t
flio. is.
i
Iein balling op eigen grond.
Woensdag 26 Mei 1 !H)9.
25« ,3
aarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. HHF.1.F.1I v
AXEL.
Buitenland.
F EU1LL E T ON.
llïl Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
H Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKERUITGEVER
AOVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Qroote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
15
Ijïardivel is gevangen genomen.
7igelo Tardivel is touwslager van be
Isp. Hij heeft zich veel opgehouden
slecht gezelschap, slechte vrouwen
1 slechte mannen. Een van zijn
jpegere kameraden, wegens inbraak
Srvolgd, heeft van Tardivel verteld,
8t Tardivel hem had bekend, een der
(ordenaars van den heer Steinheil te
n. Op deze mededeeling is de j ustitie
rdivel gaan zoeken. Of Tardivel
jen zijn kameraad waarheid heeft
g jjïproken valt voorloopig niet uit te
8 gtken. Evenmin staat het vast dat
5 8! kameraad tegen den rechter van
5 9(tructie waarheid heeft gesproken.
•j jjjt is dan ook een zekere geruststelling
0 gjt Tardivel nog meer op zijn geweten
8 9left dan heel misschien die moord in
Ronsinstraat. Hij wordt vervolgd
>gen« inbraak in een kerk. De rechter
9jn instructie die hem onder handen
9>et nemen wegens de inbraak, kan
jjim nu meteen eens polsen over de
g^inheil's.
1 gfTardiyel heeft verleden jaar in April
10-woond in de buurt van het huis der
milie Steinheil. Hij is een knappe
ceiun, die wel poseerde voor schilders.
5S model kan hij aan huis gekomen
jjin. bij den schilder Steinheil. In
6^ort, er zijn eenige aanwijzingen, die
8i justitie noodzaken met de mogelijk-
9iid van Tardivel's schuld rekening
houden.
Nog in een ander verband wordt de
zaak-Steinheil dezer dagen in de Fran-
sche pers genoemd. Een waschvrouw,
Marie Qirard, heeft tegenover een
ambtenaar van den veiligheidsdienst
verslag gedaan van een ontmoeting,
die zij had gehad verleden jaar 28 Mei,
du» eenige dagen voordat de heer
Steinheil en mevrouw Japy werden
vermoord. Marie Girard liep met een
mand waschgoed. Het was drukkend
warm. Om uit te rusten ging ze even
zitten in een bar in de rue Prémicourt.
Vlak bij haar zaten aan een tafeltje
drie meDschen, twee mannen en een
vrouw. De vrouw had rood haar.
Marie Girard ving uit het gesprek van
het drietal allerlei verdachte uitlatin
gen op.
Ouwe jongen, hoorde zij zeggen, je
hebt ongelijk dat je geen ernstige bende
vormt, die zich enkel bezig houdt met
belangrijke zaken.
Een der drie stelde voor, samen iets
te ondernemen. Hij liet twee valsche
baarden zien, die hij onder zijn cape
droeg. Er zal 6000 frank te verdeelen
vallen, zeide hij.
Trillend en bevend verliet Marie
Girard debar. Ze had deze ontmoeting
tot dusverre aan niemand durven ver
tellen.
91
(Slot.)
i,35inderdaad mag het als een wonder
,05schouwd worden, dat één enkel man
zijn moed en volharding aan eene
tie, wier volksbestaan genoegzaam
r'rnietigd was en die reddeloos verloren
leen, dat bestaan en hare vrijheid
•ug gaf. Zoodra de strijd met de vij
Iden tot rust was gekomen, besteedde
ize/rec* dien tijd tot het herbouwen en
rsterken der verwoeste stéden en tot
t uitrusten eener oorlogsvloot, om dén
"«tnen verdere aanvallen te beletten,
j liet niet minder dan 120 schepen
uwen, en deze zeemacht verdeelde hij
uei zoodanige wijs in de havens, dat het
t 'n Denen moeilijk viel de kusten te
.deren, veel meer om te landen en met
lit beladen te vertrekken. Daar, waar
e landingen het meest te duchten waren,
it hij kasteelen bouwen terwijl hij,
3 in de levensbehoeften van zijn volk
voorzien, zijn leger in twee deelen
irdeelde, van welke het eene in dienst
8 as, terwijl bet andere zich met den
;kerbouw bezig hield, totdat het door
,sen> andere helft werd afgelost, om op zijne
eerhurt te strijden.
e*rt Het duurde echter nog drie jareD, eer
TURKIJE.
