T
o. 72
Zaterdag I i December IIM)7.
23e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAX,
Buitenland.
FEUILLETON.
J
COLIUMT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor Beloië 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AOVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
ENGELAND.
In een artikel over koning Oscar
van Zweden zegt de Times, naar aan
leiding van een beschouwing van
Lucien Wolf in dat blad, dat Engeland's
belang in de handhaving van de drie
Soordsche rijken, opdat de weg naar
de Oostzee openblijft, en in de hand
having van de Nederlanden (ons land
WD België), opdat hun havens, die als
'tware bij Engelands deur liggen, niet
in gevaarlijke handen vallen. „Nog
geen 200 jaar geleden, toen de Keizer,
die destijds over België regeerde, plan
had van Oostende een bloeiende marine-
ceHtrum te maken, was dat voor To wns-
hend en Walpole een van de voor
naamste redenen om half Europa,
Frankrijk inbegrepen, tegen hem en
zijn bondgenoot Spanje te vereenigen.
Een van de hoofdwaarborgen voor den
Europeeschen vrede tegenwoordig is
het te weten, dat noch Nederland noch
België neiging heeft of in de verleiding
is om aan eerzuchtige plannen te doen,
maar beide tevreden te zijn met hun
eigen handelsbloei."
Men hoort in deze woorden, met name
in den eersten aangehaalden zin, den
naklank van het onvriendelijke artikel,
kort voor het bezoek van keizer
Wilhelm aan koning Eduard in de
Times verscheen en in Engeland zelf
ilgemeen afkeuring vond.
Na vermelding van het pas gesloten
verdrag, waarbij Engeland, Frankrijk'
Duitschland en Rusland Noorwegen's
De groote zaal van de sociëteit »Casinó«
bood dien avond een schitterend schouw-
De Steenvoortsche beau-monde
*as en corps opgekomen, want het was
bekend dat de graaf Van Hardsteek
«et de élite der stad op de partij zou
'erschijnen. De muziek, die eerst in den
tain had gespeeld, liet de iutroductié
'oor den dans hooren, en tusschen de
friseche toiletten der dames, bewogen
«ich de bonte uniformen der danslustige
•Meieren
Mary had aan den arm haars vaders
hare entrée gemaakt, en weldra was zij
omringd door een stoet heeren, die allen
•m strijd naar de eer dongen haar ten
hans te geleiden. Frits en Reinoud waren
in den nasleep gekomen en wandelden
heel deftig door de groote zaal, de
eerste met een kritisch oog de dames
monsterende, de laatste zijne verrassing
eooveel mogelijk achter een onverschillig
uiterlijk verbergende.
Daar werd het teeken tot Üen eersten
hans gegeven, een oogenblik later hief het
'olie, schoone orkest een wegslêpende
'als aaü. De wandelaars schaarden zich
•chielijk ter zijdede dansers snelden
onschendbaarheid waarborgen, waarbij
„Zweden naar 't schijnt in de kou is
gelaten", zegt de Times„Evenmin
heeft Nederland, ofschoon het Belgische
grondgebied onzijdig is verklaard bij
het verdrag van 1839, een dergelijken
waarborg. Verdragen zijn, wel is waar,
niet onfeilbaar in het handhaven van
hetgeen zij bepalen, maar ongetwijfeld
hebben zij, bij voldoende bekendheid
en algemeene aanvaarding, een grooten
invloed ter vorming van de openbare
meening Wat heden dan noodig is,
is een verdrag van dergelijken aard
(als het verdrag van Westtalen), be
palende de volkomen onschendbaarheid
en onzijdigheid van Zweden, Noorwegen,
Denemarken, Nederland en België. Om
van eenige waarde te zijn zou zoo'n
verdrag niet onderteekend moeten zijn
door een of twee mogendheden, die
misschien tegenover de overige wereld
staan, maar tenminste door de vier
mogendheden, die er het meeste belang
bij hebben, te weten Engeland, Frank
rijk, Duitschlaud en Rusland. De in
stemming van de andere mogendheden
zou natuurlijk bijdragen tot het gewicht
van het stuk, maar zonder een van die
vier zou het als een werktuig des vredes
nutteloos wezen."
