k, IV». 30
Woensdag 13 Juli 1910.
20e Jaur£.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. Dl EL EM AN.
Buitenland.
FEUILLETON.
Het vermiste kleinood.
uile
Ziel
AXELSCHE
COURANT.
D>t blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrydagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
De Kölnische Zeitung kreeg een
telegram uit Ahrweiler, meldende dat
het bericht over hoogwater in het
Ahrdal en den schrik van bevolking
en vreemdelingen een verzinsel is.
Een telegram uit Altenahr zegt, dat
het nieuwe gevaar voor hoogwater, dat
Donderdag het Ahrdal bedreigde, thans
verdwenen kon geacht worden. De
rivier was 's nachts sterk gevallen en
het water stond niet buitengewoon hoog
meer. Alle noodbruggen hadden zich
goed gehouden. Met grooten ijver
wordt er gewerkt aan het herstel van
de schade, die de overstrooming van
eenige weken geleden heeft aangericht.
FRANKRIJK.
De Seine is de laatste dagen weer
vrij aanzienlijk gestegen. De stoom
bootjes en schepen varen nog, maar toch
ziet de rivier er weder boosaardig uit.
De berichten uit de omstreken en
uit de provincie zijn ook niet zeer ge
ruststellend. De Marne onder andere
bljjft ook stijgen.
Verscheiden député's van het Seine-
departement begaven zich naar het
ministerie van binnenlandsche zaken
om te vragen welke maatregelen ge
nomen waren. De heer Briand heeft
hen mededeeling gedaan van de maat
regelen, die voorgeschreven waren om
zooveel mogelijk verweer te bieden,
wanneer de stijging ernstigen voortgang
mocht hebben.
Haar fijne gezichtje veranderde van
uitdrukking.
»Ei ei F U kent dus uzelf? Ik
wou dat ik 't ook kon zeggen Ach, ik
weet zelf nooit wat ik eigenlijk wil.
Dan wen8ch ik dit, dan wensch ik dat
en het loopt mij alles als water door
de vingers.*
»Dat getuigt van een tevreden ge
moed,* zeide hij, meer en meer reeds
onder de bekoring harer pikante persoon
lijkheid.
Zij lachte luid. »Wat een idee 1
U verslijt mij wel voor een gansje of
een baby F Een tevreden gemoed
Vertoon u mij toch eens iemand, die
werkelijk tevreden is! Op u zelf zou
u zeker toch niet kunnen wijzen
»Neen,* zeide hij snel. »En u weet
ook waarom*.
»Och,* viel zy glimlachend in »ik
ben zoo dom Ik weet heelemaal niets,
dan dat ik wel graag nog eens een
tourtje dansen wou.
Hij stond op en legde den arm om
hare leest. Hare oogen flonkerden, haar
gladde schouder blonk, de bruine lokjes
fladderden om haar gladde voorhoofd en
fijne oortjes.
De Petit Temps maakt het rapport
van de commissie der overstroomingen
openbaar.
„Dè noodlottige gevolgen van het
niet ageeren na de rampen van het
verleden moeten een heilzame waar
schuwing zijn", zoo zegt de heer Picard
aan het slot van het rapport.
ENGELAND.
In Engeland zijn er nu stemmen uit
de kringen van mijningenieurs opge
gaan, die afraden om naar het goudveld
bij Stewart in Engelsch-Columbië te
gaan. Men acht de berichten over den
rijkdom van den goudader sterk over
dreven, en herinnert er aan, dat in
die afgelegen streek de prijzen der
levensmiddelen onzinnig hoog zijn en
het klimaat het werken in de open lucht
voor 't grootste deel van het jaar belet.
In den Indischeir Oceaan, op een
elfhonderd kilometer ten Zuidwesten
van Java, liggen de Kokoseilanden, een
groep van een twintig koraalrifeilanden.
In 1825 landde daar een Schot met
name Clunies Ross. De eilanden waren
door geen mogendheid bezet, en hij
vatte het plan op om ze te kokmiseeren.