Naar uit Konstantinopel gemeld wordt
heeft het ia toongevende Turksche
kringen een voor treffelij ken indruk
gemaakt, dat Keizer Wilhelm zich bij
zijn jongste oponthoud te Weenen
tegenover den Turkschen gezant in
bewoordingen van de grootste waar-
Alfred zijne kroon in vrede kondragen.
Want eene ontzaggelijke menigte van
Noormannén stak, onder den aanvoerder
Hastings, op 33ü schepen uit Frankrijk
het Kanaal over en kwam in 893 aan
land, op de kust van Kent. Het kostte
den konipg vrij wat moeite, om zich
tegen deze overmacht te verdedigen. Tot
overmaat van smart was ook Ethelstan
(Guthrura) overleden en stonden de Denen
van Oost-Angelen en Northumberland
weder tegen zijn gezag op. Toch gelukte
het hem, hen te overwinnen. Hij gaf
aan de overwonnenen de keus om zich,
met aanneming van het Christendom, bij
hunne landgeuooteu in Oost-Angelen en
Northumberland neer te zetten of' naar
Frankrijk terug te keeren. Gedeeltelijk
maakten zij van zijn aanbod om te blij
ven gebruik.
Zoo had koning Alfred in niet minder
dan 56 gevechten, die hij alle iu persotm
had bijgewoond, Engeland van het juk
der Denen verlost en zijn land vrijge
maakt. Thans was hij er op bedacht,
om, door wijze wetten zijn volk gelukkig
te maken. De lange overheersching dei-
Denen had het burgerlijk bestuur des
lands in verval doen geraken en een
geest van verachting van alle recht onder
't volk gebracht. Hierin bracht Hij ver
andering en stelde eene geregelde orde
van zaken en eene doeltreffende rechts
pleging in. Strikt rechtvaardig in al wat
hij deed, onderzocht hij zelf alle zaken
deering heeft uitgelaten over hetgeen
de jong-Turken in den laatsten tijd
voor hun land gedaan hebben.
De Tanin meldt, dat uit het onderzoek
op Jildis gebleken is, dat Abdoel Hamid
1,100,000 pond in. banken gedeponeerd
heeft.
De Sabah zegt van gezaghebbende
zijde uit Saloniki gehoord te hebben,
dat Abdoel Hamid reeds aan den Staat
een chèque van een millioen pond op
een vreemde bank gegeven heeft.
De regeering heeft het, met 't oog
op den ernst der gebeurtenissen en den
omvang van het aangerichte bloedbad,
in het belang der orde noodig geoor
deeld in Adana met groote gestreng
heid op te treden. Er moet besloten
zijn tot 150 terechtstellingen. Men i»
overtuigd, dat een gestreng optreden
ten deze een heilzame werking zal
hebben op den ganschen toestand in
Klein-Azië.
PERZIE.
In Teheran is bericht ontvangen, dat
een aanzienlijk hoofdman van de
Baktiaren Woensdag met 500 gewa
pende volgelingen voorbij Ardistan is
gekomen. Deze strijdmacht was op
weg naar Kasjan. In die stad waren
reeds 1500 man cavalerie en 2500 man
infanterie aangekomen, de laatste echter
zonder wapenen. Een regiment in
fanterie is Woensdag uit Koem naar
ivasjan vertrokken, en ook uit Resjt
waren daarheen troepen op weg gegaan.
Al deze troepenbewegingen schijnen te
moeten worden opgevat als een con-
van belang en handhaafde de uiterste
gestrengheid. En zulk een weldadigen
invloed had die gestrengheid, en zulk
eene volkomene veiligheid bracht zij iu
'tganscha rijk te weeg, dat men tot het
spreekwoord maakte »Wie in Engeland
zijne beurs verliest, vindt die eene maand
later nog onaangeroerd op dezelfde plaats
terug.