Wij willen er ons toe bepalen bij
deze beschouwing aan te teekenen, dat
Zweden reeds te kennen heeft gegeven,
geen waarborg te verlangen als Noor
wegen nu verkregen heeft.
Een eigenaardig proces wegens ver
breking van trouwbelofte is Dinsdag te
Londen afgeloopen. Verleden jaar liet
naar hunne dames, en de dames ontdeden
zich van sjaals en sorties. Reinouds
hart klopte hoorbaar't was of hem het
kanon-gebulder van den eersten slag in
de ooren klonk. Hij stond met Frits
geen drie schreden van Mary, en hij
zag hoe een zestal cavaliers zich om haar
verdrong en hoe zij allen hunne uiterste
pogingen inspanden haar ten dans te
voeren. Ook De Muscadin was onder
die ridders, en hij was niet de minst
ijverige, want hij stond dicht bij haar
en sprak en gesticuleerde met groote
levendigheid.
Toen wendde zij even het hoofd om en
haar blik ontmoette dien van Reinoud.
Eensklaps neeg zij diep voor de haar
omringende heeren, en terwijl ze zeide
»daar is mijn cavalier,* verliet zij den
kring en ging recht op Reinoud af.
»Je wilt immers de eerste wals wel
met mij dansen ?c fluisterde zij, terwijl
zij haar ronden blanken arm op den
zijnen legde.
„Ik kan niet gelooven dat uw geheim
zinnige cavalier u heeft vergeteu, maar
zeker toch moet ik het aan een onvoor
ziene omstandigheid toeschrijven, dat ge
mij thans eeue eer bewijst waarom ik
vruchteloos heb verzocht.*
»Ik begrijp uwe bedoeling. Gedenkt
dat uwe bedreiging van te spelen mij
vrees heeft aangejaagd,* antwoordde zij
ernstig.
»Ik ben niet ijdel genoeg te gelooven,
een kolonel Atherton zich van zijn
vrouw scheiden op grond van overspel
van deze met kapitein Yarde Buller
van de Schotsche garde, zoon en erf
genaam van Lord Churston. Yarde
Buller had mevr. Atherton beloofd haar
te zullen trouwen, zoodra zij vrij was.
Maar toen zij vrij was, liet hij haar
zitten en trouwde met Jufifr. Denise
Orme, een tooneelspeelster. De ge
scheiden vrouw begon nu dit proces
tegen hem, niet om geld van haar
ontrouwen minnaar te krijgen zij
is iemand uit de hooge wereld en rijk
maar om het openbaar te maken, dat
het een ernstige liefde was, die haar
tot ontrouw van haar echtgenoot bracht.
De rechter liet de vraag ter zijde of
een trouwbelofte, aan een getrouwde
vrouw gedaan, in den haak is, maar
stelde eischeres in het gelijk en ver
oordeelde Yarde Buller in de kosten.
Het heeft de laatste dagen op den
Atlantischen Oceaanen aan de west
kust van de Britsche eilanden geweldig
gestormd. Dat heeft ook het wrak vau
het linieschip Montagu, dat nog altijd
op de klippen van het eiland Lundy,
aan den mond van het Kanaal van
Bristol, zit duchtig gevoeld. De groote
mast ging Maandag over boord, en de
romp ligt nu in drie stukken. Allerlei
toestellen, die er nog voor berging aan
boord waren, zyn verloren gegaan.
ITALIË.
Volgens een telegram uit Reggio di
Calabria is Dinsdagmiddag te 2 uur
een lichte en in Brancaleoue, Bruzzano
dat ge, om mijnentwil, u om zoo weinig
bevreesd maakt.*
»Ik weet niet wat ik daarop moet
antwoorden, maar dat weet ik wél, dat
ik je heel zonderling vind. Het is mij
volstrekt niet onverschillig of je speelt
of niet, vooral daar het niet missen kan
of uw voorbeeld zal van invloed zijn op
Frits, die, helaas, maar al te zeer aan die
ongelukkige passie verslaafd is.*
»Wees verzekerd,* antwoordde Reiu-
oud levendig, »dat ik uw broeder in zijn
passie niet zal aanmoedigen.*
Het gesprek bleef hierbij. Zij bood
zwijgend en met eene bevallige beweging
haar kleine wit-gehandschoende rechter
hand, eu het schoone paar zweefde op
de maat der muziek de zaal rond.
