jbihb mma. Xo. 61. Woensdag 7 November tïHHï. 2^5e «liuirg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEIIAN, Buiten land. FEU1L LET ON. AXELSCHE Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIËM van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3 2 maal. Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. DUITSCHLAND. De schepenrechtbank te Posen heeft de leden van het hoofdbestuur van de Poolsche vereeniging Straz (Wacht) wegens overtreding van de wet op de vereenigingen tot 30 mk. boete ver oordeeld. In het vonnis wordt gezegd dat de Straz een vereeniging van het slechtste allooi is, die er naar streeft de Duitsche bevolking in het Oosten in den ban te doen. Volgens een bericht uit Kattowitz, zijn er teekenen dat de staking van de Poolsche schoolkinderen naar Opper- Silezië begint over te slaan. Te Zaborze hebben al eenige kinderen geweigerd, aan het Duitsche godsdienstonderwijs deel te nemen. i Op het eiland Naoeroe, dat op eenigen afstand van de Duitsche Marshall-groep ligt, worden toebereidselen getroffen, om de daar ontdekte rijke fosfaatvelden te ontginnen. Naoeroe is een bekoorlijk klein eiland, bewoond door een vrien delijk en knap slag van menschen die als eenige kleeding een schort van bladeren dragen. Een Duitsch-Engel- sche maatschappij zal de ontginning ter hand nemen. Er worden op het oogen- blik haveninrichtingen gemaakt, huizen en landingssteigers gebouwd, een veld- spoorweg aangelegd enz., werken die te zaraen ongeveer U/2 millioen mk. zullen kosten. Men hoopt deze kosten spoedig door een grooten uitvoer van fosfaten goed te zullen maken en rekent op een jaarlijksche opbrengst van 250,000 ton gedurende twee eeuwen. Als werkkrachten zal men Chineezen uit Foetsjou en Swatou gebruiken. De Nieuw-Guineesche Compagnie is van plan, ook op. de Purdy-eilanden raet fosfaatwiuning te beginnen. Het eenige bezwaar is daar dat het landen er zeer moeilijk gaat. Een handelsman te Dusseldorp had de kruk van het telefoontoestel tegen de voorschriften omgedraaid en dien tengevolge een telefoonjuffrouw ge kwetst. Zij lijdt sedert dit ongeval aan hevige paralysis agitans (langzaam voortgaande verlamming met vooraf gaande beving) van de linkerhand en is kortgeleden gepensioneerd. Het Landgericht te Dusseldorp heeft den gebruiker van de telefoon nu tot het betalen van een geregelde uitkee- ring en van een Schmerzensgeld voor eenmaal veroordeeld. Op de Hamburgscbe stoomboot Syfang die met een lading fosfaat te Glienken bij Stettin was aangekomen, heeft de te Singapore aangemonsterde Chinee- sche bemanning dienst geweigerd. Toen de Chineezen met geweld aan boord teruggebracht waren, wapenden een aantal hunner zich en vielen den kapitein en de overige officieren aan. Een ma chinist werd zwaar gekwetst. De vyf raddraaiers zijn nu gevangen gezet. FRANKRIJK. Storm en springvloed hebben 1 No vember duchtig huisgehouden aan de kust van de Middellandsche Zee. Te Nice drong het water tot in de straten Tegen den tijd dat de geboorte zou plaats hebben, reed zij des nachts in stilte r.aar het groote gesticht voor kraamvrouwen, een gesticht dat in vele opzichten eenig in zijne soort mag genoemd worden, want de legers zijn zoo ingericht, dat de eene de andere niét kan zien, de vloeren zijn belegd met tapijten opdat alles zoo stil mogelijk kan worden gehouden en de accoucheurs en beambten zijn onder eeden verbonden tot stipte geheim houding. Het ligt in het Petersburgsche systeem, mijnheer Van Waren, om de schande, die natuurlijke