20e Jaar£.
Woensdag 28 September 1910.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. ÜIELEHVAX.
Buitenland.
FEUILLETON.
Het vermiste kleinood.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKERUITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Vrijdagochtend heelt men in de hotel
kamer, waarin de van spionage ver
dachte Engelschman Trench te Emden
zijn intrek had gehad, een doos met
bliksemlichtpatronen, drie dagboeken,
twintig fotografieën en plattegronden
van vestingwerken en kaarten van
kustbatterijen te Kiel, Wilhelmshaven,
aan het Noord-Oostzee-kanaal, te Kux-
haven, op Helgoland, Wangeroog, Bor-
kum en aan den mond van de Eems
gevonden, met aanteekeningen be
treffende de betonning van het vaar
water. De papieren zaten in de sloop
om de matras en werden bij het schoon
maken van de kamer ontdekt.
FRANKRIJK.
Het assisenhof van het Kanaal-de
partement heeft den moordenaar van
baron van Montrond, den negentien
jarigen Gueret, tot levenslangen dwang
arbeid veroordeeld. Men herinnert
zich misschien dat Gueret, een vroegere
kaecht van den baron, in den nacht
van 15 op 16 Mei in diens slaapkamer
op het buitengoed te Martinvast is
binnengedrongen en daar den slapenden
ouden man met een pistoolschot in het
hootd heeft afgemaakt. Met tweehonderd
irank en enkele sieraden maakte de
moordenaar zich uit de voeten.
RUSLAND.
Een met een stoomschip uit Odessa
te Cherson aangekomen reiziger is ge
Vlug gleed het bootje over het gladde
water, dat gloeide en sprankelde in den
avondzonnegloed. De bergen rondom
prijkten met de prachtigste kleuren
bet rijkst in de bovenluchtwant lager
hing een purperkleurig waas, van gouden
licht verheerlijkt.
Renate meende een sprookje te be
leven. Dit geluidlooze voortglijden bracht
haar gemoed in een droomzoete kalmte.
Het was alsof de druk van het verleden
en de zorg voor de toekomst van haar
afvielen, alsof zy eene lucht ademde,
reeds niet meer van deze wereld. Zoo
rat zij, met de handen op de knieën
gevouwen en tuurde in de glanzende
verte. En al deze rust, al deze vrede
dit voelde zij onbewust gingen
uit van den man, die daar zoo kalm en
«terk de riemen hanteerde.
Saldorf wilde haar zwijgen niet ver
atoren. Hy wist dat er tusschen dit
meisje en hem eene onuitgesprokene
aympathie was eene sympathie, die
berustte op wederkeerige waardeering.
De droomerige uitdrukking harer oogen
bekoorde hem opnieuw. Voor hem droeg
zij geen masker meer. Zooals hij haar
rag, zoo was zij.
storven ouder verschijnselen, die aan
cholera doen denken. De stoomboot
wordt in Otsjakof in quarantaine ge
houden.
Uit pas openbaar gemaakte ambte
lijke opgaven blijkt dat het aantal
ziekte- en sterfgevallen in het leger in
het jaar 1909 een belangrijke vermeer
dering toont, vergeleken bij de cijfers
van het voorafgaande jaar. Aan cholera
stierven 7 officieren en 144 soldaten.
Als oorzaak der cholera wordt opge
geven het drinken van onzuiver water
eu vau kwas, een Russischen nationalen
drank, alsmede het gebruik vau onrijpe
of ongewasschen vruchten. Slechts in
zeer weinige gevallen was besmetting
door den omgang met cholera-zieken
voorgekomen.
Er wordt verder in 't algemeen ge
klaagd over te weinig zorg voor zuiver
drinkwater eu gebrek aan zindelykheid
in het algemeen, als oorzaken van
allerlei ziekten.
In een voorstad van Moskou is in
het bed der Moskwa een groote ver
zameling kanonskogels ontdekt. Er
zijn reeds 77 kogels bovengehaald.
