u u li u i
Ko. 43.
Zaterdag 4 September 190».
25e
Jaiirg.
in ®i e
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli-Vlaanderen.
F, i>IFLF\IY\,
Buitenland.
FEUIL LET ON.
E
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Het moge waar zijn, dat de Zeppelin
III tot tweemaal toe zonder vreemde
hulp geland is, op het land blijven kan
het luchtschip toch zonder die hulp
niet, althans niet in het noodweer van
Maandag. De Lokal-Anzeiger vernam
dat het luchtschip voortdurend op zijn
ankers reed en 100 tot 150 man voor
aan de kabels en het schuitje hingen
en achter nog een 20 man. Aanhoudend
moest het schip met den kop in den
wind gedraaid worden, en dat ging
niet makkelijk. Soms zag men de
twintig man van het achterstuk twee
tot drie meter hoog in de lucht bengelen.
De stangen van het voorste schuitje
zijn door de woeste beweging van het
luchtschip reeds verbogen. Met het
herstellingswerk schoot men onder-
tusschen langzaam op. Duizenden en
duizenden menschen kwamen Dinsdag
op de heide bij Bülzig kijken.
FRANKRIJK.
In verband met den diefstal van de
mitrailleuse uit de kazerne van Chalons-
sur-Marne zyn drie personen in hech
tenis genomen, twee manschappen der
artillerie en een korporaal. Zij worden
verdacht van medeplichtigheid. Bij
den korporaal schijnen brieven van
Deschamps gevonden te zijn.
Te Sedan is een herbergier in hech
tenis genomen. Hij en nog andere
personen worden verdacht van spion-
neeren. Er wordt gesproken van een
28)
Eenige oogenblikken daarna kon meu
op de bovenkamer van den apotheker
een zacht snikken hooren, telkens afge
broken door eene hartelijke dankzegging
aan den Grooten Bestuurder van der
menschen lotgevallen.
»Smart op te kroppen valt zwaar,
maar gevoel van vreugd en dankbaar
heid daar binnen op te sluiten, dat
kost nog meer moeite U riep de blijde
moeder.
»Toch zult ge u moeten bedwingen,
in 't belang van uw kind,* antwoordde
haar echtvriend.
»Goed, ik zal mij bedwingen, maar
Jan Abels wil ik morgen zien.*
Den volgenden morgen kwam Jan
Abels terug. Ditmaal kou hij met den
besten wil ter wereld niet zoo spoedig
weer weg komen als den vorigen avond.
Maar nu was 'took minder gevaarlijk
een poosje te praten. De heer Kramer
was niet bij de hand en de dienstboden
letten er niet op, hoe lang die conferentie
met het boertje duurde. Met duizenden
vragen werd Abels bestormd, en, gelijk
men kan nagaan, met dankbetuigingen
en lofspraak overladen. Vader en moeder
duiventil, die een der spionnen op zijn
erf zou hebben gezet ten behoeve van
het Duitsche leger.
Twee Fransche oorlogsschepen, de
Gloire en de Marseillaise, waren Maan
dag in het donker aan het schijfschieten
bij Quibéron niet ver van Lorient.
Tot zesmaal toe heett de Gloire bij
vergissing op de Marseillaise geschoten.
Een der bommen trof de romp en
ontplofte binnen den wand van het
schip. Een man werd licht gewond.
BELGIË.
In de Waalsche pers is zekere onrust
merkbaar over de vorderingen, die de
Vlaamsche beweging maakt. Afkeer
van deze beweging heett ook geleid
tot de oprichting van de „Ligue pour
la liberté des langues." De Indépen-
dance vindt het bedroevend, dat het
hiertoe heeft moeten komen ter ver
dediging van de Fransche taal, „die
een hoopje geestdrijvers wil verbannen".
Men heett altijd ongelijk gehad, ver
klaart de Indépendance even later,
de Vlaamsche beweging als een onbe-
teekenende vertooning te beschouwen.
Al zijn de Flaminganten weinige in
getal, hun beteekenis is merkwaardig
grooter geworden, sedert alle staat
kundige partijen de beweging exploi-
teeren voor verkiezingsdoeleinden.
