U LI IJ I IJ
m
Ao.
Jaarg'
Zaterdag 31 1900.
-25e
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseh-Vlaanderen.
F. I)IEEEMA\,
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
Landbouw.
- w? zar
Dit blad verscbijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vry dagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
De Zeppelin-Bau-Gesellschaft te-Frie-
drichshafen deelt nu officieel mede, dat
graaf Zeppelin niet Maandag, maar
Zaterdag 31 Juli voormiddags met de
Zeppelin II naar Keulen vertrekt, waar
zij aan de militaire overheid overgedra
gen zal worden. Op zijn reis komt het
schip Zaterdagmiddag in Frankfort aan,
waar het blijft tot Maandagmorgen. Mocht
het weer dus goed blijven, dan zijn de
Frankforters Zaterdag zoo gelukkig den
grooten Duitscher met zijn vinding
binnen hunne muren te hebben een
voorrecht dat maar weinig steden ten
deel viel.
De Zeppelin II is een luchtkruiser,
die indertijd de merkwaardige reis over
Leipzig naar Bitterfeld deed, daar om
keerde in het gezicht van Berlijn en op
de terugreis bij Göppingen in een pere
boom verward raakte, zoodat hij be
schadigd te Friedrichshafen moest aan
komen.
Op zijn reis naar Keulen neemt graaf
Zeppelin, die zelf het commando voert,
een grooten staf ingenieuren en helpers
mede.
De Z. II is Dinsdag te Friedrichshafen
een paar uur in de lucht geweest, om
te probeeren, of de nieuwe stuurtoestellen
voldeden. Het was de eerste maal,
sedert het schip met averij te Friedrichs
hafen was aangekomen, dat het opsteeg.
SPANJE.
De gisting en opwinding in den lande
nemen bedenkelijke afmetingen aan.
De geheele treinendi^nst is ontredderd
en de regeering heeft, ten einde raad,
haar toevlucht moeten nemen tot de
schorsing der grondwettelijke waarborgen
in Catalonië. De telegrammen werpen
een somber licht op de toestanden en
hoogst waarschijnlijk worden de feiten
nog mooier voorgesteld dan ze zijn. In
Barcelona moet verschrikkelijk gevochtèn
zijn. Volgens de ambtelijke opgave
werden 3 stakers gedood en 45 gewond,
terwijl 20 soldaten gewoud werden, maar
men vertrouwt deze opgaven al even
min als die over de verliezen in
Marokko.
De burgerlijke gouverneur van Barce
lona moet zijn ontslag hebben genomen,
omdat hij de afkondiging van den staat
van beleg afkeurde.
Een teekenend staalfje van den tegen
zin in den lande en onder de troepen
tegen het Marokkaansche avontuur is de
vlucht van tal van deserteurs over de
grenzen.
In de laatste acht dagen stroomt het
deserteurs naar Frankrijk.
De minister van binneulandsche zaken
heeft bekend gemaakt, dat de gebeurte
nissen in de provincies Barcelona, Terra-
gona en Gerona zoo ernstig zijn, dat de
regeering besloten heeft tot schorsing
van de grondwettelijke waarborgen in
genoemde provincies. Het waren anar
chistische en revolutionnaire elementen,
die het sein gaven tot de algemeene
staking. Zij vielen dadelijk de politie
en de gendarmerie aan en pleegden aller
lei gewelddaden. Alle gemeenschaps
middelen waren afgesneden, zoowel
18)
Geen menschelijk wezen was in den
wijden omtrek te zien, de velden en
akkers lagen nog in doodsche stilte.
Slechts hier en daar was eene koe over
eind gerezen en aan 't grazen gegaan.
Eindelijk ja, daar hoort Ferdinand in de
verte riemen slaan, 't Hart klopte hem
luider, terwijl hij tot zich zeiven zei
»Dat zal JaD Abels zijn !c Hij staarde
en tuurde in gespannen verwachting, of
niet haast het bootje om den hoek zou
komen. Daar komt het te voorschijn
Maar daar zit ook eene vrouw in. Zou
het de vrouw of dochter van Abels zijn P
Hoor, zij spreken luide met elkander.