Als door een tooverslag was alle wrok
bij Reinoud geweken. De bedwelming
van een nooit gekend geluk vaagde
den nevel van achterdocht weg, die een
oogenblik te voren in zijne ziel was
gerezen; ziju brandend oog zag in haar
zielvollen blik, en 't was of hem daaruit
een hemel te gemoet straalde. Duizelig
en overwonnen bleef hy aan hare zijde
staan, toeu eensklaps de muziek zweeg,
en stamelend fluisterde hij: >dat geluk
was als een droom, en te groot om ooit
weder te keeren.*
»Dan zijt ge niet van plan mij, op
uwe beurt, een dans te vragen vroeg
zij schertsend.
»Ge hebt immers sinds lang uw dausen
en Ferruzano een zware aardschok ge
voeld. De inwoners vluchtten ver
schrikt uit hunne huizen.
RUSLAND.
Aan de staking van Maandag hebben,
volgens de berichten der dagbladen, in
St. Petersburg ongeveer 75,000 arbei
ders deelgenomen eu ook uit andere
steden van het rijk komen berichten
over stakingen op dien dag. Hier en
daar kwamen botsingen voor tusschen
werkvolk en politie, die het houden
van vergaderingen vóór of in de fa
brieken verhinderde. Gearresteerd zyn
er weer honderden menschen. Dra-
tsjefski, de nieuwe prefect, is een voor
stander van buitengewone gestrengheid
tegen agitatoren en aanstichters der
stakingsbewegingen onder de werklie
den, waarvan men sinds geruimen tijd
verschoond was gebleven. De politie
had, naar het schijnt, niet verwacht,
dat de staking op 5 December van zoo
ernstigen aard zou zijn. De sociaal
democraten, die zich in den laatsten
tijd nog al kalm hadden gehouden, zijn
weer in grooter getal voor den dag
gekomen dan men gedacht had. Daar
door is de politie weer op 't spoor van
allerlei organisaties dier partij gekomen,
en ze heeft nu de handen weer vol
met huiszoekingen en arrestaties.
In de hoogescholen zijn de studenten
aan het betoogen geweest tegen de
regeering. De groote meerderheid der
studenten in Petersburg zoowel als aan
de andere universiteitéu behoort tot de
sociaal-democratische partij. Hier beeft
politie en ruitervolk de universiteit
weggegeven,* antwoordde hij aarzelend.
»Dat is waar, maar ik reken op u als
plaatsvervanger van den cavalier die mij
vergeten heeft.*
»Wie is die dwaas?*
»Zie maar eens hier,* zeide zij lachend
en bood hem haar in goud gevat boekje,
welks ivoren bladen met namen waren
overdekt. Op het eerste blad stond
bovenaan een R. Die zelfde letter vond
hij op nog twee plaatsen terug.
Wie is die R. vroeg Reinoud driftig.
»Dat moet-je raden, en als je het
raadt, zal ik het zeggen.*
»Mary, folter mij niet langer!
Je ziet, dat die twijfeling mij wanhopig
maakt. Ik vroeg je zeoeven wie de
dwaas was, die u vergeten kon, dat
ben ik toch niet!*
»Dat schijnt toch zoo!* antwoordde zij
ouder het voortwandelen eu zich dichter
aan zijn arm dringende. >Maar je ziet,
dat ik je uiet vergelen heb, en dat mijn
oude vrienden ook het hoogst bij mij
blijven aangeschreven.*
»lk vergeten, Mary Maar je. weet
wel beter Je weet, even goed als ik-zelf,
dat er sinds onze lange scheiding, geen
dag, geen uur is voorbij gegaan, dat ik
uiet aan u dacht, dat uw beeld me niet
volgde overal eu altijd. Wat moet er
van mij worden ais ge eenmaal zult
ophouden mijne vriendin te zijn
»Zal ik dat?* vroeg zij hem in de
oogeu zieude. Dat haugt immers geheel
