H
13.
23e Jaarg.
O.
Zaterdag 18 Mei 1907.
Nieuws- en Advertentieblad
3$
voor Zeeuwseh- Vlaanderen.
F. Dl EL ËM AA,
Voorbereidend Militair Onderricht,
Buitenland.
FEUILLETON.
EES OUDE GESCHIEDEN.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Wegens het Pinksterfeest
verschijnt a. s. Dinsdag
de AXELSCHE COURANT niet.
van MAANDAG 20 tot en met
DONDERDAG 23 MEI 1907.
De Burgemeester van AXEL, brengt
onder de aandacht van de jongelieden
van 16 tot 24 jarigen leeftijd in deze
gemeente, die in aanstaanden winter
wenschen deel te nemen aan het
dat zij zich daartoe vóór 1 Juni a. s.
moeten aanmelden ter gemeente-secre
tarie, alwaar nadere iulichtingen te
bekomen zijn.
Axel, den 16 Mei 1907.
De Burgemeester voornoemd
D. J. OGGEL.
DUITSCHLAND.
De Köln. Ztg. heeft een brief uit het
Zuiden van Kameroen ontvangen,
waarin de schrijver afgrijselijke bijzon-
IV.
«Zoo,» zei Elbert, toen Frans hem op
geheimzinnige wijze zijn onderhoud met
den Admiraal meedeelde, heeft de Oude
dat gezegd? Eu wat doe-je nu?»
«Wel, dat is nog al natuurlijk.
»Je bedankt er voor, hè?»
»'c Lijkt er niet naar; hoe krijg-je't in
't hoofd, Eibert
»Ik dacht maar, zie-je, een mensch is
een mensch, en zoo gesteld, dat als hij
't vandaag of morgen in de muts krijgt
om de vlag te strijken voor een vrouwen
rok, hij dan 't laDd aan zee krijgt, zoo
zeker als we hier met mekaar slaan te
praten. Nu 't met den Admiraal zoo
gesteld is, dat hij niet wil hebben dat
je trouwt als je zeeofficier bent, zou ik
ine er nog eens op bedenken, 'tls een
hard gelag, jongenlief, als ge genie in
iemand hebt, en je inoogt niet trouwen.»
>Daar heb ik nog nooit aan gedacht,»
zei Frans, wat kan 't mij schelen!»
»Juist, jongeheer, omdat je er
□ooit aan gedacht hebt, zeg ik 'tje.«
»Je hebt zeker nooit aan trouwen ge
dacht,» zei Frans onverschillig.
«Neen, natuurlijk,» zei Elbert met de
derheden mededeelt over het kanniba
lisme van den stam der Maka's. Deze
wilden wonen tusschen den tweeden
en zesden breedtegraad en hebben de
gewoonte, om niet alleen hunne krijgs
gevangenen, maar ook de ter dood ver
oordeelde misdadigers op te eten. De
schrijver wist dat menschen van dien
stam ongeveer lüü zwarte kooplui en
dragers hadden omgebracht en opge
geten. Op de openbare markten wordt
onder andere voedingsmiddelen men-
schenvleesch te koop aangeboden. Op
het minste misdrijf staat onder de
Maka's de doodstraf, opdat er altijd
menschenvleesch te krijgen zal zijn.
In een gevecht tusschen het opperhoofd
Bitari en veertig mannen uit Oöende
sueuveldeu 13 van de laatsteu, die
dadelijk voor een groot overwinnings-
maal iu stukken gesneden werden.
Maandag is een nieuwe electrische
spoorweg tusschen Muenster (Boven-
Elzas) en de Schlucht geopend. De
Schlucht is een schilderachtige bergpas
in de Vogeezen op 1139 M. hoogte, over
welken een onder Napoleon's regeering
aangelegde kunstweg voert.
