O GOED 41 GOED.
I*o. 89.
Zaterdag 16 Februari 1907.
22e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
F. DIELFUA.V,
Buitenland.
FEUILLETO N.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKERUITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DÜITSCHLAND.
De Berliner Lokal-Anzeiger meldt dat
de rijkskanselier, in den geest van de
kabinetsorder die de Keizer op zijn ver
jaardag heeft uitgevaardigd, den staats
secretaris heeft opgedragen een wetsont
werp uit te werken, waardoor zooveet
doenlijk een beperking van de aanklachten
wege is majesteitsschennis bereikt kan
worden. Het wetsontwerp zal bij den
Rijksdag, als het eenigszins gaat, coy in
deze zitting ingediend worden
De kabinetsorder van den Keizer be
paalt, gelijk men weet, dat de wegens
majesteitsschennis gevelde vonnissen voor
hun uitvoering aan den Keizer moeten
voorgelegd worden, opdat deze de gelegen
heid zal krijgen in gevallen waar geen
boos opzet enz. in het spel is, begenadi
ging te verleenen. Als het waar is dat
nu ook bij wettelijken maatregel de aan
klachten bepetkt zullen worden, gaat men
al weer een stap verder in de richting
van een nieuwen koers. Het ideaal zou
natuurlijk zijn een terugkeer van de
toestanden onder Frederik den Groote,
die elk van zijne onderdanen volledige
vrjjheid toekende, om van hem te zeggen
en te schrijven wat hem goeddocht.
De beperking van het aantal aanklach
ten is overigens hoogst noodig. Want
op het oogenblik is de toestand zoo dat,
indien twee menschen (echtgenooten,
familieleden, vriendeu) die lang vertrou
welijk met elkaar hebben omgegaan, ruzie
krijgen en de een den ander uit wraak
beschuldigt wegens een onvoorzichtige
Den volgenden dag kwam Jan zeer
laat op het kantoor en was bijzonder
slecht geluimd. Toch kwam daarin
eenige verandering toen hij een brief
van Petersburg in handen kreeg.
»Wel,« zeide hij tegen Hugo, toen hij
de epistel doorlas, „ik heb daar een brief
van onze Russische hospita, die tot mijn
leedwezen niet enkel goede tijding bevat.
Weiszblut schijnt tegenwoordig nog al
erg te sukkelen. Hoor wat ze mij daar
over schrijft
»Mijn goede man lijdt tegen
woordig vreeselijk aan benauwd
heden, somtijds gepaard met zeer
pijnlijke aandoeningen. Het is
vreeselijk om aan te zien. Ik durf
te zeggen dat ik hem oppas als eene
ware soeur de charité, hetgeen wel
eens moeielijk valt, omdat ik niet
altijd over het geduld van mijn
patiënt roemen kan. Evenwel, mijn
lieve Stade, moet ik erkennen dat
ik er een zekere troost in vond, oen
goedhartigen man, die er toch altijd
naar gestreefd heeft om mij ge
lukkig te maken, liet leed te ver
zachten zooveel ik slechts vermag,
uitlating van jaren geleden, de aanbrenger
meestal zijn doel bereikt en de beschul
digde de gevangenis ingaat.
Paul Göhre, de bekende socialistische
oud-predikant, schrijft in de Neue 'iesell-
schaft over de oorzaken van de nederlaag
van de sociaal-democra'en bij de ver
kiezing.
Hij zegt dat zijne partij het verdiende
loon heeft gekregen. De eerste oorzaak
is stellig het persoonlijk getwist en ge
harrewar dat de p v tij sedert Dresden
zooveel afbreuk heefi gedaan. De tweede
is dat de „biiloopers" te veel als quantité
négligeable met wie men geen rekening
hoefde te houden, zijn behandeld. De
derde dat het de partij misschien aan
duidelijke, goed omschreven en stellige
oecooomische eischen voor een ruimen
kring van met kapitalistische mama's
ontbreekt. „Iedereen weet ook, waarmee
dit gebrek in verband staatmet de
theorie die wij geërfd hebben en diejuDL
in de laatste jaren soms op bijna terro
ristische wijze als onaantastb iar gehand
haafd is." Het partijprogram dient onder
den indruk van de nederlaag van 1907
herzien te worden, nu de geest van 1903
zoo duidelijk fiasco heeft geleden
FRANKRIJK.
