Zaterdag 9 November 1907. 23' Jaarg.
1^
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
feuilleton.
-
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor Bslgië 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van I tot 4 regels 25 Cent; voor
eikeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLANI).
Op 5 November 1757 behaalde Fre-
derik den Groote over de Franschen
onder Soubise en het zoogenaamde rijks
leger een schitterende overwinning. De
150ste gedenkdag van deze geschied
kundige gebeurtenis is Dinsdag in
Pruisen gevierd.
Te Rossbach zelf onthulde baron v.
d. Recke, gouverneur van de provincie,
Dinsdag een gedenksteen voor Frederik
den Groote in een buitenhuis waar hij
voor den veldslag zijn intrek had ge
nomen. Daarna vereenigden burgerlijke
en militaire overheidspersonen zich met
afgevaardigden van verschillende regi
men ten, vereenigingen van oud-strijders
en schoolkinderen om het gedenkteeken
op het slagveld. Generaal v. Benecken-
dorff hield een toespraak en aan den
voet van het gedenkteeken werden vele
kransen neergelegd.
Te Namslau werden tezelfdertijd
kransen gelegd op het graf van den
dapperen ruitergeneraal v. Seydlitz.
De oudste inwoonster van Hamburg,
juffrouw Elise A verdik, is op 100-jarigen
leeftijd overleden. Zij was een groote
menschen- en vooral een kindervriendin
die tijdens haar leven groote schen
kingen heeft gedaan aan allerlei in
stellingen van kinderzorg. Als schrijfster
van kinderboeken had zij ook eenigen
naam.
ENGELAND.
Voor het politiehof te Merthyr, in
Wales, verscheen Maandag een dief.
Het was een arbeider uit de buurt. Op
een avond dat er voor hem en zijn
vrouw en kinderen geen eten in huis
was, ging hij, omtrent middernacht,
naar den tuin van een heerehuis en
trok er rapen en penen uit den grond.
Een nachtwacht snapte hem. De tuin
man getuigde uit naam van zijn heer,
dat de dief voor f3 schade had ver
oorzaakt. De rechter noemde het mis
drijf zeer erg en zond den dief voor 21
dagen naar de gevangenis.
BELGIË.
Dinsdagmorgen hebben de twaalf
secretarissen van de zes sub-commissies,
waarover de werkzaamheden der Neder-
landsch-Belgische commissie zijn ver
deeld, een gemeenschappelijke verga
dering gehouden om te bespreken op
welke wijze de sub-commissies zullen
arbeiden. Voorzitter van de vergade
ring der twaalt secretarissen was het
Nederlandsche kamerlid Treub.
De Petit Bleu deelt mede, dat er in
de komende maand Februari te Brussel
en den Haag een reeks lezingen zullen
worden gehouden door Belgische en
Nederlandsche economen over de toe
nadering van België en Nederland.
De Belgische bladen prijzen de rede
voeringen van Beernaert en Heemskerk
en betuigen hun ingenomenheid met
den aanvang der werkzaamheden van
de commissie.
De regeeringsgezinde Journal de
Bruxelles zegt, dat men de gevoelens
van Nederland tegenover België niet
23)
Terwijl Mary sprak, had Reinoud
gelegenheid zijne kleine vriendin van
vroeger die hem werkelijk »ontgroeid«
was op te nemen. Wel is waar had
hij haar met den eersten opslag herkend,
maar toch, hoe was zij veranderd 1
Het kind was eene schoone jonkvrouw
geworden, zoo schoon, zoo voornaam
in houding en maniereu, dat hij, telkens
als haar blik vluchtig den zijnen ont
moette, onwillekeurig het hoofd om
wendde, uit vrees dat zij in hem nog
altijd den halfwassen, onhaudigen knaap
van vroeger mocht zien, thans ter
nauwernood hare aandacht meer waardig.
Zijne verlegenheid vermeerderde, toen
Mary, na plaats genomen te hebben,
voortging met veel gemakkelijkheid met
Papa te keuvelen, en naar 't scheeu niet
voornemens was eenige notitie van haar
voormaligen speelmakker te nemen. De
arme jongen zat op heete kolen het hart
zat hem, zoo te zeggen, in de keel, en hij
had de grootste moeite om nu en dan
op de vragen der Gravin een benauwd
»jac of »neen uit te brengen.
