DE OUDE LUITENANT.
IN 81.
Woensdag 15 Januari 1908.
23<
Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. UIELËMA3,
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en VrydagaTond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Voor den raadskelder van het nieuwe
raadhui» te Dresden wordt een stedelijk
keldermeester gevraagd tegen een salaris
van 5000 Mk., opstijgende tot 7000.
Dezelfde stad betaalt voor de zoo ver
antwoordelijke betrekking van eersten
geneesheer aan de stedelijke zieken
huizen 3600 Mk., opstijgend tor 6000,
en voor die van Stadtarzt 4500 Mk.
In Dresden wordt dus een arts heel wat
lager getaxeerd dan een zet-kastelein.
ENGELAND.
Volgens Attenposten worden koning
Eduard en koningin Alexandra den
10en Februari te Kristiania verwacht
en zullen zij den 24en densneeuwschoen-
wedstrijd op Holmenkollen bijwonen.
Volgens Morgenbladet zouden zij echter
eerst in de tweede helft van Februari
komen.
Er zijn nog rechters te Londen. Daar
is Donderdag een winkelier in sigaren
tot boete en kosten veroordeeld, samen
een vijftig gulden, omdat hij sigaren
als Havana's verkocht die 't niet waren.
BELGIË.
De Kongocommissie heeft in hare
vergadering van Vrijdag de antwoorden
aangehoord op de vragen, die haar
voorzitter, Schollaert, thans minister
president, aan de regeering had gedaan
betreffende de bevolking, den Katanga-
ipoor, de ontginning van het Kroon
domein, den dwangarbeid en hetgebruik
van de inkomsten van het Kroondomein.
>Daar is Hork zeide ze snel >ik
bid u dringend, verwijder u, en laat mij
met hem alleen. Ik beloof u, zoo spoedi:
mogelijk alle raadsels op te lossen
Reinoud keek haar verwilderd aan en
liet zich toen zonder tegenstreven door
haar de kamer uitleiden, waarna de
Barones de deur achter hem sloot.
Doelloos dwaalde hij den tuin rond.
Eensklaps stond hij tegenover Dobber.
»Wie heett daar gescheld?* vroeg hij.
>Kijk maar!* antwoordde Dobber op
het raam wijzende, waar Hork dezelfde
plaats innam, tegen het kozijn, die Rei-
nood even te voren had verlaten.
»Dat is 't precies wat ik niet weet,
of God straf me zei Dobber met on
verholen verbittering. »'t Is een rare
madam ze ziet je met haar zwarte oogen
door en door, en ze doet net of ze hier
thuis is. Dat zal wat geven als Krisje
terug komt! 't Scheelde weinig of ik
had haar aan de deur gezetmaar toen
ik haar eens goed aankeek, dacht ik
jongen, Dobber, wees voorzichtig, want
het is toch zeker iets meer dan recht
toe. En weet-je wat mij daar invalt, nu
ik je zoo vóór me zie staan 't Is
De antwoorden waren van dien aard,
dat het verzet tegen het ontworpen
verdrag zeer zal verminderen.
RUSLAND.
Het proces wegens de overgave van
Port A thur is non steeds aan den gang.
In de jongste zitting kwam een van de
interessantste oogenblikken ter sprake,
die aan de overgave der vesting vooraf
gingen, n.l. de bloedige bestorming van
het fort Adelaarsnest en het zenden
daarna van een parlementair aan gene
raal Nogi. Volgens verklaring van
generaal Smirnof duurde de bestorming
van 's morgens vroeg tot drie uur
's middags. Het geschut werd ten slotte
onbruikbaar en het fort moest ontruimd
worden. De heimelijk door Stössel ge
zonden parlementair ging langs een
omweg, zoodat generaal Gorbatofski
hem niet zien kon. 's Avonds liet
admiraal Wiren generaal Smirnof een
schriftelijk bevel van Reis zien, volgens
hetwelk de schepen nog in dien nacht
moesten verbrand worden. Zij wilden
Stössel afzetten, maar dat ging op dat
oogenblik moeielijk, daar de toestem
ming van alle bevelhebbers noodig was
en dezen bevonden zich allen in hun
stellingen en konden niet zoo spoedig
bereikt worden. Toen Smirnof en de
admiraals Grigorowitsj en Losjinski
'8 nachts aan het beraadslagen waren,
kwam admiraal Wiren plotseling opge
wonden binnenstormen en deelde mede,
dat de overgave der vesting reeds had
plaats gehad.
