So. m.
Zaterdag 10 Januari 1905).
24e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. niFLFTIAV,
Buitenland.
FEUILLETON
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
ferscheiden kamerleden der linker-
ie hebben besloten, een voorstel in
dienen, bepalende dat de doodstraf
chts zal mogen worden toegepast
;eval op zijn minst twee derde der
yleden, dus acht van de twaalf, zich
voor verklaren.
Lépine, de prefect van politie, heeft
order uitgevaardigd, waarbij ver-
len wordt aan iedereen, op de Pa-
ifche straten sinaasappelschillen, pi-
Igsphillen, afval van groenten en
ichten te werpen en in 't algemeen
sn afval van levensmiddelen, die
raar voor uitglijden zou kunnen op-
reren. De order is vooral gericht
;en groentekarren.
ENGELAND.
In West-Australië rooken de vrouwen
jlebaar veel, want de regeering dier
ionie heeft het noodig gevonden in
voorschriften voor de spoorwegen
volgende bepaling op te nemen
ookcoupé's worden afgezonderd alleen
or mannelijke reizigers. Een reizig-
ir, die weigert op verzoek een der-
lijke coupé te verlaten, kan er uit ver-
ijderd en bovendien met ten hoogste
pd. st. beboet worden."
Hier te lande is een dergelijk verbod
or vrouwen om in rook-coupé's mede
rooken of ook maar plaats te. nemen
j niet noodigen als hier de rookende
oorrëizigsters, nu nog een hooge uit-
adering, talrijker werden, zouden
(Slot.)
's Anderen daags toch reeds na 't be
ek zijner verwanten werd Heer Eijlard's
rangenis gescherpt, en niemand meer
hem toegelaten. De aanzoeken van
'aterland en Cecilia, dat, bij de nauwe
trekking, waarin zij tot hem stonden,
de onverdenkbaarheid hunner gods-
Bnstige en burgerlijke gevoelens, al
ms ten hunnen opzichte een uitzonde-
ig mocht gemaakt worden, werden niet
ozeer platweg afgeslagen als wel op
lange baan geschoven. Hem inmid-
ls deed men beloften van vrijlating,
bracht hem zelfs, even of men die
igzamerhand wou voorbereiden, van
Ken nemerpoort over naar de woning
den Provoost Joachim van der
ieuwvinkterwijl men 't weren zijner
ienden onder eenig voorwendsel als
tydelijk noodwendigen maatregel
voorkomen, 't Was destijds zeer
;en den zin van den stedelijkeu Raad,
zich daarover dan ook in een schrif-
ijk vertoog bij den Prins beklaagde
een soort van krijgsmansregeering
Alkmaar; en 't schijnt wel, dat het
ien of dien, die tot de toenmalige
khthebbers behoorde, te doen zijn ge-
ouze spoorwegbesturen allicht een billij
ker opvatting van de zaak hebben dan
de West-Australische regeering.
Voorshands hebben wij meer behoefte
aan een streng verbod en een hooge
boate en de toepassing-voor
mannelijke reizigers die rooken in niet-
rook coupé's.
OOSTENRUK-IIONGARIJE.
In politieke kringen te Weenen heeft
de aanvaarding van het Oostenrijksch-
Hongaarsche voorstel door Turkije een
zeer aangenamen indruk gemaakt.
Men is van oordeel, dat de toestand
op den Balkan hierdoor plotselinge wij
ziging ondergaan heeft, daar de be
staande spanning thans grootendeels is
weggenomen. Ook het gevaar van de
zijde van Servië en Montenegro is thans
bijna weggenomen, want deze beide
staten rekenden nog in den laatsten tijd
op den steun, die hun van de zijde van
Turkye zou ten deel vallen na het uit
breken van een conflict tusschen Turkije
en de Donau-monarchie.
De bladen geven hun groote voldoe
ning te kennen over de nieuwe wending,
die de zaken hebben genomen.
ITALIË.
De Aardbeving.