»Je waart daareven zoo aardig aan
't vertellen, Reinoud,* zei de Gravin,
beter zou kunnen uitdrukken dan mr. j
Heemskerk Maandag heeft gedaan. De
groote verdienste van hen, die in de
laatste jaren de bijeenkomst der Neder-
landsch Belgische commissie hebben
voorbereid, schrijft het blad, is juist,
dat zij zich hebben weten te onthouden
van overdrijving en van opgeblazen
volzinnen. Dientengevolge doet zich de
toenadering thans voor als het streven
naar behartiging van gemeenschappe
lijke belangen door twee volken, welker
eigenschappen elkaar op zoo merk
waardige wijze aanvullen.
Dindagavond waren de leden der
commissie vereenigd aan een feestmaal,
aangeboden door eten heer Beernaert.
Aan het nagerecht zijn warme woor
den gesproken, door Beernaert, door
Heemskerk, door Tydeman, Sam Wiener,
Jitta, Fredericx, de Stoffelaar en andere
gasten.
De heer Beernaert meende, dat hem
niet zooveel lof toekwam als hem werd
toegezwaaid. In een toast als antwoord
op de woorden van den heer Tydeman,
zeide hij, dat hij het gevoel kreeg, of
hij bij het uitspreken van eene lijkrede
op hemzelf had gezeten.
ZWITSERLAND.
Er is een prijsvraag uitgeschreven
voor een te Genève op te richten ge
denkteeken voor de Hervorming. Als
hoofdfiguren zijn gedacht Calvijn, Wil
helm Farel, John Knox en Theodorus
Beza. En als bijfiguren óf politieke
leiders van het Calvinisme, als Coligny,
prins Willem van Oranje, Cromwell, de
groote Keurvorst, óf personificaties der
aan wie de plotselinge sprakeloosheid van
den jongen officier eenigszins zonderling
voorkwam; »vertel nu eens verder;
Mary wil het ook wel hooren.*
Reinoud kreeg weer een kleur en
stamelde verlegen >Ik heb alles verteld,
Mevrouw, en de Freule zal er
ook wel niets in vinden wat hare
belangstelling verdient.*
Dat woord »freule« kwam er zeer
haperend uit, en het klonk Rein-zelf
uiterst vreemd in de ooreu. De Freule
antwoordde niets op dit zijdelingsche
beroep op hare belangstelling, maar
beschouwde met blijkbare aandacht de
punt van het kleine marokijnen schoentje
dat onder de strook van haar kleed te
voorschijn gluurde.
>De gebakken kalfslever is hem weer
zwaar op de maag gevallen, Mevrouw,
zei Hork met een gullen glimlach, »niet
waar, Rein 't Is ook een taaie kost,
jongen, dat moet gezegd worden."
De aardigheid van Hork diende om
den armen jongen weer op streek helpen
maar ze had een tegengestelde uitwerking.
De Gravin barstte in een luiden lach
uit, en Mary en Hork lachten van
gauscher harte mee. Reinoud had het
onaangename gevoel van iemand, die
uitgelachen wordt, en werd inwendig
boos op zijn vader, die hem tot speelbal
zijner spotzucht maakte, boos op de
dames, die oin zoo'n flauwe aardigheid
lachten, en boos op zjch-zelf omdat hij
volkeren, bij wie het Calvinisme ingang
gevonden heefteen Genevees een Ber-
ner, een Hugenoot, een Watergeus, een
Puritein, een Pilgrim Father. Als (fa
cultatieve) onderwerpen voor basreliëfs
zijn genoemd een predikatie te Genève,
Knox voor Maria Stuart, onderteekening
van het Edict van Nantes, Mayflower,
Rill of Rights, ontvangst der Hugenoten
in Brandenburg.
RUSLAND.
Door een plotseling ingevallen vorst
is het Ladoga-meer bevroren. De water
wegen, die het met de zee verbinden,
liggen eveneens dicht. De scheepvaart
is hierdoor onverwacht gestremd. Meer
dan duizend schepen met hout en graan
liggen in het ijs vast. 't Is een schade
van verscheidene millioenen.
