Posterijen.
Rechtszaken.
Gemengd Nieuws.
AXEL, 6 September 1910
De UITSLAG van de heden alhier
gehouden stemming voor een lid van
den gemeenteraad, ter voorziening in
de vacature ontstaan door het bedanken
van den heer D. J. Oggel, is als volgt
Aantal kiezers 791, uitgebracht 626,
waarvan 11 van onwaarde.
Stemmen bekwamen de heeren Herm.
de Feijter Iz. (lib.) 281 en Jac. M.
Oggel (a.-r.) 334, zoodat gekozen is
de heer OGGEL.
De heer G. P. Ittmann, arts alhier,
heelt tegen 1 Oct. a. s. als zoodanig
eervol ontslag aangevraagd wegens zijne
benoeming tot arts aan de coöperatieve
vereeniging De Volharding te 's Graven-
hage.
Donderdag laat in den avond
werd, naar men uil Koewacht meldt,
door de gendarmen onder Stekene
zekere C. v. W. stervende langs den
weg gevonden. Hij was in de zijde
en aan het hoofd gewond door tot
nogtoe onbekende daders. V, n W.,
die Zaterdag naar Amerika zou ver
trekken, was vóór de aanranding in
het bezit van een aanzienlijke som
gelds, die nu gemist werd. Diefstal
moet dus de reden zijn van die daad.
M. Cu
Bij kon. besluit van 1 Sept. is
aan Jean Bériard, geboren te Villa-
pour^on (Frankrijk), vergunning ver
leend tot het geven van hooger onder-
wys aan de te Hulst te vestigen in
richting voor hooger onderwijs, slaande
onder het bestuur der St. Josephs-
stichting.
Tot onderwijzer aan de openbare
school te Gilze (N.-B.) is benoemd de
heer C. de Theije van Koewacht, thans
in dezelfde functie te Wijchen (G.).
Onder Breskens ontstond Vrijdag
avond, omstreeks half tien, in de schuur
van den landbouwer J. Lako nabij
Nummer Een door onbekende oorzaak
brand welke zoo snel toenam dat er
aan redden niet te denken viel. De
schuur brandde geheel afzes werk
paarden, de oogst en een gedeelte der
landbouwgereedschappen werden mede
een prooi der vlammen. Het woonhuis
bleef gespaard doch het huisraad leed
veel waterschade.
De bewoners waren allen te bed
doch werden door het geknetter der
vlammen en de hitte wakker. De
andere wijze nuttig kunnen maken
»Dan zal ik zeer zeker zoo vrij zijn,
over u te beschikken. Daar kunt u op
rekenen.*
Hij leidde haar door de muziekzaal
in de leeskamer, nam zelf eene courant
op en luisterde wat naar de lokkende
melodieën van een troepje Italiaansche
muzikanten.
Eindelijk stond hij op en ging de
treden af op het terras, van waar de
rotswand steil in de blauwe wateren
van het meer nederschiet.
XVII.
Daar, tegen den lagen ringmuur van
het terras geleund, zag de majoor Re-
nate komen. Haar witte kleed sche
merde in den maneschijn. Schooner
nog, dan hij haar ooit had gezien, leek
zij hem op dit oogenblik geheim
zinnig als de klare zomernacht. En
tegelijk kwam er iets in hem op als
ongeduld. Hij had in zijnen korten
verloftijd wat rust willen vinden en
nu voelde hy dat de aanwezigheid van
dit belangwekkende en raadselachtige
persoontje hem stoorde, hem min of
meer uit zijn evenwicht bracht.
Zonder hem te bemerken was zij tot
dicht bij hem genaderd. De diep neder-
hangende takken van een treurwilg
maakten het plekje donker. In de verte
flikkerden de electrische lichtjes van
Briënz.
eigenaar heeft nog een staldeur kunnen
opendoen doch er was geen leven in
de paarden meer te bespeuren, terwijl
kort daarop het dak instortte.
De brandweer van Breskens was
spoedig ter plaats, doch kon alleen het
huis nat houden daar er aan de schuur
niet meer te redden viel.
Te twaalf uur was het grootste gevaar
geweken. Een gedeelte van de brand
weer bleef toen nog om het huis nu
en dan nat te houden.
Naar men zegt is alles verzekerd.
M. CU
In het belang van onze ingezetenen
en ook van het kantoorpersoneel achten
we het niet ondienstig eens in herinne
ring te brengen de uren, welke het
postkantoor alhier voor het publiek
opengesteld is.
a. Op werkdagenvoor telegraaf,
telefoon, postzegels, aanneming en af
gifte van aangeteekende stukkeu, rijks
verzekeringsbank en postpakketten
van 8—1 u., van 2—37« u. en van
6—77. u.
Voor postwissels en quitantiën, van
87.—1 u. en van 237. u.
b. Op Zon- en Feestdagenvoor
telegraaf, telefoon, postzegels, aanne
ming en afgifte van aangeteekende
stukken en rijksverzekeringsbank van
89 u. en van 12 u.
voor rijkspostspaarbank van 89 u.
voor postwissels, quitantiën en post
pakketten is de dienst des Zondags
gesloten;
terwijl van 12 u. ook gelegenheid
wordt gegeven, tot het afhalen van
brieven, welke op die dagen niet meer
besteld worden.
