UIT DE OUDE m\
rlo.
^aarg
Woensdag 2 Februari HMO.
25e
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAft,
Buitenland.
FEU ILL ETON.
COURANT.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
In het voorjaar zal men beginnen
den spoorweg van Dessau naar Bitter-
teld, een afstand van 25.6 K.M., in een
electrischen spoorweg te veranderen.
Later zal het electrische bedrijf ook op
den spoorweg MaagdenburgZerbst
Leipzig—Halle a/d Saaie ingevoerd
worden.
De centrale voor de levering van
den stroom komj te Muldenstein, op
5 K.M. van Bitterfeld, waar goede en
goedkoope bruinkool te krijgen is. De
kosten van den aanleg worden, met
inbegrip van de aanschaffing van rollend
materieel, voor de heele lijn op 26
millioen mk. geschat.
De Duitsche regeering heeft onlangs
met ontzaglijke moeite 280 zwarte
schapen uit Mantsjoerije de dieren
wier huid het zoogenaamde caracul-
bont (karakkel, zeggen de Russen)
levert in de kolonie Zuidwest-Afrika
ingevoerd, om een proef met het aan-
fokken en het kruisen van dié schapen
soort te nemen. Op de lange reis
gingen maar twee dieren dood. De
overige wérden naar een staatsboerderij
overgebracht en schenen daar goed te
tieren. Kort daarna brak onder de
gewone schapen in de kolonie een
veeziekte uit, die onder de kudden van
de kolonisten groote verwoestingen aan
richtte en op de schapen uit Mantsjoerije
oversloeg. Volgens een bericht uit de
kolonie, heeft geen enkel karakkel-
schaap er het leven afgebracht.
19)
De drie schoten moeten ook den ka-
noQnier wel voortgedreven hebbeu, dewijl
hjj in de haast een klein biljet op de
straat had laten liggen, dat waarschijnlijk
de aanwijzing was op de Rudesheimer
en de beide hammen, dat kostbare biljet
welks gevolgen hier verguisd waren,
zonder dat de ongelukkige bombardier
er op zijn doode gemak iets van genut
tigd had. Werktuigelijk opende hij den
brief, hield dien gedachteloos voor zijne
oogen, en las
Mejuffrouw
Zult gij het eenen onbezonneoen kwa
lijk nemen, die, nadat hij door tijd en
omstandigheid gedreven, een' der geluk
kigste oogenblikken zijns levens in uwe
nabijheid heeft doorgebracht.*
Toen Tippel dit las, greep hij met de
hand naar zijn hoofd om zich te bezinnen,
of hij waakte, dan of hij droomde
hij legde de hand op zijn voorhoofd, al
waar zich eene koortsachtige gloed ont
wikkelde over al het schrikbarende, dat
hem heden avond bejegend was en nog
bejegenen zoude; hij greep naar zijne
borst, en deze bibberde van de koude
onder de kale rok, hij greep naar
Het is zeer de vraag, of de proef
herhaald zal worden, in de eerste plaats
omdat het bezwaarlijk transport zeer
kostbaar is geweest, en dan omdat de
Russische regeering inmiddels een ver
bod van uitvoer voor die schapensoort
üeeft uitgevaardigd.
Uit het Noorden van Duitschland
komen berichten van nieuwe sneeuw
stormen. Men was Vrijdagmiddag te
Kiel bang, dat het spoorwegverkeer
met de omliggende steden gestremd
zou worden.
Te Lu beek heerschte ook groote
stoornis in het verkeer. Op de lijn
Dassow-Lubeck liep geen enkele trein.
Andere treinen kwamen met uren ver
traging binnen of bleven steken.
In den Dollart is het stoomschip
Emma gezonken. De bemanning werd
gered.
De Berlijnsche politie heeft een Hon
gaar opgepakt, die een meisje de haar
vlecht halverwege had afgesneden. In
zijn zak vond men in een doos een
vlijmscherp open mes.
BELGrlE.
