Binnenland.
teekenen alleen aan vreemdelingen j
moest geven, nu 't gebruik dat eenmaal
wil.
Verder vertelt de correspondent, dat
Rustad, de hofmaarschalk, zal aftreden
naar 't heet, omdat hij tusschen koning
Haakon en het Noorsche volk staat.
Rustad was ook de hofmaarschalk onder
koning Oscar. Eindelijk weet de corres
pondent nog te zeggen, dat men in
Noorwegen ontevreden is, dat koningin
Maud en de hofdames met kroonprins
Olaf steeds Engelsch praten.
RUSLAND.
Te Oesofka in Jekaterinoslaf zyn
eenige Kozakken, die met betoogende
werklieden gemeene zaak maakten, en
andere, die weigerden op de arbeiders
te schieten, gevangen gezet. Een
menigte van vijfhonderd man toog toen
naar de kazerne om de gevangenen te
bevrijden. Er werd op hen geschoten
en een paar man werden er gewond,
's Avonds kwam een stoet van eenige
duizenden voor de kazerne, maar de
Kozakken bleken reeds met den trein
weggevoerd te zijn.
Op den spoorweg JaroslafMoskou
drongen twee mannen in een 3e klas
wagen, schoten een conducteur dood en
verwondden een beambte van een
wagonfabriek, wien zij 27,000 roebel
ontnamen. Toen trokken zij aan de
noodrem. De trein stond stil en de
twee mannen verdwenen met het geld
in het bosch.
In de haven van Odessa is de alge
meen» werkstaking afgekondigd.
Dinsdag bracht Prins Hendrik, gaande
naar het landgoed der Maatschappij
D' Utrecht te Esbeek, een bezoek aan
Tilburg. De Prins, vergezeld van zijn
adjudant, werd met hartelijke belang
stelling begroet. Bij zijn terugkeer
bracht de Nieuwe Kon. Harmoniewaar
van hij beschermheer is, hem in de
sociëteit De Harmonie een aubade,
waarbij ook een dameskoor zong.
Bij den Minister van Oorlog is, naar
aanleiding van de telegrammen- en
briefwisseling, gevoerd met betrekking
tot het verleenen van hulp van militaire
zijde ten behoeve van de overstrooming
in Zeeland in de maand Maart jl., de
vraag gerezen of de burgerautoriteiten
in het algemeen en de burgemeesters
in het bijzonder wel bekend of vol
doende bekend zijn met de bepalingen
slag van om Hugo bij iedereen te intro-
duceeren op eene wijze, die bijvoonaad
den hooggeplaatste reeds voor den pas
aangekomene innam, en den mindere
deed gevoelen, dat men te gehoorzamen
had op dezelfde wijs als de voorganger
dat van hen gewoon was. Daarbij gaf
hij, zonder het zelf te willen, althans
zeker zonder daarvan te doen blijken,
aan Hugo allernuttigste wenken, hoe
met de Russen te moeten omspringen,
en liet er lachende op volgen »maar
als je dat nu doet zoo als ik je heb
voorgeschreven, vergeet dan nooit, dat
het nog niets beteekent, als je geen
zilver op zak hebt. Laat het hier roebels
regenen op de gedecoreerden, laat het
kopéken druppelen op de gemeene kerels
die je daar ziet, en »ah pa ira, pa ira,
pa ira.«
»Ga voort!« schertste Hugo, denkende
aan de tweede regell'aristocrate A la
lanterne.
»Dankje, dat zou hier niet gaan."
Dit was echter niet de eenige dienst,
die Stade te dier plaatse aan van Waren
bewees. Aangenamer voor den laatsten
was nog de wijze, hoe hij hem in kennis
had gebracht met den heer Weiszblut,
die hier, aan een afgeschoten lessenaar,
ouder anderen ook Schölles zaken be
handelde.
»Zoo Weiszblut, hoe gaat het vriend
had Stade gezegd toen hij binnen was
gekomen, en hem gulweg de hand
betreffende het verleenen van bijstand
en hulp door militairen.
