeien
van 6300 prentbriefkaarten gezichten
uit Londen die haar ter kleuring
waren toevertrouwd. Zy eischte daar
entegen 37.80 wegens geleverd werk
op die kaarten.
De firma had allerlei klachten. Op
een kaart was het water van de Theems
niet natuurlijk gekleurd, op een ander
had het gerechtshof een geel dak ge
kregen, op een derde waren de jassen
van een rij soldaten met één penseel
streek scharlaken gekleurd ze hadden
een voor een behandeld moeten worden
LZ.
De tegen-eisch van de artieste was
overeenkomstig de bedongen voorwaar
den. Het kleuren werd betaald met
6 voor de duizend kaarten, d. i. zes
cent voor de tienEen vakman ver
klaarde, dat hij heel,wat slechter prent
kaarten had gezien dan deze. Hy
vond ze voor het geld best. Een
ander getuige zei, dat men met dit
kleuren, als men heel hard werkte,
1.80 daags kon verdienen.
De rechter wees den eisch der firma
af, en kende de artieste 33.60 voor
haar werk toe.
waarachtig ook geen kleinigheid, zoo
maar ineens voor eene waarde van acht
duizend mark te verliezen. En u zult
zieu dat Charlotte Kleber toch wel eene
interessante dame is ofschoon zij na
tuurlijk hare gebreken heeft, zooals wij
allemaal.... Nu, adieu, mijnheer Von
Saldorf. Het is ons een waar genoegen
geweest, u weêr te zien en ook uwe
charmante echtgenoote te hebben mogen
leeren kennen.»
Het ontzettende vrouwspersoon, dat
letterlijk aan man en dochter het woord
niet liet, blies eindelijk den aftocht.
Toen de deur in het slot viel, wendde
Ulla zich eensklaps tot Richard met de
vraag: »Heb je die Kleber dan nooit
gezien
Het kookte in hem maar hij bedwong
zich Wat viel er nog te verzwijgen
Hij dacht aan Jiirgen en de zekerheid
rees in hem op, dat die vrouw hierheen
gekomen was om een laatsten aanslag
op zijnen broeder te doen.
>Je bent,* zeide hij, Ulla scherp aan
kijkend, »je bent daar door die boos
aardige kletskous geïnteresseerd geworden
voor eene persoon, die voor Jiirgen en
mij reeds lang heeft opgehouden te
bestaan.»
Het hinderde hem ontzettend, dat hij
in Ulla's liefde niet genoeg vertrouwen
had om open kaart met haar te spelen
en haar rondweg te zeggen welke de
aanleiding tot zijn bezoek was geweest,
TWEEDE KAMER.
In de Dinsdag gehouden zitting werd
goedgekeurd de suppletoire marinebe
grooting voor toekenning van voeding-
geld aan gehuwde onderofficieren met
den rang van sergeant en hooger.
»Alweer Jiirgen!» riep Ulla spottend.
Men kan zoowaar geen vinger in de
asch steken, of Jürgen moet er bij worden
gehaald! 't Is ongeloofelijk
Richard deed alsof hij dezen uitval
niet hoorde, hoewel hij diep er door werd
gekrenkt.
»Die Kleber,» zeide hij snel, »is de
zuster van miin broers overledene vrouw
een schepsel van het vulgairste slag,
en dus dóarom alleen reeds geen omgang
voor jou. Maar wat de zaak nog on
mogelijker maakt, is de verhouding in
welke zij sinds getracht heeft te treden
tot Jürgen. Zij heeft hem letterlijk ver
volgd. Dit moet je genoeg wezen. Ulla,
om je van die vrouw zoo ver mogelijk
op een afstand te houden.»
»Dat weet ik nog niet,» antwoordde
zij, met het voorheen door hem zoozeer
bewonderde flikkeren in hare oogen.
»Zoo apodictisch, mijn beste, laat ik mij
toch niet voorschrijven mat wie ik al dan
niet zal mogen omgaan. Ik behoef mij
toch voor Jürgen niet partij te stellen.
»Ik zeg je, Ulla,» riep Richard driftig
»ik zeg je dat je die vrouvr niet kunt
aanhalen zonder Jürgen uit ons huis te
jagen. Het dunkt mij reeds zéér de
vraag, of hij nog een voet over onzen
drempel zal zetten, wanneer hij weet
dat die vrouw onder ons woont. ,Jij kent
de verhouding uiet je weet niet hoe
zij hem jheeft vervolgd. Laat dus je
vingers er af, Ulla! Je kunt Jürgen
Daarna werd behandeld de supple
toire oorlogsbegrooting voor verschil
lende onderwerpen.
De heer Duymaer van Twist opperde
bedenking tegen 's Ministers voorstel
ten opzichte der militaire muziek
korpsen.
Hij wilde dat bij het leger volstaan
werd met eenvoudige fanfarekorpsen,
gevormd uit tamboers en hoornblazers.
De heer Ter Laan besprak de on
waardige concurrentie door militaire
musici den burgercorpsen aangedaan.
De Minister, zijn voorstel verdedi
gende, was tegen de omzetting der
muziekkorpsen in fanfarekorpsen.
Met 39 tegen 23 stemmen werd aan
genomen een motie van den heer Mar-
chant, het oordeel uitsprekende dat de
militaire muziek behoort te bestaan uit
fanfarekorpsen op eenvoudigen voet.
In de voortgezette behandeling van
Woensdag bestreed de heer Duijs de
voorgestelde uitbreiding van het korps
marechaussees en vooral de stationee
ring eener groote brigade te Apeldoorn,
daar deze volgens spr. slechts diende
als een escorte voor H. M. de Koningin.
Minister Cool verdedigde de voor
stellen.
Met 41 tegen 32 stemmen verwierp
de Kamer het regeeringsvoorstel tot
instelling van een hootdadministratie
bij de marechaussee.
Met 65 tegen 7 stemmen werd de
voorgestelde uitbreiding van het korps
marechaussee aangenomen.
Donderdag behandelde de Kamer de
Bakkerswet en een ontwerp tot instelling
van bakkersraden.
niet verder van je vervreemden dan door
toenadering tot die vrouw.»
»Ik heb nooit gedacht,» gaf zij met
vlammende oogen ten antwoord, »dat ik
bij mijn huwelijk met jou zou komen te
staan onder de voogdijschap van je broer 1
En wat het andere betreft, je broêr
zou misschien aan die vrouw nog zoo'n
slechte partij niet doen. De eene zuster
is zoo goed als de andere en zeker
is haar geld toch goed. Jouw erfdeel
zou des te grooter er door worden.»
Zij Was zóó woedend over het haar
geweigerde diner, dat zij haar tempera
ment niet kon bedwingen. Anders zon
zij zeker wat beter op haar woorden
hebben gepast. Op Richard echter bleef
de uitwerking dezelfde.
»Ik geef je mijn woord», zeide hij met
nadruk, »dat die vrouw geen voet in
onze woning zal zetten, en dat ik zoo
spoedig mogelijk het huurcontract zal
ontbinden en eene andere woning be
trekken, om Jürgen de onaangenaamheid
te besparen van voorbij hare deur te
moeten, misschien haar tegen het lijf te
loopen. Wij zullen ons wat bekrimpen,
om hem dit offer te kunnen brengen.
En nu weet je dus, Ulla, wat je hebt
te doen en te laten.»
»JawelDank je. Verder nog iets
van je orders riep zij, nerveus lac i 1,
hoewel bleek en trillend van woede.
Hij verliet zonder een woord nog de
kamer.