bi mom*
No. 47.
Zaterdag 18 September 8 ilrij).
-i3e «laarg.
VJiJ
Nieuws- en Advertentieblad
i
v o o r e en wsch -V] a and e ren.
F. 1)1 HL FM A X,
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Yoor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTiEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
I Eindelijk heeft het plan van de ge
meente Berlijn om van het Noorden
naar het Zuiden van de stad een onder-
grondschen spoorweg aan te leggen de
bekrachtiging van den politie-president
verkregen. De keizer en de minister
van spoorwegen hadden al te kennen
gegeven, geen bezwaren te hebben.
Het plan, dat al een jaar of tien hangt,
kan nu uitgevoerd worden.
FRANKRIJK.
Weinige politieke partijen worden
tegenwoordig zoo sterk in het openbaar
geblameerd als de Fransche kouings-
gezinden door sommige geestdrijvers
uit haar midden. Dinsdagavond zijn
een stuk of tien voorvechters van den
Franschen Koning het clublokaal van
de Jonge Republikeinen binnenge-
drongen in de rue Turbot. Ze vroegen
den voorzitter der vereeniging te
j spreken, een zekeren heer Hirsch. De
beer Hirsch had kortgeleden eenige
Artikelen geschreven, waar de konings
gezinde jongelui over ontsticht waren.
Daarom hebben ze Dinsdagavond den
heer Hirsch een pak slaag gegeven en
in het vereenigingslokaal der jonge
republikeinen hebben ze tafels en stoelen
omgegooid, een borstbeeld voorstellende
de republiek, gebroken en dergelijke
aardigheden meer.
De politie heeft zes der koningsge
zinde jongelieden gevangen genomen.
Te Marseille werd Dinsdag de stoom-
82)
Eenigen tijd nadat Tijmen dit ouaan
gename bezoek van zijnen buurman had
gehad, was er te Karmen eene aanzien
lijke houtverkooping. De beide buren
gingen, élk op zijne eigene gelegenheid,
derwaarts. Blok begreep zelf, dat het
I zeer onverstandig zou zijn, om in de ge
geven omstandigheden eenige vijandelijk
heid tegen zijnen buurman te beginnen.
«Dat kan in latere tijden wel eens,* zei
hij tot zich zeiven. Maar bij gelegen
heid van die verkooping dronk Blok
weer veel te veel, zoodat hij niet zoo
bedaard meer over de dingen kon na
denken. Terwijl hij daar in een hoek
van de gelagkamer met een verhit hoofd
zat te zwetsen, ziet hij de gedaante van
Jau Abels, die op den kastelein toetrad,
om het gelag te betalen.
»Zoo, Abels,zei de kastelein, »het
staat tegenwoordig met de kooikers te
Roerkerk best, hoorTen minste als
je een kooi hebt zooals jij, dan ben je
een man van kapitaal, al bezit je ook
io 't geheel geene andere eigendommen.
»Hoe kom je daar zoo bij vroeg
Abels.
Hoe ik daar bij kom? Wel, ik heb
gehoord, hoe eene kooi te Roerkerk ver
kocht is voor achttien duizend gulden.
boot Audegeladen. Onder de goederen
die op de kade voor inladen gereed
lagen, was ook een ijzeren kooi waarin
een tijgerin was opgesloten. Die tijgerin
begon vervaarlijk te brullen juist op
het oogenblik dat er een paard en
wagen voorbij de kooi kwam. Het
paard schrok hevig en trapte uit alle
macht naar de kooi met dat gevolg
dat een wand bezweek en de tijgerin
zich loswerkte uit haar gevangenis.
De tijgerin begon toen een wandeling
langs de kaden. Zij ontmoette een
hond. Dat dier werd en passant dood
gebeten. Zij ontmoette een oude vrouw.
De oude vrouw werd omver geworpen
maar kreeg geen letsel. De tijgerin
verdween tusschen de kisten en balen
langs den waterkant. Een leger van
agenten en gerdarmes, gewapend met
revolvers en geweren is toen op klop
jacht gegaan. Twee maal in den avond
heeft het dier zich vertoond. Dinsdag
avond om tien uur wist men echter
nóg niet, of de schoten der jagers het
wild haddën afgemaakt of ook maar
getroffen.
