i; fto. 15. Woensdag 29 1907. 23e «laai'g. II Ij EEN OUDE GESCHIEDENIS Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEMA\, Voorbereidend Militair Onderricht, Buitenland. FEU1 L LET ON. COURANT. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrtfdagarond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Yoor Belqië 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en VrjJdagnamiddag TWEE uren. De Burgemeester van AXEL, brengt onder de aandacht van de jongelieden van 16 tot 24 jarigen leeftijd in deze gemeente, die in aanstaanden winter wenschen deel te nemen aan het dat zij zich daartoe vóói* I Juni a. s. moeten aanmelden ter gemeente-secre tarie, alwaar nadere inlichtingen te bekomen zijn. Axel, den 16 Mei 1907. De Burgemeester voornoemd, D. J. OGGEL. DUITSCHLAND. De politieke politie te Berlijn heelt Vrijdag drie dozijn Russische studenten van beiderlei kunne daar en in Char- lottenburg opgepakt en na kort verhoor negen hunner in hechtenis gehouden. Tegen zes arrestanten is intusschen een mandaat tot uitzetting als hinder lijke vreemdelingen uitgevaardigd, twee zjjn aan de justitie uitgeleverd onder verdenking van heimelijk gecomplot teerd te hebben, en een geen student, maar een tuinman wordt wegens verzet bij de inhechtenisneming aan geklaagd. Hier en in Oharlottenburg bestaan twee Russische leeszalen, die door Russische studenten met toestem ming van de politie zijn opgericht. De expeditie liep buitengewoon ge lukkig af. In Indië is het geluk, of liever het gelukkig toeval, een voorname factor, die trouw in rekening wordt ge bracht, maar ten slotte ons wel eens in den «teek kon laten. Wel waren er dooden, gewonden en zieken, meer dan noodig, maar de uitslag was gUDStig geweesten toen de zaak was afgeloopen, vroeg de dankbare natie, met uitzondering van hen die een of meer hunner geliefde betrekkingen in het afgelegen land hadden verloren, ,naar de heldendaden van leger en vloot niet meer. Er was immers geen gevaar voor de vreedzame Nederlanders geweest Op Landlust was eindelijk ook tijding gekomen. Frans schreef dat hij tot de expeditie behoorde zijn brief was kort, maar tamelijk opgewonden. Toen zweeg de brievenmail voor Landlust en moest men zich met de couranten-berichten vergenoegen, die uoggeeu enkele helden daad van Frans Crul vermeldden. Dat was wel een teleurstelliug voor den Admiraal, maar tegelyk een kleine troost voor Eva, die wel met heldendaden van Ivanhoe en Richard dweepte, maar teveus Zij zijn genoemd naar de Russische schrijvers Saltykof en Tsjechof. In deze leeszalen zijn huiszoekingen ge houden, waarbij vooral in de laatste een menigte Russische en Lettische revolutionaire geschriften en voor schriften voor vervaardiging van bom men moeten gevonden zijn. Dat zegt de politie, die verder beweert dat onder de hier gevestigde Russische studenten een groep is, die met de Berlijnsche anarchisten „hand in hand gaat". Voor de Berlijnsche anarchisten behoeft men niet erg bang te zijn, die leeren op zijn hoogst van de Russen en zijn overigens groote kletsmajoors. Onder de uitgezette vreemdelingen zijn de leider en leidster (mevrouw dr. Bienstock) van de twee leeszalen. Naar den naam te oordeelen, zijn er voor namelijk Joodsche elementen bij de zaak betrokken. De pelgrimstocht van revolutionaire socialisten naar Kopenhagen en Londen, de jongste bommengeschiedenis te Parijs en ten slotte de onthullingen in de Doema over een samenspanning tegen de keizerlijke familie op Tsarskoje Selo hebben vermoedelijk de politieke politie te Berlijn tot bijzonderen ijver aan gepord. FRANKRIJK. Volgens een bericht uit Marseille is Vrijdagavond te Aix, in Provence, een postkar door dieven aangehouden. Ter wijl de postbeambten met revolvers in bedwang werden gehouden, stalen de roovers den wagen leeg, laadden hun buitop motorfietsen en tuf ten er mee weg. bedacht dat aan zulke heldendaden ook levensgevaar verbonden iè. Toen kwam er eindelijk een brief van een onbekende hand. Een vriend van Frans schreef dat onze jonge zeeheld in 't hospitaal lag, maar niet gevaarlijk hij zou met de volgende mail zelf schrijven, maar hij was nu te zwak. Werkelijk kwam er met de volgende mail een brief van Frans, waarin hij schreef dat hij aan de betere hand was en spoedig zou repatriëeren. Veel bij zonders hield de brief niet in, ten minste, hij liet de bewoners van Land lust onbevredigd. Toen vernam men niets meer van Frans, hoegenaamd niets. 't Was in Januari, en te Goudberg waren de winterfeesten in vollen gang. De Admiraal had zijn menschen-hatende gewoonten moeten wijzigen om zijne dochter in de wereld te vergezellen. Eva genoot het vroolijke leven met een hart vol vreugde en met de onbezorgdheid barer negentien jarenzij danste met een ijver een betere zaak waardig, en, zonder het te zoeken, omringde ze zich met een dichten drom van aanbidders, die dank^ zij vooral haar vermoedelijk groot fortuin, allen met bepaalde huwe lijksplannen hun hof maakten. Maar Eva vermaakte zich te goed om van die hofmakerij deu ernstigen kant te willen zien. Ze had geen enkele voorkeur en wist, met een haar aangeboren takt, de te dringende aanbidders op zekeren RUSLAND. De Tsaar heeft op de telegrafische betuiging van aanhankelijkheid