Rechtszaken.
Gemengd Nieuws.
r
■pr
har
Curasao en Venezuela verboden wai,
ingetrokken.
De regeering van Gomez heeft, door
dezen maatregel in te trekken, alweer
een stap op den weg der verzoening
gedaan.
Een der eischen, door onze regeering
aan Venezuela gesteld was, vrijheid
van scheepvaart op de havens van
Venezuela voor alle Nederlandsche
schepen.
,Het is thans weder toegestaan,
schrijft de Amigoe, dat Cura^aonaars op
de schepen, liggende in de Venezo-
laansche havens, mede helpen bij het
lossen en laden.
Zoo langzamerhand komt alles terecht.
De Cur. Cour. berichtte in een extra
nummer, dat Nederland het protocol
van 1894 weder bindend heeft verklaard.
De grondslag, waarop de vriendschap
pelijke betrekkingen tusschen Holland
en Venezuela moeten steunen, is daar
door weder gelegd. Men kan nu samen
gaan verder bouwen.
Het Venezolaansche volk weet niet,
hoe zijn dankbaarheid jegens Nederland
te uiten. Aan Nederland's krachtdadig
optreden wordt het vooral toegeschre
ven, dat de omstandigheden zoo gunstig
konden samenloopen tot verwerping
van tyran Castro, den schrik der Vene-
zolanen, den lastpost der mogendheden.
Toen de Prim Mauntvan de K. W.
I. M. de Venezolaansche havens weder
aandeed, was de vreugde overal uit
bundig en overal werden de Hollanders
ontvangen en geëerd als de beste
vrienden en trouwste bondgenooten.
De scheepvaart naar Maracaibo en
vice-versa is weder in vollen gang.
De Corazon de Maria vertrok met 30
arbeiders daarheen.
Al menig blokje hout werd voor door
voer aangebracht, aan hoedenstroo en
suiker vooreerst geen gebrek."
Een eigenaardige kijk op de groot
spraak van Castro geeft het volgend
bericht van een der Venez. bladen
Castro meende met zijn groote
kanonnen de Europeesche mogendheden
in bedwang te kunnen houden.
Maar wat is nu geschied
Toen de haven van La Guayra door
een Amerikaansch oorlogsschip werd
gesalueerd, zou het fort Viga antwoor
den en „pst" zei het eerste kanon,
„pst" het tweede en zoo vervolgens
alle geen enkel kanon kon vuur geven.
Het Venezolaansche oorlogsschip Zamo-
ra moest toen de honneurs maar waar-
behoorden die gelaatstrekken toch wel
aan eenige meerdere jaren. Hij was
beeldschoon, te schoon voor een' knaap,
ondanks den donkeren tint zijner huid,
die eene oostersche afkomst scheen aan
te duiden, hoewel de vorm van gezicht,
vau neus en lippen dat geenszins deed
vermoeden. Zorgvuldig sloot hij de deur,
schoof er de grendels voor «en trad naar
Gustaaf.
Deze sloeg de rechterhand aan zijne
linkerzijde, ter plaatse waar vroeger 't
gevest van zijn' degen zich bevondter
stond echter liet hij die hand mismoedig
vallen, 't gemis van zijn wapen herin
nerde hem zoo smartelijk en gevoelig
dat hij een gevangene was. 't Was trou
wens de eerste maal niet, dat hij die
plaats ledig vond en dat hem 't hart
daarbij bloedde. Menigmaal had hij, als
hij bij zijnen gastheer aan tafel zat en
de smalende woorden der Deensche edel
lieden moest aanhooreD, de hand daar
geslagen, doch om te beseffen, dat men
hem ongestraft kon bèleedigen en hij
't vermogen niet bezat om die beleedi-
ging met de punt van den degen te
wreken.
Een medelijdende glimlach vertoonde
zich op de trekken van den knaap, toen
hij de beweging van den gevangene zag
en met ongemeene scherpzinnigheid
scheen te begrijpen, wat er iu de ziel
van Gustaaf omging. Hij naderde hem,
haalde een muntstuk dat aan een liut
nemen en zijn kanonnetjes afschieten.
Het blad besluit
„Zóó zijn alle gaven ons door
Castro achtergelaten.