Hij keerde naar Schotland terug en
kwam in 1827 met een troepje kolonisten
op de eilanden aan. In 1854 stierf
Ross, die er het bestuur over had ge
voerd, en zijn zoon volgde hem op.
Toen deze in 1871 overleed, werd ook
hij door een zoon opgevolgd, met name
George Clunies Ross,
In 1886 werden de Kokoseilanden
bij de Engelsche kolonie der Straits
En in Lepeius rees een hartstochte
lijke wil om deze nukkige schoone te
temmen, haar te dwingen om de zijne
te worden Maar daarginds op den
divan zat de mama, zoo stijf als een
zoutpilaar, met haar langgesteelde lorg
net voor de oogen. En tegen den wand
leunde de papa, met den knijper op den
neus en eene vooruitgestoken onderlip.
En Ulla's hand lag in de zijne als een
stuk bordpapier.
Toen kroop ook hem iets kouds over
het hart. Heel het gedoe van dit meisje
met hem en van hem zelf met dit
meisje walgde hem eensklaps. Hij nam
uit den bloemenstandaard een tuiltje
meiklokjes en violetten. Hij bood dit
echter niet aan Ulla, maar ging het aan
een lieve blondine brengen, die aan het
andere einde der zaal hem met hartklop
pen zag naderen.
En toen hij naar zijne plaats terug
keerde en Ulla met bloemen en linten
beladen zag, boog hij even voor haar en
zeide: »Eere wie eere toekomt!*
»Sedert wanneer bent u zoo sterk in
spreekwoorden vroeg zy vinnig, met
trillende lippen en toornig flikkerende
oogen.
»Sedert ik het voorrecht heb van u
te kennen,* antwoordde hij kalm.
»Dat is werkelijk laat genoeg Ik
vind dat Felix tot in eeuwigheid weg
blijft.*
Lepsius beet zich op de lip. »Het
Settlements getrokken, maar Ross kon,
evenals zijn vader en grootvader on
beperkt heerscher over het eilandenryk
blijven. Hij was echter een zacht
aardig dwingeland over de inboorlingen,
die Maleiers zijn. En volgens de ver
halen zijn onzedelijkheid, dobbelzucht,
drankzucht en amfioenschuiven onbe
kende dingen op de eilanden. Ook is
er geen bigamie, wel echtscheiding bij
wangedrag van een der echtelieden.
De dynastie der Rossen is echter een
vijand van het onderwijs. Dat deugt
voor de inboorlingen tot niets en zou
maar oproerige gevoelens en verkeerde
gedachten bij hen opwekken. Ze leert
ze veel liever timmeren, smeden, booten
bouwen en dergelyk nuttig werk. Toen
in 1902 een regeerings vaartuig de
eilanden aandeed, bleken er op school
maar drie leerlingen te zijn kinderen
van het blanke ras vermoedelijk
en de bevolking telde toen 628 zielen.
Het hoofdvoortbrengsel van de eilanden
zijn kokosnoten, waaruit voornamelijk
copra wordt gemaakt. Er zijn geen
belastingen. Het ruilmiddel is een stuk
perkament met de handteekening van
den regeerenden Ross. De Kokos-gulden
heeft ongeveer de waarde van vijf
zesden van onzen gulden. Elke man
die trouwt krijgt een huis met tuin en
een bunder grond.
Onlangs werd koning Ross ziek. Hij
ging genezing zoeken in Engeland en
nu is hij, 68 jaar oud, te Ventnor op
het eiland Wight overleden. Zijn lijk
zal naar de Kokoseilanden werden
overgebracht. Hij laat er een talrijk
kroost na.
spijt mij, dat myne conversatie u niet
kon boeien. Ik zal nooit weer
»Stil toch viel zij bits in en toch
met een glimlachje. »Wie zegt er nu
zulke banaliteiten !c
De laatste wals was afgedanstde
muzikanten pakten in. Gastheer en gast
vrouw verademden. Nu nog de koffie
rondgediend en dan rust.
Lepsius giug in de heerenkamer.
