H
ms
Ko. 100.
Woensdag Maart 1909.
24e Jaarg.
g< Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAX,
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
pCl Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
COURANT.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
NE
De crisis in liet Oosten.
Im weerwil van de ambtelijke ont
kenning, wordt in de jongste berichten
n tduit Weenen volgehouden dat de mili-
idltaire overheid doende is met de helft
van het leger te mobiliseeren.
In het Zuiden worden de legerkorpsen
-^van Hermanstadt, Temeswar, Serajewo
r I en Zaza gemobiliseerd. Over het korps
in Pressburg zijn de berichten tegen
strijdig. In Galicië zijn de korpsen,
imidie aan - de Russische grens gestation-
y^neerd zyn, versterkt met twee klassen
van de reserve, waardoor ze volkomen
;7„p oorlogsvoet zijn gebracht.
8 De operatiën tegen Servië als het
daartoe komen mocht zouden plaats
[hebben onder leiding van de veldmaar
schalken Albori en Klobutscher. Het
opperbevel zou in handen zijn van den
aartshertog-troonopvolger.
J Voor de troepen in Galicië is de
bevelhebber nog niet benoemd. Waar
schijnlijk zal veldmaarschalk Fiedler,
commandant van het Weensche garni-
rj zoen, met het commando in Galicië
-H worden belast.
5* Volgens bericht uit goede bron is na
.een langdurigen ministerraad, onder
'^voorzitterschap des Konings, het vol-
gende besloten
7' Als de Servische regeering van de
mogendheden der drievoudige entente,
^tegelijk met de belofte dat Servië tegen
a' een aanval van Oostenrijk zal gevrij-
3en'waard worden, den raad mocht ont-
vangen om tot ontwapening over te
gaan, dan zal die raad onmiddellijk
worden aanvaard. Maar als Oostenrijk
het ontwapeningsvoorstel mocht doen,
zonder dat de mogendheden Servië's
veiligheid waarborgen, dan zou de
Servische regeering daar in geen geval
in kunnen berusten. Mocht de Servi
sche regeering een nota van Oostenrijk
ontvangen voordat de mogendheden
zich met het geval hebben bemoeid,
dan zal ze, alvorens de regeering der
Donau-monarchie te antwoorden, de
mogendheden raadplegen.
DUITSCHLAND.
Generaal v. Einem, de Pruisische
minister van oorlog, heeft in den Rijks
dag de gelukkige verdediging van al
wat tot zijn departement behoort voort
gezet.
Vrijdag antwoordde hij weer op ver
schillende aanvallen van sociaal-demo
cratische zijde. De sociaal-democraat
Noske had een geval aangeroerd, dat
groot opzien in de sociaal-democratische
pers gewekt en tot woeste aanvallen
op het leger aanleiding gegeven heeft.
Het is het geval, waarin een soldaat
gestraft is, omdat hij geweigerd had
het bevel te gehoorzamen, om mest
met de hand aan te raken. Ieder, die
den landbouw kent, zal, zeide de mi
mister, weten, dat het volstrekt geen
schande is met mest in aanraking te
komen, dat het ook geen schande is
voor een cavalerist. Wie met paarden
weet om 'te gaan, weet dat het met
droog voer gevoede paard zeer fatsoen
lijke mest voortbrengt. (Gelach.) Ik
ben zelf als cavalerist opgeleid. Bij
echt
tijd,
den
dsr
XE.
Bedwing u, Gustaaf! Gij weet niet
wat gij zegt,» riep Brahé uit.
»Weet ik niet wat ik zeg? Omdat
ik niet zoo dol en verblind ben als gij
allen, Zweden in naam, maar niet waar
dig dien naam te dragen. Ben ik niet
meermalen in de Zweedsche boeren ge
treden en heb ik hen niet, gelijk ik het
zoo vele edelen gedaan heb, gewaar
schuwd tegen het gastmaal, dat men in
Stockholm den Zweden bereidt?» En
wat hebben zij mij geantwoord?» Koning
Christiaan zal 'tons niet aan haring en
zout doen ontbreken.» Hebben zij niet
naar hunne bogen en pijlen gegrepen
en op mij geschoten, op mij, die hen
waarschuwde, gelijk ik reeds uit Lubek
u, vader en zoo velen heb gewaarschuwd.
