i u iJ
i\o. 42.
Zaterdag 31 Augustus 1907.
23e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli-Vlaanderen.
D1ELËM
Buitenland.
FEUILLETON.
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Yoor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeö regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
In de gevangenis te Wittlich bij
Trier is onder de gevangenen en
ambtenaren typhus uitgebroken. Er
zijn in het geheel 39 menschen in
barakken opgenomen. De waterleiding
is op last van de overheid afgesloten.
ENGELAND.
Het Lagerhuis heeft op aandrang van
regeeringszijde genoegen genomen met
de amendementen van het Hoogerhuis,
in het wetsontwerp op het huwelijk
met een schoonzuster aangebracht, o. a.
dat, waarin het een geestelijke vrijge
laten wordt zijn kerk al dan niet voor
het sluiten van een dergelijk huwelijk
af te staan.
In het Hoogerhuis trachtte Courtney
nog de bepaling uit de wet te krijgen,
krachtens dewelke een Anglikaansch
geesteljjke, die het bij deze wet toege
laten huwelijk sluit, niet voor de cen
suur van de kerk, die het huwelijk
blijft verbieden, gevrijwaard is. Maar
minister Tweedmouth zei, dat deze
bepaling opgenomen was krachtens een
overeenkomst tusschen de regeering en
de bisschoppen, en zonder stemming
werd Courtney's voorstel verworpen.
Zoo zal dus een geestelijke van de
staatskerk kerkelijk gestraft kunnen
j worden voor iets dat hij krachtens een
staatswet verricht.
Het blijkt, dathetlersche Parlementslid
Parrell en veertig anderen, die in den
nacht van Maandag op Dinsdag in
Longford gevangen genomen en voor de
De deur werd geopend en de gouver
neur trad binnen, gevolgd door eenige
officieren, die er allen even deftig en
opgeprikt uitzagen. De Generaal was
een van die menschen, die zonder het
bepaald te willen of te zoeken, hunne
omgeving op een afstand houden. Hij
had iets statigs en ontzagwekkends, dat
hem zelden verliet als alleen in zijn
intiemen kring. Dan was hij een geheel
ander meosch, en die hem met zijne
beide kinderen, toen ze nog heel klein
waren, elk op een zijner knieën gezeten,
had zien spelen, als ware hij-zelf een
groot kinddie er getuige van was
geweest hoe hij zich door hen liet plagen
eo plukken en aan zijn epauletten en
kruisen trekkenhoe hij ze kuste en
mokkelde zou er over verbaasd hebben
gestaan, hoe zulk een trotsch en groot
heer zoo unet zich kon laten sollen door
een paar kleine plaaggeesten.
„Mijneheeren,» zei de Generaal met
aijne indrukwekkende stem en met eene
statigheid als gold het een der hoogste
personages van de stad, »ik stel u
mijnheer Hork voorvergun mij dat
ik ook u aan hem presenteer.»
rechtbank werden gebracht, zich
schuldig gemaakt hebben aan het weg
drijven van vee op Zondag 18 dezer.
Dat wegdrijven van vee gebeurt in
Ierland voortdurend op land, waarover
eenige twist bestaat, hetzij omdat de
eigenaar het land niet, overeenkomstig
de laatste landwet, verkoopen wil om
er boerderijen van te laten maken, of
dat de boeren een grief hebben tegen
den pachter van 'tland. Een ran de
manieren om den vijand te bestoken
is dan 's nachts of ook wel op klaar
lichten dag zijn vee weg te drijven.
Een bende van 300 man, met stokken
gewapend, dreef dien Zondag het vee
van een hoeve weg. De politie werd
aangevallen en verslagen. En bij dat
alles leidde, volgens politiegetuigenis,
Farrell de bewegingen. Met zijn regen
scherm deed hij zijn aanwijzingen.
Gelijk men weet, zijn de beklaagden
onder borgtocht op vrije voeten gelaten.
Bij een oefening van ruiterij te
Ramsbury is een afdeeling garderuiters
op een afdeeling lansiers ingestormd.
Verscheiden mannen werden van
't paard geworpen en een lansier liet
er het leven bij.
PORTUGAL.
