78.
Woensdag 6 Januari 1909.
24e Jaarg.
O.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAX,
MARKT
eene Paardenmarkt
Buitenland.
FEUILLETON.
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABON NEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cëntfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cept; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
te AXEL..
Burgemeester en Wethouders van
XEL, maken bij deze bekend, dat op
laandag den II Januari a. s.
il worden gehouden, aanvang nemende
lei voormiddags te tien ure.
Axel, den 18 December 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
J. HUIZINGA, Burgemeester.
J. A. VAN VESSEM, Secretaris.
ENGELAND.
Ouderdomspensioen.
De unionistische partij en haar pers
kebben het afgeloopen parlementaire
jaar een hoogst onvruchtbaar jaar ge
noemd. Maar als regeering en parle
ment niets anders in dat jaar tot stand
gebracht hadden dan de Old Age Pen-
lion Act en er is veel meer op
wetgevend gebied gedaan dan reeds
louden zij terecht tegen het verwijt
van onvruchtbaarheid kunnen opkomen.
Want de genoemde wet is een der
gewichtigste en meest ingrijpende op
politisch en maatschappelijk gebied hier
te lande ooit nog vastgestelde. Krach
tens haar is iedere Britsche burger of
genaturaliseerde vreemdeling van heden
af gerechtigd een wekelijksch staats
pensioen te ontvangen, zoodra hij of
zij den zeventigjarigen leeftijd bereikt
en geen inkomen heeft, dat 31.10 p. s.
per jaar overtreft. Andere voorwaar
den zijn o. a., dat de gepensioneerden
geen armengeld of bedeeling hoege
naamd, krachtens de armenwetten, ge
durende een zeker getal jaren, ontvan
gen hebben. Is die bedeeling eerst in
1908 geschied, dan kunnen de anders
tot pensioen gerechtigden geen aan
spraak op staatspensioen maken voor
1 Januari 1911.
De uitbetaling van het pensioen ge
schiedt door de postkantoren en met
kasbriefjes van verschillende kleur,
na,ar gelang van' het uit te betalen
bedrag wisselende tusschen een en
vijf shilling per week welke kas
briefjes tot pensioenboekjes behooren,
welke aan de gerechtigde pensioentrek-
kenden bijtijds uitgereikt zijn, na een
critisch onderzoek door platrtselij ke
commissies en ongeveer tweeduizend
door haar aangewezen beambten.
De Engelsche bladen vertellen van
eenige treffende gevallen, bij het innen
van het eerste staatspensioen der arme
oudjes voorgevallen, Te Bishops Stort
ford was er een oud gediende van 72
jaar, die recht had op het hoogste
.pensioen, f 3 in de week. Hij teekende
thuis het noodige formulier en stierf.
Zijn weduwe ging nog om 't geld, maar
kreeg niets.
Te Horncastle ging een oude vrouw
haar pensioen halen, maar viel dood
op straat.
Het is al gebleken, dat gerechtigden
op hun pensioen geld opgenomen hebben.
De geldschieters doen het echter op
eigen gevaar, want het pensioen wordt
alleen aan de gerechtigden zelf uit
betaald en kan niet door anderen voor
schuld worden opgeeiacht.
VENEZUELA.
Castro.
Nu Castro en zijn aanhang in Vene
zuela zoo gemakkelijk aan den dijk
zijn gezet, schijnt men nog wat verder
te willen gaan, raag men althans ge-
looven wat daaromtrent wordt ver
haald.
De Financial News te Londen, ver
neemt n.l. dat het bericht van Castro's
val aanleiding gaf tot een niet-ofïicieele
spoedberaadslaging in de City Woensdag
ten gevolge waarvan een poging zal
worden gedaan om Castro in Duitsch-
land te doen in hechtenis nemen, onder
het* misdrijf, dat de Britsche strafwet
aanduidt als larcenij, dat ishet zich
wederrechtelijk toeëigenen van een an
dermans eigendom, met het opzet de
aldus verkregen zaken ten eigen bate
aAn te wenden of tot zijn persoonlijk
eigendom te maken (dus vrijwel nabij
komende aan ons begrip .diefstal").
