U V11 i\ 1
II OUDE 1JJMMÏ.
IN o. 50,
Zaterdag 28 September 1907.
23e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee uw sell-VI aan deren.
F. iHËLIvMW
Buitenland.
F EIJ I LLET ON
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Graaf Zeppelin is aan het Meer van
Konstans met zijn nieuwste luchtschip
opgestegen. Eerst stak hij, op een
hoogte van 500 M., het meer over, van
Manzell naar Konstans, van daar voer
het luchtschip langs den oever naar
Arbon, Rorschach en Bregenz. Ver
volgens ging de tocht weer langs den
oostelijken oever van het meer over
Friedrichshafen naar Immenstadt. Het
luchtschip luisterde uitstekend naar
zijn stuur en landde, na vijf uren
achtereen boven te zijn geweest, bij de
bergloods.
De besturen van de Berlijnsche voor
steden Wilmersdorf, Grunewald en
Schmargendorf hebben zich vereenigd,
om een gemeenschappelijken verdel
gingsoorlog tegen de ratten te beginnen.
Zij hebben een Ratten vergiftigungsz weck
verband opgericht. Het gebied van de
drie gemeenten zal in een aantal distric
ten verdeeld worden, opdat men de
plaag beter zal kunnen bestrijden, en
de staatsspoorwegdirectie, die ook veel
van de ratten te lijden heeft, zal mee
werken.
ENGELAND.
Misschien wel om het publiek goed
in te scherpen, hoe het te lijden zal
hebben onder een spoorwegstaking,
maakt een spoorwegmaatschappij (of
de maatschappijen) door de Daily Cro-
nicle openbaar, wat er dan zal gebeuren.
Zoodra de staking wordt afgekondigd
»Welk een beeld van een jongen,* zei
de Gravin opgetogen, toen het drietal
verdwenen was en reeds de schelle stem
van Frits door den gang galmde.
»Ik geloof, dat er veel goeds in den
jongen zit,* meende de Generaal
>een goed kind dat naar zijn vader aardt.
Je hebt er alle eer van, Horkmaar
'tapijt me, dat ik 't je zeggen moet, in zijn
uiterlijk gelijkt hij niet veel op je.*
Het laatste woord was waar, maar
harder lag geene kwade bedoeling in
't heette slechts eene aardigheid, maar
het deed een wolk van droefheid op het
voorhoofd van den ouden Luitenant dalen.
De Gravin, die eenigszins begreep wat
er in Hork's gemoed omging, kwam
hem te hulp, en zeide snel
»Het kind gelijkt sprekend op zijn
moeder, niet waar Hork Datheb-jemij
gezegd. Hoe treurig voor u en voor
hem, dat je haar zoo spoedig verloren
hebt!*
>Ja, mevrouw, treurigantwoordde
Hork zuchtend, met het oog strak vóór
iich op den grond gericht.
»Mijn vrouw heeft, naar ik merk,
»1 je confidence's reeds ontvangen, Hork,*
vervallen alle dienstregelingen entreden
er nieuwe in werking. Daarin is de
treindienst aanmerkelijk ingekrompen,
ongeveer als de Zondagsdienst (in En
geland, gelijk men weet, zeer beperkt).
Op een aantal lijnen, die geen winst
opleverden, wordt de dienst geheel
gestaakt, behalve dat er daags een
goederentrein zal loopen. Voor de
veiligheid zal het blokstelsel zoo worden
gewijzigd, dat de blokken aanzienlijk
verlengd worden. Wantdeseinwachters,
die de meeste grieven laten hooren,
zullen wel voor 't grootste deel staken,
en die zijn 't moeilijkst te vervangen.
Vele wachthuisjes worden dus opge
heven. De lange blokken brengen
natuurlijk groote vertraging mee. De
treinen met het werkvolk naar de groote
steden zullen een paar uren vervroegd
wordendus in 't holle van den nacht
afrijden. De treinen zullen zoo lang
mogelijk gemaakt worden. Het ver
voer van waren, die spoedig bederven,
wordt gestaakt. Alleen de hoognoodige
levensmiddelen zal men zooveel mogelijk
trachten te vervoeren. Alles zal daar
door natuurlijk schreeuwend duur
worden, armoede en ellende staan
voor de deur, kortom de gevolgen zijn
niet te overzien.