Maar zou dat Abels kunnen wezen
Zou deze inan niet jonger zijn Neen,
'tis zijn oude vriend niet.
'tWas Jan Abels niet, maar een jong
paartje, dat uit melken ging. Wat praten
ze vroolijk, hoe gul en hartig klinkt hun
lach »Gelukkige menschen mompelt
Ferdinand, en hij benijdt in zijn hart die
eenvoudige landlieden, die voor niemand
te vreezen hebben en zoo vrij en gerust
daar henen varen
Nadat het jonge paartje in de verte
verdwenen is, was 't weer alles stil in
1 'tronde. En terwijl hij tegen den be-
mosten toren leunt, al turende over den
kronkelenden waterstroom daar beneden
en de velden en bosschen in 't verschiet,
worden de oogleden van den vluchteling
bezwaard. Met schrik doet hij de oogen
weer open en zegt tot zich zei ven »Nu
niet slapen, dat is te gevaarlijk;* maar,
schoon hij worstelt tegen den slaap, ten
laatste zegeviert de natuur en hij
sluimert in.
In den droom ziet hij Jan Abels, zoo
als hij dezen den laatsten morgen in zijn
logies te Amsterdam had gevonden, met
een geopenden Bijbel voor zich. Maar
zijn vriend droeg nu zware boeien en hij
zelf was ook in ketenen geklonken. »Heb
je geen Bijbel, meneer?* vroeg Abels,
»dat 's jammer, want dat boek zou
straks onderweg, als wij naar 't schavot
gaan, zoo goed te stade komen. Met
Gods woord voor oogen sterft een mensch
zoo gerustDaarop kwam de voerman
van Karmen binnen en sprak »Ik sta
met mijn kar voor de deur en het volk
rondom 't schavot wordt ongeduldig, talm
dus niet langer, maar volg mij !c Zoo
sprekende klapte Aart met zijn zweep
en Jan Abels vroeg verlof zijn Bijbel
mee te nemen en zoo waren ze naar
buitën gegaan, waar de vrachtkar van
Aart, met kisten en vaten beladen, voor
de deur stond. Op dien wagen reden
zij voort, en Ferdinand zag zijne moeder
door de menigte dringen, luid schreiende
en roepende »0 mijn zoon mijn zoon
Kuokers stond op het schavot en zwaaide
spoor als telegraaf en telefoon, om Bar
celona van gemeenschap met de buiten
wereld af te snijden en de komst van
troepen te beletten. De oproermakers
staken rijtuigen en bruggen in brand,
lieten andere bruggen door dynamiet
springen en slaagden erin de aankomst
het vertrek van alle treinen te Bar
celona te beletten.
In Pueblo Nuevo drongen de oproer
lingen in het klooster der Maristen,
doodden een en wohdden verscheidenen.
Ook wierpen zij barricaden op in de
straten.
De gendarmerie, de politie en de
troepen te Barcelona moesten herhaalde
lijk gebruik maken van de wapens. De
oproerlingen schoten op den kapitein-
generaal, waarop het escorte genoodzaakt
was terug te schieten. Zij staken de
Pauluskerk en de scholen van de broeders
van den heiligen Antonius in brand en
vernielden ook verscheidene spoorweg
bruggen.
Te Pueblo Nuevo deden de oproer
lingen een aanval op de gendarmerie
kazerne.
RUSLAND.
Uit Stavropol in den Kaukasus wordt
gemeld, dat hagelbuien daar in de buurt
vreeselijke verwoestingen hebben aange
richt. De te velde staande gewassen
zijn in 8 dorpen vernield, terwijl 1800
schapen gedood moeten zijn. De hagel-
steenen, zoo zegt een Central News-
telegram uit Odessa, waren grooter dan
noten en bleven 24 uur op de velden
liggen. Ongeveer 70 personen moeten
verwondingen hebben opgeloopen.
In het district Ede is bij enkele
candidaatstalling gekozen, in de vaca
ture-Van Citters, de heer W. van Manen
Jz. Zijn richting is vermoedelijk anti-
revolutionnair.