Men meent, dat, nu Castro n\et meer
dan een gewoon burger is, hij onder
worpen is aan de gewone strafwet, en
daarom acht men het mogelijk dat
Duitsche aandeelhoudersin maatschap
pijen, die door Castro zijn geplunderd,
bij de Duitsche justitie een aanklacht
wegens dit misdrijf kunnen indienen.
Eenigszins daarbij aansluitend, wat
XVI.
De gevangene Jeronimo de Arcibu
i voor den gouverneur Cabiljauw en
lijn geheelen Raad verklaard, dat aan
Don Frederik van wege 't Hof was aan
gezegd, zich met de bestorming der stad
te haastenwant dat hij, zoo hij- ze in
twee of drie reizen, en wel voor 20
September, niet inkreeg, het beleg op
breken en zijne troepen naar Brabant
voeren moest. Dat bericht bleek thans
naar waarheid te zijn gegeven; want na
den genoemden dag had er van Spaan-
iche zijde geen ernstig gemeende aanval
meer plaats. Toch werd er nog een
poging aangewend, om door verraad de
in handen te krijgen. Voor dat
oogmerk meende Toledo een geschikt
werktuig gevonden te hebben in een
Waal, tot de gevangenen van Haarlem
behoorende, die zich op een belofte van
2000 kronen verbonden had, om, door
de Spanjaarden kwanswijs vervolgd, naar
Alkmaar te vluchten, en met medehulp,
zoo mogelijk, van de daar uog aauwezige
koningsgezinden, de stad aan vier hoe
ken in brand te steken, en ze, bij de
hieruit voortvloeiende verwarring, aan 't
leger, dat nog twee of drie nachten in
slagorde blijven zou, in handen te spelen.
De Waal echter, weléer Cabiljauw's die
naar in den Briel, openbaarde dezen den
ganschen aanslag, maar tevens, boa zijne
medegevangenen, bijaldien hij zijn last
niet volvoerde of althans wederkwam,
zijne ontrouw met hun lijf zouden moeten
bezuren. Het gevolg hiervan was, dat
men zeker wel met het doel om de
Haarlemmers het leven te redden, maar-
toch tegen 't gegeven woord en de ver
plichting, die men aan hem voor zijne
gewichtige ontdekkingen had den ge
vangenen Jeronimo in de kleederen van
den Waal ophing, om alzoo de Spaujaards
in de waan te brengen, dat dieus plan
buiten zijn toedoen was uitgelekt. Wel
had de Waal veel verteld van Arcibu's
wreedheid bionen Haarlem, en werd er,
om hem nog hatelijker te maken, uitge
strooid, dat hij zich bereid verklaard had,
om, zoo de onzen hem 't leven schonken,
nevens hen in den duivel te gelooven
maar 'teen zoowel als 'tander was
waarschijnlijk verzonnen of ten minste
vergroot, om een geschikte uitvlucht te
vinden voor een anders wat al te moeilijk
verschoonbare wreedheid.
Hoezeer de stedelijke Overheid, ten
onderpand voor de soldaten, aan wie
men beloofd had, hen voor hunne bij de
beide bestormingen betoonde dapperheid
geheel in 't nieuw te kleeden, omstreeks
dezen tijd hare tinnen noodmunt sloeg,
kou er van nu voortaan eigenlijk van
geen nood meer sprake zijn. 's Vijands
aftocht werd niet langer bewimpeld, en
een schijnbaar ongeluk werkte nog mede
om dien te bespoedigen. Maerten van
der Meij liep, uit Delft terugkeerende,
de Spaansche schildwachten in den mond,
en, daar hij door rassche vlucht zich uit
hunne klauwen zocjit te redden, kwam
hij onverhoeds in eën diep water tèrecht,
waaruit hij met moeite weer aan land
raakte, met achterlating van een blaas
met brieveu, die hij bij zich had. Den
volgenden nacht poogde hij van den
Schermerkant met een schuitje in de stad
te komen maar als hij ook nu weer
dicht voorbij een Spaansche wacht moest
varen, sprong deze met hellebaard en al
bij hem in de boot. Ten allen gelukke
struikelde de soldaat, en ztyn val gaf
van der Meij tijd, om het vaartuig schie
lijk te verlaten. De teleurgestelde Span
jaard schreeuwde dapper: »Een schip!
