%o. 27.
Woensdag 80 1907.
23fe
Jaarg.
p OUDE GESCHIEDENIS.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseh-Vlaanderen.
DIELEMW,
Buitenland.
FEUI LI, ETON.
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRQKKER-rUITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIÉN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeó regel'meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TAVEE uren.
DUITSCHLAND.
Dezer dagèn heeft de kleinzoon van
en Keizer, het prinsje Wilhelm, zijn
irsten verjaardag gevierd. Naar aan-
iding daarvan hebben de Keizer en
fe Keizerin een fonds gesticht, waaruit
ik jaar 20 luiermanden van kleine
inderen gevuld zullen worden. De
iiders moeten in de mark Brandenburg
'onen, en het kind moet hun eersteling
ïjn en in Juli het levenslicht aan-
ïhouwd hebben.
Sedert eenige dagen zoekt de Ber
jnsche politie naarstig naar een
jweelendief, den tooneelspeler Lütte,
ie het laatst in Neurenburg gespeeld
eeft. Hij heeft een Weensch juwelier
oor 300,000 mk. aan juweelen opgelicht
n schijnt die ook aan den man te
ebben gebracht. Want in den nacht
'an Donderdag op Vrijdag heeft de
olitie ze in het bezit gevonden van
en Neurenburgsch juwélier Sindertau,
ie te Berlijn in een hotel logeerde,
hitte zelf blijft zoek;
FRANKRIJK.
Ondanks besluiten van volharden bij
et vredelievend verzet, die de comités
1 het Zuiden nemen, zijn de berichten
Bnstemmig, dat de beweging duidelijk
an het luwen is. Men ziet met spanning
e burgemeestersvergadering van Zón-
ag tegemoet. Bezadigde liedemgeven
en raad, dat men althans die takken
an gemeentelijken dienst weer zal in
'erking stellen, welker schorsing in
't Was een rijzig jonkman van om-
;reeks vijf-en-twintig jaren, met een
unstig uiterlijk, het gelaat gebrorist door
e keerkringszon, met doordringende
onkere oogen en lichtbruinen knevel.
»Frans riep de Admiraal verbaasd.
»Hij-zelf, Mijnheer,c zei Frans, opzijn
oogd toetredende. »Ik vraag verschooning
oor mijd onverwacht bezoek.*
Frans drukte de hem toegestoken
»nd en liet zijne oogen over het gezel-
)hap gaan. Zijn gelaat stond zeer ernstig
a het veranderde niet toen hij Eva's
lik ontmoette, maar het nam een
reigende uitdrukking aan toen zijn oog
j> Barneveld viel. Met langzame schreden
aderde hij Eva, gaf haar zwijgend de
»nd, en boog toen voor de gasten, be-
slve voor Barneveld, dien hij opvallend
en rug toekeerde.
Aan geen der aanwezigen ontging de
fcrlegenheid van Eva en haar aanstaande.
Was een pijnlijk tooneel, waaraan
ilukkig Elbert een einde maakte.
»Wat is er van des Admiraals dienst
roeg hij eensklaps, te midden der stilte.
>Dag, Elbert!* zei Frans, wiens gelaat
eensklaps opklaarde. En hij schudde de
de gemeente niet dan schade doet, als
burgerlijke stand, armenzorg, attestatiën
de vita voor pensioengerechtigden en
zoo meer.
ENGELAND.
Volgens de Daily Telegraph heeft het
Engelsche legerbestuur proeven geno
men met een nieuwen geweerkogel,
die, naar 't heet, een groot voordeel
boven den ouden geeft. Het verschil
tusschen den nieuwen en den ouden
kogel is, dat hij spitser toeloopt. Tot
twee derden van de hoogten is er geen
verschil, maar dan wordt hij zoo spits
als het nikkelen omhulsel het toelaat.
Het gewicht blijft hetzelfde. Verder
zegt men, dat de aanvangssnelheid 2400
tot 2500 voet bedraagt, tegen 2Q00 voet
bij den ouden. Het groote voordeelis,
dat de kromming van de kogelbaan
geringer wordt. Tot 800 yards afstands
b.v. zal de soldaat recht op een vijand
kunnen aanleggen. Te Bisley zullen
er dezer dagen nieuwe proeven mee
genomen worden.
