26e Jaarg.
\o. 42.
Woensdag 24 Augustus 1910.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. UIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
Hst vermiste kleinood.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AÜVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tol
Dinsdag- en Vrjj dagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Te Dresden is het nieuwe gemeente
lijke slachthuis ingewijd. Men zou
denken, dat dit nauwelijks voor een
buitenlandsch lezer de vermelding
waard was. Maar als men erbij weet,
dat het gebouw vijftien-en-een-half
millioen mark, dus een kleine tien
millioen gulden, heeft gekost en be
rekend is op een bevolking van 600,000
inwoners, zal men eerbied krijgen voor
de grootsche schaal, waarop men in
Duitschland de zaken durft aanpakken.
Het slachthuis is zoo gebouwd, dat het
in de toekomst nog vergroot zal kunnen
worden, om te beantwoorden aan de
behoeften van een millioen bewoners.
Het omvat 67 gebouwen en hallen.
De bouwmeester ervan is de ge-
meente-architect Erlwein.
Telegrammen hebben al melding ge
maakt van het ongeluk, dat een af-
deeling genie-soldaten bij het laten
ontploffen van mijnen in de buurt van
Mainz overkomen is. Men paste een
nieuwe ontplofbare stof toe. De mijn
was gesprongen en een aantal officieren
ea manschappen gingen daarop de
loopgraaf in, om na te gaan welke
uitwerking de ontploffing gehad had.
Zij vielen neer, bedwelmd door de
vergiftige gassen, die na de ontploffing
ontwikkeld waren. Na eenige vergeef-
I sche pogingen haalde de brandweer uit
Mainz, die van rookraaskers voorzien
was, hen uit de loopgraat weg. Toen
bleken bewusteloos een kapitein, drie
luitenants, zes onderofficieren en drie
manschappen. Op een korporaal na,
die niet meer bij te brengen was, heeft
men hen allen in het leven kunoen
houden. Ook een brandmeester, die in
zwijm lag, is weer bijgebracht.
FRANKRIJK.
Vele vliegmenschen zijn te Parijs
aan een feestelijk noenmaal de gasten
geweest van den minister van oorlog,
generaal Brun. Aan de rechterzyde
van den minister zat Leblanc, aan de
linkerzijde Aubrun, de vliegers, die met
zoo'n schoon resultaat de kringvlucht
in het noordoosten des lands volbracht
hebben. Een uitgelezen gezelschap nam
aan het banket deel. Generaal Brun
heeft een geestdriftige toespraak op de
stoutmoedige luchtmenschen gehouden,
waarvoor Leblanc later bedankte.
Om drie uur is het gezelschap in
versierde rijtuigen naar het stadhuis
gereden, waar ter eere van de vliegers,
die aan de kringvlucht deelgenomen
hadden, een receptie gehouden werd.
Bellan, de voorzitter van den gemeente
raad van Parijs was hier de spreker.
Van het stadhuis zijn de overwin
naars in de kringvlucht naar de bureaux
van het dagblad de Matin gegaan, waar
aan Leblanc de prijs van 100,000 frcs.
is uitgekeerd.
ENGELAND.
Het arbeidersministerie van het
Australische Gemeenebest verwaarloost
's lands verdediging niet. Donderdag
is in den Senaat het wetsontwerp aan
gaande de militie voor de tweede lezing
W)
Gravin Litta von Stadelburg's verblyf
te Dresden bestond uit vier kamers in
een pension van den eersten rang. Van
die vier kamers had zij er drie voor
rich zelf, terwijl de vierde aan hare
gezelschapsjuffer was toegewezen.
