iwi]J UUEII
Woensdag 15 September
25e Jaar,?
M DE EDDI.
i\o. 4(>.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Viaanderen.
F. DIELEMAA,
Buitenland.
D«t blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderl^ke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
De Duitsche keizer hééft 10,000 mark
geschonken voor de slachtoffers van
de overstrooming te Monterey in Mexico.
Reuter seint uit MelbourneDe
Australische arbeidswever Lindsay en
heel de bemanning van zijn schoener
op twee na zijn in Duitsch Nie'uw-
Guinea vermoord. Het vaartuig werd
vervolgens verbrand. De zaak begon
doordat de vrouw van een inlandsch
hoofd met geweld aan boord van den
schoener werd gebracht.
Er zal nu wel een strafexpeditie
tegen die Nieuw-Guineezen worden uit
gezonden. Maar zijn zij de schuldigen
Door den bieroorlog in Duitschland
komen ook de aannemers in verdruk
king. Booze bierdrinkers geven minder
of in het geheel geen fooi meer. En,
men weet het, in vele koffiehuizen
krijgen de jans geen loon, in sommige
moeten zij zelfs geld toegeven, en
vinden zij hun bestaan uit de fooien.
Op een nachtelijke vergadering van
Vrijdag op Zaterdag te Keulen ge
houden in de zaal Zum dekke
Tommes hebben de aannemers de
hoofden bijeen gestoken en raadslag
gehouden, wat hun te doen stond.
Alle sprekers veroordeelden het fooien
stelsel, en zij zouden den dag zegenen,
als zij een vast loon kregen en voor
fooien konden bedanken. Dan ook
eerst zou hun beroep een achtenswaardig
beroep worden. Maar nu moeten zij
wel fooien aannemen en het betreuren,
31)
XIII
Zoodra Jan Abels verslag van zijne
zending naar Rotterdam gedaan had, en
Ferdinand den brief van zijne ouders
gelezen en omtrent hun wedervaren al
het mogelijke gevraagd en vernomen
had, gaf hij op zijne beurt een nauw
keurig verslag, van hetgeen hij in de
laatste dagen daar op zijn zoldertje ge
hoord en gezien had. Abels hoorde hem
eerst geduldig aan, maar, hoe meer
Richter met zijn verhaal vorderde, des
te meer begon de anders zoo phlegma
tieke man ongeduldig te worden, en toen
de getrouwe mededeeling kwam van
Blok's alleenspraak, toen stoof ons boertje
driftig op en, wat Ferdinand hem nooit
had hooren doen, hij vloekte, dat Knokers
en consorten 't hem niet hadden kunnen
verbeteren.
»En zoo'n schurk zou mijne Johanna
krijgen laat ik hem maar eens
krijgen
>Zorg maar eerst,* raadde Richter,
»dat hij de kans van het schoolmeestertje
niet bederft. Wanneer zal dat vergelij
kend examen plaats hebben
»0, dat duurt nog wel een poosje,
maar ik zal mijne maatregelen toch
nemen.*
dat zoovele bierdrinkers er karig mee
worden. In sommige groote gelegen
heden moeten de aannemers breekgeld
opbrengen, de krantenabonnementen
betalen, het zieken- en invalidefonds
bekostigen en den huisknecht bezol
digen, alles uit de fooien. De verga
dering benoemde een commissie om
met de patroons te sprekenen de
grieven der aannemers publiek te
maken.
Volgens een bericht uit Berlijn hebben
de groote bierbrouwerijen iets toege
geven. Inplaats van 3.50 M. of 4 M.
de 100 L. zullen zij den prijs slechts
met 2.50 M. te verhoogen.
FRANKRIJK.