Het groote Waalsche blad noemt dat
bedrog. De politieke partijen hebben,
door de Vlaamsche beweging te mis
bruiken, een tegenbeweging uitgelokt.
De berekeningen der politieke partijen
ten aanzien van het Flamingantisme
zijn van een minderwaardig allooi
beiden hadden den vorigen avond nog
een brief geschreven, dien zij ter bezorging
aan Abels overgaven. Odk het punt van
het kostgeld kwam weer ter sprake.
Jan wilde aanstonds over die zaak heen
stappen, maar vader Richter liet hem
niet los. »Uwe goedheid en liefde te
beloonen,* sprak de oude heer, onder
anderen, »daar is geen sprake van. Al
gaf ik u al wat ik heb, tot den aller-
laatsten penning toe, dan was mijne be-
looniug, in verhouding van de weldaad,
ons en ons kind bewezen, nog veel te
schraal. Maar iets anders is het, u de
onkosten te vergoeden, die ge voor hem
maakt. Zelfs aan mijne allerbeste
vrienden en aan menschen, aan wie ik
veel verplichting heb, zend ik met nieuw
jaar eene rekening, als ze in hetafgeloo-
pen jaar mijne drankjes en pillen hebben
gebruikt; en daarom, uwe moeite, uwe
zorgen, uwe goedheid ik zal er nooit
aan denken ze te betalen, en ik weet
veel te goed, wij worden nooit quitte
maar de onkosten, die ge voor Ferdinand
maakt, en, om maar iets te noemen,
uwe reiskosten, die moet en die zal ik
vergoeden.* Abels kon dat maar niet
toegeven, en bleef nog lang tegenstrib
belen, maar eindigde toch met een paar
bankbiljetten aan te nemen. Ik zal later
rekening en verantwoording doen,* sprak
hij, »en wat er overblijft, dat geef ik u
terug, want dit is veel te veelzooveel
verteert uw zoon niet in de kooi.*
geweest, vindt de Indépendance. Zij
hebben enkel op het oogenblikkelijk
voordeel gelet. Als het blad dit nader
gaat verklaren komt de aap uit de
mouw. De partijen, heet het, hebben
geen rekening gehouden met het hoogere
landsbelang, dat bestaat uit steeds vol-
komener nationale eenheid, noch met
het belang der groote massa van de
Vlamingen, dat slechts behartigd wordt
wanneer zij zich met zorg toeleggen
op een taal die in grooten kring wordt
gebezigd.
Zooals men ziet wordt hier weer
openlijk de Fransche taal boven de
Vlaamsche taal geprezen. Wij hebben
al eens vroeger gewezen op de zonder
linge opvatting omtrent de beteekenis
van een taal, die uit dergelijke uit
latingen spreekt, de opvatting, dat een
volk een taal zou kiezen zooals een
inan het beste soort normaal ondergoed.
Was het misschien nog niet geschikter
als het heele Belgische volk Engelsch
ging leeren Engelsch wordt nog meer
gesproken in de wereld dan Frausch.
Het is een zeer goed „merk."
RUSLAND.
Het telegraafagentschap meldt over
de berooving van een posttrein uit
Tompsk het volgende
Op het station Kritowo is de posttrein,
waarmee de stationskas vervoerd werd,
beroofd. De roovers lieten daarna de
locomotief van den beroofden trein
inloopen tegen een goederentrein, die
tengevolge daarvan ontspoorde Er
wordt totdusver geen melding gemaakt
van het verlies van menschenlevens.
XII.
Schuin tegenover het huis van Abels
stond eene vrij groote boerderij, in eigen
dom bewoond door Tijmen Blok, wet
houder der gemeente Roerkerk. De
voorgevel van het huis zag er, met zijn
helder geel geschilderde kozynen en
groene luiken eu deuren, zeer welvarend
uit, en wie er binnen treedt, zal, vooral
wanueer hij een kijkje neemt in schuur
eu koestal, licht vermoeden, dat onze
Blok nog al een bqer van belang moet
zijn. En inderdaad Blok wordt gehouden
voor een der welgesteldste boeren uit
geheel de gemeente, en speelt, vooral
sinds hij wethouder is geworden, eene
eerste viool in de plaats zijner inwoning.