straf der zonde, tot uiets te inakeu. Hoe het zij, hier kwam liet goed, waut de oude, armoedige flus van goede familje kon een vlek op zijn naam het allerminste verdragen. Weinige dagen na de geboorte stierf het kind, en het meisje kwam weder bij den vader. Dat het huiselijk geluk ver stoord was, ligt in de reden. Hoe geheim de zaak ook gehouden was, enkelen I wisten er van en de vader wilde dus niet langer in Petersburg toeven. Anna was niet te bewegen om heen te gaan, daar zij nog immer hoop voedde, met haren geliefde vereenigd te zullen worden. de parken aan de kust, daar en teCannes zijn verwoest. De spoordijk bij Cannes is stukgespoeid, zoodat het treinverkeer verbroken werd. Te Salins d'Hyères heeft de springvloed 12 huizen omge gooid, de bewoners waren gevlucht. Tal van schepen zijn tegen de kust geworpen en tegen kaaimuren en tegen elkaar gekraakt. In het departement Aveyron heeft het zoo gesneeuwd, dat de sneeuw er hier en daar een voet hoog ligt. ITALIË. De barre storm gepaard met vloed golf, die aan de noordkust der Middel landsche Zee heeft gewoed, heeft ten deele ook zijn weg genomen naar de Adriatische Zee. In Venetië hebben zware slagregens, gepaard met hevige windvlagen de halve stad onder water gezet, zoodat de gondels op het Marcus- plein rondvoeren. Aan den tegenover liggenden Oostenrijkschen oever is het niet minder erg geweestte Abbazia is een groot deel van het landhootd weggeslagen, waardoor de scheepvaart zeer belemmerd wordt. Een allerbrutaalste roofaanval is kort geleden te Milaan gepleegd. Omstreeks half zeven 's avonds stapten vier kerels in de Via Dante, een der drukste straten, in een leegen tramwagen, dien ze al een tijd hadden afgewacht. Terstond tilden zij het kussen op, waaronder zich de in den regel niet gesloten kas van den wagen bevindt. De conducteur begreep direct wat zij wilden en vloog naar binnen, maar kreeg pardoes een mes- De Rus stond er nu op nieuw herhaal delijk op, om den naam van den verleider te kennen. Zy weigerde echter stand vastig. O wat zij, te midden van al haar verdriet, veel karakter aan den dag legde Ik heb haar nooit zoo bewonderd als 11a haren val, want wat de vader niet be grepen had, begreep ik ten volle, zij •mocht, zij kon het dien wraakzuchtigen 'man niet openbaren. Eens op een schoonen avond zat ik in de voorkamer van mijn' buurman, maar zij was er alleen. Gelijk altijd, zag zij er zwaar moedig en bleek uit. Wij spraken bijna niet, U weet, ik ben niet zeer conver sable, en hoe zou ik hier de woorden vinden, bij het aanschouwen van zooveel waarachtig leed. Terwijl ik op den ouden man wacht, schrik ik eensklaps op door een wouderlijken kreet, waarbij het moeielijk te onderscheiden was of die van vreugd dan wel van smart ge tuigde. Ik keek plotseling op. Anna was verrezen, en haar marmerwit gelaat was donker gekleurd. Ik zag naar buiten ik wist genoeg, en onwille keurig fluisterde ik „Stade.* Zij vloog naar de deur, toen juist haar ouden vader binnenkwam. Ach, hoe vaak haar gelaat in die oogenblikken van kleur ver anderde, weet ik niet. Ze naderde mij, én beet mij in het oor»om Gods wil, zeg hem niets.