Deze soort van huislijkheid had veel
voor. Zij verbood het geven van groote
partijen, die anders, bij den zeer talrijken
bekendenkring der gravin onvermijdelijk
zouden zijn geweest, zij maakte intieme
bijeenkomsten mogelijk en het houden
van een groot dienstbodenpersoneel over
bodig. De eigenaardige positie van Litta
von Stadelburg veroorloofde haar overi
gens, haar leven geheel naar eigen smaak
en welgevallen in te richten en wanneer
zij op een bepaalden dag haren »jour*
hield, met aanbieding van een kop thee
uit Renate's hand, kon men er zeker
van zijn, in haar salon een heel voor
naam gezelschap aan te treffen, dat zich
door de origiueele persoonlijkheid der
gastvrouw voor al het ontbrekende voelde
In deze atmosfeer, die voor vele ande
ren gemakkelijk en aangenaam zou zijn
geweest, voelde Renate zich echter vaak
de wanhoop nabij. Wel vonden hare
handen bezigheid genoegmaar hare ziel
smachtte onophoudelijk naar iets beters
en hoogers.
De lectuur der gravin bestond slechts
uit het allermodernste. Daaraan kon de
jeugd der voorlezeres niets veranderen
Reoate's tong gleed over het aanstoote
lijkste heen. Maar haar geest en gemoed
walgden er van. En te bitterder nog
voelde zij hare eenzaamheid.
Menigmaal, wanneer zij aan het venster
stond en uitkeek in het sneeuwgedwarrel,
trad Jürgen vou Saldorfs beeld haar voor
de oogen. Zij verzette zich daartegen,
gelijk tegen alles wat haar zou hebben
kunnen onttrekken aan haar plichtsbesef.
Maar het gesprek met hem aan de kleine
tafel in het salon te Markwitz dook
steeds weer in haren gedachten kring op
Dan drong haar iets om hem onder
de oogen te treden, hem den smet op
haar verleden bloot te leggen en dan te
zien hoe hij zich achter zijn eereschild
terugtrok en haar ontweek alsof er eene
besmetting uit haren mond gekomen
ware.
Dit waren droomen. Zij had tegen
over de gravin gezwegen in het bewust
zijn van hare goede zaak. Nooit dus
mocht er een verradend woovd over hare
lippen komen.
Er werd gescheld aan de huisdeur,
De portier van een naburig hotel gaf
een briefje af.
Renate nam het aan en ging in de
aau de orde geweest. Minister Pearce
zei volgens een telegram van de
Duitsche Kabelmaatschappij dat het
wetsontwerp de adviezen van Lord
Kitchener op den voet volgt. (Hoe
kort is het geleden, dat die in Australië
geweest is, en hoe snel heeft de regee
ring de zaak aangepaktHet zwaarte
punt van het wetsontwerp ligt ver
volgde Pearce hierin, dat de diensttijd
in de burgermilitie verlengd wordt tot
het 25e jaar, inplaats van tot het 20e,
alsook in de instelling van een krijg-
school, naar den trant van het West
Point College in Amerika, waartoe leer
lingen uit alle standen zullen worden
opgenomen, na een openbaar examen
en met geheel kosteloos onderricht.
De minister schat, dat er jaarlijks 18,000
of 19,000 jongelui tot de militie zullen
toetraden, en de militie in 1919 114,000
man zal tellen. De kosten worden op
twee millioen pond berekend.
Er moet voor 's lands verdediging
Djzorgd worden -- voer de minister
voort nu de Engelsche vloot zyn
oppermacht bedreigd ziet en zij in den
Stillen Oceaan nog maar den vierden
rang inneemt. Indien China en Japan
mettertijd het verbod van immigratie
van Chineezen en Japanners in Austra
lië aan een scheidsgerecht zouden willen
onderwerpen, zou Australië weigeren
en het verbod handhaven. En nu moet
het land tegen een inval gewapend zijn.
Daartoe dit wetsontwerp.
SPANJE.
In de werkstaking te Bilbao komt
niet veel verandering. De mijneige-
slaapkamer, waar de gravin ca het ont
bijt een uurtje placht zoek te maken
met het masseeren van hare handen.
»Wat is er, juffrouw Mildner?"