De Brusselsche „Gazette" heeft een
artikel, waarin gezegd wordt„Tegen
over het gevaar voor een algemeene
beroering, een gevaar, dat geschapen
wordt door den Eugelscü-Duitschen
wedijver, hoopt men dat met de krach
tige medewerking van den nieuwen
koning een ecouomisch en militair
accoord den Belgen en Nederlanders
meer gerustheid en veiligheid zal
brengen.
zijne maag, en deze was hongerig en
ledig. Vervolgens wierp hij nog een
blik in het papier, in den brief van
zijnen vriend, dien hij ongelukkigerwijze
verwisseld had, en in wiens plaats hij de
lieve, blonde Pauline de aanwijzing over
handigd had op twee flesschen Rudes
heimer en even zooveel Westfaalsche
hammen. Eindelijk sloeg hij zich nog
maals voor den kop, en ging toen met
looden schreden de straat in, waar zyo
vriend de schrijver woonde, ten einde
daar zoo schielijk mogelyk zjjne uniform
weder aan te trekken.
Hij bereikte weldra de deur van zijnen
vriend, en richtte met een den blik
naar het raam der vijfde verdieping
doch nog geen enkele lichtstraal dron
door het nauwe venster. Wat zoude de
arme stumpert nu doen? Zijne uniform
moest hij in allen gevalle terug hebben.
Zoo schielijk mogelijk klauterde hij de
vijf trappen op, om eerst zacht en
daarna zeer hevig op de deur van het
dakkamertje te kloppen. Niemand echter
deed open. In wziju' angst trommelde
Tippel tegen beschotten en vloerplankeu
stootte daarbij allerhande vreeselijke
vloeken uit, en hield niet op, zijnen
vriend telkens bij diens naam te roepen
In één woord, hij maakte een zoodani
brutaal spektakel, dat de bewoners der
lagere verdiepingen in rep en roer kwa
men. Op de vierde verdieping opende
zich eene deur, een oud wijf, in een
Een nieuw feit, doch een ran kapitaal
belang, heeft zich meldt het „Hbld.
v. Antw." voorgedaan naar aan
leiding der fondatie van Nieder-Fulbach.
De algemeene bestuurder van het dep.
van Buitenlandsche Zaken, de heer
Capelle, is door koning Albert aange
wezen voor het ambt van beheerder,
dat Leopold II hem toegekend, maar
dat hij geweigerd had. Dat is dus de
volledige erkenning der geldigheid van
deze stichting, die nog tot uitdrukking
gekomen is, in het opeischen, door den
heer Capelle, vau de Congoleeschs
fondsen, in deze vennootschap geplaatst.
Indien dus de prinsessen voortgaan met
de ongeldigheid dezer stichting te vra
gen, zullen zjj tegen den Belgischen
Staat zelf te pleiten hebben. Uit goede
bron wordt verzekerd dat zij het niet
zullen doen en er zich toe zullen be
palen de teruggave te eischen der an
dere bezittingen.
ENGELAND.
Onder de Engelsche mijnwerkers gist
't nog. Woensdag viel op de Horden
mijn bij West Hartlepool in Durham,
een bende mijnwerkers een verkiezings
bureel van den unionist Lambton aan
en gooide er de ruiten in. Vervolgens
trok de bende naar de mijn, waaraan
staking is. De bestuurslokalen werden
geheel vernield. Bij de mijnopening
werd ook van alles vernield en in de
schacht geworpen. Ten slotte moest
het sociëteitsgebouw dat een f 100.000
heeft gekost het ontgelden. Daarin
werd alles kort en klein geslagen. De
voorraad sterke drank werd duchtig
aangesproken. Den volgenden dag be
gaf een troep stakers van 300 man zich
naar het huis van den bestuurder der
mijn. Een paar agenten van politie
waren machteloos tegen de woedende
bende, die de ruiten inwierp en de
oranjerieën vernielde. Ten slotte werd
de bende met den stok verjaagd.
In Northumberland zijn er hier en
daar ook wanordelijkheden geweest.
Telkens trachten de stakers steenkool
te rooven. Men vreest, dat het gebrek
aan brandstof, waaraan de stakers
lijden en het is de laatste dagen in
het Noorden van Engeland fel koud, nog
tot ernstige ongeregeldheden zal lijden.