Vrijdagnacht i» een gewapende bende
het station te Sokolot in Polen binnen-
zonderling, hèmaar, neen, 't is
te gek Ik ben een stommerik
en toch Hoe meer ik je bekijk
maar ik ben een ezel
ReiDoud had alle reden om verbaasd
te zijn over al die zonderlinge uitroepen,
en hij kon niet nalaten op het laatste
woord van Dobber te laten volgen.
»Ik geloof, vriendje, dat ik je niet
mag tegenspreken, want wat je daar
bulkt, gelijkt me niet veel beter dan de
gewone taal van het beest dat je hebt
genoemd.*
Hij keerde zich driftig om en begon
weder door de paden te slenteren, nu
en dan een blik werpende naar het
venster, waar Hork nog in dezelfde hou
ding stond, terwijl de dame driftig het
gesprek voerde. Na nog een toer door
den tuin te hebben gedaan, trad hij het
prieel binnen, liet zich op een stoel vallen,
en bleef daar gedurende een kwartier
zitten, terwijl allerlei verwarde en zon
derlinge gedachten door zijn brein kruis
ten. De onrust joeg hem op, en nu
eensklaps besloten een einde aan de on
zekerheid te maken, stapte hij haastig
naar tiuis. en regelrecht naar het vertrek,
waar h;j ko< i e oren was buitengesloten.
Hij opende de deur, maar de kamer was
ledigde sjaal en de parasol der Barones
waren verdwenen, even als zij-zelve, en
Hork met haar. Een vluchtig bezoek in
de andere vertrekken overtuigde Reinoud
dat hij alleen in huis washij opende
gedrongen, om de kas te rooven. Toen
eenige soldaten kwamen toesnellen,
wierpen de roovers bommen. In het
daarop volgend gevecht werden twee
soldaten gedood. In 't geheel werden
zes personen zwaar, vijf licht gewond.
Of het misdadig opzet der roovers gelukt
is, wordt er iu het vrij onvolledige
bericht niet bij gezegd.
CHINA.
De veiligheid van de Europeanen,
die gevestigd zijn in de Chineesche
provincies, welige grenzen aan Fransch
Indo-China, schijnt den laatsten tijd zeer
veel te wenschen over te laten. De
Fransche consul te Mong-tse heett zich
daarover beklaagd bij de autoriteiten.
Maar de betrokken mandarijnen houden
zich onverschillig en de Chineesche
politie blijft laks in haar optreden.
AMERIKA.
Schmitz, de vorige burgemeester van
San Francisco, die wegens oneerlijkheid
en machtsmisbruik in de uitoefening
van zijn ambt tot gevangenisstraf was
veroordeeld, is weer op vrije voeten
gesteld. Hij was vau het veroordeelend
vonnis in hooger beroep gegaan bij het
hot' van appèl, en dat lichaam gelastte
zijn invrijheidstelling.
Dit is wel een zeer zonderling geval.
Schmitz had n.l. bekend, en mede op
die bekentenis was hij veroordeeld.
Donderdag heeft zich te New-York
de beursmakelaar Nevin van het leven
berooid door zich onder een trein te
werpen. Dit is, in New-York, de 22e
zeltmoord, welxe het onmiddellijk ge
volg is van de beurscrisis en de paniek.
een raam dat op den tuin uitzag en riep
Dobber toe
>Zijn ze uitgegaan
»Dat weet ik niet, ik heb er niet
op gelet!* antwoordde Dobber, niet
minder verwonderd dan Reinoud. De
jonge officier bedacht zich een oogenblik.