* Ik keek Stade na. Hij scheen te wandelen, en keek overal vr,| heen, alleen zijn blik ontmoette het huis steek in de borst. Hij greep toen den ijzeren stang, waarmee de wissels ver zet worden, en wilde er weer op los. Maar vóór hij iets verder kon doen waren de schelmen al uit den wagen in een zijstraat verdwenen met hun buit ongeveer 40 lire. RUSLAND. Kroestalef, de voorzitter van den Raad van arbeidersafgevaardigden, en de veertien voornaamste leden daarvan zijn veroordeeld tot wegvoering naar Siberië met ontneming van al hun bur gerschapsrechten. Twee leden van den raad zijn tot vestingstraf veroordeeld. De overigen zijn vrijgesproken. Aan de Oohtasche kruitfabriek te Petersburg verscheen dezer dagen een man, die zich uitgaf voor een ambtenaar van de artillerie en bij zich had twee wagens begeleid door vijf minderen. Op een door den ambtenaar vertoonde order leverde de fabriek hem af veertig poed kruit en een groote hoeveelheid schietkatoen. Later bleek, dat er bedrog in 't spel was. De handteekeningen op de orders waren valsch. Intusschen heeft de politie vergeefs getracht den vermeenden ambtenaar en zijn wagens op het spoor te komen. Als een bizonderheid 'seint men uit St. Petersburg, dat Donderdag 400,000 roebel in goud onder sterke bedekking zonder eenig ongeval van het douane kantoor naar de Ryksbank zijn over gebracht. Uit de kanselarij der hoogere burger school te Wladikawkas zijn 4000 roebel van den Rus niet. Was het toevallig, of had hij een van ons allen gezien Zocht hij somtijds Anna's woning, of dacht hij zelfs niet aanhaar:' Terwijl ik daarover nadacht, werden wij, mannen, uit onze overdenkiugen opgeschrikt door de stuip trekkingen van Anna, die een zenuw toeval kreeg. »Dat sinds dien dag de vertrouwelijk heid tusschen het meisje en mij grooter werd dan ooit te voien, behoef ik nauwelijks te melden. Zij smeekte mij nooit te doen blijken dat ik haar ongeluk kende, en ik beloofde het haar plechtig. Ook weet u niets, mijnheer Van Waren, daar u geen namen weet.« »En u hebt al die plagerijen verdragen zonder Stade ooit de waarheid te zeggen Mijnheer Bolck, hoe was het mogelijk »Dat zal ik u zeggen, miju heer Van Waren, dat was alleen mogelijk, door mij vast voor te nemen, nimmer op een enkel ding iets te antwoorden. Had ik één woord losgelaten, ik weet zeker dat ik mijn gansche gemoed zou hebben uitgestort. »En zou het misschien qiet beter geweest zijn Zou Stade zijn ongeluk niet hersteld hebben »Hoe bedoelt u? Neen, hij mocht niet weten zelfs, waar zij te vinden, was. Het zou slechts aanleiding geven tot nieuw bedrog, en dan, ook dat had ik Anna beloofd. Zij had hem geschreven en geen antwoord bekomen, zij achtte het beneden zich, dat een ander hem tot zijn plicht brengen zou. Zij had gelijk. Stade, die zich zelf waarschijnlijk vrij wat hooger stelde dan zijn arm slacht offer, Stade was haar onwaardig, en al had ik het kunnen doen, nimmer zou ik dat huwelijk hebben in de hand gewerkt.* Bruin-purper werd zijn gelaat. »En waarom heeft uw buurman u thans alleen gelaten »Ik heb, het was een zware taak, mijnheer Van Waren, Anna overtuigd van Stades vertrek, en toen eerst heeft zij toegestemd.* »U hebt dat meisje wel lief, mijnheer Bolck »Ja.« »Waarheen zijn ze gereisd »De oude Rus bewoont een klein, rentegevend goed, meer dan vijftig uren gaans van hier, dat ik bezit. Van hetgeen ik als oide vrijer heb opgegaard, heb ik een weinig land gekocht en de oude is nu mijn rentmeester, als u het zoo noemen wilt.* >Stade is er niet meer, zou zij uwe hand weigeren P« »Mijnheer Van Waren »Beleedig ik u, mijnheer Bolck? Misschien zoudt ge u niet willen ver eenigen met eene gevallene, maar ik zou immers heel anders spreken, als u mij niet gezegd hadt, dat u haar nooit meer hadt geacht, dan na haren val.* >Maar toch is zij gévallen, mijnheer.*

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1906 | | pagina 1