25e Jaarg.
Xo. 2.
Woensdag 7 April 1909.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
drukker-uitgever
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSCIIE
CÖUIUNT.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor Belgiï 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Ui
DtTITSCHLAND.
Toen Vrijdag tegen den middag te
Munchen bekend werd, dat graaf Zep
pelin met zijn luchtschip weer in aan
tocht was, herhaalde zich de groote
volksverhuizing naar buiten van den
vorigen dag. Even voor eenen werd
het luchtschip zichtbaar, ongeveer op
hetzelide punt in het Noordoosten, waar
het Donderdag voor het oog verdwenen
was. Het naderde niet in een rechte,
lijn, paar beschreef eerst een grooten;
boog om het'noordelijke gedeelte van
Munchen en een kleinen kring om den
toren van de Jozefs-kerk. Uit de verte
leek het, of het schuitje de daken raakte.
Daarna steeg het weer hooger en ste
vende op het oefenveld aan. Er was
een groot wit laken uitgespreid op de
plaats, die voor de landing vrij was
gehouden, en daar kwam het luchtschip
ook precies neer. Met de nauwkeurig
heid van een trein, die het station
binnenloopt, zegt een van de bericht
gevers.
Toen het gesnor van de luchtschroe-
ven hoorbaar werd, werden de paarden
ran de ruiterij, die het terrein hielp
afzetten, schichtig en begonnen te
steigeren. Een menigte van meer dan
honderdduizend menschen brak op twee
plaatsen door de afzetting heen en
stormde, velen met brandende sigaren,
het luchtschip tegemoet. De dragonders*
die in galop de menschen terugdreven,
reden menigeen omver. Een officier
viel ook, zijn paard zonder ruiter rende
door de weide. Een deel van de j
menigte geraakte in een zenuwachtige
verwarring, die pas bedaarde toen er
versterkingen aan voetvolk in den
looppas opdaagden. Maar dit alles was
niet van invloed geweest op de rustige
zekerheid waarmee de landing werd
bewerkstelligd.
Toen graaf Zeppelin uil bet schuitje
stapte, kwam de regent hem tegemoet
en drukte hem de hand. Hij reed met
hem en de andere heeren naar het
officiers-casino van de luchtschippersaf-
deeling, waar een feestmaal klaar stond.
De regent overhandigde aan tafel
aan Zeppelin de prips-regent-Luitpold-
medalje in goud en aan zijne reisge
zellen een aantal andere onderschei
dingen.
Om 3 uur 35 nam het luchtschip
weer, onder het stormachtig gejuich
van de menigte, afscheid van Munchen,
en om 7 uur 50 's avonds was het aan
het meer van Konstans terug. Te
Friedrichshafen waren alle inwoners
en vele vreemdelingen op de been, om
de luchtschippers te verwelkomen.
Overal was de vlag uitgestoken en
kanongebulder verkondigde de geluk
kige thuiskopast.
In het begin der vorige week heeft
het echtpaar Billow aan de keizerlijke
tafel gegeten, in het midden der vorige
week heeft Bülow nog eens alleen ten
hove gegeten, en Vrijdagavond had de
Keizer laten weten, dat hij bij de
Bülows kwam eten. Het lijken ver
zoeningsmaaltijden, die weieens een
terugkeer van de oude hartelijke ver-
»Waartoe deze inleiding, mijn goede
man? Wat gaat mij aan, wie en wat
gij zijt
»Dat gaat u zeer veel aan, heer pas
toor,« antwoordde de man. »Mijn
vroegere joqge heer, de alona ver
volgde Gustaaf Erikson is in uw huis
1 verborgen.*
»Dat is hij, trouwe Sven,< zeide
Gustaafterwijl hij onverwachts uit
de kast te voorschijn kwam,
t zich tot den pastour wendende, voort
ging»Dezen man kunnen wij ire-
rust ons vertrouwen scheuken, eer
waarde. Hij is een braaf en opreent
Zweed, en al Ware hij dat niet
nimmer zou hij zijn ouden meester
rerraden.*
Sven had zich op 'de knieën voor
Zijnen vroegeren heer geworpen. Hij
pinkte een traan weg uit zijn man
nelijk oog.
