>o. 37.
Woensdag 14 Augustus 1907.
23e Jaarg
1711 O
EEN OUDE GESCHIEDENIS.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
DIELEMAl\,
Buitenland.
FEUILLETON.
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGE VER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE nren.
FRANKRIJK.
De Kölnische Ztg. spreëkt over het
gevaar, dat Frankrijk in de gegeven
omstandigheden de akte van Algeciras
zou schenden. Het blad deelt hier
omtrent mede, dat men in bevoegde
kringen te Berlijn den indruk heeft,
dat de beschieting van Casablanca een
verrassing is geweest voor de Fransche
regeering waarvan de oorzaken en de
bijzonderheden nog niet heelemaal
duidelijk zijn. Zelfs zeer nuchtere
waarnemers zijn van oordeel, dat de
verklaring van Clemenceau, de zaak
op zoo' vreedzaam mogelijke wijze te
willen afdoen en nutteloos bloedver
gieten te zullen vermijden, ernstig be
doeld was.
In de „Figaro" komt iemand er tegen
op, dat het slachtoffer der Goolds een
demimondaine genoemd is. Het was
een volkomen fatsoenlijke vrouw, schrijft
hij, Zweedsche van afkomst en de wed.
van een Deen. De Goolds. waren haar
duizend francs schuldig, en herhaalde
lijk had zij hen om 'tgeld gemaand.
Van de kostbare diamanten, die de
vermoorde placht te dragen, is een
deel bij de Goolds teruggevonden. De
justitie schijnt er al achter te zijn, dat
de Goolds reeds lang van zwendel ge
leefd hebben. De lijkschouwing heeft
uitgebracht, dat het slachtoffer een dolk
steek in het hart heeft gekregen.
ENGELAND.
Het Lagerhuis heeft het wetsontwerp
om in Schotland kleine pachthoeven te
88)
(Slot.)
L
De Admiraal stond op en de dokter
volgde, terwijl hij met een effen glim
lachje zijn snuifdoos te voorschijn haalde.
Was het schaamte, was het vreugde,
was het dankbaarheid, die Eva plotseling
deed oprijzen en haar vader nasnellen
Waarschijnlijk alles te zamen. Zij
viel haar vader om den hals en verborg
haar gelaat aan zijn borst.
»Ga niet heen, Papa fluisterde ze.
»Waarom niet ?c vroeg hij overluid.
>Je bent toch niet bang voor je mede
patiënt? Dat geloof ik zooeven beter
gezien te hebben. Ik ben een toegevend
vader, Eva, dat zie-je wel, en ik
bon een toegevend voogd ook, dat
zie-je wel, meneer Frans!*
Frans was ook opgestaan hij kwam
naderbij en greep de hand die zijn pleeg
vader vrij had.
»Mijnheer,* zei Frans diep getroffen,
»ik zweer hier, dat ik Eva gelukkig
zal maken.
De Admiraal klemde zijn kind vaster
tegen zijne borst; hij liet zijn hand in
die van Frans en zeide toen langzaam
en ernstig
vormen, desnoods door de grondbezitters
te dwingen er land voor af te staan,
in derde lezing aangenomen. De
unionisten bestreden het fel. Men ver
wacht, dat het Hoogerhuïs, gelijk het
nu tegenóver deze regeering regel
schijnt te worden, het wetsontwerp in
tweede lezing aannemen, maar het dan
in de artikelen zoo grondig wijzigen
zal, dat het in z-ijn beginselen aangetast
wordt.
De Londenaars klagen over den last,
dien zij van de loei- en gilfluiten van
fabrieken hebben. De graafschapsraad
heeft er zich mee bemoeid, en de
gemeenteraden herinnerd aan een wet,
die het gebruik van die folterwerktuigen
van hun goedkeuring afhankelijk stelt.
Zij hebben er dus voor te waken, dat
fabrieken hun loeiers en fluiten niet
misbruiken, vooral niet op uren, dat de
moede menschheid zich in den slaap
voor nieuwe vermoeienis sterken moet,
Volgens een Londensch blad hebben
Engelschen in den laatsten tijd de
Franschen in een gebruik gevolgd,
waarom zy hen plegen te bespotten of
zelfs te minachten. In de buurt van
Wakefield in Yorkshire zijn er ver
scheiden dorpen, waar de bewoners
geregeld slakken eten.
