1907. Jaar».
W oensdag 16 Octol
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
%0.
Nieuws- en Advertentieblad
F. Dl EL EU AN
Buitenland.
FEUILLETON.
COUIUNT.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en VrHdagnamiddag TWEE uren.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABON. NEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
FRANKRIJK.
De Hérault is over de kaden van
Montpellier heen gekomen en een
cycloon heeft de streek van Laroque
getroffen. Te Saint Bauzille is een brug
van 100 M. lengte weggespoeld. Te
Laroque zelt zijn zelfs daken van huizen
meegesleurd door het water. Te Moulé-
Roncels boomen van meer dan honderd
^Het vreeselijkste bericht komt, echter,
uit het Ardèche-departement, uit Au-
benes. Een op vulkanischen grond
gevestigde berg is aan het glijden ge
raakt en sleept op zijn weg alles met
zich mee. Ongeveer een millioen M3.
aarde is in beweging. In 26 uren is
900 M. afgelegd
ENGELAND.
Iemand, die in het noordoosten van
Canada gereisd heeft en te New York
teruggekeerd is, vertelt daar, dat het
met de inboorlingen in die onherberg
zame streek droevig gesteld is. Hon
gersnood heerscht er telkens, en de
slechtgevoede bevolking sterft er ras
uit. In den laatsten tijd is de nood er
zoo erg, dat men er tot menacheneterij
gekomen is. Van een. inboorling hoorde
de reiziger, dat zijn oom acht menschen
opgegeten had. Een moeder had haar
twee kinderen gedood.
ITALIË.
Te Milaan is Vrijdag woedend ge
vochten tusschen karabiniers en werk
lieden. Er was een staking aan de
Milaansche gasfabriekenen met het
oog daarop waren werklieden van buiten
gekomen om z. g. „onderkruipersdiens
ten" te bewijzen. Toen de taak dier
lieden ten einde was, zouden zij per
trein naar hun woonplaats worden
teruggevoerd. Hun trein moest echter
worden gerangeerd op een zijspoor, dat
loopt langs een fabriek waar 800 werk
lieden, o. w. vele anarchisten, werk
zaam zijn. Het was juist schafttijd
toen de trein langs kwam, en honderden
arbeiders begonnen de „onderkruipers"
in hun trein te bestoken met steenen
en andere projectielen.
Karabiniers, die in alle haast waren
ontboden, zagen zich genoodzaakt
krachtig op te treden. Er werd ge
schoten en er zijn tal van gewonden.
De opwinding te Milaan is groot en
geeft reden tot beduchtheid voor een
herhaling der bloedige botsing. Iedereen
en alles staakt nu in die stad.
BELGIË.
Te Brussel worden pogingen in het
werk gesteld om te komen tot stichting
van een dierentuin. Aan de nieuwe
instelling, welker totstandkoming ver
zekerd schijnt, zullen allerlei speciale
afdeelingen worden verbonden, b. v.
voor het dresseeren van dieren, het
kweeken van planten en boomen, de
bestudeering van het zieleleven der
dieren enz. Ook komen er groote feest
en sporttereinen.
De veertien dagen zijn om binnen
welke de stakers in de Antwerpsche
haven, vertrouwend op de toezegging
van den burgemeester, verhooging van
het loon van 5 fr. tot 51/2 fr. verwacht
ten. Toen er van geen opslag bleek
werden verscheiden graanlossers ba-
loorig. Hier en daar wilde men weer
staken. De leiders van „Willen is
Kunnen" deden echter hun best om
de mannen aan 't werk te houden en
hen te bewegen, althans tot Dinsdag
geduld te oefenen.
Chapelle heeft tot de arbeiders gezegd
dat ze thans nog moesten doorwerken
op de oude voorwaarden en zich rustig
houden. Volgens het politierapport
luidden zijn woorden„Mannen, ik
raad u aan het werk niet te staken.
Alleman moet werken tot 5 fr. Wij
hebben nog geen opslag, maar hij zal
en moet er komen indien wij Dinsdag
geen 5 fr. 50 krijgen, zal ik de eerste
zijn om te zeggen blok afalleman
stoppen
Een aantal leden der „Péderation Ma
ritime" moeten besloten hebben den
havenwerkers thans werkelijk 50 cen
times opslag te geven.