Weer een ongeluk bij legeroefeningen.
In het artilleriekamp te Okehampton
weigerde Donderdag een granaat in den
vuurmond af te gaan. Ze sprong uiteen,
toen men haar nakeek. Vier man
werden zwaar gekwetsteen hunner
een luitenant zal waarschijnlijk
blind blijven.
ITALIË.
De berichten uit Ferrara luiden nog
steeds ongunstig.
Op verschillende plaatsen hebben
cavalerie-charges plaats gehad. Te
hand van deD ouden matroos, als moest
ze uit het gewricht geschud worden.
»Is dat die gast voor wien je hebt
laten dekken vroeg de Admiraal met
een gedwongen lach.
„Om uwe Excellentie te dienen,*
antwoordde Elbert, en sloop aanstonds
heen, het aan den gast-zelven overlatende
zijn onverwacht verschijnen te verklaren.
Het diner ging wel zijn gang, maar
het is licht te begrijpen dat de vroolijk-
heid onder de gasten niet zoo onge
dwongen was als onder menschen die
bepaald voor hun genoegen op een
feestmaal aanzitten. We zullen daarom
het maal maar laten atloopen, en alleen
vermelden dat de heldin van het feest
een koortsachtige opgeruimdheid aan
den dag legde, die de meeste gasten
bedroog, zelfs den nieuw-aangekomeue,
maar dat daarentegen de verloofde heer
zijn weinige spraakzaamheid uit de rij
glazen moest putten die vóór zijn bord
geschaard stond; dat de Admiraal zijne
gewone deftigheid bewaarde, en Frans
zeer bedaard het gesprek voerde met
zijn linker buurdame, een jonge
juffrouw van veertig zomers die veel
gereisd en weinig gezien had, en met
een heer die lang in Indië was geweest,
om de koffie-kultuur op den goeden weg
te helpen, en die niet onduidelijk in zijne
redeneeringen liet doorschemeren, dat hij
veel knapper w as dan al de gouverneurs-
generaal te zamen, die sedert Jan-Pietersz.
Migliarino zijn twee vrouwen doodelijk
gewond. Een officier en twee soldaten
werden ernstig gewond.
De gevangen genomen stakers, die
te Ferrara achter slot en grendel zijn
gezet, hebben geweigerd hun voedsel
te gebruiken. De prefect heeft toen
dadelijk een beambte gezonden, om
een onderzoek in te stellen naar de
kwaliteit van het voedsel, dat den ge
vangenen verstrekt werd. Het bleek
hem echter, dac de kwaliteit niets te
wenschen overliet en dat de gevangenen
alleen als protest tegen hun gevangen
neming het voedsel geweigerd hadden.
De huidige landbouwstaking in de
provincie Ferrara is feitelijk een episode
uit een strijd, die reeds bijna een eeuw
duurt. Het land is zeer arm en voor
een groot deel moerassig. Het eenige,
dat er verbouwd wordt, is rijst en
hennep, hetgeen zeer veel arbeid en
kosten vereischt. De loon en der ar
beiders zijn laag, maar de grond
eigenaren zijn bijna even arm als de
arbeiders. Daardoor kunnen zij niet
altijd de beloften nakomen, die zij,
onder het dreigement van staking, aan
de arbeidersbonden hebben gedaan.
De Garibaldi feesten, die in gansch
Italië met groote geestdrift gevierd zijn,
zjjn toch niet overal zonder stoornissen
afgeloopen.
Te Milaan werd een optocht gehouden,
waaraan ongeveer 100,000 menschen
deelnamen. Professor Sinigaglia hield
een rede voor het Garibaldi-monument.
Na afloop wierp een bende anarchisten
de ruiten van de prefectuur in eü
Koen de teugels van het bewind hadden
gevoerd, en dat alleen redenen van
gezondheid hem hadden gedwongen onze
schoone Indische bezittingen aan haar lot
over te laten.
Eindelijk waren de gasten de een na
den ander, vertrokken, en Frans, die in
tegenwoordigheid van zijn vriend, thans
met zijn voogd en Eva niet alleen wilde
zijn, was ongemerkt verdwenen. De
Admiraal bleef met zijne dochter en haar
aanstaande alleen over.