Uit Messina wordt gemeld
Het leven begint zijn gewonen loop
te hervatten. De uitvoer van citroenen
en sinaasappelen gaat voort. Rond
trekkende kooplieden verkoopen melk
en groenten. Op verschillende punten
zijn in de puinhoopen winkels opgericht.
Het vervoer van vluchtelingen is ge
staakt.
weest, om den pastoor, die voor zeer rijk
te boek stond, zijn geld af te persen.
Zoo had hij dan reeds tot vijfhonderd
guldens toe een aanzienlijke som in
dien tijd voor zijn rantsoen betaald,
en ontving, toen hij op den avond van
den tienden December de laatste drie
honderd opschoot, zulke stellige verzeke
ringen aangaande zijn op lauden zijnde
ontslag, die hij zichzelveu en zijn lotge
noot David Leenderts een jong pries
ter, die op denzelfden dag als hij in
hechtenis genomen eu nu bij den pro
voost ook op dezelfde kamer gehuisvest
was een wat ruimer maaltijd dan
gewoonlijk vergunde. Maar nog in dien
eigen nacht, als beide in een gerusten
slaap lagen gedompeld, en blijde droo-
men van bevrijding Eijlard's sponde om
zweefden, werden zij door de ruwe
hand van den provoost tot een schrikke
lijk ontwaken wakker geschud. Hij
zeide hun aan, dat dit hun laatste nacht
was geweest, eu zij zich van stonden
aan ter dood hadden te beieiden. Eijlard
want het leven lachte hem bij de
pas gegeven hoop en na 't weerzien van
zijn vader en zuster weer zooveel vrien
delijker toe was in de eerste oogen
blikken stom en roerloos van ontsteltenis,
doch het luide weegeklag van den
jongman, wien op dien vroegen leeftijd
het scheiden van de aarde nog banger
dan hem vallen moest, bracht hem tot
bedaren, en deed hem alles aanwenden
De hertog van Connaught heeft Dins
dag de stad bezocht en een onderhoud
gehad met generaal Mazza.
Laatstgenoemde seinde Dinsdag naar
Rome, dat er geen overlevenden meer
gevonden worden, in weerwil van de
meest nauwgezette nasporingen. Dage
lijks worden rantsoenen uitgedeeld
onder de bevolking.
De Daily Telegraph verneemt uit
Messina, dat de stad begint te herrijzen.
De militaire overheid heeft besloten
een tijdelijke stad van houten huizen
te bouwen op het veld, waarop de Via
San Martino uitloopt, ten Z. van de
oude stad en een kwartier gaans van
de vroegere stadsgrens. Daar zullen
een vijf- of zesduizend menschen onder
dak kunnen.
In de Figaro staat een artikel over
„de stemming onder de Italiaansche
onheilen."
Het is buitengewoon belangwekkend,
voor de psychologie zoowel als voor de
sociologie, te zien hoe de mensch een
schok heeft doorstaan als die de aard-
beving'gaf en al wat daarop volgde, en
hoe zijn geest dien ontvangen heeft.
Een zegt er Ik heb het laatste oordeel
gezien, het einde van de wereld, want
ik ben er zeker van, dat het eind van
de wereld niet anders kan wezen.