RUSLAND.
De kiezerslijsten van 25 steden zijn
thans gereed. Het aantal kiezers is
aanzienlijk ingekrompen. Bij vroegere
verkiezingen stonden 117,800 namen op
die lijsten. Thans staan er, ingevolge
de nieuwe kieswet, slechts 73,790 op.
>Die eed, Frans, is onbezonnen; maar
ik geloof toch aan je goede voornemens.
Ik geloof dat het je voornemen is, Eva
gelukkig te maken, en dat is me genoeg.
Luister, mijne kinderen. Het is altijd
mijn wensen geweest, dat het mocht
uitvallen, zooals het du uitvaltmaar ik
heb het willen overlaten aan uw eigen
vrijen wil, aan uw eigen keuze. Ik heb
menig slapeloozen nacht doorgebracht
om uw beider wil. Ik wenschte voor
Eva een man als Frans, een jongen
met een braaf en trouw hart, voor
Frans een vrouw als Eva, zoo zacht en
zoo vol liefde. Dat ge elkaar zoudt
vinden, lieve kinderen, heb ik wel ge
hoopt, maar ik heb 't niet willen aan
moedigen. Het tegendeel, ik wilde ii
de keuze niet te gemakkelijk maken.
Wat er gebeurd is met dien ander, is
voor ons beiden, voor Eva en mij, een
les geweest. Beiden hadden we den
afwezige zoo goed als vergeten, en dat
verdiende hij toch niet. Eva en ik
hebben gefaaldzij, omdat ze maar
twintig jaren telt, ik, omdat ik er
meer dan zestig heb. Frans is van ons
drieën de bestehij is trouw gebleven.
Ziedaar, mijn jongen, hier is mijn hand.
Ik geloof en vertrouw in je. Ik trek
mijn handen van je af, omdat je trouwen
wilt, maar ik geef je Eva, en Eva
krijgt alles wat ik bezit. Kom, dokter,
we gaan consulteeren, en na 't consult,
blijf-je bij ons eten D
Het aantal kiezers ia dus met meer dan
een derde (37.2 procent) verminderd.
Dat is dus nog geen algemeen kies
recht
In een telegram uit St. Petersburg
wordt verzekerd, dat de befaamde leden
van het verbond van het Russische volk,
Polownef en Joeskewitsj Kraskofki, die
sinds lang als medeplichtigen aan den
moord op Herzen stein worden gezocht,
op 't oogenblik een reis maken door de
Oostzee-provincies, waar zij nieuwe
afdeelingen oprichten van het verbond.
Zij moeten persoonlijk de vergadering
bijwonen.
MAROKKO.
Naar de Times uit Tandzjer verneemt,
hebben de gezanten daar Vrijdag voor
't eerst van de consuls te Casablanca
bepicht gekregen. Het Engelsche con
sulaat, dat, volgens den correspondent
der Daily Mail, den eersten dag van de
beschieting, door de Marokkanen ge
spaard werd, had hevige aanvallen
moeten verduren. Op een oogenblik
was de toestand zoo hachelijk, dat de
consul er over dacht zijn boeken te
verbranden.
Naar de Matin verneemt werd
Woensdag het aantal dooden in de stad
en den omtrek want het Fransche
scheepsgeschut had ook de huizen in
het veld in het vizier genomen op
duizend geschat. In de stad verspreid
den de lijken, die bij de groote hitte
snel ontbonden, een ondragelijke lucht.
Maupertuis, de Fransche consul, nam
dadelijk na zijn komst maatregelen om
ze te begraven.
XII.
De patiënten bleven alleen en nu zijn
we in 't onzekere hoe lang ze alleen
bleven. Waarschijnlijk was het wel
gedurende een uur, of langer, maar ze
hielden vol dat het niet langer dan vijf
minuten was geweest. Hoe 't zij ze
werden eindelijk in hun gesprek gestoord
door Elbert.
»Wat moet ik hier doen vroeg hij
•zoo nuchter mogelijk.