De nieuwe spoorweg, de hoogste van
Duitschland, is 11 K.M. lang en is over
een afstand van 3 K.M. een kamrad
spoorweg. Altenburg, vlak bij de grens,
waar de spoorweg eindigt, is eeu uit
gangspunt voor mooie uitstapjes in bet
gebergte. In het hotel te Altenburg
werd op deu openingsdag eeu feestmaal
gehouden, waaraan behalve Duitschers
ook een Fransch spoorwegambtenaar
het woord voerde.
bittere irouie van iemand die gevoelt dat
hij beneden zijn waarde wordt geschat,
«natuurlijk een matroos is zoo ge
steld, dal hij eigenlijk geen mensen is
hij denkt alleen aan zijn schip, zijn
kommandant, zijn officieren, deu schip
per, deu bootsman, aan exerceeren met
de zeilen, het kanon of 't geweeraan
schoonschip maken en breeuwen en
schilderen en zoo al meer; maar aan
zijn famielje, aau zijn vrouw en kinderen,
of zijn meisje, daaraan dénkt hij natuur
lijk niet. Een matroos is maar een
matroos, wel zeker; hij is eigenlijk
zoo gesteld, dat hij geen hart in zijn
romp heeft.»
«Maak je niet boos, Elbert,» zei Frans,
de ruwe hand van deu zeeman grijpende
waarom word-je in eens zoo boos
«Boos?» zei Elbert, nog grimmiger,
nu Frans hem zocht te kalmeeren,
«boos? Ik ben nooit boos; een matroos
mag niet boos zijneen matroos moet
maar doen wat hem gekoramandeerd
wordt, en er staat nergeus geschreven
dat hij boos mag worden."
«Je hebt zeker eens iets gehad, Elbert
vroeg Frans deelnemend. «Zeg me eens,
Elbert, je hebt zeker ook iets onder
vonden.»
»Wé.t ondervonden?»
Verdriet, dat ze je hebben aangedaan.»
«O, deuk-je dat je voor je plezier aau
boord bent Neen, jongenlief, en
als je 't soms je mocht verbeelden, dan
ENGELAND.
In het Hoogerhuis heeft Lord Denbigh,
door eenige anderen gesteund, nog eens
getracht van de regeering gedaan te
krijgen, om de teelt van den beetwortel
en het suikerbedrijf in Engeland te
steunen door rabat op een suikeraccyns
toe te staan. Uit naam der regeering
wees Lord Denman het verzoek beslist
af. Geen bedrijf, dat kunstmatig aan
gekweekt en op de been gehouden moet
worden! zeide hij. Is eenmaal'trabat
toegestaan, dat is 't uiterst moeilijk
't weer op te heffen. Bovendien zou
men het West-Indische suikerbedrijf een
doodelijken slag toebrengen. Vermin
dering van den suikeraccijns is ook in
de uaaste toekomst niet te verwachten
de schatkist kan dat niet lijden. De
minister had nog eenige bezwaren.
Naar de Daily Telegraph uit Alla
habad verneemt, blijkt de toestand in
Oost-Bengalen ernstig, vooral in Barisal,
waar de Hindoes het buitenlandsche
zout boycotten. Naar 't heet is er bij
lange tia geen politie genoeg.
De Daily Mail verneemt uit Simla
Terwijl in Oost-Bengalen derustoogen-
schij nlijk: is hersteld, vermeerdert wegens
de maatregelen, in Punjab tot onder
drukking van onlusten genomen, de
gisting overal elders, waar men in de
pers en op openbare vergaderingen
onverlet heftige taal kan voeren. Zoo
hebben talrijke vergaderingen van
Hindoes te Calcutta en Pooua betui
gingen van sympathie met den ver
bannen „martelaar" Lajpatrai aange
nomen. Zoo schrijft de Jugantar, een
zijn ze wel zoo vriendelijk je dat anders
te beduiden. Onze Admiraal is altijd
een braaf, best man geweest, maar 't lag
als iu zijii mond bestorven, toen hij nog
luitenant was «deuk jelui dat je voor
je pleizier hier bent Neen, dat zal
ik je eens anders leeren.»
»Ja, tnaar,» zei Frans, «daar raak-je
aan gewoon ie dat nu zoo'n groot ver
driet
«Neen, dat is zoo'n groot verdriet niet,»
zei Elbert peinzend, «we-wisten het
allemaal, dat we niet voor ons pleisier
bij stormweer iu de paarden hingen om
den boel te bergen, dat spreekt,
maar ik zon denken dat een matroos,
of om 't maat eens zoo te zeggen, een
zeeman, altijd een mensch is.»