Weer een nieuwe lezing over den
dood van Gapon, die al niet waar
schijnlijker klinkt dan voorgaande. De
Corriere della Sera zegt van een Russi-
schen revolutionnairen socialist in de
omgeving van Gorki te Napels het vol
gende vernomen te hebben. Gapon
had zich na den bloedigen 22en Januari
als een werktuig van Witte beschikbaar
gesteld. In een villa bij St. Petersburg
vond een samenkomst tusschen Gapon
en een ingenieur Rutenberg plaats, waar
Gapon Rutenberg 50,000 roebel bood
voor de lijst der leden van het onaf
hankelijke comité der strijdende orga
nisatie Rutenberg noemde Gapon toen
een verrader, waarop laatstgenoemde
wilde vluchten. Maar revolutionaire
socialisten, die buiten de villa op de
loer lagen, doodden Gapon, met revol-
niet kon meelachen en geen woord wist
te zeggen
>We zullen je dezen middag dus niet
op kalfslever kunnen onthalen, Reinoud
zei de Gravin steeds lachende.
»Neen, mevrouw," kwam de neuswijze
Hork tusschen beide»maar als ge hem
trakteeren wilt, moet ge pannekoeken
laten bakken dat is zijn lievelingskostje
niet-waar, Rein
De brave Horkhij meende het zoo
goed, maar hij kon niet gissen dat hij
het zoo verkorf bij zijn lieveling. Deze
deed in stilte eene plechtige gelofte, dat
hij zijn vader straks eens duchtig de
waarheid zou zeggen. Hij was toch
geen jongen meer
»Is 't waar, Reinoud, hou-je veel van
pannekoekeu vroeg de Gravin halt
ernstig, half lachend; »nu, mijn jongen,
je zult ze van middag hebben, dat beloof,
ik je.«
»Oeh, mevrouw antwoordde Reinoud
met eene geweldige poging om zijne
verlegenheid af te schudden, »vaderspot
er mede. Als kind hield ik veel van
gebak, en Krisje had er wel slag van
het smakelijk te maken. Maar ik geloof,
dat vader nu meer voor zich zelf spreekt
dan voor mij, want als ge hem gister
aan den arbeid hadt gezieu, ge zoudt er
u over hebben verwonderd. Ik weet
niet waar die groote stapel is gebleven.
Ik zou u raden, mevrouw, er niet mede
te beginnen, want het wordt voor uw
keukenmeid de geschiedenis van de
eeuwige koekebakster, als ze maar een
beslagpot heeft, die nooit leeg wordt.*
»Ik geloof, Reinoud, datje gelijk hebt,*
zei de Gravin>papa Hork wil een
afleider hebben, maar ik zal hem van
middag in 'toog houden.*
Mary had geglimlacht over den uitval
van Reinoud, eu dit hergaf het jong-
meusch het noodige zelfvertrouwen om,
nu hij zoo goed bekomen was, voort te
gaan.
»Ik ben verlangend, mevrouw, om
Frits te zien; hij zal wel gelukkig zijn,
even als ik. Ik hoor dat hij zulke
mooie paarden heeft.*
„Je treft het slecht, Reinoud hij is
6traks uitgegaan en dezen middag uit
eten gevraagd,* antwoordde de Gravin,
»maar wil-je zijn paarden zien?, Dan
moet je maar naar den stal gaan. Ze
staau vooreerst nog hier, maar spoedig
gaat hij op zich-zelf wonen, en hij neemt
zijn paarden mee.*
»Ik hoop, mevrouw, straks van uwe
vergunning gebruik te maken, en dan
ook° uwe prachtige bloemen te bewon
deren, die ik van hier zie eu waaronder
weer geheel nieuwe, voor mij oubeaende
exemplaren zgu.«
»Voor de bloemen moet ge u tot Mary
wenden zij heeft er de zorg voor op
zich geuomeu, eu zij keut ze alle bij
hare latijnsche namen.*
»Die latijnsche uamen, mevrouw,