De heer Van Manen is een eenvoudig
kleermakertje te Veenendaal, die can-
didaat gesteld is grootendeels door
fabrieksarbeiders. De lijst der C. H.
kiesrereeniging met den naam van
jhr. Schimmelpenninck is toen niet
ingediend om de kosten van een stem
ming te voorkomen, trouwens op ver
zoek van dhr. Schimmelpenninck zelf.
Castro.
Een telegram uit Caracas meldt
Te Maracaibo zijn Woensdag de
Duitsche onderdaan Theodor Hauer en
zyn advokaat Porpacan in hechtenis
genomen. Hauer gaf voor, dat hij als
vertegenwoordiger van Castro Venezo-
laansche aandeelen voor dezen aan den
man trachtte te brengen. In werke
lijkheid zette hij echter een omwente
ling ten gunste van Castro op touw,
wat brieven en een geheime code, die
bij hem gevonden en in beslag genomen
zijn, uitwezen. Men verwacht inhechte
nisnemingen van belang. Castro's aan
hangers in het Congres zijn ongerust.
met eene groote bijl door de lucht, ter
wijl hij met eeD duivelschen lach riep
»Nu zul je mij niet weer ontkomen,
ellendige perendief!* En Jan Abels
zei, weer het hoofd schuddende: »Had
je nu toch maar een BijbelDaarop
waren zij op 't schavot geklommen en
se hadden uit dezelfde bus, waaruit Fer
dinand, toen hij was komen loten, had
getrokken, ook nu weer eeD papiertje
moeten trekken om te beslissen, wie van
beiden het eerst zou onthoofd worden.
Ferdinand moest het eerst de straf onder
gaan. Hij knielt neerhoort Knokers
kommandeeren »Legt aan en
ontwaakt.
Zooals het gewoonlijk gaat, meende
Richter, dat hij al heel lang geslapen
moest hebben. Maar een blik op de zon,
die nog niet veel hooger dan daar straks
boven de kimmen stond, overtuigde hem,
dat het integendeel slechts zeer kort
moest geweest zijn. Weer naderde op
het water een bootje, maar nog geen
Jan Abels; 't waren weer menschen, die
uit melken giDgen. Juist toen dat
bootje onder de muren van de ruïne
doorvoer, hoorde Ferdinand aan den over
kant luide holahei roepen, en op
't zelfde oogenblik zag hij een veld
wachter, die van den lagen oeverwal
zich liet afzakken, en naar den water
kant kwam, om des te gemakkelijker
met de menschen in het schuitje te
kunnen graten.
Oogstoverzicht.
In de St Crt. no. 175 is opgenomen
een overzicht van den stand van hA
truit, der warmoezerij-gewassen en van
»Zeg eens,* sprak de veldwachter, ter
wijl hij zijne pijp even uit den mond
nam, »ben je ook een jongen kerel tegen
gekomen met zwart lang haar en op
klompen Hij liep met moeite en
scheen pijn aan zijne voeten te hebben.*
»Neen,« luidde 't antwoord, *wij zijn
niemand tegengekomen.*
»Bedenkt je eens goed,* hernam de
veldwachter, hij had eene armoedige
plunje aan, een vuil buis metzwartbeenen
knoopen.*
»Zoo, ben je een dief op het
spoor maar wij hebben van mor
gen nog geen schepsel op den weg
gezien
»Hij zal daar toch niet op de ruïne
zitten,* sprak de veldwachter, weer half
luid, maar toch zoo, dat Ferdinand het
duidelijk) kon verstaan.
»Dat is wel mogelijk, dan moet je
maar eens kijken,* riep (ie boer in ziju
bootje en maakte zich gereed om verder
te varen.
»Ja maar, kun je mij niet even daar
aan den overkant zetten, anders moet ik
nog een heel eind omloopen, om op de
ruïne te komen
»Nu ja, maar dan wat gauw, want
't wordt tijd, dat wij bij de beesten
komen.*
De boer roeide naar den overkant en
onze veldwachter stapte in het kleine
vaartuig, terwijl hij zei: »Komaan,dan
kun jelui mij gauw even helpen zoeken U