«Ik dacht dat gij zoo bijzonder bevriend
waart met Frans Crul zei de Admiraal
op den man af.
Dit schijnt thans niet zoo,* antwoord
de Barneveld schouder-ophalend. «Mijn
heer is gebelgd, waarom weet ik niet.*
«Zoo!* zei de Admiraal nadenkend.
»Hij is zeker naar zi]n kamer gegaan.
Ik zal hem laten roepen.*
«Hij is eigenzinnig,* zei de ander,
«ik zou hem maar aan zijn lot overlaten.
Morgen zal ik hem opheldering vragen.*
Barneveld nam afscheid en ging naai
zij n logement in het dorp.
Zoodra hij vertrokken was, wilde ook
Eva naar haar kamer gaan. Zij omhelsde
haar vader, maar toen hij haar kuste,
begon ze eensWaps te snikken en verborg
haar gelaat aan zijne borst.
„Wat is er Eva"* vroeg de Admiraal.
«Ik weet het niet, Papa,* snikte Eva,
„ik gevoel me zoo beklemd, zoo
ongelukkig
wondde vijf agenten, terwijl ook twee
monniken kwetsuren opliepen. Na een
verwoed gevecht met de politie werden
eenige anarchisten gearresteerd.
RUSLAND.
Groot opzien zoo lezen w(j in een
bericht uit St. Petersburg wekt hier
een lange brief van den Parijschen
correspondent van het Nowoje Wremja.
De hoofdinhoud er van komt op het
volgende neer
De Fransche bladen beïnvloeden de
openbare meening tegen Rusland. De
uiterste partijen bestrijden openlijk het
verbond met Rusland en de financieele
kringen geven het parool uit„Geen
Doema geen geld". Het Fransche leger
is uiterst gedemoraliseerd en kan voor
den Russischen bondgenoot slechts een
geringe steun zijn. President Fallières
woonde de opening van de Russische
salons niet bij, maar bezocht wel een
Duitsche opera. Dat alles bewijst, dat
het Fransch-Russisch verbond bouw
vallig is geworden. De correspondent
geeft teh slotte den raad het bond
genootschap tijdig te verbreken en den
blik naar elders (leesEngeland) te
richten.
De vereeniging van eigenaren van
fabrieken en werven heeft besloten
onmiddellijk over te gaan tot het stop
zetten van het werk en het ontslag
van het personeel, zoodra de werklieden
blijk geven van geweldadige oog
merken tegenover de directies. Geen van
de ontslagen werklieden zal weer in
dienst kunnen gesteld worden, tenzij
zijn onschuld overtuigend is gebleken.
«Ongelukkig herhaalde haar rader
met een verbaasden glimlach. «Onge
lukkig, mijn kind Hoe die vrouwen
toch overdrijven - - Ik zal je zeggen
wat er aan schort, Eva. Mijnheer Frans
heeft in zijn wijsheid goed'gevonden
zijn hooge goedkeuring niet aan je
huwelijk te schenken. Je eigenliefde is
gekwetst, en dat noem-je «ongelukkig
Ga naar bed, mijn kind, en neem je
voor, mijnheer Frans even stug en onver
schillig te behandelen als hij u doet.
Ik zal hem morgen over zijn ongepaste
houding eens ernstig onder handen nemen
en aan zal dat wel veranderen. Slaap
wel, Eva.*
Hij kuste haar op het voorhoofd en
Eva ging met hangend hoofd heen. Ze
beproefde niet eens den raad van haar
vader op te volgen, waut dat ze
ongelukkig was, voelde ze maar al te
goed, en dat ze haar toekomst, die ze,
we moeten het trouw bekennen,
nog niet ernstig overwogen had, thans
eensklaps zeer donker begon in te zien,
was ook maar al te waar.
Eva sliep niet en ze doorweekte het
kussen met hare tranen. Dat alles was
de schuld van dien onhebbelijken Frans.
Waarom had hij haar niet hartelijk om
helsd en gefeliciteerd, zooals 't de plicht
van een rechtgeaard broeder was
Waarom had hij Barneveld ook niet
broederlijk de hand geschud Dan was
immers alles goed en wel geweest!