Bij hun stembiljet hebben de leden
van het verbond van spoorwegperso
neel een brief van hun bestuur gekregen,
waarin de kwestie nog eens uiteengezet
wordt. De brief eindigt, opmerkelijk,
met een vers van Goethe, in Engelsche
vertaling, bevattende een opwekking
om moedig het oogenblik van den strijd
aan te grijpen.
zei de Generaal. »Moet ik er buiten
blijven
>0 neen, Excellentieantwoordde
Hork, een snellen blik met de Gravin
wisselende, »er is niets geheimzinnigs in
mijn levensloop de moeder van Reinoud
is mij ontvallenreeds kort na zijne
geboorte had de arme jongen geen
moeder meer.*
»Ik stond er waarlijk van op te zien,*
zei de Generaal, »toen mijne vrouw mij,
nadat je vertrokken waart, vertelde, dat
je een kind hadt. Waarom kon-je mij
dat ook niet zeggen Maar om 't even
je hebt een kind, je bent getrouwd
geweest, en ik beklaag je, arme kerel,
van ganscher harte, dat ge uw vrouw
hebt moeten missen.*
Hork zuchtte, maar antwoordde niet;
hij wischte zich de parels van het voor
hoofd en keerde zich onrustig heen en
weer op zijn stoel.
»Laat ons daarover niet meer spreken,*
kwam de Gravin tusschenbeide. »Je
ziet wel, Frits, dat Hork geheel van
streek is. Waarom oude wonden open
gescheurd
»Vergeef me, brave vriend,* zei de
Generaal, den ouden Luitenant de hand
schuddende. „We moeten de dooden
laten rusten. Maar ik wil je uu een
voorstel doen. De kleine Reinoud moet
voortgeholpen worden. We zullen hem
een opvoeding geven. Ik neem hem
voor mijn rekening en als je mij dat
ITALIË.
De boeren-onlusten in Apulië nemen
volgens de jongste berichten toe. De
veldarbeiders in den omtrek van Trani
en Malfeta hebben zich bij de beweging
aangesloten. Hier en daar zijn door de
stakers ongeregeldheden gepleegd. Post
wagens en zelfs een stoomtram werden
aangehouden, terwijl de troepen met
een hagelbui van steenen werden be
groet. Er hebben ongeveer honderd
inhechtenisnemingen plaats gehad. Het
gebied, waarover de staking zich heeft
uitgebreid, zal waarschijnlijk militair
bezet worden.
RUSLAND.
De uitkomsten der totdusver gehou
den verkiezingen zijn voor de regeering
niet gunstig.
In het gouvernement Petersburg zijn
de verkiezingen gehouden voor de ge
volmachtigden van de kurie der kleine
grondbezitters en der arbeider». Hoewel
de regeering het hare gedaan had, om
deze verkiezingen in haar voordeel te
laten uitvallen, was de uitkomst in het
voordeel der oppositie. In de Peters-
burgsche districten werden zeventig
kadetten als gevolmachtigden gekozen
en zelfs in Tsarskoje Selo en Peterhof
werden vijf kadetten en slechts vier
Octrobristen gekozen. Slechts in Nowa-
ja-Ladoga werden vier leden derrechter
zijde gekozen, daar de geestelijkheid
daar de meerderheid vormde.
Nog meer ten gunste der oppositie
vielen de verkiezingen van de gevol
machtigden der fabrieksarbeiders uit.
Gekozen werden hier 16 sociaal-demo-
weigert, worden we kwade vrienden.*
»Excellentie,* zei Hork, het hoofd
oprichtende en den Generaal in 't gelaat
ziende»'t is het eenige, wat ik op de
wereld heb: 'tis mijn zorg en mijn
vreugde. Geen ander geluk is er voor
mij weggelegd dan het kind in eere
groot te brengen. Als ik dat aan anderen
moest overlaten, zou ik wenschen maar
hoe eer hoe beter in den kuil te worden
gelegd. Ik heb -nu al tien jaren voor
hem gezorgd, en als-ik het nog eenige
jaren doe, zal hij wel zich-zelf kunnen
redden. Gedurende dien tijd hoop ik
het nog vol te houden, als ik niet naar
garnizoenen word gestuurd, waar het
tweemaal zoo duur is als hier.*
„Als zei de Generaal bedenkelijk.
