V>. 29.
Woensdag 17 1907.
23e Jaar#.
EEN OUDE GESCHIEDENIS.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
GEMEENTERAAD.
FEUILLETON.
Buitenland.
4XELSCHE
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
VERKIEZING
VOOR DEN
De BURGEMEESTER der Gemeente AXEL
brengt hiermede ter openbare kennis,
dat op Woensdag, den 24 Juli aanstaande,
zal plaats hebben de verkiezing van één lid
van den Gemeenteraad, wegens het overlijden
van den heer
PIETER VAN HOEVE
dat op dien dag, van des voormiddags negen
tot des namiddags vier uren, ter Secretarie
der Gemeente bij den Burgemeester kunnen
worden ingeleverd
opgaven van Candidaten,
als bedoeld in artikel 51 der Kieswet en artikel
10 der Gemeentewet.
Deze opgaven moeten inhouden den naam,
de voorletters en de woonplaats van den candi-
daat en onderteekend zijn door ten minste
vijftien kiezers, bevoegd tot deelneming aan
deze verkiezing en behoorende tot het district,
waarvoor de candidaatstelling geschiedt.
De inlevering dezer opgaven moet geschieden
persoonlijk door één of meer der personen, die
de opgave hebben onderteekend. De candidaat
kan daarbij tegenwoordig zijn. Van de in
levering wordt een bewijs van ontvangst
afgegeven.
Formulieren, voor de opgaven bovenvermeld,
zijn ter Secretarie dezer Gemeente kosteloos
verkrijgbaar van den vijftienden Juli 1907 tot
en met den dag der verkiezing.
De Burgemeester brengt hierbij in herinne
ring artikel 151 der Kieswet, luidende als volgt
Hij, die eene opgave, als bedoeld in artikel
51 inlevert, wetende dat zij is voorzien van
handteekeningen van personen, die niet be
voegd zijn tot deelneming aan de verkiezing,
waarvoor de inlevering geschiedt, terwijl zonder
die handteekeningen geen voldoend aautal
voor eene wettige opgave zou overblijven,
wordt gestraft met gevangenisstraf van ten
hoogste drie maanden of eene geldboete van
ten hoogste honderd twintig gulden.
Er werd aan de deur geklopt. Frans
ontsloot ze en stond tegenover zijn vriend.
Barneveld verbleekte zichtbaar en deed
eerst eene rugwaartsche beweging, maar
hij herstelde zich, maakte een stijve
buiging voor Frans en stapte hem voorbij
om Eva de hand te reiken, die echter
terug trad en zich bij den schoorsteen
plaatste, vol angst over 'tgeen er waar
schijnlijk gebeuren zou. Frans aarzelde
een oogenblik wat te doen maar eens
klaps sloot hij de deur weder en ging op
zijn gemak bij 't haardvuur zitten.
Mijn heer,* zeide hij op lossen toon,
„ik hoor met genoegen dat ge de Freule
veel van me verteld hebt, en dat ge
niets hebt gezegd wat haar tegen mij
kon innemen. Ik ben u zeer verplicht
voor die beleefdheid, maar ik ben de
Freule nog erkentelijker, daar ze zich
door u niet tegen mij iu het harnas
heeft laten jagen. Er is echter toch iets
waarvoor ik u niet behoef te bedanken.
Ik had een geheim, mijnheer, dat ik in
mijn eenvoud aan een zoogenaamd vriend
toevertrouwde, en van dat geheim heeft
die vriend misbruik gemaakt, juist
door het zorgvuldig te verzwijgen. Dat
klinkt zonderling, niet waar Maar het
Met gelijke straf wordt gestraft bij, die,
wétende dat bij niet bevoegd is tot deeneming
aan de verkiezing, eene voor die verkiezing
ter inlevering bestemde opgave, bedoeld bij
art. 51, heeft onderteekend.
Axel, den 15 Juli 1907.
De Burgemeester voornoemd
D. J. OGGEL.
MAROKKO.
Mac Lean is nog altijd gevangen.
Het schijnt, dat Raisoeli de enkele malen,
dat hij met zijn gevangene spreekt,
hooghartig en dreigend is. Men mag
aannemen, dat Raisoeli even hard ver
langt met winst van zijn gevangene at
te komen als Mac Lean verlangt, buiten
het bereik van de klauwen van Raisoeli
te komen.