Welk een blinddoek is u dan toch
voor de oogen gebonden, u vrije Zwe
den, dat gij den hals gewillig kromt
onder het juk van den vreemden vorst,
I die u zal vernederen, zal trappen, zal
uitzuigen
»Maar Gustaaf,» hervat Brahé kalm.
»Wat is dan toch uw doel
»Mijn doel, Joaohim antwoordt Gus
taaf. Vraagt gij dat nog Zegt u dat
niet reeds de bloedprijs, door Christiaan
op mijn hoofd gesteld? Mijn doel is,
de Denen uit Zweden te verjagen en,
als mij .slechts mijne landgeuooten toe
vallen, dan zullen wij overwinnen, zoo
als wij 't bij Dufwenas en Brannkyrka ge
daan hebben.»
De droomen van een dwaas her
neemt Brahé. »Weet gij dan niet, Gus
taaf, dat geheel Zweden zich aan den
koning heeft ouderworpen, dat ook
Stockholm en Calmar reeds sedert lang
zijn bezweken? Gij strijdt tegen....»
►Ik strijd tegen 't geweld. En, als een
rechtgeaard Zweedsch edelman, als mijn
broeder en mijn vriend, zult gij met mij
strijden, Brahé. Gij hebt daar, gelijk
ik zie, den vfeiendeo oproepingsbrief,
dien Christiaans gezanten door't gansche
land verspreiden. Gij zult toch niet naar
Stockholm gaan
»Ik zal gaan, Gustaaf,» antwoordt
Brahe. »Ik ben uitdrukkelijk op 't kro
ningsfeest genoodigd. Als ik er niet
heenging, wat zou er dan van mijne
vrouw en mijn kinderen worden Ook
voor mijn vrouws ouders, uwen eigen
lieven vader, uwe lieve moeder, en voor
verscheidene onzer vrienden zou dat
kwade gevolgen kunnen hebben. Wat
u aangaat, is het eene andere zaak
weinigen weten dat gij in 'tland zijt.
En wat mij aanbelangt, als mij iets over
komt, kan mij geen erger lot treffen
geen ruiterij ter wereld is het anders
dan dat de man, om het stroo zuiver
te houden, met de hand in het stroo
slaat en de mest eruit schudt. Zoo is
het altijd gebeurd, en niemand heeft
er iets beleedigends in gezien. Wat
heeft echter de Vorwarts van het geval
gemaakt De Vorwarts heeft geschre
ven, dat het een even ongehoord misdrijf
was als dat van een beestachtig onder
officier, gelijk helaas eens is voorge
komen, die een ongelukkigen hulpe-
loozen rekruut gedwongen heeft, zijn
eigen vuil in den mond te steken. Dit
hier riep generaal v. Einem is
geen schande, maar een dergelijke ver
gelijking, dat is een schande
Van de mishandelingen bij het leger
zeide de minister, dat het aantal offi
cieren en onderofficieren, dat deswege
gestraft is, achteruitgaat. Er wordt
geen enkel geval door de vingers gezien.
Indien een officier de mishandelingen,
die hem gemeld zyn, niet vervolgt,
gaat hij den dienst uit. Zoo raken de
mishandelingen wel bekend.
De rest van de rede van den generaal
was vooral gewijd aan de weerlegging
van een aantal onjuistheden, die Erz-
berger, de benjamin van den Rijksdag
en van het centrum, verkondigd had.
Onder de sprookjes, die Erxberger voor
zoete koek had opgegeten, was er een,
volgens hetwelk hot huis van den
commandant te Pillau uit een bijzonder
fonds vorstelijk ingericht en met pla
fondschilderingen versierd was. Het
heele opknappen van het huis heeft,
volgens den minister, 157 gulden gekost,
en de plafondschilderingen bestaan
hierin, dat langs het lijstwerk een
blauwe en een roode bies is getrokken.
Erzberger kwam er bekaaid af.
FRANKRIJK.
De toestand in de staking aan de
Fransche post is niet verbeterd. Een
derde deel van de telegraaftoestellen
die het buitenland bedienen zijn in
werking en slechts een tiende van de
telegraaftoestellen voor het binnenland.