RUSLAND.
„De tegenwoordige toestand in Odessa
is een schande voor de regeering", zoo
zegt een berichtgever. Als we lezen,
wat er al zoo gebeurt in die stad, dan
moet men hem geljjk geven. Pas is
er weer een pogrom gehoudeD, waarvan
de aanstichters ongestraft zijn gebleven
en in de jongste berichten lezen we
waarlijk alweer van wandaden der
Zwarte Honderd. De leden van het
Verbond van het Russische volk zijn
oppermachtig en de goedgezinde bur-
17)
In 't voorbijgaan merken we op dat
Krisje, evenmin als Dobber, veel is
veranderd. Haar sergeant, dien zij een
tiental jaren met de ijdele hoop op hare
hand had gepaaid, is haar eindelijk
ontrouw geworden, en zij heeft die
ontrouw met gelatenheid gedragen. Zij
zegt nu, dat alle mannen deugnieten
zijn, eu Dobber, die dat compliment
dagelijks moet hooren, slikt het even
welgevallig als zijD pruimpje, en vindt
dat zij »groot gelijk* heeft.
»Zoo'n behandeling is gemeen,zegt
Dobberen hij geeft daarbij nietonduidelijk
te kennen, dat hij tot zoo'n gemeene
handelwijze niet in staat zou zijn.
Krisje liep het pad af, regelrecht naar
het prieel en zwaaide boven hare muts
een brief.
>Wat d zei Dobber, »wat
oankeert die meidPas opdat is
weer een visitatie bij den Generaal
»Neen, 'tis geen invitatie, maar een
brief,zei Hork, opspringende. »'tls
een brief van Rein oud U
Ademloos kwam Krisje in het prieel,
6Q wierp den brief op de tafel.
»Zea stuivers! Er staat »spoed«op!«
hijgde zij, hare hand uitstekende.
Hork nam den brief, en toen hij de
hand van Reinoud herkende, brak hij het
epistel schielijk open, en liet Krisje met
haar uitgestrekte hand staan.
»Er staat »spoed* op, Mijnheer
herhaalde Krisje. De man zal ongeduldig
worden.*
Maar Hork hoorde niethij werd onder
het lezen beurtelings rood en bleek, en
Dobber die aandachtig des Luitenants
gelaat gadesloeg, snauwde Krisje toe
»Och, wacht je beurt af! Schiet
jij het maar voor
Daaraan had Krisje niet gedacht.
Toen de facteur haar gezegd had dat er
»spoed« op den brief stond, en zij-zelf
het woordje, met een uitroepingsteeken
er achter, gelezen had, verbeeldde zij
zich niet beter te kunnen doen dan hard
weg te loopen, en met spoed het porto
terug te brengen. Zij rende dus met de
snelheid eener extra-post terug, maar
verscheen ook per zelfde gelegenheid een
minuut later weder in het prieel.
In dien tusschentijd had er eene om
wenteling plaats gegrepen. Hork zat
achterover in zijn stoel, met den brief
in de eene hand, en in de andere den
rood-geruiten katoenen zakdoek, waarmee
hij zich de oogen afwischte. Dobber
krauwde op den tast een nieuwe ver
snapering uit de koperen doos, en snoof
daarbij als een bruiuvisch; de arme
kerel zag en wist niet wat hij deed
rt was hem of de tabaksdoos in het
water zwom en hij plukte zoo lang tot
ze geheel leeg was.
>Wat is er aan de hand riep Krisje,
half in vertwijfeling. »Is er een ongeluk
Kom 1 zeg dan toch eens een woordje 1
Jelui jaagt iemand den dood op 'tlijflc
>Hou-je toch stil !c grauwde Dobber,
zijn wijden mond opensperrende om de
ontzaglijke lading in te nemen, doch
halfweg in die wanhopige poging blijvende
steken.