Ry kspostspaar bank.
De Directeur der Rijkspostspaarbank
brengt ter algemeene kennis dat alle
spaarbankboekjes, uitgegeven in de
maand September en waarop de rente
over het af'geloopen jaar nog niet werd
bijgeschreven, zoo spoedig mogelijk,
ter verificatie en rentebijschrijving bij
hem worden ingewacht.
Voor de toezending daarvan kan ge
bruik gemaakt worden van omslagen
met gedrukt adres, kosteloos aan de
kantoren der Posterijen verkrijgbaar.
Afgifte der boekjes tot voornoemd
doel aan die kantoren geschiedt, tegen
bewijs van ontvang.
»Laat ik u niet doen schrikken, juf
frouw Mildner,* zeide hij, eene bewe
ging makend.
Toch schrok zij inderdaad. Sedert die
uren, toen zij vergeefs op de komst van
Richard Lepsius had gewacht, sedert die
uren van martelende spanning was zij
wat men uoemt nerveus geworden.
»0 neen 'tis niets,* antwoordde
zij zacht. »Ik kom 's avonds gaarne
nog eens hierheen om de stilte.*
Zij zou er hebben kunnen bijvoegen,
dat in deze stilte hare gedachten ver
wegzweefden naar een klein Duitsch
stadje naar een tuintje achter een
huisje van den wal, waar thans de door
haar moeder geplante stokrozen bloeiden.
De zwaarmoedige klank harer stem
roerde Saldorf.
»0m de stilte*, zeide hij »ja, en
om den vrede, niet waar.... Maar waar
is vrede Hier op deze wereld wel
nergens waar menschen zijn. Want zoo
lang er verschil is van belangen, zoolang
het belang van den een tegen het belang
van den ander inloopt, zal er twist en
strijd moeten wezen."
»Maar als nu de belangen samen
smelten Zij dacht aan den tijd,
toen Richard Lepsius had beweerd dat
zijn belang en het hare, zijn bestaan en
haar bestaan, voor eeuwig in elkaar
versmolten waren. Voor eeuwig! ja.
Dat had hi; toen gezegd Eene
eeuwigheid van nog geen veertien dagen
Arrond. Rechtbank te Middelburg.
Heden (Dinsdag) werd ter openbare
terechtzitting behandeld de zaak tegen
G. t. M., 61 j., geschorst commies ter
secretarie en ambtenaar van den bur
gerlijken stand te Middelburg.
Daar de beklaagde pl. m. 35 jaren
in betrekking ten stadhuize werkzaam
is geweest en dus een zeer algemeen
bekend man, was de belangstelling na
tuurlijk groot.
Den beklaagde werden verschillende
verduisteringen in zijn betrekking als
commies ter secretarie ten laste gelegd,
die> in de lijvige dagvaarding samen
gevat, alle hierop neerkomen dat de
beklaagde in de jaren 1909 en 1910
als ambtenaar ter secretarie belast met
het in orde brengen der stukken be-
noodigd voor de te sluiten huwelijken
deze niet had overgelegd of overgelegd
zijnde deze niet heeft doen zegelen en
ook niet heeft geteekend, en zoodoende
de bedragen hem daarvoor door de
belanghebbenden betaald, heeft ver
duisterd en ten eigen bate aangewend.
De beklaagde was in zijn hoedanig
heid van ambtenaar van den burger
lijken stand niet belast met het sluiten
der huwelijken, doch alleen met het
verlijden van akten betreffende ge
boorte en overlijden.
47 getuigen, waaronder den ambtenaar
van den burgerlijken stand belast met
het sluiten der huwelijken en den hoofd
commies ter secretarie, werden gehoord.
Mr. J. Adriaanse den beklaagde ver
dedigende vroeg vrijspraak of clementie.
De Officier van Justitie eischte 1 jaar
en 6 maanden gevangenisstraf.
Uitspraak heden over 14 dagen.
Ter openbare terechtzitting van
de Arrondissements-Rechtbank te Mid
delburg van den 16en September a. s,
zal o, a. behandeld worden de zaak
tegen J. F. M., 24 j., landbouwersknecht,
geboren en wonende te Hontenisse,
gedetineerd, beklaagd van diefstal,
voorafgegaan door zware mishandeling.
In deze zaak zullen 6 getuigen worden
gehoord, benevens 1 deskundige. Mr.
J. Adriaanse zal den beklaagde ver
dedigen. Nog zal ter zelfder zitting
worden behandeld de zaak tegen A. W.,
17 j., koetsier, geboren en wonende te
Middelburg, beklaagd van het door
schuld veroorzaken van den dood van
een 6-jarig kind te Middelburg door
overrijding met het postrytuig aldaar.