Daar vertelde lachend de generaal Von
Buchter een avontuur van zijne vrouw
in een juwelierswiukel. Door eene be
weging met den arm was eenejuweelen
broche, die op de toonbank lag, aan hare
mouw blijven hangen, en dit stukje, dat
de handigste escamoteur haar niet zou
hebben kunnen verbeteren, was eerst
later door den winkelier ontdekt, tot
hare niet geringe beschaming. Welstaans
halve had zij toen de broche wel moeten
koopen.
»Wat u de schoonste gelegenheid bood,
generaal*, schertste de president, *om
mevrouw nog aan grootmoedigheid te
overtreffen en haar de broche present te
doen*.
»Geen kwestie van*, lachte de generaal.
»Zulke grootmoedigheden liggen niet in
mijn aard
Lepsius voelde eene beklemming op
zijne borst.Reoate Was dan die
herinnering altijd nog niet dood in hem F
Kwelde hem nog altijd zijn ge
weten Moest hij voor zichzelf beken-
BELG1Ê.
De Maas en hare by rivieren zwellen
onophoudelijk en op de Maas en op de
Saraber heeft men maatregels van
veiligheid moeten nemen.
De Semois en de Lesse wassen even
eens altijd voort en de oogst, vooral
de hooioogst mag als verloren worden
beschouwd.
OOSTENRIJK HONGARIJE.
Onder verdenking van zich aan
anarchistische propaganda schuldig ge
maakt te hebben, zijn Vrijdag eenige
te Boedapest wonende Russen in hech
tenis genomen. Een ervan, een zekere
Beresua, zou betrekkingen hebben on
derhouden met den anarchistischen
student die pas den mislukten aanslag
pleegde op den gouverneur van Bosnië.
De arrestatie is geschied op grond van
de aangifte van een bekenden agent
provocateur, met name Braginski. De
in hechtenis genomen Russen zeggen,
dat ze volkomen onschuldig zijn en dat
Braginski gebruik heeft gemaakt van
valsche stukken.
AMERIKA.
Drie-en-zeventigduizend arbeiders in
het mantelvak zoo mannen als
vrouwen hebben te New York ge
staakt. Zij beklagen zich over lang-
durigen werktijd, het harde werken
dat zij moeten doen en de onhygiënische
toestanden waaronder zij arbeiden. Hun
actie heeft de werkgevers in het mantel
vak verrast; dezen dachten niet, dat
er onder de werkers en werksters te
dezer zake zooveel eensgezindheid zou
bestaan.
nen dat zijn geflirt met Ulla von Rittweg
toch slechts een verdoovingsdrank voor
hem was, die wel zoet smaakte, maar
toch den dorst niet leschte F
Hij praatte nog wat met een paar
heeren, dronk zijn kopje koffie leeg en
keerde in de danszaal terug.
Mevrouw Rittweg, onder den kroon
luchter staande, was juist bezig aan het
jonge manvolk met eene gracieuse hoofd
beweging zijn congé te geven.
Toen Lepsius naar Ulla wilde gaan,
kwam juist Felix von Rittweg denzelfden
kant op.
»Mag ik unaarmijnezusterbegeleiden?*
vroeg hij.
»Als u dat genoegen doet ant
woordde Lepsius koel, hoewel 't in hem
begon te koken.
Ulla zag hen beiden komen en trad
hun tegemoet. Oogenschijnlijk wachtte
zij er op, dat haar broeder zich zou ver
wijderen. Maar toen de luitenant onbe
wegelijk als op de wacht bleef staan,
knikte Lepsius haar slechts vluchtig een
groet toe en maakte zich uit de voeten.
Diep verademend trad hij naar buiten
in den kouden nevel, die nog steeds niet
was opgetrokken en alles in grauw wik
kelde. Het geraas der rijtuigen kwam
slechts gedempt door den taaien mist,
die de lantarenlichten slechts als rossig
gele stipjes nog schemeren liet. Geen
windje streek er over de natte daken.
Het was als eene zware, wollige wade,