Geen twee raenschen konden elkaar
Dinsdagavond te Marseille ontmoeten
of het gesprek begon met de vraag
Hebt u de tijger ook gezien
Een praktisch man heeft" geraden,
naar Tarascon te seinen óm Tartarin
té laten overkomen.
ENGELAND.
Op de gemeentelijke school te Willes-
den schenen nog al veel meisjes te
gaan, wier hoofdhaar den schoolarts
aanleiding gaf, de ouders aan te schrijven
Nu, en ze zeggen, dat jou kooi nog
meer waard zou zijn.c
Tijmen hoorde dat gesprek, en, Jan
Abels aanziende, rezen al de onaange
name ervaringen, in den jongsten tijd
opgedaan, weer voor zijnen geest. Ën
dat ze daar nu, terwijl hij mét zijne
zaken zoo geheel in de war was, dien
man gingen opvijzelen en van zijne
eigendommen spreken, dat was te veel
Die Abels toch, als hij hem zijne dochter
met haar twintigduizend gul-den had
willen geven, had hij hem geheel uit
den brand kunnen redden waarom
zou hij zijne wraakoefening zoo lang
uitstellen 'J« Daar gaat Abels heen, ik
ga hem achterop,* besluit Tijmen, «en
dan straks op den dijk, dan zullen w
eens afrekenen, er kome van wat er
wilMaar eerst nog een oogenblikje
wachten. Sta ik nu zoo dadelijk op, dat
verwekt argwaan. De oude sukkel loopt
niet hard meer, ik zal hem over een
kwartiertje wel inhalen.* En zoo over
leggeude, bestelde Tijmen nog eer
glaasje en leende weer net oor aan de
gesprekken, die door zijne metgezellen
gevoerd werden.
Onze oude vriend Aart, de voerman,
was juist bezig met een zeer belangrijk
verhaal en vertelde, hoe hij onlangs ge
zien had, dat men een vreeselijk grooten
keisteen uit het* veld had opgegraven,
en dien, daar hij veel te groot was om
te vervoeren, eerst door middel
dat het voor de zindelijkheid en de
veiligheid van andere schoolmeisjes
wenschelijk was hun kinderen het haar
kort te laten dragen. Maar slechts
enkele ouders gaven aan het verzoek
gehoor. Ze bij de wet te dwingen, wat
de dokter zou willen, ging niet, zoo
beduidden hem zijn rechtskundige raads
lieden. Toen bedacht hij er iets anders
op. Hij schreef aan de ouders wier
dochters niet zuiver op het hoofd waren
het waren er zeven of acht dat,
over 24 uur de toestand niet ver
beterd was, hij de kinderen ergens zou
brengen, waar hun kapsel in orde zou
worden gemaakt. Toen die bedreiging
niets aan de zaak veranderde, kwam
Maandagmiddag een gasthuiswagen,
anders bestemd voor het vervoer van
besmettelijke ziekten, voor school rijden,
met een verpleegster die de bewuste
meisjes kwam ophalen. De kinderen
wouen niet en er volgde op school een
worsteling om ze mee te krijgen. Het
gerucht daarvan verspreidde zich ras
in de buurt, en binnen korten tijd stond
de speelplaats vol van wel tweehonderd
moeders, die verontwaardigd hun kin
deren opeischten, want men had verteld
dat alle meisjes mee moesten. De
wagen, waarin de zeven of acht meisjes
met de onzuivere haren gesleept waren
werd omsingeld en zoo dreigend was»
de houding van de menigte, dat de
kinderen werden losgelaten en de wagen
met de verpleegster alleen wegreed.
MEXICO.
Opnieuw heeft de Amerikaansche
consul-generaal te Mexico (stad), Hanna
van buskruit had laten springen.
Tijmen luisterde ter nauwernood naar
dat verhaal, daar hij te zeer vervuld
was met zijn. voorgenomen plan om
Abels op den dijk aan te randen. Hij
stond dan ook weldra op, en verliet, on
danks de dringende noodiging zijner
metgezellen om nog wat te blijven, de
herberg.
