uit be m mi
Woensdag 12 M»10
25e Jaarg.
V«. 80
li I
Nieuws- en Advertentieblad
voor /eeuwsch-Vlaanderen.
F. IHELEMAA,
axel.
FEU I LLETON.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en VrlJdagaTond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Buitenland.
duitschland.
In October was te Berlijn een ver
eadering naar aanleiding van de terecht
stelling van Ferrer gehouden, in welke
Lilly Braun, de vrouw van deub®fcea'
ie/socialistische» leider, het woord had
eevoerd. Bij het uitgaan van die ver
gadering waren verschillende menschen
in hechtenis genomen, omdat zij, naar
de politie hun ten laste legde, gejoeld
en aan het bevel tot doorloopen geen
vevolg hadden gegeven. Donderdag
zijn de beklaagden voor den schepen
rechter verschenen. Zij loochenden
allen hunne schuld en konden een
menigte getuigen aan voer endïe^hun
verklaringen bevestigden. Graaf lioens
broech en mevrouw Cauer, de vrouwen-
leidster, zeiden voor den rechter, dat
de politie zonder eeuige aanleiding op
de menschen, die uit de vergadering
kwamen, was afgegaan eQ de 6er«ten d
besten als lawaaimakers had opgepakt.
Een agent, die eerst stellig beweerde,
dat een beklaagde gejoeld had, gaf, toen
hem de getuigenverklaringen werden
voorgehouden, toe, dat hij zich vergist
kon hebben. „Ja zei hij
heer zoovele getuigen heetEen
andere agent verklaarde, dat er een
bevel was uitgevaardigd, om „die mem
schen daar" pp te brengen. Om welke
redenen, wist hij niet. In elk geval
was het bevel uitgevoerd.
De schepenrechtbank sprak alle be
klaagden vrij en legde de kosten van
het geding aan den staat op.
frankrijk.
Juffrouw Bourette, die zooals onze
lezers weten, beschuldigd wordt doo
vergiftigde anti pyrine poeders aan den
heer Doudieux te zenden, den dood van
den jongen zanger Godard veroorzaakt
te hebben, volhardt bij haar ontke^®
Ze ontkent eenvoudig alles, zonder zich
te bekommeren om de ouwaarschijnllj -
heid van vele harer verklaringen. Juf
frouw Bourette werd samengebracht
met een getuige, die gezien heeft, dat
zij twee brieven bij den heer Doudieux
in de Gerbier-straat ging brengen den
eersten dier brievep had zij bovendien
zelf aan den getuige ter hand gesteld,
die een buurman van Doudieux was,
en den brief bij dezen af zou geven.
Juffrouw Bourette ontkent ooit naar de
Gerbier-straat gegaan zijn. Ook een
confrontatie met den heer Doudieux,
die vroeger een liefdesavontuur me
haar gezocht heeft, leverde niets op.
GRIEKENLAND.
Het Koninklijk paleis te Athene, dat
gedeeltelijk een prooi der vlammen is
eeworden, had geen kunstwaarde. Het
is een groot gebouw op het Constitutie-
plein, opgetrokken uit Attisch marmer,
volgens de plannen van den Deenschen
architect Gaertner. Men hee t hetwe
eens een beleediging voor Phidias ge
noemd. Het zag er uit als eon groote
kazerne met tallooze vensters. Het
eenige mooie zijn de groote tuinen
waartoe het publiek vrijen toegang heeft.
De Koninklijke familie, die voorloop g
in het paleis van Tatoi zal verblijf
houden, is zeer onder den indruk van
de ramp. Zij ontvangt van alle kanten
blijken van sympathie.
Officieren, die bij den aanvang van
den brand te hulp snelden, hebben een
deel van 's Konings correspondentie
gered.
TURKIJE.
Het onderzoek in Jemen, in verband
met den moord op Burckhardt en Ben
zon!, heeft aangetoond, dat de moorde
naars slecht befaamde lieden zijn uit
het dorp Oedenie. De moordenaars
lokten de reizigers in een hinderlaag
en doodden hen in de hoop.geld in
handen te krijgen. De overheden doen
al 't mogelijke, om den Italiaanschen
consul, die een onderzoek ter plaatse
instelt, tei wille te zijn. De consul
heeft een sterk militair geleide mee
gekregen.