»Wel niets, scheer je weg!* zei
Frans.
»De Admiraal stuurt me hier,* zei
Elbert. »Hier is 't net.*
Welk net?*
Welk een fuik, een effectieve fuik!*
»Loop met je fuik naar de maan
»Ik moest je de fuik geven,* zei Elbert.
de huwelijksfuik zei Frans.
>Nu begrijp ik het,* zei Elbert diep
zinnig lachend; „maar ik moet zeggen,
mijnheer Frans, dat ik nog nooit iemand
zoo weerga's handig uit den ziekenboeg
weer in 't logies heb zien stappen als jij
'in dat hebt geleverd. Ik moet bekennen
dat het knap is.«
»En heb je anders niets te vertellen,
Elbert
Ja-wel,* zei Elbert, »nog heel veel,
maar zie-je, mijuheer Frans en freule
Eva, een mensch is eigenlijk zoo gesteld,
dat als hij heel veel te vertellen heeft,
hij meesttijds met den mond vol tanden
De Fransche soldaten trekken door
de stad met laurierbladeren en geraniums
om het geweer gewonden, en tot in den
nacht klinkt hun gezang.
Te Berlijn is bericht gekomen, dat te
Casablanca een zak met brieven en geld
van de Duitsche post in handen der
Marokkanen is gevallen.
De Dépêche Marocaine, te Tandzjer,
verneemt uit Rabat, dat de toestand
daar steeds onrust baart. Admiraal
Philibert heeft den pasja gewaarschuwd,
dat by de minste poging om de orde te
verstoren de stad verwoest zal worden.
Te Larache heeft de Fransche con
sulaire agent alle Franschen in de buurt
aangezegd, in de stad de wijk te nemen.
De pasja werd gedwongen, die Fran
schen een geleide te geven.
De Times verneemt uit Tandzjer,
dat de Kmas, bij wie Sir H. Mac Lean
zich nu bevindt, voor diens veiligheid
instaan en beloven hem in vrijheid te
stellen, onder zekere voorwaarden
waarover zij met het Magzen zullen
onderhandelen. Raisoeli, zeggen ze,
kunnen zij niet gevangen nemen,
aangezien zij beloofd hebben, hem niets
te doen.
De Daily Mail verneemt uit Casa
blanca, dat daar Donderdag alles rustig
was. De Franschen zijn gelegerd om
de plaats. Daar is nog een bende van
5000 berbers, die samenscholen en
plannen smeden om de Franschen te
vernietigen. Zij worden opgezet door
maraboets, die den heiligen oorlog
prediken. De Franschen bereiden zich
staat. Dat is me onder anderen nog
eens gebeurd toen ik uit passagieren
was geweest en een kalven dag te laat
aan boord terugkwam. Maar afijn, we
willen nu maar geen doode koeien uit de
sloot halen. Van harte geluk en zegen,
dat wensch ik je allebei. Ik heb je al
heel klein gekend, en ik heb je zien
groot worden nu hoop ik maar dat ik
de kleintjes ook groot mag zien worden
maar daar zal een zware wijs op gaan.
Langzamerhand wordt het vaartuig oud.
Al wordt het nu en dan eens bijgekalefaat
en wat opgepoetst, en al leit het. soms
uog al ordentelijk onder zijn tuig, het
heeft zijn tijd gehad, zooals de suiker
peren. Maar daar niet van. Ieder heeft
zijn tijd, en zoo zal 'tjelui ook gaan.
God zegen je
En hiermede was de aanspraak van
Elbert uit, zijue oogen liepen over od
hij wilde met zijn net opstappen, maar
Frans hield hem vast.
»Dank je, ouwe jongen zei Frans
getroffen; »hier heb je mijn haml en
geef inijn aanstaande vrouw ook de hand.
Je hebt van de kleintjes gesproken, Elbert,
dat is nog wat vroeg, ouwe jongen
maar ik beloof je, dat het eerste wat ik
hun vertellen zal, als ze 't kunnen ver
staan, dit zal zijn»Er was eens een
matroos, dre je grootvader het leven heeft
gered en die altijd je vader's beste en
trouwste vriend is geweest. Die matroos
is Elbert, die je schepen maakt en je