In een interview met een medewerker
van de Gaulois heeft Briand verklaard
volgens dien journalist, dat in de kwestie
der kerkpachtcontracten feitelijk geen
twistpunt meer over was Indien de
pastoors, die in verloop der 18 pachtjaren
elkaar in het gebruiksgenot der kerken
opvolgen, hun namen aan het hoofd der
gemeente opgeven en zich persoonlijk
ja het is mij alsof die zelfde man,
die mij wel eens tot last is geweest,
sinds hij ziekelijk en hulpbehoevend
is geworden, mij waarlijk na aan
het har-te gaat.*
Wat zeg je er van Ging Stade
levendig voort. »Een engel, niet waar
»Mij dunkt," antwoordde Hugo, „een
gevallen engel, maar eene die nog niet
behoeft te wanhopen om ooit weêr opge
richt te zullen worden.*
Stade glimlachte even bij de opmerking.
Wat later sprak Jan, halfin zich zei ven
»o ja, dat is waar ook, ik moet nog eens
een appeltje schillen met mijnheer van
Ulk,« en hij schelde. Hugo was in ge
spannen verwachting wat er komen zou.
Willem trad binnen.
Stade vroeg hem het een en ander
over kantoorbezigheden en toer- dat
onderhoud geëindigd was, wilde de jonge
klerk vertrekken.
>Nog een oogenblik; je moest mij eens
vertellen vrindje, hoe het komt dat je
gisteren avond, of liever van nacht, na
of in de pauseering, met je beide zusters,
eensklaps vertrokken bent. Het spreekt
van zelf dat iedereen in onze sociëteit,
zelf jongetjes die misschien nog de jaren
niet hebbeE om er lid van te zijn, tot
op eene zekere hoogte, vrijheid heeft om
te doen of te laten wat hij wil, maar ik
zegtot op een zekere hoogte, en dat
wil zeggen dat als men verbindtenissen
heeft aangegaan en je weet zeker dat
verplichten tot nakoming der aan den
eersten pachter gestelde voorwaarden, dan
zal het hoofd der gemeente nooit de door
den bisschop gekozen pastoors kunnen
weigeren. Het geldt nu nog slechts vol
gens Briand om een geschikte formule
voor die voorwaarde te vinden en die
heeft hij al gevonden, maar hij wil ze
niet bekend maken om belanghebbenden
den ti]d te laten elke afzonderlijke uit
drukking in hun voorstellen rijpelijk te
overwegen.
De Fransche kruiser Bugeaud is voor
310,000 franken naar Dordrecht verkocht,
ter slooping vermoedelijk.
RUSLAND.
De liberale pers juicht over de zege
pralen der constitutioneele democraten
en andere aanhangers van rechts. Vooral
de overwinning der cadetten te Moskou.
Het blad van professor Kowalefsky
schrijft: „Deze overwinningen beteekenen
een voor goed breken met het verleden
en dai de bureaucratische heerschappij
gedwongen zal worden te wijken voor
den druk van het Russische volk, dat
nu besloten is zijn eigen lotgevallen te
bestieren onder de auspiciën van zijn
erfelijken heerscher." Het artikel besluit
met den kreet „Lang leven Rusland en
zijn dappere verdedigers!"
De Retsj noemt de Moskousche ver
kiezingen het Tsoesjima van de aiver-
mogende bureaucratie
De Roes zegt iets dergelijks en spoort
alle partijen aan eensgezind in de op
positie te staan en zoo in de nieuwe
boema met een Krachtige en gezagheb
bende stem te spreken.
engagement en verbindtenis twee woor
den van ééne beteekenis zijn men
verplicht is die na te komen. Je zuster
Alida was met mij voor de eerste wals
na de pauze geëngageerd, en ze is weg
geloopen dat zal ik met haar af
rekenen, maar hoe of jij het in de
hersens krijgt, om een meisje voor den
dans te engageeren en je piek te schuren,
begrijp ik niet, en neem ik je, als com
missaris van het leest, dat wil zeggen
als handhaver van de orde en een fat
soenlijken toon, zeer kwalijk."