een schip U en bracht hierdoor zijne
makkers in de mëening, dat er een
schip met Statenvolk in aantocht was,
zoodat zij even hard het hazenpad kozen
als van der Meij zelf. 't Was met dat al
eerst bij de vijfde poging, die h;
er toe aanwendde, dat de ondernemende
kondschapper weer by de zijnen binnen
raakte.
Inmiddels waren zijne verlorene brie
ven door de' belegeraars opgevischt en
gelezen. De meest belangrijke was van
den Prins-Stadhouder aan zijne Edelen,
den toon betreft, is het volgende
telegram, dat volgens de Daily Express
voorname Venezolanen aan Castro
zouden hebben gezonden
,Uw bewind is uit en uw macht
vernietigd. Venezuela, dat genoeg heeft
van uw stelselmatige dwingelandij,
heeft besloten, een nieuw tijdperk te
beginnen.
Uwe eigendommen zullen verbeurd
verklaard worden. Indien gij een
poging doet, om weer in Venezuela te
landen, zult gij in hechtenis genomen
worden en terecht staan wegens ver
scheidene ernstige beschuldigingen."
ITALIË.
De Aardbeving.
De drukte van de feestdagen, welke
gelukkig weder doorworsteld zijn, alsook
de eigenaardige inhoud van ons nieuw
jaarsnummer zijn de oorzaak geweest,
dat we onze lezers nog niets hebben
kunnen mededeelen over de ontzagge
lijke ramp, welke een deel van het
koninkrijk Italië en wel de omgeving,
van de straat van Messina, de nauwe
doorgang tusschen het eiland Sicilië
en het schiereiland Calabrië heeft ge
troffen. Reeds 28 December begon de
aardbeving en eerst thans beginnen
eenigszins geregeldp verslagen der ver
schrikkelijke gebeurtenis tot ons te
komen. Wij geven hier het woord aan
den Romeinschen correspondent van
de N. R. Ct.
Hij schrijft o. m. aan zijn blad
Toen de eerste vage geruchten over
de ramp hier in den loop van den
28sten begonnen aan te komen en er
Vrómen, Lieven, Bijzouderen Van Alk
maar, en 'hield de toezegging in, dat, in
geval van voortgaand beleg, de dijken
doorgestoken, en 't geheele omliggende
land onder water zou gezet worden.
Wel is waar, dat het met dit doorstekeu,
indien er eens in ernst toe besloten
ware, slecht zou gestaan hebben, alzoo
de meeste Noord-Hollandsche steden er
niets van wilden hooren maar gelukkig
was Don Frederik met deze onwilligheid
onbekend, en moest de brief hem der
halve een niet geringen schrik aanjagen.
En werkelijk had Sonoij verscheidene
sluizen opengezet, die eerlang 't meeste
land benoorden Alkmaar onder water
brachten; gelijk ook Heer Cornelis van
Egmoud van der Nijenburg, die, vroeger
burgemeester te Alkmaar, alsnu het
Dijk graafschap van Gëestmerambacht,
Schagen, Nijdorper Kogge en 't Honds
bosch bekleedde, eenige gaten in de door
hem beheerde dammen laten steken, al
was 't dat door de verbittering der boeren
zijn leven daarbij in gevaar kwam.
Zag de Spaansche veldheer zoodoende
het water dagelijks ziender oogen wassen,
hij kon dan wel niet anders denken, of
Oranje'8 lastbrief zou ook verder worden
nagekomen. Trouwens, het 'zeewater
zelfs liep door de buiteusluizen zoo over
vloedig in, dat Claes Aimers, wiens liefde
voor zijn beroep bij elke gelegenheid
boven kwam, en het best in staat was
hem uit de verslagenheid, waarin Geer-