»En moet ik u zoo terugvinden
jongeheer! In deze kleeding, vervolgd
ten bloede toe!*
»Alom, goede Sven,* antwoordde
Gustaaf. »Zie deze handen aan, ge
woon den degen te voeren, zij zijn ver
standhouding tusschen Keizer eu kan
selier zouden kunnen voorbereiden.
Te Essen vertelt men, dit Bertha
Krupp van plan is, van haren man
baron Krupp von Bohlen-Halbach (bij
zijn huwelijk heeft de baron den naam
van Krupp, om dien voor uitsterven
te bewaren, erbij gekregen) te scheiden.
Het gerucht wil weten, dat zij niet
tevreden is met de behandeling, die
haar man haar laat wedervaren en er
dientengevolge tusschen de echtelieden
geen overeenstemming heerscht. Eeni-
gen tijd geleden is bet zoontje van de
Krupps, een kind van acht weken,
gestorven, en dit verlies moet mevrouw
Krupp zich sterk hebbeu aangetrokken.
DENEMARKEN.
Bij de gemeentelijke verkiezing die
er onlangs in Denemarken is geweest
de eerste onder het nieuwe stem
recht hebben 80.5 pet. der manne
lijke en 69.4 pet. der vrouwelijke
kiezers gestemd.
RUSLAND.
Uit St. Petersburg wordt gemeld, dat
de Tsaar, behoudens onvoorziene om
standigheden, in Mei een langen kruis
tocht zal ondernemen. Het eigenlijke
doel der reis is het brengen van een
tegenbezoek aan den Koning van Italië,
als antwoord op het bezoek van Victor
Emmanuel van eenige jaren geleden.
Dat tegenbezoek is zooals men weet,
reeds herhaalde malen uitgesteld.
Vejrder zou de Tsaar een bezoek brengen
aan Stockholm, Kopenhagen, Kristiania,
Portsmouth en Brest, om een ontmoeting
eelt van den arbeid in de mijnen, ver
hard door 't hanteeren van bijl en
dorsch vlegel.*
«Eu mijn goede heer de rijksraad?*
vraagde Sven.
»Is dood, door den Deenschen tiran
vermoordantwoordde Gustaaf, en
verhaalde hem de bijzonderheden van
het Stockholmsche bloedbad. Tranen
bij tranen vloeiden over Svens wangen.
»Doch nu tot .het doel mijner komst,
heer,* zeide hij eindelijk. >Ik weet
zeker, dat de Deensche soldaten beden
nacht de woning van den eerwaarden
pastoor zulleu binnendringen. Een
dronken soldaat liet het zich dezen
morgen ontvallen. Gij kunt hier dus
niet blijven.*
»Maar waarheen dan vrakgdé
Gustaaf.
Bij ui j .ui j ine veilige schuil
plaats viuue.i 1 i uied u mijn huis aan
»Oin ook uw leven in gevaar te
stellen. Neen Sven 1 Ik zal zoo spoe
dig mogelijk deze woning verlaten,
en een verblijf in 't gebergte gaan
zoeken.*
»Eu zulks in dit ruwe jaargetijde,
heerDat nooitLuister, wat wij,
Edla en ik, besloten hebben. Ik kom
u straks als het donker is, halen. Gij
gaat met mij uiede en zult als boeren
knecht bij mij.arbeiden. Vergeef mij, heer,
dat voorstel. De noodzakelijkheid vor
dert het.*
te hebben met de Koningen van Zweden
Denemarken, Noorwegen en Engeland
en met den president der Pransche
republiek. Er is ook sprake van een
oponthoud te Lissabon en te Barcelona.
Denkelijk zal te Napels de ontmoeting
met den Italiaanschen Koning plaats
hebben. Men noemt het waarschijnlijk,
dat de Tsaar ook Athene en Konstan-
tinopel zal bezoeken.
TURKIJE.
