Het kruis ïan Innesmore.
Kl>. 12.
Woensdag 13 Mei li
24e Jaar,^.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. Dl EL EM AN,
Buitenland.
FEUILLETON.
,:slscbe
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor Bblgiï 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrydagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
De president van politie te Berlijn
heeit een buitengewonen maatregel ge
nomen, om een einde te maken aan
de brandstichtingen, die daar nu al van
Februari af aan den gang zijn. Eiken
dag worden er om en bij de zevendui
zend huizen bewaakt door ambtenaren,
die van een bijzondere legitimatie voor
zien zyn. Hoewel de politie nog geen
brandstichter op heeter daad heeft be
trapt, is het aantal branden toch ten
gevolge van dien maatregel aanmerke
lijk afgenomen.
FRANKRIJK.
Te Orleans zijn Donderdag de feesten
ter gedachtenis van de maagd van Or
leans aangevangen op de aloude wijze.
Vertegenwoordigers van het staatsgezag
en katholieke geestelijken werken vre
delievend samen om een luisterrijk
feest te vieren. De burgemeester van
Orleans heeft 's avonds, zooals traditie
is, de vaan gebracht naar de kathedraal
en die op het kerkplein overhandigd
aan den bisschop, terwijl de kerk met
bengaalsch vuur verlicht was. Ver
scheiden Fransche kerkvorsten woon
den in vol ornaat de plechtigheid bij,
ook de aartsbisschop van Paryi.
ENGELAND.
Volgens een gerucht waren er met
het ongeluk van den kruiser Gladiator
twee matroozen verdronken, die wegens
een of andere overtreding in de boeien
waren geslagen en zich dus niet redden
NOVELLE.
»Z«gt het U geen inwendig gevoel
waarom ik heden tot u kom vroeg hij,
terwijl hij Beaufort aanzag, met eenen
blik, die dezen had kunnen misleiden
all hij dien blik niet ontweken had.
»Ik kan wel denken antwoordde hij
dof.
»Welnu, zoo weet gij ook, waarom my
iedere halm, iedere bloem op dezen grond
heilig was !c riep Archibald vurig uit.
»Zoo weet gij, dat ik gaarne mijn leven
had gegeven, tot verdediging eener
plaats, waar een engel woont, waar mij
de zon van leven, lente en geluk is op
gegaan. Vrede, vrede en eeuwige vriend-
ichap tusschen Beaufort en Innismore!
Kroon dat verbond, geef mij uwe doch
ter tot vrouw !c
»0, sta toe Beschaam mij door nieu
we grootmoedigheid. Ik bemin uw
kind, mijne moeder zal haar, met harte
lijkheid ontvangen, als een troost in ha
re smart.»
>Mac Innismore! Onmogelijk kan u
dat ernst zijn. Want het is niet goed dat
vreemde, elkander niet vijandige stammen
zich verzwageren. Daar vloeit licht het
ongeluk des ganschen levens uitvoort!»
konden. Er is niets van waar zei de
minister van marine in het Lagerhuis,
twee matrozen, die iets misdreven had
den, waren in hechtenis onder bewa
king van een schildwacht, maar niet
in boeien. Zij zijn beiden gered.
De admiraliteit bezit thans 1L stations
voor draadlooze telegrafie aan de kus
ten van het Vereenigde Koninkrijk en
van 't jaar komen er nog drie bij. Het
geheele aantal stations in Groot-Britan-
nië, waarmede de oorlogsschepen ge
meenschap kuunen onderhouden, be
draagt 167. Thans wordt in het admi-
raliteitsgebonw aan Whitehall in Londen
een station gebouwd, dat dienen moet,
om de marine-autoriteiten in verbinding
te brengen met de oorlogshavens en de
in Engelsche wateren zijnde vloot.
Een van de belangrijkste redevoerin
gen, Donderdag in het Engelsche La
gerhuis gehouden naar aanleiding van
Asquith's meedeeling over de voor te
slellen ouderdomspensioenen van vijf
shilling of drie gulden per week voor
hen die 70 jaar oud zijn en hoogstens
een inkomen hebben van 10 shilling
per week, was die van Henderson vooral
wegens diens positie als voorzitter van
de arbeiderspartij.