Willem was, gedurende die aanspraak,
rood geworden van verlegenheid, en wist,
hier als tusschen twee vuren geplaatst,
niets te antwoorden. Het was gelukkig
ook noodeloos want Hugo nam het woord.
»Dat alles zal ik je expliceeren, Stade,
maar onder vier oogen. Laat dus die
jongen aan zijn werk gaan."
Willem, verheugd dat hij er zóó af
kwam, verdween.
»Dus heb ik het weêr te danken aan
jou, mijn goede genius, die me waar
achtig voldoende begint te vervelen," zei
Stade, terwijl hij de armen over elkander
wierp, en leunende op de schrijftafel, op
het antwoord wachtte.
»Ja Jan, ik ontken het niet, je moet
het alles wijten aan mij. Ik heb Alida
uit den tuin doen verdwijnen en weet je
waarom Omdat ik niet lijden kon dat
een dozijn half-dronken jongens met
groote oogen zouden aanzien, dat men
Het Nowoje Wremja neemt de gelegen
heid te baat om ziln T-vloiihaat te luchten.
De uitslag der v, -1 te Moskou,"
zegt het, is niet verrassend omdat, de
Joden op de hand der cadetten zijn. Het
blad ziet er slechts een nieuwe reden in
om den invloed der Joden op politiek
gebied te betreuren.
AMERIKA.
De werklieden in den Staat Pennsyl-
vanië zijn reeds sinds eenigen tijd bezig
met het scheppen eener gewapende or
ganisatie, echter in alle stilte en ouder
d-1 grootste geheimhouding. Vermoedelijk
staat deze mobilisatie in verban 1 met de
nederlaag, welke de steenkolen werkers in
dien staat verleden jaar bij de groote
staking hebben geleden. De eerst nu
ontdekte militaire organisatie schijnt ge
heel in overleg met, de vakvereenigingen
te zijn tot stand gekomen. Deze hebben
goedgewapende en behoorlijk afgeëxer-
cierde compagnieën georganiseerd, van
welke het doel zal zijn, op te treden
tegen eveutueele pogingen van de nati
onale garde om bij stakingen tusschen
beide komen.
Een insoecteur van de nationale garde,
zekere Whitney, had het bestaan en
de organi-atie dezer gewapende arbei
derstroepen ontdekt.
De man bewéert, dat minstens 36 van
deze organisaties bestaan, van welke de
leden vastbesloten zouden wezen, even
tueel ook den staatstroepen het hoofd te
bieden.
Het is te New York weer fel koud
geworden. Dinsdagochtend vroeg vroor het
er 31 graden F. bij sterken N.W. wind.
haar in de balzaal een kus zou geven,
om een lafhartige weddingschap
»Zoo heb-je dat gehoord
»Ja, geheel toevallig
»Ja wel, even toevallig als je al zoo
lang spion bent geweest. Maar de zaak
wordt mij helderder. Een zoen te zien
geven, waar men die zelf liever geven
zou is een hard geval, niet waar?«
»Het is laagharti s n bij elke daad
bijoogmerken te d -
»Dat is mogelijk,* nep Stade, die bij
het woord: laaghartig vuur vatte, maar
ik vraag u, is het ook laaghartig, om te
spionneeren en af te luisteren Is het
ook laaghartig om den patroon bij den
bediende aan te klagen of verdacht te
maken, of heb-je Willem buiten alles
gelaten Dat heb-je immers niet, dat
blijkt, anders ware de jongen niet weg-
geloopen, en had hij zoo even tegenover
mij een geheel ander gezicht gezet.
»Ik moet erkennen Stade, dat je goed
gezien hebt. Ik kon Willem er niet
geheel buiten laten, maar geloof me dat
ik alles gedaan heb om er alleen zóóveel
van te openbaren als noodig was om
»Gekheid, gekheid.*
»Neeu, luister toch. Waarom zou dat
gekheid zijn Ben ik je dan niet alles
verplicht
»Och, scheid toch uit met die mooie
woorden, daar heb ik volstrekt niets aan.
Geloof me dat ik nooit iemand iets gedaan
heb om er loon voor te krijgen.*
