"trr, 73
22e «faarg.
Nieuwjaars-advertentiën
Zaterdag 29 December 1900.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e u w s c h - V1 a a 11 d e r e n.
F. IMELËHAA,
BERICHT.
MARKT
een PAARDENMARKT
FEUILLETON.
-
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Yrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60>Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nol 5 Cent.
DRUKKER—UITGE VE R
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
•In plaats van Dinsdagavond zal
l ons eerstvolgend nummer Dinsdag
ochtend a. s. verschijnen.
In dat nummer kunnen
word,en geplaatst a. 25 cent, wanneer
ziij de 10 regels niet overschrijden.
Meerdere regels worden tegen het
gëwonë tarief 'berekend*
Deze advertentiën wórden aange
nomen tot uiterlijk Maandag
31 Dec. a. s., des namiddags 4 ure.
DE UITGEVER.
te A3S1ES1L..
Burgemeester en Wethouders van
AXEL, maken bij deze bekend, dat op
Maandag, den 7 Januari aan
staande,
zal worden gehouden, aanvang nemende
des voormiddags ten tien ure.
Axel, den 24 December 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
D. J. OGGEL Burgemeester.
J. A. VAN VESSEM, Secretaris.
Ofschoon nu Eduard Valiner oogen-
schijiilijk volstrekt de man niet.was, om,
in den zin zooals men die gewoonlijk
heemt, onder de pantoffel zijner vrouw
te komen (immers het kon hem weinig
schelen, zelfs in de wittebroodsweken,
somtijds vrij laat in den nacht eerst de
Bocieteit te verlaten, vooral dan wanneer
het spel langer duurde dan men had
gedacht) had hij toch reeds iü zijn enga
gement vele concessiën gedaan, waarvan
hij wel later'berouw had, doch die hij
begreep niet te kunnert of te mogen
intrekken. Onder deze behoorde in de
eerste plaats dat zijn schoonvader bij
hem aan huis zou komen inwonen.
Had dan die wel is waar weinig
beteekenende, maar toch zeer ongelukkige
man de bulp zijner dochter niet nood!
In vele opzichten ja. Zijn lichaams
gebrek werd steeds erger en met
ongeveinsde lielde verpleegde Aaroes haar
vader. Wie verstoord op haar wezen
moge om haar gehouden bedrag jegens
Hugo, hij zou met haar verzoend raken,
als hij zag hoe zij rnet het grootste geduld,
•somtijds vier of vijf maal per dag, den
armen man verpleegde. Niet alleen
DUITSCHLAND.
Te beginnen met 1 Januari mag
volgens de wet van 10 Mei 1903 in
Duitschland geen witte of gele fosfor
voor de vervaardiging van lucifers enz.
meer gebruikt worden. Van overheids
wege is aan de fabrik mten van derge
lijke lucifers een voorschrift mede
gedeeld, dat. hen in staat stelt vuur-
houtjes te maken die op elke wrijfvlakte
afgestreken kunnen worden, maar geen
fostor bevatten.
Ten gevolge van veranderingen op
den Leipziger Platz, konden twee
lindeboomen niet op hun oude plaats
blijven staan. Men heeft ze voorzichtig
met een reusachtige aardkluit eraan,
die op zichzelf zoo groot als een binnen
plaatsje is, in een houten kast gezeten
is nu bezig ze daarin 20 M. verder tê
verplaatsen. Het is een moeielijk en
tijdroovend werk, aangezien elk van de
boomen 175,000 pond weegt. Het ge-
hpele karwei kost 10,000 mk., maar dat
heeft men te Berlijn voor het behoud
van twee mooie oude boomen wel over.
Iets dergelijks heeft men vroeger ge
daan met twee bodrhen \foor het Prui
sische Heerenhuis, en die overplanting
is zonder schade voor de boomen vol
voerd.
FRANKRIJK.
De Romeinsche correspondent van
de Temps seint, wehcen indruk hij op
het Vatikaan heeit waargenomen om
trent het door de Kamer aangenomen
wetsontwerp. Het Vatixaan blijft terug
houdend en wacht af. Men denkt daar,
dat de Fransphe bisschoppen dea Paus
echter hare dadelijke hulp was noodig.
