m GOEDAL GOED.
88.
Woensdag 13 Februari 1907.
42e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
F. ÜIELEIIAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
4\ELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
A X E L,
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groqte letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrydagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
Eenige maanden geleden kreeg de ont
vanger van registiatie, te Nantes, belast
met de boedelbeschrijving der kerken,
een bus thuis met een uitstekende lont.
Het leek precies een bom en de ambte
naar zond de bus naar h t politiebureau.
Op het politiebureau hield men de ver
meende bom voor ee surprise. Men
gooide liet ding bij een hoop scheurpapier,
en daar heeft het maanden gelegen. Tot
nu Donderdag. toan de hoop scheurpapier
werd opgeruimd, de bus weer voor den
dag kwam. De commissaris van politie
smeet de bus in de kachel. Pang zei
de bus Het was toch een bom. Ër is
niemand aan dood gegaan, maar het
politiebureau is door de ontploffing nog
al beschadigd
ENGELAND.
Op een vergadering van afitev taidigden
van vereenigingen voor vrouwenkiesrecht
is een besluit aangenomen waarin nrop
aangedrongen wordt de vrouwen aan
stonds het kiesrecht te geven, dat nu de
mannen hebben. Zij gaan dus mede
met Keir Hardie en zijn tegen de politiek
van de onafhankelijke arbeiders, die on
langs op hun partijdag een besluit hebben
aangenomen voor algemeen stemrecht
voor mannen en vrouwen beiden. De
vrouwen willen niet wachten tot dat alge
mesne stemrecht wordt ingevoerd.
Vrijdag is te Glasgow Teresa Billington,
een der strijdbare kiesrechtvrouwen, ge
trouwd. Een conservatief blad zegt boos
aardig, dat het paar zijn wittebroodsweken
Genoeg. De champagne bruischt er.
De half-fluisterende gesprekken worden
elk oogenblik afgebroken door luidruchtig
schateren en het geroep van »Bravo en
Van Waren, die, als men hem had opge-.
merkt, wel, te midden van al die jolig
heid, als de ridder van de droevige figuur,
de spotzucht der vrienden zou hebben
kunnen opwekken, zien wij plotseling
verdwijnen. Met eenige haastiglieid door
kruist hij de zaal, en doorwandelt den
tuin, totdat hij eiudelijk Willem met Alida
gevonden heeft.
»Waar is uw zuster, Alida vraagt
hij op een toon, die haar doet outstellen.
Waarom Hugo?*
Ȇmdat wij oogeublikkelijk, voor dat
de pause eindigt van hier moeten gaan.*
»Maar dat kan niet, want de eerst
volgende wals ben ik met mijnheer Stade
geëngageerd."
Juist daarom," zei Hugo.
„Maar mijnheer Van Waren,zei
Willem verbaasd en teleurgesteld, »ik
ben ook geëngageerd.*
„O, daar waudelt je zuster, verzo-'k
haar bij ons te korneu
Nu dat was spoedig gedaan.
met verkiezingswerk in Aberdeen gaat
doorbrengen
Het is in het Vereenigde Koninkrijk
met de vrijheid van het woord toch Diet
geheel in den haak. Tijdens deD Boeren
oorlog is dat overvloedig gebleken, maar
de jingo-razernij van dien tijd kan ten
minste iets verontschuldigen. Maar nu.
Minister Lloyd-George heeft Vrijdagavond
te Belfast, het brandpunt van het unionis
me in Ierland, gesproken. Hoe't daarbij
zou toegaan, wi^t men niet, maar men
vreesde voor erge dingen. Want geen
libetaal minister, heet 't, heeft in dertig
jaar in Belfast gesproken en dus was er,
naar een unionistisch blad meldt, groote
opgewondenheid in de stad. Men nam
maatregelen tegen ongeregeldheden die
men verwachtte. Tweehonderd soldaten
zouden in de kazerne, voorzien van
scherpe patronen, klaar staau. Intusschen
is alles rustig afgeloopen.
ITALIË.