AMERIKA.
Vriidag heeft de president van Uru
guay, dr. Williman, te Montevideo in
nlechtig gehoor ontvangen den buiten
gewonen gezant der Argentijnsche repu
bliek, dr. Penha, tot onderteekenmg van
het protocol. Een groote menigte heeft
dr. Williman en dr. Penha toegejuicht.
Bii de in tegenwoordigheid van het
diplomatieke korps gewisselde toespra
ken hebben dr. Williman en dr. Penha
gewezen op de voldoening, in beide
landen gewekt door het tot stand ge
komen vergelijk. De broederzin was
door dat accoord bevestigd en zou niet
meer aan het wankelen worden gebracht.
De geschillen van het verleden be
stonden niet meer en elk geschil, zou
langs vreedzamen weg worden opgelost.
belgue.
Pellaert, de koning der oplichters, is
nog altijd niet gepakt. Een gevangen
in cel 261 in de gevangenis van St.
Gilles heeft verteld, dat hij in denmacht
van Dinsdag op Woensdag Pellaert
heeft zien ontsnappen. De gevangene
had zijn cel tegenover de ziekenkamer,
waaruit de ontvluchting plaatsi had.
Omstreeks twaalf uur hoorde de ge-
vangene leven. Nieuwsgierig heesch
hij zich tot de hoogte van bet raampje
in zijn cel op en door een kleine plek
in het matglas kon hy zien wat er
voorviel. Pellaert was bezig de tralies
voor zyn venster door te vijlen. Hu
lichtte zich bü met eet, electmch
lampje en het ging heel vlug. m tien
minuten waren de twee spijlen door-
gevijld. No. 261 kon Pellaert heel goed
zien en nog iemand anders, die in den
gevangenistuin voor het venster van
Pellaert in de schaduw stond Toen
de koning der oplichters door het
raampje heen geklommen was, ver
dween hij met den onbekende in den
tuin? No? 261 was nog niet van zyn
terbazing bekomen, toen hij in de cel
waar Pellaert uit ontsnapt was, de
schaduw van een man zag bewegen en
het venstertje hoorde sluiten. lQdieQ
dit waar is, zou de vluchtelingdus een
helper in de gevangenis gehad hebben?
De koning der oplichters is met pre
cies wat men noemt een dom man
Hoewel leelijk, is hij zeer elegant en
heeft innemende manieren. Hij spreekt
langzaam, drukt zich correct uitinhet
Fransch, Vlaamsch, Engelsch en Duitseh
en heeft uitstekend gestudeerd.
13)
VI.
Daar buiten vlogen de sneeuwvlokken
en huilde de wind; men kon geene
drie passen voor zich uit zien. Uit de
stad schemerde hier en daar eene licht
straal door de sneeuw en den neve
heen; even als een bloedroode stip, het
was een vreeselijk slecht wederzelfs
het rumoer langs de straten, dat men
anders reeds, door de stilte van den
nacht, in d,e verte kou hooren, werd
door de neerdalende vlokken en de
reeds gevallen sneeuw tot een nauwe
lijks merkbaar geruisch verminderd.
Aan den slagboom van het fort herin
nerde Tippel nog eenmaal aan zijnen
vriend: dat hij toch moest bedenken,
welk een offer hem thans gebracht en
welk eene ongekende dienst hem thans
door de vriendschap bewèzen werd
Vervolgens wikkelde hij den mantel
dichter om zich heen, en trok op de
stad los. Scholten, die in dit bijzondere
eeval voor den voorzichtigsten en meest
bruikbaren man van de wacht gehouden
werd, en daarom ontijdig afge.ost was,
vergezelde zijnen chef.