»Er wordt gewacht op antwoord.*
»Ach, ik zit vol vaseline. Maak u
het maar open.*
Renate opende het geparfumeerde
couvert. »Zal ik het voorlezen, me
vrouw of het u laten zien
Voorlezen.*
»Lieve Litta,* zoo las Renate »Ulla
en ik zyn tot het doen van inkoopen te
Berlijn geweest en wilden nu deze ge
legen heid om je eens te begroeteu niet
verzuimen. Wil je aan brenger dezes
doen weten op welk uur je thuis te
vinden bent? Met hartel ij ken groet
Louise von Rittweg.*
Litta Stadelburg wreef en kneep hare
pink, alsof die schuld had aan deze ver
rassiug.
»Wat moet ik antwoorden vroeg
Renate.
»Ik ben thuis Maar wanneer
Litta Stadelburg schoof het vaselinepotje
weg»Zeg dan maar dat mevrouw
Rittweg mij na vier uur welkom zal
zijn, juffrouw Mildner. Eu kom dan
dadelijk weer binnenMevrouw Ritt
weg is namelijk eene nicht van mij, met
hare dochter, die zich onlangs met een
heer Von Saldorf heeft verloofd.*
»Met den eerste-luitenant Von Saldorf?
vroeg Renate verschrikt.
naren en de arbeiders blyven op hun
stuk staan. Aan het adres der regeering
wordt wel het verwijt geuit, dat de
vryheid van arbeiden niet voldoende
gewaarborgd wordt. Canalejas heeft
gezegd, dat hij zou weigeren gehoor te
geven aan den aandrang van hen, die
zouden wenschen dat de staking in
bloed gesmoord wordt. Het schijnt wel,
zeide hij, dat men mij wil dwingen om
op de arbeiders te laten schieten en
zoo het geschil te beslechten. Maar ik
ken mijn plicht als minister en zal geen
geweld laten gebruiken, tenzij zeer
buitengewone omstandigheden dit noo-
dig maken.
Er komt, ook uit het buitenland, geld
in voor de stakende mijnwerkers. Naar
men leest zouden zij uit België 80,000
frank ontvangen hebben. De gouver
neur van Barcelona heeft vergunning
verleend om Zondag in de stad geld in
te zamelen voor de stakers.
ITALIË.
De omstandigheid dat in Apulië de
cholera heerscht heeft een wijziging
gebracht in de reisroute, welke reeds
was vastgesteld voor den Koning. Het
plan was geweest dat hij zich in Bari
naar Montenegro (in verband met het
regeeringsjubileum van vorst Nikolaas)
zou inschepen, maar hij zal nu uit een
andere haven vertrekken.
De regeering zet met ijver haar maat
regelen voort om de verspreiding der
ziekte zooveel mogelyk te voorkomen.
Het Roode Kruis heeft ziekenver
plegers naar de door de cholera be
zochte streken gezonden.
Wat een idee! Neen neen, die
bijt niét zoo gemakkelijk meer aan
Waarschijnlijk een stuk van een neef
van hem.... De dames zullen hier thee
drinken. Laat dus nog even een paar
dozijn zandtaartjes halen.*
Met klokslag vier ging de schel over.
Renate opende de deur. In de voor
kamer was 't donker, doordat de sneeuw
tegen het venster plakte. Daardoor was
het den binnentredenden niet mogelijk,
iets of iemand duidelijk te onderscheiden,
te minder nog omdat het licht in het
portaal haar in de oogen stak.
»Wij worden gewacht,* zeide mevrouw
Von Rittweg, binnentredend. »U behoeft
ons niet aau te dienen.*
»Ik wou toch wel eerst ant
woordde Renate, en keerde in de woon
kamer terug.
»Hoe onbeschaamd fluisterde Ulla,
haastig rondkijkend. »Dat laat ons een
voudig in 't donker staan Werkelijk,
eene nette ontvangstWij hadden wel
eene lantaarn mogen meebrengen
Willen de dames zoo goed zijn?*
noodde Renate.
»Maar juffertje,* zeide mevrouw Von
Rittweg scherp »ik had u toch ge
zegd dat u ons niet behoefde aan te
dienen Ah, goeden dag, beste Litta
Het verheugt mij, je zoo wel te zien.*
Litta Stadelburg, wier gele zijden
dinertoilet inderdaad de ronde vormen
van haar kleine lichaam duidelijk ver-