»Je gebruikt daar een goed woord. Zeg
me eens eerlijk, Hork, heb-je middelen
buiten je traktement?*
»Ik heb genoeg,* antwoordde Hork
ontwijkend.
>Dat is geen antwoord op m:jn vraag.
Ik begrijp evenwel uit dat halve antwoord,
dat je niets bezit, en dan neem 't me
niet kwalijk doe-je zeer verkeerd een
welgemeend aanbod om het lot van je
kind te verbeteren, af te slaan. Ik zeg
nog eens: ik neem den jongen voor mijn
rekening; daarmede kan ik ten minste
een klein gedeelte van een ouden schuld
uitdelgen en het zal niet beletten
dat het kind bij je blijft; hij, noch
iemand ter wereld, behalve wij met ons
craten, 22 links staande partijloozen en
3 andere partijloozen van onbekende
richting.
Uit deze resultaten blijkt dus, dat de
stemming van het volk tegenover de
regeering sinds de Doema-ontbinding
nog niet veranderd is.
BELGIË.
Het bestuur der Federatie heeft aan
de Matin geschreven, dat de vereeniging
aan niemand toegelaten heeft in haar
naam beloften te doen aan de arbeiders.
Men houdt zich aan een schrijven van
19 dezer aan den burgemeester, waarbij
gezegd wordt dat de werklieden op hun
stappen terugkeeren en den normalen
toestand herstellen door het werk te
hervatten. Op die wijze alleen zal de
Beroepsvereeniging ter bescherming van
den arbeid aan de hAven waar zij ge
schillen aan kunnen onderwerpen, deze
onderzoeken in dezelfden geest van
verzoening als bij de oprichting voor
gezeten heeft.
Ondanks den toon van dit schrijven
wordt ten stelligste verzekerd dat de
Federatie niet langer den oorlog wenscht
en de gevraagde verhooging over een
paar weken zal toestaan.
De Federatie heeft besloten dat de
werklieden het werk eerst en vooral
aan graan en houtbooten moeten aan
vaarden, daarna pas aan los- en laad-
booten.
Woensdag hebben geen andere dan
een gering aantal christelijke dokwer
kers net werk hervat.
Stemman», voorzitter van het Scheep-
vaartverbond, heeft in antwoord op een
drieën, zullen het ooit weten. En nu
zeg ik niets meer. De zaak is afgedaan.
Tot straks, Hork. Ik heb nog eenige
bezigheden, en intusschen houdt gij mijn
vrouw gezelschap.*
De Generaal verliet het vertrek en
Hork bleef verslagen en bedroefd zitten.
Waarom moest ik hem hier brengen
prevelde hij na een poos, terwijl de
Gravin hem nu en dan medelijdend
aanzag.
»Spreek zóó niet, Hork,* zeide zij
goedhartig, maar op zacht verwijtenden
toon. »Niemand denkt er immers aan,
het kind van u te scheiden?*
»Och zei Hork met eene uitbarsting
van droefheid, die de goede Gravin door
de ziel sneed »denkt ge, mevrouw, dat
het zoo'n arme mosch, die daar over het
pad springt en de kruimeltjes voor zijn
jongen opzoekt, plezier zou doen als men
zijn kaal broedseltje in een gouden kooi
zette en het met een zilver lepeltje voerde,
terwijl het arme beest op een boomtak
moest toekijken
»Maar, miju beste Hork, gij die altijd
zoo verstandig spreekt, nu ben-je
onredelijk,* zei de Gravin met tranen
in de oogen. »Vooreerst het kind is niet*.
»Stil, mevrouw, het kind is mijn
vleesch en bloed, en geen wereldsche
macht zal er mij van scheidenriep
Hork heftig. »Als ik niets meer heb,
zal ik er voor bedelen, of de goten
omwroeten. Het is mijn kind, het