Groote ontsteltenis is in een hotel te
Vbuetië verwekt door deu zelfmoord van
een beeldmooie vrouw, dia onlangs uit
Parijs was aangekomen. Men vond op
het lijk een pas, tea name van Sophia
Kalienska, een visitekaartje met den
naam Eduardo Garcia er op en als woon
plaats van dien meneer Cuba. Aau de
keerzijde stond het adres van den Rus-
sischen consul te Milaan. Aan de hand
zat een trouwring met den datum 1
October 1906 er in gegrift.
RUSLAND.
De moord op gouverneur Alexandrawski
te Penza heeft piotseiing weer het bewijs
»Ik kau de dames hier niet alles ver
tellen, maar naar huis gaande zal ik het
doen.*
»Ja mijnheer,* riep Willem met wat
brutaliteit, »maar we zijD allen geënga
geerd, Alida zelfs met mijnheer Stade;
wat zou die wel zeggen als wij ver
trokken waren
Reeds schalde de muziek, ten bewijze
dat men weder dansen ging.
Alida,* riep Hugo, »je gelooft immers,
dat ik een waarachtig vriend van je ben
Toe ga dau met mij meê.«
»Maar dat kan niet, wij moeten blijven,*
riep de andere juffrouw van Ulk.
»Maar wat zal mijnheer Stade
riep Alida, sterk blozende.
>Gauw, laat ons gaanriep Hugo,
»er is geen tijd te verliezen.*
»Kom aan dan Willem, mijnheer Van
Wareu zegt im mersdat het noodzakelijk is.
»Maar ik wil blijven!* riep de jongen,
»ik geef toe dat ik mijnheer Van Waren
op het kautoor gehoorzaamneid verschul
digd ben, maar hier ben ik mijn eigen
meester.*
»Wees verstandig Willem!* zei Hugo,
>je kunt immers dadelijk hier terug
komen.
»Je doet er mij plezier raeê, Willem,
als je medegaat,* zeide Alida, en ofschoon
de jongen tegen zijne andere zuster nog
w«l liet een en ander te pruilen had,
geiioorzaauide Dij tocti.
Toen zij buiten den tuin waren, zei
geleverd, dat de terroristen hun bloedig
bedrijf tot vreesaanjaging en paniekver
wekking voortzetten. Verontrustend is
daarbij de koelbloedigheid, waarmee die
moorden worden uitgevoerd. Ook hier
weerToen de gouverneur na afloop
der voorstelling deD schouwburg verliet
drong een jonge man door het publiek
en loste een revolverschot, dat den gou
verneur op slag doodde. Hierna kon hij
zijn wapen nog richten op den adjudant
van net hoofd der politie en ook hem
neervellen.
Toen viuchtte de moordenaar in den
schouwburg, waar de directeur hem ver
geefs poogde te grijpen. Weer legde de
jonge man zijn doodelijk wapeu aan,
maar in plaats van den directeur trof
zijn eerst zoo zeker schot een politieagent,
die dood neerviel. De vierde kogel was
bestemd voor den regisseur, die zwaar
gewond werd. Ongelooflijk genoeg had
de moordenaar toen nog kans om weder
de vlucht te nemen, nu naar de dames
garderobe, waar een niets vermoedend
kamermeisje hem den weg wees naar
buiten langs een naar den beganen grond
voerende trap. Op die trap vond men
hem later bewusteloos liggenhg had
den vijfden kogel voor zich zelf gebruikt.
Volgens een andere lezing wees de vrouw
in de garderobe hem een trap naar boven
en toen hij deze opliep sloot zij de deur
achter hem Maar hoe dan ook, de man
deed in elk geval een poging tot zelfmoord
en bracht zich zulk een zware wond
toe, dat hij spoedig na zijn overbrenging
in het hospitaal overleed. Bij onderzoek
uleek, dat de kogels met cyaankali ver
giftigd waren
Van Waren »hoor mij nu aan Willem
en ik hoop dat je me gelijk zult geven.
Mijnheer Stade is mij voorgekomen heden
avond wat opgewondener te zijn dau
anders, en alleen daaraan geloof ik, moet
het toegeschreven worden, dat hij met
eenige vroolijke vrienden een wedding
schap heeft aangegaan, om je zuster in
de balzaal een soort van beleefdheid te
bewijzen, dat zij terecht als eene
leediging zou al' nemen. Die wedding
schappen, die praatjes alleen onder, een
troepje jonge lui aangegaan, beteekenen
niets als ze maar niet tot feitelijkheid
leiden Ik hoop dat je me begrijpt,
Willem.*
»Is dat waar, mijnheer Van Waren.