Terwijl ik in het donker voortstrompelde
over puin, dat bergen en dalen vormde,
zag ik huizen beven, schudden, verdie
pingen instorten, de een op de ander,
afgronden zich openen, hoorde ik on
ophoudelijk huilen als van duizenden
geslachte beesten. Toen dacht ik daar
om de troostredenen, die tegelijk ook
hem sterkten, de vertwijfeling zijns
makkers tot bedaren te brengen. Daar
op verschenen de beide Gereformeerde
predikanten Pieter Cornelisz, die nu
juist van zijn ziekbed hersteld was, en
een nieuwberoepene en zochten hen
met den meedoogeloozen bakeeringaijver
van dien tijd die zich trouwens uit
de bekrompene begrippen aangaande den
weg ter zaligheid wel verklaren en ver-
schoouen laat tot verzaking van den
papistischen zuurdeesem te bewegen 't
spreekt wel van zelf, dat zij daarmee
onder zulke omstandigheden nietmetal
uitwerkten, 't Duurde ook maar kort,
of de komst van de gerechtsdienaars
maakte een einde aan den redetwist, em
deed hen den laatsten lijdensgang aan
vaarden. Onder 't heengaan trok Water
land, zijne goedhartigheid ook nu niet
verloochenende, den gouden ring van
zijn vinger, en schonk dien aan de
schreiende dienstmaagd, aan wier wel
willendheid hij bij zijn verblijf in dit
huis menige kleine handreiking te dan
ken had. Toen de gevangenen vervol
gens met hunne bewakers aan de Stee-
uenbrug kwamen, van welke men langs
de Langestraat heen op de Groote Kerk
zag, beproefde Heer Eijlard, wel weten
de, dat niet dan krijgsmans woestheid
hun dit lot berokkende, door den her
haalden uitroep »Burgers sta by men
gaat ons tegen alle recht vermoorden 1"
heerscht de dood, zooals ik het in
droomen heb gezien. Ik had er geen
bewustzijn meer van dat ik leefde. Ik
dacht dat ik gestorven was. Het be
wustzijn dat ik had was van na den
dood, dacht ik.
Een ander zegtHet was de chaos.
Ik voelde de aarde sidderen én schud
den ik dacht elk oogenblik dat ze zich
voor mijn voeten ging openen en me
opslokken.
Niemand, hoezeer gewond of zelfs
zwaar gewond, spreekt van pijn die hij
voelde. De paniek, de ontzetting had
als het ware heel het gevoelsveld inge
nomen, elk pijngevoel verlammende.
Menschen met een gebroken arm hebben
mijlen geloopen zonder dat zij merkten,
dat hun arm gebroken was. Een
vrouw, van wie een oog zoo vernield
was, dat men het er uit moest nemen,
zei niets gevoeld te hébben, toen het
gebeurde.
De eerste gewaarwording van de
menschen was weg te loopen, zoo hard
ze konden, niet wetende waarheen noch
waarom blootsvoets over al wat er lag
liepen ze.
Vreeselijk openbaarde zich de waan
zin meest in den vorm van razernij.
Deze vorm van waanzin is echter niet
zoo gevaarlijk en blijvend als men
denkt. In vele gevallen was die waan
zin een uitkomst, verstikte hij het ge
voel van smart en het besef van de ramp.
Anderen werden met stomheid ge-
Professor Ricco, directeur van het
observatorium van Catania, seint dat hij
de aandacht der Alkmaarder poorters
te trekken en hun medelijden gaande
te makendoch terwijl men hem met
dreigementen voor 't vervolg den mond
stopte, daagde er op den reeds geuiten
noodkreet niemand tot hunne redding op.
Of ja ééne, maar die even machte
loos was als zij zeiven. Brigitta, wier
zielsont8temming thans tot volstrekte ra
zernij was overgeslagen, had in dien
eigen nacht, door 't uitrukken eener
ijzeren tralie, uit hare gevangenis weten
te ontsnappen, en zwierf thans nog, zon
der te denken waarheen, langs de
straten rond, toen de stem van den man,
wien zij als haar afgod vereerd had, door
haar herkend werd, en haar in zooverre
weer tot bewustzijn riep, dat zij op de
plek toesnelde, van waar zij ze gehoord
had. »Wat doet gij?* schreeuwde zij,
daar gekomen, de gerechtsdienaars krij-
schend toe, meent ge mij mijn bruidegom
te ontvoeren, zeg? neen, neen, mijn
bruidegom kan hij niet zijn, want hij is
een priester maar Gods heiligen
moogt ge nog minder leed doen, gij
Geuzenduivels wacht maar wacht
maar zoo zal er vuur van den
hemel op u vallen, en u ter hei doen
varen !c
»Hou op, ik bid er u om, Brigitta,*
zeide Heer Eijlard, »ga liever heen en
denk om uwe eigene veiligheid waarlijk
ge kunt niets voor mij doen
»Ik ga niet heen, gij hebt mij geroe-