Leugen, leugsn en nog eens leugen."
AXEL, 19 FebiTuari 1909.
Met ingang van 1 Mei aanst. zullen
de uren van openstelling en sluiting
van het post- en telegraafkantoor alhier,
in wettelijken tijd, 10 minuten later
worden gesteld.
Woensdag slaagde voor de akte
nuttige handwerken o. m. mej. E. A.
Lansen te Ter Neuzen.
Prov. blad no. 27 bevat eene cir
culaire van den Commissaris der Ko
ningin in Zeeland, betreffende den toe
stand der bezoldigde gemeenteveld
wachters.
Daarin wordt er op gewezen dat de
bezoldiging in enkele gemeenten vol
strekt te laag te noemen is, terwijl maar
al te vaak in de opdracht van bijbe
trekkingen of bedieningen een middel
wordt gezocht om deze beambten een
behoorlijk bestaan te verzekeren, waar-
dooi de voor een goede waarneming
van den dienst onmisbare onafhankelijk
heid wordt bedreigd.
Den burgemeesters wordt verzocht
deze aangelegenheid ter hand te nemen.
Overal waar de bezoldiging, vermeer
derd met de emolumenten, het bedrag
van 600 niet te boven gaat, behoort
van den burgemeester het initiatief uit
te gaan tot een ernstige poging tot
verhooging.
Verder komt het den Commissaris
wenschelijk voor, dat de verbetering
der positie van de veldwachters geleide
lijk ook in deze richting worde gezocht,
dat meer en meer bijbetrekkingen ver
vallen en de jaarwedde evenredig ver
hoogd wordt.
Het is thans zeker dat Prins Hen
drik het voornemen heeft Dinsdag 23
Maart a. s. de De Ruijterschool te openen.
De Prins zal hiertoe tegen den middag
te Vlissingen aankomen en nog den
zelfden dag naar de residentie terug-
keeren.
In de week van 10 tot en met
16 Februari 1909 zijn in Zeeland voor
gekomen 2 gevallen van typhus en
febris typhoïdea te Rilland-Bath17
van roodvonk, waarvan 2 te Aarden
burg, 1 te St. Annaland, 1 te Axel, 1
te Hoek, 1 te Koudekerke, 1 te St.
om zijnen hals hing, uit zijne borst te
voorschijn, hield het Gustaaf voor,
en zeide fluisterend, met liefelijke stem
»Gustaaf Erikson I Kent gij dat
muntstuk
»MarraGijriep de gevangene
verrast uit.
Marra, want zij was het, legde den
vinger op den mond.
»Sluit dat venster, Gustaaf,* zeide zij.
»Wij moeten spreken, zonder beluisterd
te kunnen worden.*
Gustaaf deed wat zij zeide.
»Zijt gij werkelijk Marra,* vraagde
hij, »of zijt gij misschien Marra's
broeder
»Ik ben Marra zelf,* antwoordde het
meisje.
»En dan in dit gewaad, onder deze
vermomming
>Om u te verlossen, Gustaaf.*
»En gij hebt u hier gewaagdAls
men u ontdekte....*
»Dan zouden zij de heidin als eene
spion ophaqgen, zooals zij 't haar vader
hebben gedaan,* antwoordde Marra kalm.
».En zou de verachte heidin juichen,
omdat zij zou mogen sterven voor hem
die haar 't leven gered heeft. Doch
neen,* vervolgde zij min of meer treu
rig. »Dan zou zij weeneu, omdat haar
dood den geliefde niet zou geholpen
hebben, wien zij hare beste krachten,
wien zij haar geheel* leveu wilde wijdeD.
Doch ter zake.* Wordt vervolgd.)
Maartensdijk, 2 te Rilland-Bath, 7 te
Vlissingen en 1 te Zuiddorpe9 van
diphtheritis, waarvan 1 te St. Annaland,
1 te St. Jansteen, 1 te Oud-Vossemeer,
1 tè Stavenisse, 1 te Stoppeldijk, 1 te
Tholen, 1 te Vlissingen, 1 te Zaamslag
en l te Zierikzee.