De koude in Schotland en het Noorden
van Engeland is buitengewoon. In het
Noorden zelfs der Midlanden zijn er
rivieren toegevroren, die hetnietgeweest
waren sedert 1895 en voordien niet
sedert den Krimoorlog. Te Buxton
heeft het 31 graden F. gevroren. Te
Carlisle in het Noord-Westen van
Engeland vroor het Donderdag 24 gr.
Maar ook elders in den lande is het
zeer koud geweest. Het vroor 15 gr.
te Scarborough, 18 te Harrogate, zelfs
13 gr. in het anders zoele Bournemouth.
Te Londen is het ook 13 gr. vorst ge
weest. De bladen spreken van ver
scheidene menschen, die buiten dood
gevroren zijn. En schapen en vogels
zijn er in menigte bezweken.
In Schotland heeft het bovendien
zwaar gesneeuwd-. In Oost-Lothian lag
ze 30 c.M. hoog.
In het heele land wordt er druk
schaatsen gereden.
recht heksen-negligée lichtte de bovenste
trap op, en vroeg met eene krijschende
stem, wat voor een galgenbrok, spitsboef
of moordenaar daar boven zijne streken
uitvoerde? Van de derde verdieping
kwam eene vloekende basstem naar
boven, die aan Tippel kond deed, dat,
wanneer dat helsche leven daar niet op
hield, men terstond de hulp van de po
litie zoude inroepen. Hiertusscheu in
lieten zich meerdere kinderstemmen in
de hoogste discant hooren, terwijl het
geblaf van twee honden zich met het
accompagnement vereenigde. Door al
dit geruisch heen, hoorde Tippel een
paar slepende pantoffels de trap opko
men, die zonder twijfel de waardin toe
behoorden, een oude stemmige dame,
aan wie op dit ondermaansche de di
rectie over 'een kruidenierswinkel was
opgedragen.
Bij het opklimmen van de trap had
de bombardier zijn rok uitgetrokken, om
des te spoediger vau kleediug te kuuneu
verwisselen maar alles had zich heden
tegen hem samengespannen. Daar stond
hij nu voor de deur, en wist raad noch
daad. Wanneer al de verdiepingen van
het huis niet door zijn geraas in oproer
gebracht waren, dan zoude hij zeker de
deur met zijnen rug opengeloopen
hebben, om de kamer zijns vrieuds
stormenderhand in te nemen. De klep
perende pantoffels hadden reeds de bel-
letage bereikt, en de basstem begon
steeds driftiger van de politie te spreken,
om welke reden de arme, angstige bom
bardier het voor geraden hield, maar hoe
eerder zoo liever den aftocht te blazen.
Langzaam stommelde hij de vierde trap
af, totdat hij het oude wijf bereikt had,
die, zoodra zij eenen man ontwaardde
in zijne hemdsmouwen, de handen naar
den vluchteling uitstak, en in éénen
adem uitschreeuwde: »een dief! houdt
den dief!* De basstem beneden ver
eenigde zich met dien uitroepterwijl
haar eigenaar, juist toen Tippel hem
voorbij wilde rennen, eene mouw aan
greep van de ongelukkige zwarte rok.
In zijnen doodsangst echter, liet Tippel
niet los, en dewijl hij reeds op de derde
trap was, zoo had hij ontwijfelbaar door
de zwaarte zijns lichaams de rok met de
daaraan hangende basstem naar beneden
getrokken, indien de bewoner der derde
verdieping zijneu arm niet wijselijk om
de leuning van de trap geslingerd had.
Op deze wijze werd de loop van den
dikken bombardier voor een oogenblik
gestremd, en zweefde de mouw, in den
waren zin des woords, boven eenen af
grond, in wiens diepte de waardin, met
eene lamp en een' tang gewapend, op
de loer stond. Wie weet, tot welk eene
uitkomst dit tooneel nog zoudb geleid
hebben, indien niet de rok onder een
luid kraken van elkauder gescneurd was,
en Tippel dientengevolge met de meeste
snelheid naar benedeu was gerold. De