Het eenige bestaan, dat Rentinck bezat,
zijne ambtenaarsbetrekking, werd hem
afgenomen. Dat zoo iets gebeuren moest,
voorzagen velen, hij zelf echter niet, van
daar dat hij nog kort te voren de dwaas
heid had begaan van Alida, een meisje
zonder vermogen, ten huwelijk te vragen.
Wordt mij verweten, dat een man van
Rentincks jaren en ondervinding toch
niet zoö dwaas zou zijn mij komen
eensklaps voor den geest een zoo groot
aantal onverstandige huwelijken van
mannen veel rijker aan' ondervinding en
jaren dan Reutinck, dat ik uw verwijt
als niet ernstig beschouwen kan. In-
tusschen moest de man leven, 'en daar
het toch minder houdittg heeft om aan
den rijken schoonzoon te vragen om papa
jaarlijks eehë voldoende -som gèlds te
geven (ik geloof haast 'dat men zoo jets
dan leeneu noemt achtte Agnes het
raadzaam óm hem in huis te nemen.
Het is waar dat er vele aanleidingen
waren om aan Agnes begeerte toe te'
geven, en deze zwakheid van karakter,
indien men het al zoo noemen wil, was
althans te vergeven. Toegegeven, al had
Mevronw Valtner haar zoon herhaaldelijk,
dringend, ja met de tranen in de oogen
gebeden om dat toch nimmer tedoen
toegegeven, mits men maar erkenne dat
hij ongelijk had met Agnes wensoh op
te volgen. Hij wist te ^oed- dat hij zeif
geene achting -- veel minder, sympathie
aanwijzingen zullen vragen en dat deze
bevestigen zal, wat hij heeft gezegd
naar aanleiding van de beschikking van
minister Briand van 1 December. De
correspondent had van een gezagheb
bend persoon op zijn vragen ten ant
woord gekregen: „Het loopt in Frank
rijk aan op den eeredienst in besloten
kring. De openbare eeredienst zal on
mogelijk worden door de overtredingen,
die zullen leiden tot sluiting van de
kerken. Hoe lang zal dat duren AYy
weten het niet. Houd u echter ver
zekerd, dat de nieuwe wet niet het
laatste woord spreekt, en dat met een
jaar, of met tien of vijftig jaar, het
minimum van waarborgen moet worden
toegekend, die de Paus eischt." Hier
heerscht dus in kerkelijke krihgen het
gevoel, dat de tijd zijn werk zal doen,
zoo besluit de correspondent.
Kapitein Magniez, die 18 December
door den krijgsraad van Rijssel uit den
dienst is gezet, omdat hij geweigerd
had, bevel te geven tot openbreken van
een kerkdeur bij de boedelbéschrij ving,
heeft uit dp gevangenis een briéf ge
schreven aan zijn generaal. „Generaal,"
zoo vaugt Magniez aan, „op den avond
van den dag dat mijn afzetting is uit
gesproken door den krijgsraad en dat
ik mij buig, ik, die het slachtoffer ge
worden ben van mijn geweten, voor
het Vonnis, uitgesproken door het ge
weten van mijn rechters, begroet ik
mijn meerderen en tiiijn kleine soldaten.
Of liever hen', die nog pasgeleden mijn
meerdeben en mijn soldaten waren.
„Ik blijf volstrekt overtuigd van het
voor Rentinck gevoelde, dat 's mans
vervallen uiterlijk hem een doorn in het
oog zou zijn, elke keer dat hij gezelschap
zou hebben, dat het hem een gruwel zou
zijn om aan te zien dat zijne vrouw den
tijd, die hem toebehoorde aan haar vader
zou besteden, hij voorzag dat hij zijne
.eigene moeder van zijn huis, zoo doende,
verwijderen zou, en toch gaf hij toe, niet
uit dan toch hier altijd kwalijk ge
plaatste edelmoedigheid, maar alleen
uit zwakheid van karakter, alleen omdat
h'ij, niettegenstaande den buldertoon,
waarin hij somtijds tegen zijne vrouw,
zelfs in het bijzijn van anderen vervallen
kon, eigenlijk tegen Agnes in geenen
deele opgewassen was. Rentinck was
dus te beschouwen als een gevaarlijk
onkruid, welstaanshalve door den tuiniér
zeiven in den hof geplaatst, met de
wetenschap hoeveel hij daarmede bedierf.