Gedurende de maand Januari
1909 zijn in Zeeland geen gevallen van
besmettelijke veeziekten voorgekomen
PREÜIKBEURTEN TE AXEL
Zondag 21 Februari 1909.
Ned. Herv. Kerk.
Voorm. 91/, ure Ds. J. B. T. Hugenholtz.
Nam. 2 ure Ds. J. B. T. Hugenholtz.
Gereformeerde Kerken.
Kerk A.
Leeskerk.
Leeskerk.
Kerk B.
Ds. R. v. d. Kamp.
Ds. R. v. d. Kamp.
Gereformeerde Kerk. (Lange Weststraat.)
.Voorm. 9 ure Leeskerk.
Nam. 2 ure Leeskerk.
Voorm. 9 ure
Nam. 2 ure
Voorm. 9 ure
Nam. 2 ure
Arrond. Rechtbank te Middelburg.
Zitting van 19 Februari 1909.
P. G. V., 25 j., polderwerker te Hon
tenisse, thans in hechtenis te Middel
burg, is wegens brandstichting veroor
deeld tot 9 maanden gevangenisstraf
met aftrek voorarresttegen hem was
door het O. M. l^jaar gevang, geëischt.
P. J. D., 50 j., kleermaker te Beveren
Waes (België), thans gedetineerd te
Middelburg, is wegens bedelarij en
wederspannigheid veroordeeld tot 3
dagen hechtenis en 3 weken gevange
nisstraf.
R. H., 23 j., bootsman te Ter Neuzen,
is wegens wederspannigheid veroordeeld
tot 14 dagen gevangenisstraf.
C. L. v. W., 33 j., koopman te Stop
peldijk, is wegens beleediging ambte
naar veroordeeld tot 10 boete subs.
10 dagen hecht.
P. A. d'H., 39 j., werkman teBosch-
kapelle, is, beklaagd van huisvrede
breuk, vrijgesproken.
jongens J.l. Zaterdagna
middag liep het zoontje van den heer
De Groot te Naarden over het onbe-
trouwde ijs van de diepe buitenvesting
gracht aldaar. Plotseling zakte hij er
door en ofschoon er menschen genoeg
in de nabijheid stonden, kon of durfde
niemand een hand tot redding uitsteken.
Daar kwamen Marius, Ferdinand en
Frans Vernimmen aan, resp, 11, 12 en
16 jaar oud, met de schaatsen in de
hand naar buis terugkeerende. Onmid
dellijk werden de overjassen uitgetrok
ken en begaven zij zich op het broze
ijs tot dicht bij den drenkeling, die
reeds een paar malen geheel onder
water verdwenen was. Deze was echter
te verkleumd om de jasmouw vast te
houden. Plotseling zakte ook Marius
door het ijs, doch bijna op hetzelfde
oogenblik greep Frans zijn broertje en
wist hem uit het gat te trekken.
„Ik ben nu toch nat," zei de dappere
Marius, ging plat op het ijs liggen en
greep met de rechterhand den drenke
ling vast. toen deze weder boven kwam,
en hield met de andere hand de jas
vast die Frans weder in de hand
hield enz.
Het gelukte den kranigen jongens
den drenkeling zoo van een wissen dood
te redden.
Toen Marius thuis kwam en moeder
hem onderhield over de roekelooze
wijze, waarop hij zijn jeugdig leven
gewaagd had, antwoordde hij:„Moe ik
kon het heusch niet laten. Hij zag mij
toch zoo smeekend aan, maar mijn
schaatsen ben ik er bij kwijt geraakt,
als u daar maar niet boos over is.
Hbld
Omtrent den sluipmoord te Ape
doorn wordt nog medegedeeld dat dl
aangehouden knecht met zijn patroo
onaangenaamheden gehad heeft en he]
tegen 15 Februari de 'dienst was opgij
zegd. Bij de politie stond de knecl
niet goed aangeschreven, omdat h|
indertijd betrokken was bij een vechl
partij, waarbij het mes gebruikt werd
Op de kamer, waar de vermoonl
te bed lag, was een zakje met gel]
voor het grijpen. Er waren geen spore]
van braak, zoodat al dadelijk een ernsti]
vermoeden op den knecht viel, waarofl
men hem terstond arresteerde.