Toen verwisselde hij snel van kleeding
en verliet ook haastig het huis. Hij
dwaalde gedurende een uur straat iu
straat uit, in de hoop het verloren paar
te vinden, 't Was blind zoeken in de
groote stad. Hij was nu in de buurt
waar Fri'ts woonde, en wilde even bij
zijn vriend aanloopen, half besloten hem
deelgenoot te maken van zijne zonder-
liuge ontmoeting van dezen ochtend. Na
eenig zoeken voud hij de hem uitgeduide
woning, maar Frits was niet thuis. Teleur
gesteld ging hij verder, en na verloop
vau tien minuten was hij op de Parade
plaats. Hij bleef staan en beschouwde
op een afstand het groote, welbekende
huis met de twee schildwachten voorde
deur. Onwillekeurig, en als trok een
onzichtbaar koord hem er heen, zette hij
zich in beweging, en hoe meer hij het
huis naderde, hoe sneller en langer zijne
schreden werden. H.j schelde en vroeg
den lakei, die opende, of Mevrouw belet
had.
De knecht ging hem onmiddellijk voor
naar de tuinkamer en liet hem binnen.
In plaats van de Gravin vond Reinoud
Mary, bezig met bloemen in de vazen
Een boodschap van den gouverneur
van Mississippi aan de wetgevende
vergadering van dien staat heeft de
rassenveete in Noord-Amerika plotseling
zeer sterk verlevendigd. Die boodschap
slaat een vijandigen toon tegen de
negers aan. De gouverneur keurt de
onzinnige gelijkstelling bij de grondwet
vau blanken en negers sterk af. Deze
theorie is, zegt hij, inderhaast opgesteld
in een hatelijken geest van onkunde.
De praktijk toont er de afschuwelijke
en noodlottige gevolgen van. De gou
verneur acht de gelijkstelling van
blanken en zwarten in de Vereenigde
Staten de grootste misdaad die in de
vorige eeuw tegen de beschaving ge
pleegd is. De negers hebben dienten
gevolge een nietswaardig vernis van
een laag soort van beschaving aange
nomen en zijn onbekwaam, om deze
zoogenaamde beschaving te verduwen.
De gouverneur beveelt aan, de negers
te dwingen hun eigen scholen te be
zoeken. De opleiding van de negers
behoort overigens zuiver lichamelijk
te zijn. Een beschaafd neger is immers
misdadiger dan een onbeschaafd blanke.
De correspondent van de Daily Tele
graph meent, dat de meerderheid van
de blanken in het Noorden en het Zuiden
de denkbeelden van den gouverneur
beamen.
CHILI.
In een dorpje bij Santiago (Chili) waren
den laatsten tijd tal van diefstallen
gepleegd. De bevolking geraakte in
een staat van opwinding en wapende
zich. Toevallig kwamen vier Duitsche
op den schoorsteen te schikken. Zij ont
stelde zichtbaar, maar zich oogen blik kei ijk
herstellende, ging zij den bezoeker te
gemoet, en zeide snel: »Uw vader ver
laat ons zooeven hij heeft een afzonder
lijk onderhoud met Mama gehad en
scheen zeer ontroerd bij zijue komst. Is
er iets gebeurd
»Mijn vader?* herhaalde Reinoud,
steeds onder den indruk van 't geen de
Barones hem had medegedeeld. »Miju
vader, zegt ge? Wien bedoelt ge
Mary schrikte en keek den jongen
officier aan met een paar oogen, waaruit
de twijfel sprak of zij een drouken uiud
of een krankzinnige voor zich had.
»Wat scheelt u vroeg zij, hem door
dringend aanziende.
>Niets, dan dat ik geloof krankzinnig
te worden!* barstte Reinoud uit, zijn
hoofd tusschen beide handen klemmende
en het als radeloos heen en weer wie
gende.
»Wat is er dan in 's hemelsnaam ge
beurd vroeg Mary met verbleekte
lippen. »Ga zitten en vertel me dan
wat u is overkomeu. Ge zijt geheel
ontdaan en staat daar als een wezenlooze,*
vervolgde zij, toen Reinoud, met ge
vouwen handen en ter aarde geslagen
blik, roerloos voor zich heen bleef staren.
Eensklaps richtte hij het hoofd op, en
met eene ontroerde stem zeide hij lang
zaam
»'t Geluk blijft hier beneden nimmer