«Zeg me eens, Elbert, wpt bedoel-je
toch eigenlijk Je hebt iets op je hart
dat je zeggen wilt, en toch niet zegt.»
«Luister eens, Frans, zei Elbert, zijn
hoed achterover schuivende, «je moet
me wél verstaanik beu altijd een
zeeman in mijn hart geweest, maar als
je nu alleen met menschen te doen hadt
die ook zeelui waren, die hart voor hun
volk hadden, dan zou 'topperbest zijn,
maar je hebt er soms lui onder, die
allerlei muizennesten ouder de muts
hebben, die kwaad van humeur zijn en
met Jan, Piet en Klaas overnoop liggen,
eu die maken je 't lev ui lastig ik
was aan boord van de „Kroitodil» en we
lagen op de ree van Helvoet om naar
Indisch blad te Calcutta: Indiërs, als
gy nog leven wilt na uw zonen, dochters
en vrouwen te hebben zien onteeren,
leeft dan voort als slaven en anders,
wreekt u honderdvoudig. De Kal, van
Poona, vraagt of de zoogenaamde op
stand van 1857 inderdaad bloot een
opstand was. Het blad verheerlijkt
verder Nana Sahib. Andere inlandsche
bladen stoken de Indiërs in het leger
op, zeggend dat deze gemakkelijk de
Engelschen kunnen wegsteenigen.
SPANJE.
De doop van het prinsje is gesteld
op Zaterdag a. s., den dag na 's Konings
verjaardag. De peten zijn verdeeld in
peten van den eersten en peten van
den tweeden rang. Men moet zich niet
voorstellen, dat deze rang bepaald wordt
door maatschappelijken stand, en dat
de peten van den tweeden rang maar
simpele burgerluitjes zijn. Peten van
den eersten rang zijn de Paus en de
Koningin-Moeder van Spanje, peten van
den tweeden rang koning Eduard,
keizer Wilhelm, keizer Frans Josef, en
koning Carlos van Portugal.
De eerste maal dat de Paus een
gouden roos schenken zal, zal die voor
de koningin van Spanje zijn, naar ver
zekerd wordt.
ITALIË.
Volgens berichten uit Rome ontplofte
Maandag te Pontelungo een bom, eenige
minuten vóór de koninklijke trein
passeerde. Men heeft een persoon ge
arresteerd, die weigert te spreken.
Waarschijnlijk gold het hier een aanslag
op het leven des Konings.
Oostinje te varen. Ik kreeg een bood
schap dat mijn grootje op sterven lag,
en ik vroeg om even aan den wal te
gaan, wanj, zie-je, ik ben in Helvoet
geboren en getogen, en ik had er nog
andere famielje en kenuissen, en een
meisje ook, maar ik had al afscheid
genomen en ik wou ze ook niet meer
zien, geen van allen, want dat maakt je
maar kapotmaar toen mijn grootje op
sterven lag, dacht ik een mensch is een
mensch, al is hij maar matroos, en de
oude ziel heeft me 't eerst in de luren
geleid en mijn beschuitpap gemaakt en
me gewiegd dat ik er mal van meende
te worden, en dat doe-je niet als je geen
hart voor je kinders hebt, en daarom
moeten de kinders ook hart voor de
ouders hebben en toen ik nu wist
dat mijn beste, brave grootje 'tzou
afleggen, was 't me precies of ik een
bomgranaat had ingesliktik meende
niets anders of ik zou er van stikken.
Ik liep regelrecht op den eersten officier
aan, die op 't achterdek zat te fizelefeeren,
en ik zei zoo iets, ik weet niet meer
wat, maar 't was zooveel als dat ik naar
den wal wou
«En toen ging-je naar den wal,» zei
Frans, toen Elbert bleef steken.
«Neen, ik ging in 't cachot,» zei Elbert,
zijn hoed driftig tegen den grond slinge
rende, «ik giug iu 't cachot, omdat
ik den eersten officier had aangesproken,
anders niet.»