De politie te Lissabon heeft bij het
zoeken naar de samenzweerders, die
men verdenkt van plannen tegen het
leven van den Koning en minister
Franco, een bommenfabriekje gevonden
in het zuidelijk deel der stad. De
politie heeft het vermoeden, dat zij
met deze vondst op het spoor is ge
komen van een tweede samenzwering,
Daarop volgde eene voorstelling in
den regel waarbij de heeren bogen, en
waarbij Hork ook boog en een paar keeren
bij vergissing zijne rechterhand aan het
hoofd bracht voor de dikke epauletten,
die hij gewoon was met een militairen
groet de verschuldigde eer te bewijzen.
Hork wenschte zich inmiddels rustig en
wel in zijn kleine huiskamer en begon
tegen het déjeuner, dat hem aanvankelijk
had toegelachen, een weinig op te ^?en.
>Wel, mevrouw,» zei de Generaal,
„heeft Hork je reeds zijne lotgevalleu
verteld
»Ik heb al veel van hem gehoord,
wat hij tenminste vroeger nooit heeft
willen vertellen,antwoordde de gravin.
»Ei zoo Is hij spraakzamer geworden
Maar ik moet hem nog de les lezen.
Zeg eens, vriend Hork, je hebt het
slecht met ons gemaakt, weet je dat
wel 1J«
„Hoe zoo, Generaal O ja, ik begrijp
Uwe Excellentie. Ik ben een slecht
schrijver.»
»Dan heb-je 't verleerd, Hork, want
toen je bij mijn schoonvader op het bureau
waart, schreef-je als een professor.»
»Ik bedoel, Excellentie, dat ik nooit
weet hoe ik een brief moet beginnen of
»'tMoet zijn met: »ik heb de eer.»
»Precies, Excellentie, en als 't niet
over dienst is, zit ik er altijd mee ver
legen. En dan weet ik ook niemand aan
een slot te komen, en 't ergste van
die tegen den kroonprins gericht zou zijn.
Als dit bericht even waar is als het
bericht over den a,anslag op den Koning
en minister Franco, dan beteekent het
niet veel. De samenzwering tegen den
Koning en minister Franco wordt althans
met klem tegengesproken. Ja, er heeft
een ontploffing plaats gehad 2 Augustus
te Lissabon, in de Santo Antonio
d'Estrella-straat, maar wat daar bij
gemeld werd over twee gedoode en
twee gekwetste personen blijkt niet
waar te zijn. Evenmin zijn er repu
blikeinen ontdekt op het schip waar de
kroonpfins mee naar Afrika gereisd is,
zooals verteld werd.
RUSLAND.
Nauwelijks is Gregoriëf uit Odessa
weg of het lieve leventje begint weer.
Het Verbond van het Russische volk
viert hoogtij op zijn maniernu
de hem zoo onsympathieke stadsprefect
zijn ontslag kreeg. De mishandeling
van menschen op den openbaren weg
door leden van het beruchte Verbond,
zoo lezen we in een bericht uit Odessa,
heeft weder een aanvang genomen.
Gewapende reactionnairen omsingelden
het hotel St. Petersburg en eischten de
uitlevering van den daar logeerenden
ambtenaar Tsjoeiko, dien zij vroeger
al eens een tuchtiging aan den lijve
hadden toegediend, omdat hij het ge
waagd had de politie op de wandaden
van het Verbond opmerkzaam te maken.
Slechts door de bemiddeling van den
in het hotel aanwezigen adjunct van
den minister van handel, Romanof, en
eenige officieren is het gelukt het hotel
alles is, dat al wat ik te schrijven heb,
voor Uwe Excellentie en mevrouw toch
geen waarde heeft.»
Daarin vergist ge u zeer, Hork,» zei
de Generaal, zijne hand op den schouder
des Luitenants leggende, en hem goed
hartig in de oogen ziende. »A1 wat onze
vrienden betreft en ik reken u onder
onze beste vrienden is voor ons van
groot belang. Je hebt zeer verkeerd ge
daan nooit iets van je te laten hooren.
Maar ik vergeef het je, als je belooft
het weer goed te zullen maken.»