Wie dus, zelfs in de wittebroodsweken,
op intimen voet met het jonge paar
omging, hij zou al zeer spoedig hebbéh
opgemerkt, dat niet alles zóó couleur de
rose was als de wereld geloofde, immers
vrij algemeen wekte dat huwelijk de
jaloezij op der ouders. Het was ook een
gezicht om door medegesleept te worden
als men het paar gearmd wandelen zag,
Hij met zijn fraaie, rijzige gestalte, zijn
helder donker blauw oog, zijne kastanje
bruine lokken en zijne levendige gebaren
zij de bevallige bloudinne, fijn van
trekken en fijn van taille, vlug gelijk de
recht der katholieken op gewetensvrij
heid en blijf bij mijn laatste verklaring...
.Vaarwel, generaal. In het vaandel
schittert vlammende een woord. Het
woord Eer. Dat komt nog voor het
woord Vaderland, ja zelfs daarvoor.
„De eer is geheel gegrond op het
geweten; en hij, die kapitein Magniez
geweest is, heeft aan de eer nooit tekort
gedaan»
,Als eeüs het vaderland een geweer
noodig heeft, dan zal ik niet ontbreken,
als soldaat.
„Aanvaard, generaal, de verzekering
van den diepsten eerbied vah een sol
daat, en zijn groet. Géwezen kapitein
Alphonse Magniez'.
Te Nantes zijn twee dames, zusters,
wegens beleediging van politieagenten
bij de uitzetting van den bisschop uit
ziju paleis, tot een maand gevangenis
straf veroordeeld.
ITALIË,
Een hevig tooneel heeft Zaterdag in
de Kamer plaats gehad tusschen den
bekenden socialist, professor Enrico
Ferri en den afgevaardigde Santini,. naar
aanleiding van zekere opmerkingen van
Ferri over vaderlandsliefde in 't alge
meen en over de waarde van Italiaan-
sche generaals in 't bizonder.
Ferri had Vrijdag al uitgepakt over
het Italiaansche legerbestuur. Nu ver
telde hij, dat als er, geen Fransche
soldaten waren geweest by Solferino
de uitslag van den strijd anders zou
geweest zijn. Bij Custozza deden de
Italiaansche generaals hun plicht niet,
evenmin als later bij Massawa en Adoea.
hinde en iets zoo ephemerisch in gang
en bewegingen, dat men zou kunnen
wenschen haar als de sylphide te zien
zweven door de lucht. Reken daarbij
dat, zoo het al denkbaar ware dat zulk
een modelpaar niet anders aandacht trok,
zijn luitenantsuniform, en hare prachtige,
niet zelden wat bijzondere, maar toch
altijd smaakvqlle kleeding, dit geheel en
al mogelijk maken moesten. Géén wonder
dan ook dat zij in de Haagsche maat
schappij vrij algemeen den bijnaam
droegen van het uitgezochte paartje.
Eh dat oordeel werd' ook niet weêr-
sproken zelfs dan wanneer men hnnne
woning binnen trad. Dat Eduard veel
geld bezat, moest men wel buiten eiken
twijfel atellen, getuige immers de keur
van kostbaarheden die men hier aantrof.
Eu het oog rustte met welgevallen op al
dat fraais, want het gold hier geene ver
zameling aangeschafte en slecht bij
elkander voegende prachtstukken, neeu,
het was eene bijeen brenging van het
smaakvolste, wat de mode medebracht.
Agnes, die reeds in Bosch-en-beek de
blijken gegeven had, zin te hebben voor
wat harmonieus en bevallig is, Agnes
moge in 's Hage veel verloren hebben,
wat haar ginds versierde deze eigeu
schap was voorzeker nog meer aar.ge
kweekt door de galante wereld, waarin
zij eenige jaren had verkeerd, en in dat
opzicht kon Eduard wel de man van
haar hart zijn, want de zoon van de