Zoo togen zij statig en langzaam voo.t,
hadden weldra het fort meUyue buiten
werken en het glacis achter zich, en
sloegen eenen smallen landweg in, die
hen spoedig op den straatweg voerde,
wanneer zij weldra de Berje p^
de stad bereikten. Voor ^fu'ltter
de bombardier een oogenbhk halt, ter
wijl hij den kanonnier bij zijnen naam
DOeHoor eens Scholten,zeide hij, wan
neer jij niet een oudgediende kerel
waart, dan zoude ik het je niet toever
trouwen, dat het verlaten der wach
toch als iets,gewaagds voorkomt en dat
deze zaak misschien geen goed einde
ZalScnhTen, die zich reeds in zijn geest
voor eene warme kommemjs-winkel ge-
nlaatst za", waar hij de Rudesheuner en
Se him moest afhalen, en reeds in ge
dachte vau het bittere ambrozijn zwel„-
de dat er hierbij wel voor hem zoude
overschieten, antwoordde: »Bombardier
niks toe vreezen bin doch schoon voaker
von wacht oafloopen.*
Na de uitwisseling dezer Sfoelens
traden beide de stad binnen. Wel had
den de donkere akkers en de sneeuw
jachten, benevens het geheele treurige
en morsige winterlandschap/ den bom
bardier in eene treurige stemming ge
bracht doch toen hij tusschen de vel
lichte huizen de straten doorwandelde
toen hij de menschen zag, die her- en
derwaarts liepen, en het vroolijke ru
moer hoorde, dat uit de onderscheidene
wijnhuizen en kroegen naar buiten diong,
be^on hij op te vroolijken en zich aller
hande gedachten te vormen, op welke
wijze hij den bewusten brief het ge
schiktst aan het adres bezorgen zou.
Hierbij viel het hem plotseling in, dat
zijne grove dienst-unit'orm zeker geene
gunstige aanbeveling ware, om hem tot
een postillon d'amour te promoveeren
om welke reden hij het besluit nam,
zich tot eenen bekende te begeven, om
van dezen, zooals hij reeds meermalen
gedaan had, eene politieke uitmonstering
te leenen.
Op de naastbijzijnde hoek der straat,
onder begunstiging eener groote lantaarn,
haalde hij de beide documenten, die
Robert hem had medegegeven, voor het
licht, en gaf er een van, datgene name
lijk waarin eene aanwijzing op Rudes-
heimer en ham voorkwam, aan den
kanonnier, terwijl hij het andere weder
in zijn' rokzak duwde.
De vriend van Tippel, dien hij tut
het bekende doel opzocht, was klerk bij
eenen advocaat, en woonde in een afge
legen nauw steegje, op de vijfde ver
dieping van een klein huis. De bom
bardier overtuigde zich eerst vani de
straat af, dat zijn bekende werkelijk te
huis was want een klein en zwak
schijnseltje verlichtte het smalle venster
eer hij de moeielijke taak ondernam,
om vijf gebrekkige trappen op te klou-
tereu. Met eenige inspanning bereikte
hij het dak des huizes, en klopte aan
de deur van het vertrekje in duodecimo.
Behalve het vooruitzicht, zich hier ter
liefde van zjjnen vriend, in een ander
pak te kunnen steken, dacht ook Tippel
daaraan, dat zijn andere vriend, de klerk
doorgaans eene goede soort van tabak
voorhanden had, en bij het opklimmen
der vijf trappen, had hij zich reeds aan
de streelende gedachte overgegeven, zich
daar boven een oogenbhk op het bed te
kunnen nedervleien, om onder het genot
van eene lekkere pijp, van de doorge
stane eu nog te verwachten moeielyk-
heden een weinig uit te rusten. Het
was om die reden den bombardier des
te onaangenamer, dat hij, na op drie
onderscheidene wijzen op de deur geklopt
te hebben - namelijk eerst met den
wijsvinger, toen met de vuist, en einde
lijk met beide vuisten te gelijk -- van
binnen geenerlei antwoord mocht ont-
VaDewijl het de herinnering van Tippel
niet ontgaan was, dat de deur onder
scheidene spleten had, waardoor men
het inwendige des vertreks gemakkelijk
kon overzien, zoo wendde hij het hoofd
in alle richtingen langs de langwerpige
openingen heen, zonder evenwel de ge-
rino-ste lichtstraal te kunnen ontdekken.
Of Tippel had zich vergist, toen hij van
beneden eemg licht meende te bespeu
ren óf ziju vriend had het binnenste
van' de deur met eene ondoordringbare