Met Mac Lean is in de gevangenschap
gegaan een zijner trouwe volgelingen.
Deze volgeling, een Marokkaan, is rond
gegaan bij de stammen in de buurt van
de plaats, waar zijn meester gevangen
wordt gehouden. Bij drie priesters
heeft hij een os geslacht. Dat slachten
van een os heeft een symbolische be-
teekenis bij de Mohammedanen. Het
is een teeken vhn droefheid en een
beroep op het mededoogen. Degenen
tot wie dit beroep wordt gericht moeten
den smeekeling de behulpzame hand
reiken, op straffe van den toorn des
hemels op zich te laden.
Raisoeli was woedend, toen hij dit
hoorde. Hij heeft den Marokkaan bij
zich laten komen, hem met den dood
sigd, hem ten slotte w
is toch zoo. De Freule wenschte zooeven
dat kleine geheim van mij te vernemen
maar ik heb haar naar u verwezen,
want gij, mijnheer, waart die zooge
naamde vriend, en in uw bezit was dat
geheim. Ik geef u thans volle vrijheid
het aan de Freule, uwe aanstaande,
mede te deeleneü nog wel in zijne
tegenwoordigheid.*
De laatste woorden sprak Frans op
een allerzonderlingsten toon, en hij
eindigde met een schaterlach, die Eva
door het hart sneed.
»Ik vind uwe handelwijze al zeer on
gepast zei Barneveld inwendig ziedend.
»En uwe handelwijze, Mijnheer?*
vroeg Frans het hoofd opheffende, met
dreigenden blik. »Ik raad u mijn tong
niet los te maken. In tegenwoordigheid
uwer aanstaande wil ik u sparen, om
harentwilmaar ik beveel u voorzichtig
heid aan in uwe uitdrukkingen.*
»Gij wilt zeggen, dat ik mij geduldi
in 't bijzijn mijner aanstaande door u
moet laten beleedigeu, niet waar vroeg
Barneveld grimmig.
»Ik zal u geen woord toevoegen,
mijnheer, waarop ge geen ja zult moeten
antwoorden. Beleedigt u dat, tot uw
dienst. Ziedaar, ik wil een overeenkomst
met u sluiten. Ge zijt een rond zeeman
zooals ge hier altijd hebt verteld,
want ik weet tenaastenbij wat ge hier
zooal verteld hebt, herhaal nu eens
in mijn bijzyn wat ge van mij hebt
met het verbod zich weer in de bergen
te vertoonen.
AMERIKA.
President Roosevelt heeft in Oyster
Bay den Japanschen oud-minister van
marine, admiraal Jamamoto öp de koffie
gehad. Beide mannen hadden na afloop
een langdurig onderhoud, waarna de
president een mededeeling liet publiek
maken. Dit communiqué luidt aldus
De president heeft een onderhoud
gehad met admiraal Jamamoto, dat in
alle opzichten bevredigend was. Het
onderhoud bevestigde, hetgeen den
iaatsten tijd door den Japanschen gezant
is in het licht gestelden het heeft
aangetoond dat een volmaakte overeen
stemming bestaat tusschen berde regee
ringen en dat beide naties elkanders
vrienden zijn."
Deze uiting van Roosevelt is als
eerste openlijke en onmiskenbare ver
klaring van den president zeer zeker
van gewicht. Het is alleen maar jammer,
dat het kalmeerend woord van den pre
sident niet reeds veel eerder is ge
sproken. Dat zou veel onnoodig en
gevaarlijk geschrijf in de couranten
hebben voorkomen.
De Japansche gezant in Amerika en
de Japansche admiraal Jamamoto heb
ben toen zij met Roosevelt aan tafel
zaten, gezegd dat het onmogelijk was
dat de te San Diego gepakte Japanner,
die een fort fotografeerde, een Japansch
officier was. Misschien was het wel
een waanzinnige. De Amerikaansche
regeering beweert ambtelijk niets te
opgedischt en dan beloof ik u, dat ik
alles herhalen zal wat ik zooeven van
heb gezegd.*
Barneveld trok minachtend de schouders
op, ging achteloos in de sofa zitten en
keek het raam uit.
>Vertel dan wat ge verzwegen hebt
zei Frans spottend.
Barneveld bleef zwijgen, maar zijn
hart bonsde.