Hork boog verlegenhij prevelde iets
dat naar eene belofte geleek, en "zag
daarbij angstig om naar zijn schako, met
de gedachteik wou dat we maar weg
waren. Die gedachte gold natuurlijk
hem en zijn schako, want zonder dat
sierlijk voorwerp, dat in dien tijd veel
op een teerputs geleek, kon hij in geen
geval uit het nauw geraken.
De Generaal bemerkte de verlegènheid
van Hork, en dat was de reden waarom
hij in geen nadere verklaring trad tegen
over de heeren van zijn staf hoe en waar
hij Hork had leeren kennen, maar
integendeel den Luitenaat eenige ver
lichting bezorgde door de heeren te
verzoeken plaats te nemen.
Toen eene poos later de officieren, op
uitnoodiging van mevrouw, zich aan het
buffet bedienden, en de Generaal zelf
het voorbeeld gaf en zijne gasten aan
moedigde, schoof Hork schuchter naar
tegen een overrompeling te vrijwaren.
Er zijn dringende telegrammen aan
Stolypin gezonden.
Te Astrakan hebben zich 100 nieuwe
gevallen van cholera voorgedaan. Tn
het geheel hebben zich daar 289 ge
vallen voorgedaan, waarvan 103 met
doodelijken afloop.
Ook in Nowgorod en Perm zijn verschil
lende cholera-gevallen geconstateerd.
MAROKKO.
Het belangrijkste nieuws lijkt ons dat
uit Tandzjer omtrent de wijze waarop
de Marokkaansche troepen aldaar hun
soldij ontvangen hebben. Om over het
bericht van het vermoorden van den
Sultan niet te spreken. Dat bericht
verdient bevestiging. Het ernstige van
die soldij betaling is, dat de Marokkaan
sche overheidspersonen te Tandzjer zelf
erkenden, dat de troepen niet meer te
vertrouwen zouden zijn als hun geen
soldij werd uitbetaald.
De minister van oorlog zelf, El Gebbas,
kwam uit voor zijn vrees, dat de soldaten
zouden gaan plunderen. De achter
stallige soldij beloopt maar een week.
De Staatsbank wilde het geld niet voor
schieten, ondanks dat eenige rijke Moor-
sche heeren borg er voor wilden zijn.
De Staatsbank mag volgens de statuten
geen geld voorschieten zonder den
minister van financiën er in te kennen.
Ten slotte heeft de Fransche zaak
gelastigde een particuliere bank overge
haald 100,000 frank voor te schieten.
Het bericht over Moelai Hafid wekt
ook onrust te Tandzjer.
Te Casablanca is het rustig.
de gravin heen, en fluisterde met een
beklemd gemoed »Mevrouw, neem 't mij
niet kwalijk, ik heb geen honger.»
De gravin, die vast besloten had den
gevorderden ernst te bewaren, kon zich
bijna niet goed houden. Zij zag Hork
met hare groote zwarte oogen aan, en de
beweging harer gelaatspieren verkondigde
den braven Hork eene onheil-brengende
lachbui, welk vooruitzicht de angst
droppels op zijn voorhoofd deed parelen.
Schuchter keek hij weder naar zijn
schako, die zoo rustig en onverschillig
op het tapijt in een hoek lag, dat Hork
zich in de plaats van zijn hoofddeksel
wenschte, en die leelijke teerputs in de
zijne.
De Gravin kreeg medelijden met hem
en dit beteugelde haar lachlust. Zij
rees haastig op, en fluisterde hem toe
Wacht even, mijn vriend! Ik zal-je
eens helpen. Ga maar zitten, daar bij
de deur, naast mijn stoel.»
Zij ging naar het buffet, schonk een
grooteu roemer vol ouden portwijn, lei
een stuk pastei op een bordje, met een.
vork en een mes daarneven, en bracht
die versnapering eigenhandig aan den
bedremmelden Hork, die op de punt
van zijn stoel gezeten, aandachtig naar
de mosscken keek, die heel familaar en
als waren ze hier t huis, dicht langs
hem heeu over het pad wipten. De
Generaal volgde de beweging zijner
vrouw, en toen hij Hork zoo bedrukt op