Er zijn eenige telefonisten en eenige
brievenbestellers teruggekomen. De
staking der beambten van" den post
dienst op de spoortreinen is volledig.
Aan het hoofdkantoor der telegraaf
doen 230 mannen en 200 vrouwen
dienst, maar voor het meerendeel be
hooren deze telegrafisten niet tot het
gewone personeel.
Het comité ter verdediging van het
vakvereenigingsrecht heeft een motie
aangenomen, waarbij wordt verklaard,
dat de staking bij de Post alle staats-
arbeiders tot solidariteit verplicht. De
staatsarbeiders worden mitsdien uitge-
noodigd, te overwegen of het ook mo
gelijk is de beweging algemeen te
maken en een comité van waakzaam
heid op te richten.
Het comité der stakende postbeamb
ten verzekert, in tegenspraak met de
mededeeling van minister Barthou, dat
er geen enkele daad van sabotage is
dan al den anderen Zweedsche heeren,
die reeds bij den koning zijn. Daarom,
Gustaaf, ben ik besloten te gaan.»
»Joachim,* hervat Gustaaf, en zijne
stem wordt waarschuwend. »Joachim,
herinnert ge u den tijd, toen wij te
zamen op Reefness speelden Herinnert
ge u de woorden, die de héidin tot u sprak?
Brahé verbleekt.
»'t Is vreemd, antwoordt hij, »dat die
woorden mij zoo zijn bijgebleven. Ja,
ik herinner er mij den zin nog zeer
goed van, en juist omdat ik het mij
voorspelde lot wil ontgaan, treed ik
niet in uwe voetstappen, maar ga naar
Stockholm
»God geve, dat gij door uw gaan niet
medewerkt tot de vervulling der voor
spelling,» hervat Gustaaf ernstig. »Gij
antwoordt mij, zooals Benct Erikson van
Skalsnass, toen ik hem aanspoorde met
mij naar Dalekarlië te vertrekken. Ook
hij meent, dat het veiliger is, om naar
Stockholm te gaan. Naar Stockholm
Bij GodIk wil ook naar Stockholm
Maar niet zooals gij, met gebogen hoofd
en gekromden hals. Neen, met alle
Zweedsche edellieden en met het zwaard
in de vuist, om den tiran 't land uit te
jagen....»
»Houd op, Gustaaf,» zegt Brahé
ernstig. »Ik ben eeu goed onderdaan
van den koning en verkies onder mijn
eigen dak zulk eene taal niet langer
te hóoren. Verwijder u, of onderwerp
De Echo de Paris zegt, dat geen
ambtenaar voor goed zal worden ont
slagen, als hij Zondag den dienst her
vatte.
u aan uwen rechtmatigen vorst en heer.»
»Zoover is 't dan gekomen,» roept
Gustaaf uit, »dat mijne eigene bloed
verwanten mij verstootenIn trouwe
ik heb meer vriendschap en gastvrij
heid gevonden bij de arme Heidens, die
mij verborgen heboen, aan wier tafel
ik gespijsd en onder wier tenten ik
geslapen heb. Vaarwel, Brahé. God
geve dat uwe handelwijs u nooit be-
rouwe
«Neen, niet alzoo, Gustaaf 1» krijt
Margaretha, terwijl zij haren broeder
om den hals valt. >Zoo scheiden wij
niet
En zij bezwoer hem, bij al wat hem
lief en dierbaar was, van zijn vermetel
voornemen af te staan vergeefs.
Gustaaf was er niet af te brengen en,
daar hij zijne zuster, haren echtgenoot
en hare kinderen niet om zijnentwil in
gevaar wilde brengen, vertrok hij nog
denzelfden dag en begaf zich even
vermomd naar zijn eigen vaderlijk slot
Reefness.
Wij zagen uit het gesprek van. Gus
taaf met zijne bloedverwanten, dat
Stockholm in de macht van Christiaan
was. De inwoners der hoofdstad had
den zich trouw aan het besluit van
Sten Sture den jongere gehouden, om
»liever met den degen in de hand te
sterven, dan zich aan koning Christiaan
te onderwerpen,» en met ijver aan de
verdedigingswerken der stad gearbeid»