Hij betoogde dat men de arbeiders
partij meer had doen verwachten in
dit opzicht. De ouderdomsgrens kon
z.i. gemakkelijk op 65 jaar gesteld zijn,
en hij noemde de limiet van de inkom
sten het grootste gebrek van het heele
stelsel, omdat dientengevolge alle oude
leden trade unions zouden worden bui
tengesloten, die nu als het resultaat
»Sir Walter! Laat ons toonen, dat
dit niet zoo behoeft te zijn Hebt gij
geene andere reden, geef mij dan uwe
dochter, met uwen vaderlijken zegen
ik zal haar eeren en liefhebben, tot ik
sterf.
»Dat geloof ik van u maar
»Wat kunt ge er tegen inbrengeu
Mijn huis is verwant aan het konink
lijk huis der Stuarts, ja, ouder is het
nog en edeler. Ik heb burchten eu land
en vele vazallen en geene vijanden bin
nen de grenzen der bergen. Hebt gij
eenige reden om de bede van Mac In
nismore af te slaan P<
»Gij hebt het gewild zei Beaufort
op ernstigen toon. »Zoo zij het dan
ziet, ik kon u vleien met bedriegelijke
hoop, maar dat ben ik jegens niemand
gewoon. Ik wil u de reden toonen, die
iedere verbintenis u en mijne dochter
onmogelijk maakt.» Toen hij dat zei
was er zoo diepe ontroering op zijn ge
laat te lezen, als men zelden zag, by
den sterken man met snelle schreden
ging hij naar eene kast, haalde eene la
de uit, en het zilveren kleiuood met den
roodeu steen, dat zijne gade van de
Salisbury had teruggehaald, legde hij in
de hand des jongelings.
En nauwelijks had deze, met een ver
wonderd oog, het zilveren kruis gezien,
of hij schreeuwde het uit het kruis van
Innismore
Somber eu zwijgend stond de oude
van veertigjaar zelfopoffering een we-
kelijksche ouderdomstoelage uit de kas
krijgen van 10 shilling per hoofd. Het
regeeringsvoorstel, zei Henderson onder
instemming van zijn partij-genooten,
stelt zoodoende een premie op ver
kwisting.
Hier bracht echter minister Burns
nog eens in herinnering dat iemand die
recht heeft op een toelage van 10 shil
ling maximum, ook eeu peusioeu kan
krijgen.
Wat het bezwaar tegen de ouder
domsgrens betreft, omdat slechts enkele
die zouden bereiken, kan allereerst ge
wezen worden op Asquith's meedeeling
dat er in Engeland een half millioen
personen onder die termen vallen.
En dan vonden we ook in de Westm.
GAzette een gelukkig geformuleerde
verdediging van het voorstel in dit op
zicht
„Men zegt ons, natuurlijk, dat een
groot aantal personen van de arbeiders
klasse, zelfs een groot aantal van alle
klassen, een leeftijd van zeventig of
zelfs van vijf en-zestig niet bereikt.
Dat is ongelukkig maar, waar het
doel vau het pensioen is niet slechts
de ouden te ondersteunen, maar ook
om aan de jongeren de vrees te ont
nemen, te zullen blijven leven als een
daklooze en hulplooze oude mau, welke
vrees een zeer reëele vermindering van
hun geluk in het laatste deel van hun
leven beteekent. Een man of vrouw
moge niet blijven leven om een pensi
oen te genieten, het vooruitzicht om
er een te krijgen als ze blijven leven,
zal bijdragen tot den gemoedsvrede
man, tegenover den zood van het gebergte,
iu wiens borst een oproerige strijd woel
de, die hem voor een oogenblik alle be
daardheid, ja, bijna het bewustzijnontroof-
de. Eene doodelijke bleekheid bedekte
zijn gelaat, stuipachtig bewogen zich
zijne lippen, een helle gloed straalde uit
zijne oogen en zijne rechterhand sloot
zich krampachtig óm het gevest van zijn
zwaard. Tegen den vader van Anna
Die gedachte trof hem als een giftige pijl
in het hart.
»Gij zijt het immers nietO, ik be
zweer, ik bid u, bij de barmhartigheid
Gods! zeg neen!» zoo barstte eindelijk
de jongeling uit.