De Sultan moet zeer onder den indruk
zijn geweest van de jongste muiterij
in Konstantinopel. Hij was bang, dat
hij onttroond zou worden en dat Joesoef
Izeddin tot Sultan zou worden uitge
roepen. De grootvizier, die eenige uren
ten paleize vertoefde, slaagde er ten
slotte in Abdoel Hamid te kalmeeren.
De Turksche bladen wijzen op het
heerschende gebrek en den beginnenden
hongersnood in eenige streken van
Klein-Azië, en zelfs in het anders wel
varende wilajet Brussa. De inning der
belastingen gaat wegens den nood der
bevolking met groote moeilijkheden
gepaard.
AMERIKA.
De voormalige president van de Ver-
eenigde Staten is Vrijdag met de Ham
burg voor Gibraltar aangekomen en
heeft daar een bezoek gebracht aan de
Britsche militaire autoriteiten, 's Mid
dags zette het schip de reis naar Napels
voort.
In bladen, die te Rome verschijnen,
is er sprake van, dat de Koning van'
Italië een oorlogsschip zal ter beschik-
»Ik neem het aan, Sven, en verlang
hoe eer hoe beter dit dak te verlaten,
om mijn vriendelyken gastheer niet
in gevaar te brengen. Bedenk echter
wat gy doet, en spreek er eerst nog
eens met uwe vrouw over. Zijt gij
hier, een half uur na zonsondergang
niet, dan vertrek ik alleen, en God
moge mij wijzen, waar ik heen moet.*
Hoe lang Gustaaf bij Sven Elfsou
vertoefde, meldt ons de geschiedenis
niet. Lang kan 't echter niet geweest
zijn, wauueer men de volgende gebeur
tenissen in aanmerking neemt. Spoe
dig kregen de Deensche speurhonden
er deu reuk van, dat Gustaaf zich te
Isala bevondzij drongen de woning
van den trouwen boer binnen, door
zochten alles, doch vonden niets.
Juist op dit tijdstip lag Gustaaf met
eenige knechts bij 't vnur om zich te
warmen. Terwijl nu de Deensche
soldaten haren man in de keuken
ondervraagden, kwam Edla eensklaps
met een rood gelaat binnenstuiven.
»Luie vlegelriep zij tegen Gu3
taaf, dien zij met eene spade, welke
zij in de hand nam, een harden slag
op de schouders gaf. »Luie vlegel
Geef ik je daarvoor te eten, 'om hier
als een zwijn neer te liggen, en opdat
je je eeuwig zult warmen Aan 't werk
luiaard
Snel stond Gustaaf op, en ging naar
buiten bij de overige arbeiders; terwijl
de Deensche soldaten onverrichterzake
terugkeerden. Zoo redde de tegenwoor
digheid van geest eener vrouw hem
't leven.
't Was blijkbaar genoeg, dat hij hier
niet langer veilig was en ook weder
deze gastvrije woning moest verlaten.
Maar men wilde hem niet allen laten
gaan, daar hij wist, dat de wegen
bezaaid waren met rondzwervende
Denen die den vogelvrij verklaarde
zochten. Hij spande dus zijnen wagen
verborg zijnen vroegeren heer on
der 't stroo eu reed zoo met hem naar
Retwich.
Onderweg ontmoette hem eene Deen
sche wacht, die Gustaaf zocht, den
wagen aanhield en het stroo op ver
scheidene plaatseu doorstak, om zich te
vergewisseu, dat de vluchteling daar
onder niet verborgen lag. Een dezer
steken giug hem tot diep in het been,
maar Gustaaf verroerde zich niet en
Sven reed verder. Omziende, bemerkte
deze, dat zijn geheele wagenspoor van
het doorgedruppelde bloed was rood
geverwd. Hij sprong dus van den
wagen af, gaf zijn paard eene snede
in deu poot, misleidde zoo de vervol
gers andermaal, kwam eindelijk gelukkig
te Retwich aau en keerde naar huis
terug, vergezeld door deu dank en de
zegewenschen van zijn' ougelukkigen
heer.
Wordt vervolgd.j