Eva stond duizend angsten uit. Ze
wilde heengaan en de pijnbank ont
vluchten, maar dan was het ergste te
voorzien. Ze moest blijven, en daarom
besloot se tusschenbeide te komen.
»Ik geloof recht te hebben om te weten
wat ge mij verzwegen hebt,* zeide ze
tot Barneveld«daarom verzoek ik u
dringend een einde aan dezen voor mij
pijnlijken toestand te maken, en mij dat
quasi-geheim mede te deelen.*
«Geheim Wat geheim riep Bar
neveld woedend opspringend. «Ik weet
van geen geheim
Eva schrikte. Haar donkere wenk
brauwen trokken zich samen en haar
lippen sloten zich vast op elkander.
Frans rees langzaam van zijn stoel op
ging met afgemeten schreden naar de
sofa, plaatste zijn vuisten op het tafeltje
dat hem van zijn voormaligen vriend
scheidde, en zag hem strak in 't gelaat,
«Zie me aan, mijnheer De Jonge-Bar
neveld,* zeide hij, »loochen iu miju
aangezicht, dat ik u id mijn geheim heb
weten, daar zij geen ambtelijk verslag
dienaangaande heeft ontvangen.
Uit San Diego wordt de inhechtenis
neming van nog een ander Japanner
gemeld, die ook een spion zou zijn.
Volgens den correspondent van de
Daily Chronicle te San Francisco,
weigert de commandant van het fort
bij San Diego de namen van de ge
vangenen bekend te maken. Zij worden
in de vesting gevangen gehouden omdat
men vreest dat de woedende volks
menigte hen zou lynchen, als zij inde
plaatselijke gevangenis gezet werden.
Gelijkluidende telegrammen uit Ame
rika beweren dat de militaire overheid
genoodzaakt zal zijn, de in hechtenis ge
nomen Japanners ongestraft in vrijheid
te stellen, omdat de Amerikaansche
strafwet niet in dergelijke gevallen van
spionage voorziet.
De Daily Mail verneemt uit Mexico
De Japanners die de Amerikaansche
staten langs de Stille Zee over de
Mexicaansche grens zijn binnengeslopen,
tellen vele duizenden. Er zijn talrijke
oud-strijders uit den oorlog met Rusland
onder, zelfs officieren met een medalje.
In Mexico zijn nog ten minste 8000
Japanners achtergebleven.
Over het incident te San Diego wordt
nog nader aan de New York World
geseind, dat de anti-Japansche opwin
ding in genoemde plaats en haar om
geving voortduurt. De bevolking daar
blijft er voor houden dat de gepakte
spion een Japansch officier is. „En"
zoo vraagt men zich nu ginds af
„zijn er niet nog tal van andere Japan
ingewijd loochen, dat ik u mijn droomen
van geluk heb toevertrouwdloochen
dat ik in uw bijzijn zwoer mij te zullen
onderscheiden bij de eerste gelegenheid,
om het geluk dat ik droomde, waardig
te worden. Ge ziet me niet aan,
want ge durft niet. Ge waart een
valsche vriend, mijnheer De Jonge-
Barneveld. Nu wil ik niets meer zeggen.
Vaarwel, beiden.*
«Neen, ge zult zóó niet heengaan
riep Eva driftig, en hield Frans bij den
arm terug. „Een van u beiden zal
spreken, dat zweer ik. Als gij niet
spreekt, Frans, dan zal Barneveld het
doen.*
»Eu als ik niet wil?* zei Barneveld
barsch.
»Dan zult ge de gevolgen moeten af
wachten,* antwoordde ze uit de hoogte.
Welnu, ik zie er zooveel kwaad niet
in,* zei Barneveld met een spotachtigen
lach«meneer Crul heeft me iu ver
trouwen verteld, zooals hij waar
schijnlijk aan al de kameraden heeft
gedaan, dat hij eene kalverliefde voor
u had toen hij zestien of zeventien jaren
was.«
Eva's wangen werden purperrood
maar anders was het met Frans Crul.
Hij werd doodsbleek en zijn oogen schoten
vuur. Een poos staarde hij zijn gewezen
vriend aan, zooals de leeuw zijn vijand
aanstaart. Als hij was toegeschoten, had
hij hem verscheurd. Hij schudde ala