Doch niet alleen aan de burgerlijke
vrijheid en welvaart van zijn land gaf
koning Alfred zijne krachten vau lichaam
en ziel i rn beste; hij verlangde ziju volk
niet alleen beter, maar ook wijzer eu
beschaafder te maken. Wel haddeu
reeds in.de achtste eeuw de wetenschap
pen in Engeland gebloeid en had toen
Beda, het wonder van zijnen tijd, eene
zeer belangrijke kerkelijke geschiedenis
van zijn volk geschreveu. 't Was daar
aan ook dat Alcuin, die aan 't hof van
Karei den Groote leefde en de liefde tot
de wetenschap daar overbracht, zijne
vorming heeft te danken.- Maar de over-
heersching der vijanden jen de verdruk
king der Denen, hadden alle lust iu en
beoefening van de weteuschap verstikt
en het volk tot de ruwe onbeschaafdheid
van vroegere eeuwpn teruggebracht. Ook
hierin bracht Alfred een gewenschten
omkeer teweeg en deed door zijn voor
beeld wel het meest. Nog iu zijn 39ste
jaar legde hij zich met ijver op de ver
dere stadie der Latijnsche taal toe. Hij
verdeelde zijn dag in drie deelen, die
centratie, die door de regeering te
Teheran is voorbereid en welke de
verzameling beoogt van een groote
krijgsmacht, die dan zou moeten op
rukken tegen den leider der revolu-
tionnairen te Ispahan, Sem Sem, en
diens aanhang.
Het nieuwe Perzische ministerie heeft
aan den Rusiischen kolonel Liakof
die trouwens niet meer iu Russischen
dieust is de taak opgedragen, in
Teheran zorg te dragen voor de instand
houding der orde. Liakof heeft maat
regelen genomen om te zorgen, dat
geen bommen in de stad worden binnen
gesmokkeld.
De Engelsche bezetting die eenigen
tijd geleden in Aboesjir was gelegd,
in verband met plaatselijke verstoringen
der orde, is teruggetrokken.
AMERIKA.
President Taft heeft een uitstapje
gemaakt naar Charlotte, in den staat
North Carolina, ter bijwoning van het
jaarlijksche feest ter viering van de
z.g. Mecklenburgsche afkondiging der
ouafhankelijkheid. Die afkondiging zou
een goed jaar vroeger zijn geschied
dan de historische declaratie van 1776
maar de geleerden zijn het over de
juistheid vau die bewering niet eens.
Doch het feit wordt in North Carolina
nog telken jare feestelijk herdacht.
Overigens waren de omstandigheden
den president en den overigen feest
vierders niet gunstig. Een geweldig
onweer met zware slagregens belem
merden de viering ten zeerste.
''ij» bij gebrek aan een uurwerk, door
brandende kaarsen wist af te meten.
Een derde gedeelte van dag en nacht
wijdde hij aan slapen, eten en drinken,
een ander derde deel aan de zaken van
ziju land eu zijn volk, en het laatste
deel aan de beoefening der wetenschap
pen. In het zuiden van Engeland, waar
de Denen de kloosters verwoest, de
boeken verbrand en de geestelijken om
gebracht hadden, was er bijna geen
monnik te vinden die zijn getijdeboek
verstond; de koning vervaardigde nu ge
schriften om zijn volk te beschaven.
Even als Karei de Groote verzamelde hij
de oude Saksische volksliedereu. Daar
enboven maakte hij zelf dergelijke dicht
stukken, en bewerkte de boeken van
Beotius over den troost der w jsbegeerte,
en een overzicht der algemeens geschie
denis van Orosius in het Angelsaksisch.
Ook stichtte hij scholen, waarvan voor
namelijk die van Oxford beroemd is.
Hij verlangde dat de kinderen der vrijen
zouden leeren lezen en schrijven eu lokte
binnen- en buitenlandsche geleerden naar
zijn hof, en koop- en handwerkslieden
naar zijn land. Ten einde zijn volk het
voorbeeld te geven, besteedde hij ean
zesde gedeelte van zijne inkomsten aan
ïec stichten of verbeteren vau gebouwen.
Eu zoo mag men met recht zeggen, dat
Alfred de weldoener en beschaver van
zijn volk werd.
Het zou mij te ver voeren, indien ik