Ongeveer honderd moeten er nog op
den bodem der rivier liggen.
TURKIJE.
Bij Kassaba in Macedonië heeft een
gevecht van drie uren plaats gehad
tusschen Turksche troepen en een
onbekende bende. Drie komitadji's
werden gedood en een gewond. De
rest vluphtte.
Bij Prevesa heeft een Grieksche bende
getracht de Turksche grens te over
schrijden. Een gevecht met de grens
wacht volgde. Twee Grieken sneuvel
den. Daarna nam de bende de vlucht.
De overheid te Kavala heett 5
Grieksche kooplieden uitgewezen.
De krijgsraad te Saloniki heett we
gens «deelneming aan revolutionnaire
woelingen eenige Grieksche geestelijken
tot dwangarbeid veroordeeld.
JAPAN.
In de laatste weken wordt op For
mosa door de Japanners weer fel ge
vochten tegen de bergstammen in het
binnenland. De strijd ter onderwerping
van deze wilden" wordt nu al vele
jareu door de Japanners gevoerd maar
een beslist en blijvend succes hebben
zij nog niet kunnen behalen. Na elk
treffen, trekken de wilden" zich in
hun ontoegankelijke schuilhoeken in
het centrale gebergte des eilands terug.
Nu pas weer is er hevig gevochten,
waarbij de Japanners 200 man aan
dooden verloren. Aan beide zijden
werden gevangenen gemaakt. Dit
leidde tot een korten wapenstilstand,
waarin die gevangenen werden uitge
wisseld. Maar de Japanners zijn vast
besloten, den tegenstand der „wilden"
te breken. Zij gaan dat nu probeeren
door het aanleggen van allerlei draad
versperringen in het oerwoud. Die
draden worden dan tevens electrisch
geladen, zoodat aanraking daarvan voor
de vijanden levensgevaarlijk wordt.
AMERIKA.
Men herinnert zich dat de New-
Yorksche politie-chef Baker door den
Eens, toen de sirene eener stoomboot
gilde, schrok zij op en keek hem aan.
Toen troffen elkaar hunne blikken
en tegelijk schoot het bloed in Renate's
wangen.
Saldorf echter zou dien blos niet hebben
willen missen. Die blos toch herinnerde
hem het morgenrood Van zijn eigen
gevoel, toen ook hij nog blozen kon.
Die blos was voor hem als een vergeten,
langzaam weêr in het geheugen oprijzend
liedeken.
Toen het bootje bij de watertrap te
Giessbach aan den wal stiet, sptong
Renate er uit en wilde den ketting vast
maken. Maar Saldorf was haar reeds
vóór geweest.
»Neen, neenc, zeide hij, den ketting
om den paal werpend. »U wilt mij
altoos maar beschaamd maken
»Ik ben enkel maar dankbaar*, zeide
Renate zacht.
»Waarvoor? Omdat u mij een paar
aangename uurtjes hebt verschaft Pc
Daar zij niet antwoordde, vroeg hij of
zij van de tandradbaan gebruik zouden
maken, of liever te voet naar boven gaan.
»Te voet veel liever!*
Dus gingen zij, schier eenzaam, den
gemakkelijken weg naar boven. De
zonnepijlen boorden nu schuins door het
loover en wierpeu lichtroudjes op het
mos. Een merel zat te fluiten op een
tak, en hoog in de kruinen suizelde de
wind.
waarnemenden burgemeester, Mitchell,
voor ontslag was voorgedragen aan
Gaynor. Baker was er n.l. niet in
geslaagd een aantal speelholen en
plaatsen van ontucht te onderdrukken.
Maar Baker heeft de beschuldiging van
zich afgeschoven en gezegd dat niet
hijzelf, maar feitelijk Gaynor er de
schuld van draagt, dat de strijd tegen
de speelholen en bordeelen in Grooter
New-York niet met succes is bekroond.
Men moet meent Baker tegen
zulke gelegenheden werken met politie
mannen in politiek en niet met agenten
in uniform. Maar dat is juist wat
Gaynor niet hebben wil. Hij wil van het
werken met stille agenten niet weten.