Een schouwburgbrand.
Te Acapulco een stad in Mexid
heeft een afschuwelijke ramp p
Ter eere van den gouverneur van
den Staat Guerrero werd een schouw
burgvoorstelling gegeven, waarbij dj
oudste en rijkste families tegenwoordi]
waren. Naar men schrijft moeten eel
300-tal menschen verbrand, vertrap]
gestikt en doodgedrukt zijn.
Het is te verwonderen, dat de rami
nog niet veel meer slachtoffers heeft
gemaakt, want er waren over de ïooüj
personen in de zaal, toen de brand
uitbraken het houten gebouw had
maar drie nauwe uitgangen, wilkl
alras door de vluchtende menigte warea
verstopt. Ook de overal in de zaa|
aangebrachte versieringen bevorderde!
de snelle verspreiding der vlammen]
Zooals bij zoo talrijke brandeD van den
laatsten tijd, is ook hier het vlamvatten
van een film der kinematograaf de aan-
leidende oorzaak geweest.
Behalve de schouwburg en het telel
graafkantoor zijn nog verscheiden openJ
bare gebouwen verbrand, w. o. hel
postkantoor en het douane-gebouw.
Echter konden alleregeeringsbescheidea
en verder de aangeteekende stukken
en postpakketten worden gered. De
plaatselijke autoriteiten hebben Maandag
groote kuilen laten graven, waarin de
lijken, die te deerlijk waren gehavend
en verkoold om nog te kunnen worden
herkend, werden neergelegd.
De aap als dief. Sedert eenige
dagen werd er in de groote magazijnen
van Parijs een man opgemerkt, die maar!
rondslenterde zonder iets te koopen.
Waar hij voorbijgekomen was daar'
werden telkens voorwerpen van de
uitstallingen vermist. Nu zijn er in de
groote Parysche magazijnen altijd in
specteurs van politie, die op dieven
loeren. Maar dezen verdachten slen
teraar hadden zij maar niet kunnen
betrappen. Twee inspecteurs van den
veiligheidsdienst werden bepaaldelijk
belast met het bespieden van dat indi
vidu. Dinsdagmiddag hebben deze in
specteurs het raadsel ontdekt. Zij zagen
in een der magazijnen aan den rechter
Seine-oever een man, die voor alle kijk
tafels even bleef staan, en dan weer
doorliep. Bij de juweelkasten sprak
hij een bediende aan en vroeg naar de
prijzen van verschillende kostbaarhe
den. De inspecteurs hielden de oogen
niet van hem af. En daar op eens
zien zij uit den zak van 's mans overjai
het kopje en armpje van een aap te
voorschijn komen. De apenhand deed
een greep in de halfopen vitrine en in
een oogwenk was de heele verschijning
weer in de zak verdwenen. De be
diende, druk in gesprek met den be
zoeker, merkte er niets van. De be
zoeker, die aan de bewegingen in zijn
zak gevoeld had, dat zijn kameraadje
zijn slag geslagen had, bedankte den
bediend* beleefd voor de inlichtingen,
en liep door. De inspecteurs vonden
het geval te mooi om dadelijk in te
grypen en lieten hun prooi doorloopen.
Voor de afdeeling kantwerken bleef hy
opnieuw staan, liet zich prachtige kan
ten uitpakken. Weer kwam het apen-
handje te voorschijn en een rolletje
kant verdween in den overjaszak.
Daarop gingen de inspecteurs naar
den bezoeker toe en verzochten hein,
mee te gaan. Buiten de deur, op straat,
nam
aapj
danl
D
we
nog
brac
te z
S<
had
Viol
huu
ged
vrei
de
dat
van
Rus
op
wai
leid
drie
kno
Seil
lam
te
cyf
con
zijd
te 1
I
een
kal
spr
me
vui
wa
De
doe
dat
gej
Hij-
De
In
vai
om
gel
c
stil
daf
hee
Jos
Wt
we
Ooi
hy
hei
Ari
ov<
rek
bei
de
vei
rei
me
de
he
Da
So;
Mi
T«
da
lijl
coi
he
loc
te
da
rei
bo
kw