van den Rijksraad het volgende antwoord gezonden „Ik dank den Rijksraad van harte voor zijn betuiging van aanhankelijk heid. Ik ben overtuigd, dat de Rijksraad voor mij een trouwe helper zal zijn bij al mijn werk. Wat mijn leven betreft, dit is mij niet dierbaar, als Rusland slechts in eer, vrede en welvaart mag leven", Het Petersburgsche telegraaf-agent- schap meldt, dat naar aanleiding van de redding van den Tsaar uit het jongste gevaar, dat zijn leven bedreigde in tal van plaatsen dankdiensten zijn gehouden. Vele gemeentebesturen heb ben telegrammen aan den Tsaar ge zonden, waarin zij hun oprechte blijd schap te kennen geven, dat zijn leven gespaard is. PERZIE. De correspondent te Teheran van de New-York Herald geeft een aanvulling van de alarmeerende berichten over de oproerige beweging in het Loeris- tantsche. De genoemde berichtgever seint het volgende „Salar-es-Dowleh, de broeder van den Sjah, die onlangs in opstand is gekomen en dorpen heeft laten plunderen in Loeristan, rukt met 15,009 man volge lingen aan op Haha vend. Verder heeft Salar-es-Dowleh boodschappers gezon den naar Hamadatf om de stad aan te zeggen, dat zij hem en zijn leger van afstand te houden. Het spreekt van zelf dat, ouder de dames, Eva voor een nuf, een nest en een kokette doorging, maar dit strekte tot niets anders dan om haar bij de heeren nog meer in trek te brengen. De dames, die in 't algemeen zoowel wijsheid en takt bezitten, geven we hier in overweging, of ze zich-zelve niet een oudien8t en eene mededingster een dienst bewijzen door deze, ten aanhoore van half en heel verliefde heeren, een veer te trekken. Misschien vergissen we ons, en is 't de taak eener vrouw, elke andere vrouw die er goed uitziet en zich met smaak kleedt, door het slijk te halen er zijn enkele regels van philanthropic, waarin we niet thuis zijn, en mogelijk staan we hier voor zoo'n geval, en dan verklaren we ons, met alle vrijmoedig heid, incompetent. Eva, het lieve kind, zag wel bij toeval nu en dan strak geplooide lippen, en scherpe oogen die haar pijn wilden doen, maar haar rustig geweten en haar vroolijk humeur deden haar glimlachen om die stuursche gezichtenen kreeg ze nu en dan een pikanten zet, of een snijdend woord, uog pikanter en snijdender omdat het met een glimlachje gepaard giug, dan zette ze eerst een paar verbaasde oogen op, en antwoordde dan door een allerliefste neiging, die zooveel beteekende als«ik lach met je, Mevrouw, of Mejuffrouw; ik amuzeer mc uit stekend, en je kunt mijn pret niet voorraden moet voorzien. Ten paleize in Teheran heeft dit bericht heel wat consternatie teweeggebracht. Met haas tigen spoed werden troepen bijeenge bracht en naar het oord van den opstand gezonden. Hamadan is de hoofdstad van de provincie van dien naam. De plaats ligt ongeveer 135 E. M. ten zuidwesten van Teheran en heeft circa 30,000 inwoners. Het is een stapelplaats voor den handel tusschen Bagdad en de voornaamste steden van Perzië. AMERIKA. Indien waar is, wat door het Central News-agentschap uit Weenen aan de Londensche bladen wordt geseind, heeft keizer Frans Jozef zich op uiterst op merkelijke wijze uitgelaten over den president der Vereenigde Staten. De Keizer ontving de Amerikaansche gedelegeerden naar de Internationale Land bou w-Conferentie en bij die ge legenheid gaf de vorst uitdrukking aan zijn leedwezen, dat Roosevelt besloten had, zich niet nogmaals candidaat te stellen voor het presidentschap. „Het is te hopen" zeide Frans Jozef „dat hij zich zal laten over halen, zich nogmaals te laten candi- deeren. Wat mij persoonlijk aangaat, ik zou niets liever zien". Deze, ietwat singuliere uitlating van den grijzen vorst, zal in de Vereenigde Staten ijverig worden geëxploiteerd door de leiders van de kies-campagnes. MEXICO. Het nieuwsagentschap Associated Press seint uit Mexico (de hoofdstad), bederven.* Het was onmogelijk ver standiger te handelen. Te midden van een der schitterendste bals, of casino's, zooals onze gewone danspartijen heeten, viel Eva's oog op een heer in uniform, die onbeweeglijk, met de armen over elkaar, tegen een pilaar geleund, haar met zijne door dringende oogen volgde. Ze zou dien heer geen bijzondere aandacht hebben geschonken, want uniformen waren er genoeg, en doordringende oogen ook, maar die heer droeg eene te Goudberg zeldzame uniform, die der marine, en ZEd. danste niet, sprak met niemand, en keek naar niemand behalve naar Eva. Het was een toeval dat Eva den blik op dezen vreemdeling vestigde, maar toen ze een poos later, weer bij toeval, naar hem keek, stond hij nog in dezelfde houding en ontmoette haar blik den zijnen. Ze was in gesprek met haar cavalier, en terwijl ze aandachtig scheen te luisteren naar diens bloemrijke wartaal, waagde ze nog eens zijn zijblik van onder haar lange wimpers. De zeeman had geen oogen dan voor haar. «Mijnheer Van Beveren,* zei Eva toen deze een oogenblik adem schepte, »zeg me eens, als ge aanstonds ongemerkt naar dien kant wilt uitzien, wie die zeeofficier is, die daar tegen den hoek-pilaar staat.* «Mag ik vragen,* Freule, welk be lang u dat geheimzinnig personage inboezemt vroeg Mijnheer Vay Beveren.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1907 | | pagina 1