»Het is niet anders!» Klonk de doffe
stem van Beaufort. »Maar hoor mij
»Vloek over mijn hoofd, als ik u een
oogenblik langer hooren wilriep de
hoofdman, op wilden toon. De dood ligt
tusschen ons! Aan uwe hand kleeft het
bloed mijns vaders Helpe mij God, als
ik wreek 1» Hij had zijn zwaard uit de
scheede getogen en sloeg het wild door
de lucht nauwelijk had Beaufort den
tijd, om den slag, die hem gold, te ont
wijken. Dat bracht den razende tot be
daren een blos van schaamte bedekte
zijn gelaat, eene diepe smart maakte zich
van hem meester, als hij dacht, wien hij
had willen dooden, wat oand hij had
kunnen verbreken, zoo die band ooit mo
gelijk was.
»Matig uwe driftsprak Beaufort, die
welke eeu voordeel is van het doel van
alle verzekeringen."
OOSTENRIJK IIONGARIJE.
De Oostenrijksche afgevaardigde Ma-
lik heeft verzocht de regeering te mo
gen interpelleeren over de uitingen
van baldadigheid tegenover hoogge-
plaatsten die in den laatstentijd zoo veel
vuldig voorkomen.
Dezer dagen werden op Tsjechisch ge
bied op de Noordwestelijke lijn steenen
geslingerd tegen het rijtuig van den
groothertog van Mecklenburg Schwerin,
waardoor een ruit verbrijzeld werd.
Een dag daarna werd een ruit van den
slaapwaggon vlak voor den salonwagen
van den Koning van Saksen door een
steenworp verbrijzeld. Malik wil den
minister van spoorwegen vragen, welke
maatregelen hij denkt te nemen, om in
het vervolg dergelijke gebeurtenissen
te voorkomen.
RUSLAND.
Er loopen geruchten, dat in den loop
van de volgende week op wenseh van
Stolypin en van den minister van oorlog,
een geheime Doema zitting zal worden
gehouden, waarin de regeering, tot aan
schaffing van oorlogsmaterieel, een
aanvullingscrediet van 380 millioen
roebel zal vragen.
De politieke gevangen te Odessa
worden, naar 't schijnt, zeer slecht be
handeld. Een zekere Smirzowa, die de
kwellingen in de gevangenis niet meer
kon uithouden, moet hare kleeren in
brand hebben gestoken en onder vree-
selijke pijnen bezweken zyn. De andere
gevangenen weigeren alle voedsel.
nu ook gewapend tegenover hem stond.
»Gij hebt ongelijk maar lakt ons
in vrede scheiden. Wat voorbij is komt
nimmer weder, eene toekomst, waarvan
gij hebt gedroomd, is voor ons niet mo
gelijk. Ga met God en verstoor de rust
mijner Anna niet.»
>Auna!« riep de jongeling op woesten
toon. >Ik zou haar vergeten. Nooit!
Nooit! Mijner zal zij worden, door de
wraak, nu het in vrede niet kon Gij
zult mij wederzien, trotsche baron
Maar dan kom ik niet met de srnee-
king mijner liefde, maar met het krijgs
geschrei van mijne clan. Ik haat u en
dorst naar uw bloed, omdat gij het
bloed vari mijnen vader «ergoten hebt
Hij ijlde de kamer uit en vlopg meer
dan hij ging, naar beneden. Zijn spoed
maakte hem verdacht bij den wachter
aan de poort, die hij reeds in de verte
toeriep, dat geopend moest worden eu
een boogschutter wilde de hand aan hem
leggen. Dan had er zeker bloed ge
stroomd, maar op dat oogenblik kwam
sir Walter, wiens bevel de poort ont
sloot. Maar buiten in den duisteren
nacht stormde de Hooglander, zonder een
woord te verliezen en eerst, aan de over
zijde der gracht, waar zijn wapendrager
hem geduldig wachtte, scheen het, dat
hij tot zich zeiven kwam. Toen wierp
hij een blik, waarvan God alleen de uit
drukking zag, naar den toren op, waar
uit bet licht hem zoo vriendelijk tei'en-