Bemind is hij daar echter niet. Integen
deel, hij kon met Uilenspiegel zeggen
>De menschen mogen mij niet lijden*
doch mocht er dan ook wel met ge
noemden snaak bijvoegen maar ik maak
het er ook naar.* Hij was trotsch en
oploopend en toonde soms zeer ongevoelig
te zijn. Had hij eenmaal zich iets in
't hoofd gezet, dan was hij alles behalve
nauwgezet en angstvallig by de keuze
zijner middelen, en gevoelde hij zich
gekrenkt of beleedigd, dan kende zijne
wraakzucht perk noch palen. Ofschoon
Blok eer mild en verkwistend dan gierig
was, waagde zich toch geen arme op zijn
erf, daar hij wel kans had op scheld
woorden en vloeken, maar zeker geen
aalmoes zou krijgen. Daar kwam b:j,
MEXICO.
Over de groote overstroomiug in
Noord-Mexico vinden wij in buiten-
landsche bladen nog het volgende.
Het aantal verongelukten te Monterey
wordt geraamd op 1400de veroor
zaakte schade op 30,000,000 gulden.
Een vierdepart van de stad is vernield.
Zeshondervijftig lijken zijn reeds ge
borgen. De abattoirs liggen in puin.
Vanwege het Amerikaansche consulaat-
generaal wordt voedsel uitgedeeld aan
wie er om komen vragen. Duizenden
van dak en huisvesting beroofden
hebben een onderkomen gevonden in
de kathedraal en de overige kerken.
Het water in de rivier is gevallen
het overstroomingsgevaar kan als ge
weken worden beschouwd. Maar nog
steeds komen ongelukken voor, omdat
nog telkens doorweekte muren instorten.
De spoorwegen in en om de stad zijn
deerlijk geteisterd. Op tal van plaatsen
zijn stukken van de lijn weggespoeld,
vooral op het gedeelte tusschen Mon
terey en Tampico. Bij San Juan werd
een ijzeren spoorwegbrug vernield.
Van de taklijn naar Matamoras is een
stuk weggeslagen ter lengte van 75
Eng. mijl. De groote spoorwegbrug
over de Rinconaga tusschen Salillo en
Monterey ligt in de rivier
De verliezen, aan de spoorwegmaat
schappijen berokkend, wordt begroot
op l1/2 millioen Nederlandsch.
In de zakenwijk van Monterey zijn
18 blokken woonhuizen en kantoren
vernield. De grootste verliezen aan
menschenlevens werden veroorzaakt
dat Tijmen Blok, hoewel niet aan den
drank verslaafd, toch nooit naar de markt
kon gaan, of hij keerde zeer opgewon
den, ja soms geheel dronken huiswaarts.
Met zijn overbuurman placht Blok
weinig omgang te hebben, want Abels
was hem niet voornaam genoeg. In de
laatste weken had er echter eenige toe
nadering van den kant van Blok plaats
gehad, zelfs was hij een paar maal bij
zijn overbuurman in huis geweest. Abels
had volstrekt niet begrepen, waaraan hij
de eer dezer visites had te danken ge
had moeder Abels had zoo'n half, flauw
vermoeden gekregen, maar de oudste
dochter Johanna deed meer dan ver
moeden, zij wist precies hoe de vork in
den steel zat.
Blok, schoon reeds acht en dertig jaren
oud, was tot nu toe niet getrouwd, en
had sinds de laatste weken op ondubbel
zinnige wijze te kennen gegeven, dat
hij gaarne met Johanna in 't huwelijk
zou willen treden. Nu onlangs met St.
Japiksmarkt had hij het meisje het hof
zoeken te maken, maar zijne attentiëa
waren door Na niet al te gunstig opge
nomen. Blok schreef dat echter aan
verlegenheid toe, en twijfelde geeu
oogenblik, of hij zou haar weldra zijue
bruid kunnen noemen. Dat ze zgu aan
zoek zou kunnen of durveu afwijzen, dat
achtte hij bepaald onmogelijk. Hij was
immers weihouder, eu bekend om zijn
rijkdom, in één woord de meest wen-