De onder beschuldiging van spionnage
te Nancy in hechtenis genomen en te
Reims gevangen gezette teekenaar
Tafin heeft niet, zooals verscheidene
bladen verkeerdelijk gemeld hebben,
in de laatste dagen nieuwe bekente
nissen afgelegd. Er moeten eerst nog
meer gegevens van elders verzameld
worden, vóór men hem aan een nieuw
verhoor onderwerpt. Men moet zich
totdusver nog behelpen met bekente
nissen, door Tafin een paar weken
geleden afgelegd. Den 17den Augustus,
toen hij naar Reims gebracht was, heeft
hij een kort verhoor ondergaan. Hij
heeft toen eerst gezegd onschuldig te
zijn, maar later veranderde hij van
houding. Hij schreet toen uit eigen
beweging een brief aan den rechter
van instructie, waarin hij verklaarde
aan een zekeren Schwartz te Straats
burg stukken te hebben geleverd, die
echter weinig waarde hadden. Verder
bekende hy aan een Duitsch officier
een kaart van Nancy en omstreken te
hebben geleverd waarvoor hij 500 mark
ontvangen had. Tafin moet intusschen
meer in zyu zak hebben gestoken, maar
voor andere stukken, want de door
hem bedoelde kaart van Nancy is in
den handel en kan door iedereen ge
kocht worden. Dit is 't eenige wat men
totdusver uit den mond van Tafin zelf
vernomen heeft.
ENGELAND.
Geweldige regens hebben in Engelsch
Indië een overstrooming veroorzaakt
die het dorp Kunloo bij Kasauli heeft
weggemaaid. Twaalf inlanders kwamen
om. Een Engelsch dragonder werd te
Kasauli met paard en al onder een
aardstorting bedolven.
TURKIJE.
De Neue Preie Presse verneemt het
volgende fraaie verhaal uit Saloniki
Men is te Saloniki dezer dagen op
ongelooflijke manier de dupe geweest
van een oplichter, die op de brutaalste
manier alle hooge autoriteiten by den
neus heeft gehad. Bij het herstel der
grondwet was aan de vroeger streng
bewaakte Keizerlijke prinsen de volle
vrijheid gegeven en het wekte daarom
te Saloniki geen verbazing, dat een
prins Sjehab Eddin, neef van den
troonopvolger Joesoef Izzeddin, in een
hotel afstapte. De „prins" zeide eenige
dagen te willen doorbrengen in de
residentie van het jong-Turksche cen
trale comité, waaraan de Osmaansche
Nog dien zelfden avond stapte Abels
naar zyn overbuurman. Hij wendde
voor, eene boodschap te hebben, en begon
dan ook met te spreken over een stukje
rietland, toebehoorende aan de diakonie.
Tijmen was bijzonder vriendelijk en noo-
digde zijn buurman dringend, zich by
het vuur te schikken. Abels voldeed
aan dat verzoek en zijn pijpje aanste
kende, zag hij onzen Tijmen scherp in
de oogen en vroeg»Zeg eens open
hartig, Blok, zie je mij wel aan voor
iemand, die goed bij de hand is
»Wat zeg je?* riep Blok, verwonderd.
»Mij dunkt, dat je Jau Abels houdt
voor een goeden sukkel, dien men, als
't noodig is, wel om zijn vinger kan
winden, en die niet verder kijkt dan
zijn neus lang is.<
»Maar wat mankeert je, hoe kom je er
bij, zoo iets te vragen
»Dat zal ik je zeggen. Zoo je dat
meent, dan heb 'je 't heelemaal mis.
Als 'ter op aankomt, dan ben ik zoo
dom niet, als ik wel lijk, en als ik een
maal eene zaak goed voor den geest
heb, dan weet ik ze ook door te zetten,
en dan ben ik lang niet mak. Dat
wilde ik maar eens even zeggen.*
»Maar, buurman, ik begrijp zoo waar
niet, wat je wiltnooit van mijn leven
heb ik je voor een sukkel gehouden
»Des te beter. Dan zul je ook wel
een goeden raad van mij aannemen. Je
bent van plan om je te bemoeien met
de benoeming van een nieuwen school
meester, niet waar
»Dat 's te zeggen. .s
»Dat 's te zeggen, dat je een zekeren
Jacob Zeeman wilt tegenwerken. Neen,
laat mij eens even uitspreken. Ik wou
je even aan je verstand brengen, dat je
wijs zult doen, als jij je daar niet mee
bemoeit Je woudt naar Sloos gaan en
naar Pelmolen ook, en ook naar Grardus,
Ik raad je aan, om dat niet te doen.