Het publiek iu de wereldstad volgt
met verklaarbare belangstelling het
gekibbel tusschen Baker en Mitchell.
Het voelt ook veel voor het excuus
van Baker, dat hij er met de hulp van
het gewone corps geüniformeerde politie
mannen alleen niet komen kan; maar
aan den andereu kant begrijpt het ook
heel wel, dat Gay nor terugdeinst voor
het gebruiken van z.g. „stillen." Dezen
toch zijn dan zoo bij uitstek iu de
gelegenheid om hun toevlucht te nemen
tot middelen, die het licht niet kunnen
zien. Want deze geheime rechercheurs
vinden eu naar de ervaring aan
toont benutten dan dikwijls de ge
legenheid om zich door de houders van
speelholen en bordeelen te laten om-
koopen teneinde hun „etablissementen"
niet lastig te vallen.
Gaynor, de burgemeester van Grooter
New-York, op wien onlangs de bekende
Wat zou er van ons meoschen wordeu*,
zeide Saldorf, »indien wij niet nu en
dan eens onze zinnen konden verfrisschen
in de natuur?*
Hij dacht er aan, hoe snel zijn verloftijd
zou vervlogen zijp, hoe spoedig deze
idylle onder de strenge en veelzydige
eischen van zijn beroep zou vergeten
zijn, en een gevoel van droefheid
bekroop hem.
Hoe lang deukt u nog bij de gravin
te blijven vroeg hij.
>Dat weet ik niet.*
»Ik geloof namelykc, hernam hij na
een pauze, »dat u uuttigers zou kunnen
doen, dan als gezelschapsdame van een
gravin Stadelburg door de wereld te
reizen. Gelooft u dat zelf óók niet?'
Hij zeide dit inderdaad uit geen andere
beweegreden, dan dat hij Renate's be
trekking harer onwaardig achtte. Maar
toen het hem over de lippeu was, I
hy er spijt van.
Het meisje verschoot een weinig van
kleur en zweeg.
Hij bleef staan. »Als u reden meent
te hebben om aan mijn goede weuschen
voor uwe toekomst te gelooven*, zeide
hij, »dan zult u ook die vraag van mij
wel hebben begrepen.*
Zij knikte. In haar binnenste was
zij 't zoo met hem eens. Zij had zoo
vaak reeds een gevoel gehad alsof er
in hare ziel eene frissche bron verdroogde,
alsof zij langzaam verhongerde aan eene
vol gedekte tafel. Maar »Hoe
kan ik 't veranderen zeide zij. »Uit
mijzelf kan ik niets ondernemen want
mij ontbreken de middelen.*
Zou u mij willen vergunnen
vroeg hij zacht.
Een gloeiend rood vloog over haar
»0 neen 1 Nooit!*
Hij vatte hare hand en hield die vast,
ondanks haren onwil.
Acht u het denkbaar, dat ik uw
gevoel zou willen krenken Dat ik niet
veeleer uwe wilskracht bewonder en
niets anders bedoel dan u eene behulp
zame hand te bieden Het zou
toch zoo onmogelijk Diet zijn, dat n aan
mijne vriendschap geloofde en vriend
schap mag toch de rechten van vriend
schap hebben, niet waar - Zijn stem
klonk zoo kalm en eerlijk, en toch zoo
warm. »En als u daaraan gelooft
»Als Zij omvatte eensklaps
zijne rechterhand met hare beide handen
en drukte ze met koortsigen angst. Het
verledene voer als een storm over haar
heeu en benam haar den adem Als
hij nu te weten kwam dat men haar
met ringers nagewezen had, dat men
haar in de huizen der aanzienlijken
smadelijk de deur gewezen had, dat in
hare woning de politie
Het brandde haar, hem dit alles te
onthullen en dan te vluchten, om
hem nooit weer terug te zien.
Hij maakte den krampachtigen druk
