11 Zaterdag II Mei 1907. 23e Jaar|r. EES OUDE GESCHIEDENIS. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. IMELEMW, Buitenland. FEU I L L ETON. 1 ft. U J M ft A R Dit blad verschijot eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKERUITGEVER AXEL. ADVERTENTIÊN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. ZWITSERLAND. Het Bondsgerecht te Lausanne heeft besloten, dat de Rus Ilatschitsky, be schuldigd van medeplichtigheid aan den moord op Iwanof, den directeur van de Weichselspoor, uitgeleverd zal worden. De internationale socialisten- partij had tegen zijn uitlevering ge protesteerd. De politie te Zurich heeft dezer dagen den bekenden Russischen anarchist Theodor Semanof, van Dorpat, die daar verblijf hield met een valschen pas, in hechtenis genomen. Hij is wegens het gebruik van valsche papieren veroor deeld tot vier dagen gevangenisstraf en zal, na deze straf te hebben ondergaan, over de grenzen gezet worden. In de Opper-Engadin is een groote werkstaking uitgebroken. Te Sils, Silvaplana, St. Moritz, Celerina, Pon- tresina en Samaden hebben meer dan duizend metselaars en grondwerkers het werk neergelegd. Zij eischen hooger loon en een korteren werkdag. De werklieden, die werkzaam zijn bij den aanleg van den Ratischen spoor weg, zijn bereid onder de oude voor waarden te blijven doorwerken, mits zij voldoende worden beschermd tegen de stakers. Er zijn nu twee compag- niën militairen heengegaan. ITALIË. De Matin verneemt het volgende van haar Romeinschen correspondent De commissaris van politie te Napels 5) »Zeg me eens eerlijk, liere Eef, zou-je willen, dat ik dominé werd »Daar deug-je niet voor,* antwoordde Era zoo vlug, dat die overtuiging wel diep bij haar moest zitten. »Hoe weet je 'tdat ik voor cavalerie- oljficier wél deug?* vroeg Frans? »'tls maar zoo'n invallende gedachte. Ik zie die heeren wel eens voorbij rijden, en ik vind het wel aardig op zoo'n mooi paardje te galoppeeren. Wel, Frans, ik geloof dat zoo'n kort buisje met snoeren je wel goed zou staan, en Papa zou me ook wel een paardje en een amazone willen geven, en dan konden we samen door de stad toeren. Hoe zou-je dat vinden »Mooi,« zei Frans, »maar ik heb het land aan die cavaleristen. Ze verbeelden zich heel wat, als ze op zoo'n beest zitten. Ik word nog liever notaris, of dokter, of advokaat, of zoo iets.* »Fransklonk een krachtige stem. »Papa roept je,« zei Eva verschrikt. »Lieve Frans, wat ik je bidden mag denk er toch aan, dat je me zoo'n ver driet zoudt aandoen als je naar zee gingt. Beloof-je me, Frans, dat je niet naar zee is plotseling overgeplaatst naar Florence. Ziedaar een der eerste resultaten van het proces, dat hangende is tegen eenige leden van de Napolitaansche Camorra. De instructie, die nog aan den gang is, heeft alvast aan het licht gebracht, dat de priester Ciro Vitozzi gedurende meer dan tien jaren de geheime raads man is geweest, van de meest geweten- looze sujetten van Napels. Tevens is gebleken, dat de politie hem meer malen heimelijk gesteund heeft. Ciro Vitozzi, een soort Hercules, heeft zelfs nu en dan de gevaarlijkste bandieten uit de gevangenis verlost. Geheel belangeloos was de hulp, die Dom Ciro den Camorra-leden verleende, intus- schen niet. Hij wist zich, in ruil voor zijn diensten, een aardig aandeel te verzekeren in den buit. Hij had weten te bewerken, dat het gemeentebestuur van Napels hem be lastte met het toezicht op een der kerkhoven. Dit toezicht oefende hij echter op een zeer lugubere wijze uit. Het kwam herhaaldelijk voor, dat de dooden uit hunne graven werden ge haald, en dat de lijken beroofd werden van alle voorwerpen van waarde. Zelfs werden van de vrouweulijken de haren afgesneden, om ze aan kappers te verkoopen. De politie liet dit alles oogluikend toe en een ambtelijk onderzoek van regeeringswege is noodig geweest om deze treurige feiten aan het licht te brengen. Verder is nog gebleken, dat de politie, wel verre van de karabiniers te helpen zult gaan Ik zal alles voor je doen, als je 't me belooftik zal ik zal je een zoen er voor geven.* Frans staarde Eva aan. Er kwam plotseling iets bij den jongen op, iets zoo zonderlings, dat hij er zich geen rekenschap van kon geven. Eva, met haar hoogroode wangen en neergeslagen oogen scheen hem nu heel anders, dan Eva met haar laehend ge zichtje en schalkschen blik. Haar blank halsje met het lichtblauwe snoertje, en dat aardig kuiltje waarop het blauwe kruisje hing, waren zoo mooi, dat hij er zijn oogen niet van kon afwenden. »Evastamelde hij bedremmeld. »Frans klonk de barsche stem van den Admiraal. Frans liep op een draf weg. Waarom kom-je niet, als ik je roep vroeg de Admiraal barsch. »Hier ben ik, Mijnheer.* »Wat heb-je te praten met dat nest? Laat ze met haar pop spelen »Met haar pop vroeg Frans verbaasd heeft Eva nog een pop »Meisjes en vrouwen hebben altijd een pop, een speelpop, begrijp je. Op haar tachtigste jaar kunnen ze er nog niet buiten. Eva heeft haar pop en haar kippetjes. Jij bent een jongen, en een jongen van zestien jaren moet geen kippetjes voeren en bloemetjes plukken met een kleine meid. Steek een manilla op, en ga mee.