Wou mijnheer Stade mijn zuster be-
leedigen
»Ik zeg niet dat hij haar beleedigen
wou, maar dat hij het doen zou. Neem
het niet te hoog op. Misschien bedankt
mijnheer Stade ons morgen zelf dat wij
er hem van terug gehouden hebben.*
Alida's arm, welke op die van Hugo
rustte, trilde van aandoening.
>0, dan is het goed, dat mijnheer, dat
u ons hebt meêgevoerd, want ziet u, ik
zou dat toch zelfs van mijn patroon, ja
van mijnheer Stade, daar ik toch zoo veel
van houd, niet kunnen verdragen.*
Terwijl nu Alida met Hugo vooruit
en Willem met zijne zuster daarachter
voortwaudeldeu, zei Van Waren op
zachten, half schertsenden toon tegen zijne
Men had niet gedacht, dat de Tsaar
het vonnis tegen Nebogatof geveld zou
bekrachtigen, maar dat deze er evenals
Rozjestwensxy met de ambtelijke blaam
zou afkomen. Dat is echter, zooals men
reeds weet, tegengevallen en de admiraal
zal tien jaren lang zich in een gedwongen
verblijfplaats in een vesting moeten
schikken.
Met Stössel schijnt het ook niet zoo
gemakkelijk af te zulleu loopen en naar
men wil wordt de verdediger van Port
Arthur met de orde Pour ie mérite zorg
vuldig in 't oog gehouden om eventueele
pogingen tot ontsnapping over de grenzen
te voorkomen.
JAPAN.
De Japanners zullen te Port Arthur
op den berg Perepelotsjni twee gedenk-
teekenen oprichten, het eene gewijd aan
de gevallen Japanners, het andere aan
de gesneuvelde Russen. Bij het Russi
sche gedenkteeken wordt ook een Rus
sische kapel gebouwd, welke een gedenk
steen krijgt, waarop de woorden
„Aan de helden, die bij de verdediging
van Port Arthur den dood hebben ge
vonden."
AMERIKA.
Te Paterson (New Jersey), kreeg de
ambtenaar Cortese, die onlangs hulp ver-
leeude aan ,e autoriteiten bij de arrestatie
van buiteulaadscne boosdoeners, over de
post uit het naburige Newark een helsche
machine thuis gestuurd. Bij het openen
van het pak voigde een hevige ont
ploffing, waarbij Cortese in stukken werd
gereten.
dame»niet waar, Alida, je zoudt toch
geen zoen van Stade, in volle gezelschap
van zijn vrienden willen hebben
Zij beefde nog sterker, en antwoordde
niet. De wandeling was juist voor Hugo
niet vroolijk, want ze sprak in geruimen
tijd geen enkel woord meer, en ook hij
werd zeer pensif.
Eindelijk hervatte Hugo het gesprek.
Alida, ik geloof dat hetgeen ik je
verteld heb, je zeer droefgeestig maakt.
O dat voel ik zoo goed, wie kan beter
begrijpen dan ik hoe smartelijk het is
wanneer men zich in iemand bedriegt,
die men vroeger heeft geacht, maar,
ik moet de illusies die ge u misschien
gemaakt hebt, nog erger den bodem in
slaan. Dat ik het met leedwezen doe,
spreekt van zelf. Ik acht Stade om zeer
vele redenen hoog. Hij heeft zich buiten
dien altijd als een goed vriend van mij
betoond, maar er is eene op de wereld,
die ik ook erkentelijkheid verschuldigd
ben, omdat ze veel voor mij opgeofferd
heeft
»Ach spreek daar niet van Hugo,* viel
Alida in de reden.
»En waarom niet meisjelief? Hij die
zou meenen, aan iemand, die hem veel
vriendschap heeft bewezen, geen erkente
lijkheid verschuldigd te ziju omdat er
geen succes op gevolgd is, moet al zeer
weinig echt zuiver gevoel bezitten. Ge
noeg. Ik voel mij verplicht, ook al zou
ik mij Stade daardoor ten vijand tnakeu