Laat die zaak rustig aan haar beloop
over. Of die jonge man de school krijgt
of niet, daar heb jij niets meer of minder
om, en of hij metmijn dochter zal
trouwen, dat moet de tijd leeren. Maar
jij zult er niet ouder knoeien, zooals je
van plan waart.
Blok keek alsof hij 'tin Keulen hoorde
donderen. Zulk eene toespraak had hij
van Jan Abels niet verwacht. Moeder
Geerden zal geklapt hebben, dacht
hij, en over mijn gesprek met haar
in de kooi 't een en ander verteld hebben,
en Abels schijnt op de hand van den
schoolmeester te zijn. Maar hoe weet de
vent, dat ik naar Sloos en Pelmolen en
naar Grardus wil gaan
>Ik ben niet van plan te knoeien,*
zei Tijmen, droogjes.
»Dan ben je van plan veranderd
des te beterom myne dochter te
krijgen, behoef je Zeeman niet tegen te
werken.
»Neeu, dat dacht ik ook wei, zij zou
prinsen hun vrijheid te danken hadden.
Er heerschte zelfs groote vreugde bij de
jong-Turken wier leiders zich haastten
om den prins hun opwachting te maken
in het Splendid-hotel. Het voorbeeld
der jong-Turken werd gevolgd door
den gouverneur, de burgerlijke en
militaire overheden, de consuls en de
notabelen ter plaatse. Er werden feest
maaltijden aangericht, waarbij de prins
twintig a dertig voorname gasten aan
tafel had. Kooplieden en juweliers
maakten hun opwachting in het hotel,
om hun waren den prins te koop te
bieden. En toen de prins eindelijk
verklaarde naar Weenen te moeten
vertrekken om daar zijn „studiën" voort
te zetten, liet de directie der Oostersche
spoorwegmaatschappij een salonwagen
ter beschikking van den hoogen gast
stellen. Er waren echter ongelukkiger-'
wijze in Saloniki geen salonwagens
voorhanden en men seinde naar Konstan-
tinopel om een salonwagen. Te Konstan-
tinopel wendde men zich intusschen
om inlichtingen tot een der ministeries
en daar hoorde men, dat prins Sjehab
Eddin zijn konak in Skoetari sinds
weken niet verlaten had. Groote op
schudding te Saloniki. De gouverneur
en de commissaris van politie maakten
thans opnieuw hun opwachting aan het
Splendid-hotel, maar met een ander
doel. Het eere-eskorte brachf den
prins" niet naar 't station, maar naar
de gevangenis van Jedikoeta. En daar
bleek, dat de oplichter in kwestie wel
Sjehab Eddin heette, maar geen prins
was van dien naam. Het was een
aarts-reactionnair, die een brutale list
dien schoolmeester toch niet willen
hebben.*
»Dat moet zij weten, maar j y krijgt
haar in eeuwigheid niet.*
»Maar buurman, wat is er toch, wat
heb je tegen mij, ben ik dan zoo'n misse
partij
>Laat ons daar maar niet over praten,
maar je krijgt haar niet, dat staat vast.
Ze mag je niet lijden, volstrekt niet.
Blok, die eerst doodsbleek geworden
was, werd nu weer purperrood, zijne
oogen rolden woest door zijn hoofd, en,
met de vuist op de tafel slaande, riep
hij met een vreeselijken vloek »Meeu
jij, dat je mij hier de wetten zult stel
len Ik zal doen wat ik verkies, en zoo
lang als ik eenigen invloed heb, krijgt
die leelijke zeehond de-school hier niet
»Bedenk, wat je doet. Je kunt naar
Piet en Paul gaan, en b.v. aan Grardus
een pak slaag beloven, maar als ik daar
't minste of geringste van bemerk, dan
ga ik op mijne beurt naar die lui toe
en nog naar honderd anderen meer, en
vertel eens aan heel het dorp, hoe't met
jou en met je zaken staat, manneke 1*
»Met mij en met mijne zaken? En
wat wou je daar van weten, en wat er
van zeggen riep Blok, met bevende
stem.
»Het noodige, ik weet er het noodige
vac. Ik heb je straks al gezegd, ik ben
zoo dom uiet. Je moogt de overige
meuschen een rad voor de oogen draaien,