»Als er een ongeluk is gebeurd, wil
ik het weten,* riep Krisje thans geheel
wanhopig, en tegelijk trok zij Hork den
brief uit de hand en begon te lezen.
Maar Krisje was niet heel ver in de
lees- en schrijfkunst en zij had groote
moeite om de eerste woorden van het
loopende schrift te ontcijferen.
»Geef hier, Krisje,* zei Hork, als uit
een droom ontwakende, >ik zal je
wel vertellen wat er in staat.*
»Wel ja, vertel het maar,* mompelde
Dobber, schier verstikt door het half-onsje
tabak, waarvan een gedeelte nog buiten
boord hing. Wel ja,« die meid
wil nog lezen op haar manierze kent
geen letter zoo groot als een schilderhuis.*
Krisje wilde uitvallen, maar Hork
sneed haar den pas af en zeide zoo kalm
mogelijk, maar nu en dan een woord
inslikkende.
»Er is geen kwaad, Krisje. Maak-je
maar niet ongerust. We hebben goede
gerij is machteloos. Het beurscomié
heeft een bijeenkomst belegd en be
sloten tot Stolypin het telegrafisch ver
zoek te richten om de strengste maat
regelen te nemen tot herstel der rust,
daar de vooftduur van de anarchie
den handel zou verlammen. Als rustige
burgers aanhoudend aan aanvallen
bloot staan zoo zegt het comité
dan zullen alle handelsinrichtingen ge
sloten moeten worden. We lezen, dat
tegelijk met dit verzoek van het beurs
comité, een verzoek van den nieuwen
stadsprefect Nowitski naar den minister
gegaan is, om hem volstrekte volmacht
te geven. Mocht deze hem worden
verstrekt, dan zal de stad in staat van
beleg worden verklaard. Er zullen huisr
zoekingen worden gedaan naar wapens.
Een zware boete zal worden opgelegd
aan een ieder, die in het bezit is van
een schietwapen. Ieder die 's avonds
na 6 uur op straat komt, zal een schrif
telijke vergunning daartoe moeten
toonen, bij gebreke waarvan hij zal ge
arresteerd worden. Verder zal er dag
en nacht gepatroeljeerd worden en
zal er op rustverstoorders zonder voor
afgaande waarschuwing mogen gescho
ten worden.
'tls zeer de vraag of men Nowitski,
die blijkbaar de zaak niet af kan, deze
volmacht zal willen verstrekken. Het
Verbond van het Russische volk ver
heugt zich nu eenmaal in zeer hooge
bescherming dat is meermalen ge
bleken. En zoolang die goede verstand
houding tusschen regeering en Verbond
niet is opgeheven, zullen alle ver
zoekschriften wel niet baten.
tijding van Reintje. Hij is officier
geworden en hij komt zoo spoedig
mogelijk hier."
»Dat kon-je me toch wel dadelijk
gezegd hebben riep Krisje. »Moet
jelui eerst iemand de stuipen op het
lijf jagen
Een heftig klingelen van de bel drong
eensklaps tot in het prieel door. Hork
sprong verschrikt overeindKrisje, die
nog een paar woorden op de lippen had,
bleef met open mond staan, en Dobber
werd zeer verlegen daar hij de keus
had tusschen geheel te stikken of de
kostbare lading tabak prijs te geven.
Dat driftige schellen had iets buiten
gewoons op dit uur van den dag, en het
geleek op het uitroepingsteeken achter
het woord »spoed van het adres.
„Maak dan toch open riep Dobber,
met zeldzame zelfverloochening de lading
over boord werpende. 'tKan iemand zijn!*
Dat was zeer schrander opgemerkt;
maar het is aan gegronden twijfel
onderhevig of juist die opmerking Krisje
aanspoorde om het pad af te rennen
om voor den »iemand« de deur te ont
sluiten.
»Zoo'n koei van een meid mompelde
Dobber. »Ze staat je aan te kijken alsof
ze niet wijs is. Sedert de sergeant haar
in den steek heeft gelaten, is ze aan
'isuffen geraakt. Al de fut is er uit.
Nu loopt ze weg, zonder de krant mee
te nemen: 'tzal de kranten-jongen