Met versnelde schreden sppedde hij
zicli langs den douke.ren zandweg voort,
't Was onstuimig en regenachtig weer,
en zoo donker, dat men ter nauwernood
een boom van een mensch kon onder
scheiden. Toch meende Blok eindelijk te
ontdekken dat er iemand voor hem uit
ging op den dijk. Hij versnelde dus
zijne schreden en had weldra den voet
ganger ingehaald.
«Beu j- het, Abels?* vroeg Ty men,
den ouden mat op zijde tredende.
»Ja o, goeden avond buurman, ga
je ook weer op Roerkerk aan
».Ta, inaar onderweg heb ik met jou
nog een appeltje te schillen Zoo
sprekende nam Tijmen zijne stalen
tabaksdoos in de rechterhand, om daar
mee op 't geschikte oogenblik zijn huur
man een slag toe te brengen.
»Een appeltje te schillen, wel zoo
maar ik heb je laatst gezegd, dat ik
S niet mak ben, denk daarom, hoor je
j ».Ta, je hebt laatst veel te veel gezegd,
i je hebt mij beleedigd. Ik wil niet praatjes
j maken
een oproeping gepubliceerd om steun
voor de slachtoffers van de overstroo
ming in en om Monterey. Hanna ver
klaart, dat het aantal slachtoffers nog
veel aanzienlijker is dan aanvankelyk
werd opgegeven. Volgens den consul-
:eneraal is het geheele gebied van
Monterey tot Matamoros en Victoria
vreeselijk geteisterd. Velen gelooven
zoo meldt Hanna -- dat meer
dan 10,000 personen zijn omgekomen.
Duizenden zijn dakloos en nu de winter
nadert worden dezen met groote ellende
bedreigd. Reeds is uit Monterey be
richt ontvangen, dat in de staten Nuevo
Leon en Tamaulipas honderden ge
zinnen in het gebergte hongerlijden.
Het Roode Kruis te Washington heeft
zich tot het Amerikaansche volk gewend
met een verzoek om steun met het oog
op de goede betrekkingen tusschen de
beide nabuurvolken.
Prinses Juliana.
Van bevoegde zijde wordt medege
deeld, dat Prinses Juliana zeer voor
spoedig blijft opgroeien en dat het
eerste tandje Maandag is doorgekomen,
zonder dat de gezondheid der Prinses
daaronder in het minst heeft geleden.
Een brief van Admiraal De ltuyter.
Aan het dep. van Marine werd onlangs
een zeer welkome schenking gedaan.
De heer E. Luden te Amsterdam
kwam eenigen tijd geleden door aankoop
in het bezit van een schry ven van den
luitenant-admiraal Michiel Adriaanszoon
»Pas op, je bent weer dronken,
Tijmen.*
«Dronken Daar dan
Ed zoo sprekende had Tijmen de vuist
opgeheven, en wilde den ouden man op
het hoofd treifen, maar deze sprong ter
zijde uit, en Tijmen trof de jonge takjes
der elzeboomen.
«Pas nu op,« waarschuwde Abels, maar
de woesteling maakte zich andermaal
tot den aanval gereed. Toen wierp Jan
Abels zijn eikenhouten stok op den grond,
en, den tweeden, hem toegedachten slag
afwerende, vatte hij met beide armen
zijne tegenpartij om het middel, en, hem
vlug van den grond lichtende, smakte
hij hem in de struiken. Blok brulde
en tierde van woede en poogde zich snel
weer op de been te helpen, maar Abels
wierp hem, eer hij halverwege overeind
kon spartelen, weer tegeja den grond,
zette hem de knie op de borst eu, beide
zijne polsen grijpende, klemde hij die
als in eene ijzeren schroef aan den grond.
»Je bent vergeetachtig, Tijmeu,* sprak
Abels, «want ik had je gezegd, dat ik
niet mak ben, als't er op aankomt.. Maar
ik zal zorgen, dat je deze les onthoudt.
Laat die tabaksdoos, daar in je rechter
hand, los Los, zeg ik I Ik zal je als
een kwajongeu om de ooien slaan, wan
neer je nu uog niet gehoorzaam bént.
En inderdaad tie oude man diende met
de vlakke hand aan zijne tegenpartij een
paai- oorvijgen toe, die niet zacht neer-