* in het opsporen en arresteeren van' camorra-leden, integendeel dezen be hulpzaam was in het ontsnappen. Zoo is ook de beruchte Errico indertijd kunnen ontkomen. Het thans aanhangige proces, zegt de Matin-man, is een der meest opzien barende uit den laatsten tjjd. RUSLAND. De Petersburgsche correspondent der Magdeburgische Zeitung meldt aan zijn blad, dat in tegenspraak met ver schillende courantenberichten door ooggetuigen geconstateerd is, dat Golo- win, Akimof en Stolypin in den Paasch- nacht niet bij de mis te Tsarskoje Selo zijn tegenwoordig geweest. Bij den jongsten maaltijd ten hove onderhielden zich de Keizerin en de Keizerin-moeder geruimen tijd met Stolypin. De verhouding tusschen Keizer en premier moet volkomen naar wensch zijn. De dagen der Doema zoo besluit de correspondent moeten geteld zijn en van de beweerde koersverandering zal niets komen. Volgens berichten uit St. Petersburg zou Golowin bij zijn terugkomst uit Moskou een groot aantal telegrammen met gelukwenschen aan het adres der Doema hebben ontvangen, waarin der Doema een lang voortbestaan en een vruchtbare arbeid worden toegewenscht. Tal van Doemaleden zouden van hunne kiezers telegrammen van dezelfde strekking hebben ontvangen. Frans was eenigszins bedreven in de edele rookkunsthij stak deftig den brand in de manilla aan het eindje van zijn voogd en nam den militairen pa» met zijne Excellentie aan. »Je vacantie is uit, en je «chooltijd ook,* zei de Admiraal. »Ja, Mijnheer.* »En nu je anker op, en't ruime sop in. »Ja, Mijnheer.* »Welken koers zul-je leggen?* »Ik geloof, Mijnheer, dat het al uit gemaakt isik had al een jaar vroeger mijn examen kunnen doen, maar ik heb er u niet over durven spreken.* »ZooHad-je me er over willen spreken Dat zou nog al voorbarig zijn geweest. Is tijds genoeg als ik er over spreek. Ik vraag je nuwelken weg wil-je op? Heb-je er over nagedaoht >Natuurlijk, Mijnheer; mijn koers is dezelfde als de uwede weg der eer.* »Dat is de vraag niet. Als je een anderen weg opgingt, zou-je geen voet hier over den drempel meer moeten zetten. De weg der eer is die van mijn keukenmeid en stalknecht, evengoed als die van een admiraal of generaalik vraag jewat moet je worden loon- dienaar, rechtsverdraaier, schacheraar, gebrevetteerd moordenaar, gewetens-be drieger, een aap, of een mensch »Uit al die betrekkingen, Mijnheer, is de keus nog al moeielijk,* zei Frans, die zijn voogd een weinig kende, en zich AMERIKA. Over de jongste uitbarsting van stakingskoorts te San Francisco het volgende De Londensche Times bericht, dat in de havenstad aan de Gouden Poort den 5en dezer werd gestaakt door alle wagenbestuurders en conducteurs in dienst bij de United Railroads. Daar door is het verkeer op feitelijk alle tramlijnen in de stad gestremdDaar, vooral na den grooten brand, het zakenleven te San Francisco absoluut afhankelijk is van een goed geregeld tramverkeer, zal deze plotselinge staking enorme schade berokkenen aan duizenden. Een tweede, heel lastige staking is die der telefoon-juffrouwen, welke zich dreigt te zullen uitbreiden tot de wer kers in de electriciteits-fabrieken. Waarom de telefoonjuffrouwen staken, schijnt niet gemakkelijk te zeggen. Het was, kort na den brand, zoo lastig om behoorlijk telephoonpersoneel te vinden, dat de telephoonmaatschappij allerlei maatregelen nam, om het ambt van telefoniste zoo aantrekkelijk mogelijk te maken voor de gegadigden. De meisjes werden in de gelegenheid gesteld ge bruik te maken van uitspanningslokalen, goede maaltijden tegen bjjzondere lage tarieven, nog andere faciliteiten en zeer billijke loonen. Maar de dames staken. In de bouwvakken is het al niet beter gesteld de smeden staken en daardoor wordt ook den anderen werkers in de bouwvakken belet, door te werken. dus ook veroorloofde even te lachen. >Ik lach er niet mede,* zei de Ad miraal op uog barscher toon. Heb-je lust in een van dio baantjes »Mijnheer,« antwoordde Frans, »ik zal gelukkig zijn den weg te mogen volgen dien ge mij aanwijst.' »Dus, is 'tje onverschillig?' »Volstrekt niet, Mijnheer.* »En ik geef je de keus uit een half dozijn »Een mensch zal ik toch wel altijd blijveD, Mijnheer,* zei Frans korzelig. »Zoo, geloof-je dat?* zei de Admiraal ditmaal kalm en ironiek. »Ja, mensch bliff-je heeten, of je een zwarten of een bonten rok aan hebt, of je een gepaten teerd bedrieger of een gepatenteerd moordenaar bent, maar een mensch die niet recht weet wat hij wil, die kiest in den blinde, is maar een aap, meer niet.* »Ik begrjjp u niet, Mijnheer,* zei Frans, die zich over den redeneertrant van zijn voogd begon te verbazeu. »Dan zal ik trachten duidelijker te spreken. Ik geloof dat je met den weg der eer bedoeltde militaire loopbaan, is 't niet zoo »Juist, Mijnheer.* v »Ik heb 't je al gezegd de weg der eer is die van eiken daglooner zoo goed als van een vorst, maar niet bij uitsluiting die van een militair te land of te water. Zet die grillen van krijgseer uit je hoofd,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1907 | | pagina 1