»Ook dan nog,* gaf Jüigen Saldori
ten antwoord »ook dan nog blijft
het verschil tusschen de karakters. Hoe
zelden is 't, dat die elkaar verdragen
en hoeveel zeldzamer nog dat zij elkaar
aanvullen 1Aanvullen ja Waar
dat gebeuren mag, daar is het hoogste
geluk.*
Hij had zeer ernstig gesproken. Als
van uit den dauw, die aanstreek over
het water, verrees voor hem het beeld
van zijnen bruiloftsdag, en van die reeks
van jaren, die hem van versmelting, van
aanvulling niets had gebracht integen
deel, hem zijne laatste hoop op geluk,
zijne laatste illusie ontnomen had
Voelde hij plotseling, dat die toch nog
niet onherstelbaar voor hem verloren,
nog niet dood in hem waren
»Het hoogste geluk!* herhaalde Re
nate, schier onhoorbaar.
»U gelooft daar niet aan P* vroeg hy,
zich geheel naar haar toewendend.
„Neen. Niet meer.*
Terwijl zij dit zeide en daarmede den
man een blik liet slaan in haar harts
geheim, berouwde haar reeds hare on
bedachtzaamheid. Schaamte en trots
rezen in haar op. Zij keerde zich om
en ging naar het huis terug.
Saldorf keek haar na, terwijl zij lang
zaam, tusschen nieuwsgierige en bewon
derende blikken, de treden opging. Nu
wist hij welk leed er over dit jonge
hart gekomen was.
Poging tot moord?
Uit Terheijden wordt aan het Dy
v. N. Br. gemeld
Zaterdagmiddag bevond zich Corne
Canjels, 10 jaar oud, op weg van Bre
naar Terheijden, teneinde daar tot Zi
dagmorgen bij zijn grootmoeder te
geeren. In zijn handen droeg hij e
zakje vruchten om zijn grootmoeder
verrassen. Nabij de hooge brug
komen, werd het ventje aangehoudi
door een hem onbekend persoon,
per rijwiel was en deze vroeg, wa
hij heenging. De vreemdeling zeii
hem, dat hij een kwartje kon verdi
nen, als hij hem een paar pakken hiel
dragen, die hij op het buitengoed Bei
vliet moest halen en naar Terheijdi
brengen. Het jongetje, geen kwaa
bewust en verlangend een kwartje
verdienen, ging op het voorstel
Zij sloegen nu het wegje naar Bei,
vliet in en bij de bosschen gekomt
zeide de vreemdeling: „we zullen hit
wat rusten". Zij gingen zitten. J
kreeg de jongen een kwartje.
Nauwelijks waren zij gezeten of
vreemdeling greep het jongetje va
en bedreigde hem met den dood, indie
hij durfde roepen of zich verzetten.
Zoo heeft de arme knaap een vei
schrikkelijken nacht doorgebracht, ti
kens werd hij opnieuw door den
mensch mishandeld, telkens werd
met een mes bedreigd als hij poogdi
te ontvluchten.
Dat duurde zoo tot Zondagmorgen
uur.
Toen zei de lafaardnu zullen t
maar gaan. Toen ze een eindje g
loopen hadden zei de vreemdeling
„Ik ben toch bang dat ge zult pratei
ik zal je maar kapot maken," en
pakte den jongen bij zijn halsdas
na deze flink te hebben aangedraais
slingerde hij den jongen in het ron
en gooide hem op den grond. N
stompte hij hem met zijn vuistei
waarna de jongen zoo verstandig
zich dood te houden.
De vreemdeling ging weg per fie#
Later volgde de jongen het spoor va
het rijwiel, kwam op den grooten steen
weg en ging in het café van C. Schel
te Terheijden zijn wedervaren vei
halen. Ellendig zag het kind er ui
Droevig was het om zijn verhaal
hooren.
Spoedig werden de marechaussee
gewaarschuwd. Toen zij den
met den veldwachter Jobse haddeuge
hoord, schenen zij uit het signalemei
dat de knaap opgaf van den dader, en
spoor te hebben.
Uit Made meldt men aan genoem
blad:
Zondagnamiddag werd alhier in zij
woning gearresteerd Piet van 0., d#
meermalen verdacht werd van h(
plegen van zekere feiten, doch steel
aan de handen van het gerecht
te ontsnappen.
Thans was hij weer verdacht va
ergerlijke mishandelingen en pogip
tot moord, gepleegd op een knaapjet
Terheijden.
De politie vond een halsdoekje va
het slachtoffer in den zak van v. 0.
Hij is naar de marechausseekazeru
te Breda overgebracht.
Een 17-jarige jongen te Geervliet
beging de onvoorzichtigheid een steenijt
in zijn neus te steken. Met veel moei#
en pijn kreeg hij het er eindelyk
Nadien zwol zijn gelaat hevig op. 1>
dokter kwam er bij te pas, maar nieU
mocht baten; de jongen is onder heviga
pijnen overleden.
»De oude, oude geschiedenis, dii
eeuwig nieuw blijft,* mompelde hij,
toen hij de trappen opging naar zijn'
kamer.
Wordt vervol