De Minister is van meening dat, in
dien de bepalingen genoegzaam bekend
waren geweest, niet alleen veel cor
respondentie, maar vooral ook een ten
deze zoo belangrijk tijdverlies ware
vermeden geworden, aangezien in de
meeste gevallen de burgemeesters tot
■het bekomen van militaire hulp of bij
stand zich rechtstreeks tot de militaire
autoriteit, c. q. korps-commandant, kun
nen wenden en alzoo de tusschenkomst
van het hoofdbestuur niet behoeven.
Het voorschrift betreffende het ver
leenen van bijstand en hulp door mili
tairen is tegen f 0.43 per exemplaar bij
de Koninklijke Militaire Academie ver
krijgbaar gesteld.
AXEL, 13 Juli 1906.
Voor het toelatings-examen voor het
gymnasium te Doetinchem slaagde 10
dezer C. A. J. Hugenholtz, alhier.
Onder de gemeente Koewacht
kantelde Woensdag door het te ver
uitwijken een kar van den dijk, waarna
het paard op hol sloeg. De geleider
V. R., aldaar, die onder de kar was
geraakt, verwondde zijn been zoodanig,
dat het afgezet moest worden.
De St.-Cl. bevat de statuten van
de „Ambachtsschool voor Ter Neuzen
en omstreken" te Ter Neuzen.
De heer P. van Es, onderwijzer
aan de Chr. School te Ter Neuzen, is
als zoodanig benoemd aan een dergelijke
school te Kinderdijk.
De heer J. Verhoeven, onderwijzer
te Graauw, is door den Minister van
Koloniën gesteld ter beschikking van
den Gouverneur-Generaal van Ned.
Oost Indië, om daar in 't najaar van
1907 te lande te worden benoemd bij
het lager onderwijs.
In de provincie Zeeland kwamen
in de week van 4 tot en met 10 Juli
4 gevallen van besmettelijke ziekte
voor, n.l. te Axel en Heinkenszand 1
vau roodvonk en te Kortgene en
Middelburg 1 van typhus en febris
typhoidea.
EEN RIJTOER.
Prachtig was het weer op den morgen
van den lOden J uli, toen zich ongeveer
7 ure de leden van de Maatschappij lot
bevordering van Landbouw en Veeteelt afd.
Axel, op het marktplein aldaar ver
zamelden, om in vereeniging met oud-
gegrepen en recht hartelijk geschud had.
Toen zij een oogenblik te zamen ge
schertst hadden, vervolgde hij »hier is
een oude bekende uit Holland overge
komen, n recht hupsche vent, die je
voortaan meer zult zien dan mij zijn
naam is Hugo van Waren, en op mijne
aanbeveling heeft hij veel pleizier om
nader kennis met je te maken, weshalve
je niet beter kunt doen, dan om hem
voor Zondag bij je buiten te vragen.
Ik kom natuurlijk meê, dat weet je.«
Hugo wist niet of hij verlegen, boos
worden of lachen moest, bij die zonder
linge onwaarheden en brutaliteit. Weisz
blut echter nam het perfect op. »Goed
zoo mijnheer Van Waren, het is immers
Van Waren? ik mag de Hollanders graag
en mijnheer Stade kan bij mij mee
brengen wie hij maar wil. Mijn vrouw
zal u ook zeker heel gaarne ontvangen.»
Zoo werd er nog een weinig voort-
gekeuveld, doch niet lang, want een
ieder had zijn zaken. Toen de beide
Nederlanders weder alleen waren, kon
Hugo toch niet nalaten te zeggen »maar
amice, wat heb je me daar mal in laten
loopen.<
»Toch nietDie man keu je nog niet.
Je zult er voortaan ontvangen worden
als een koning, vooral als ik je intro
duceer bij zijn vróuw, een allerengel-
achtigst wijfje, op mijn woord
»Wat, zijn vrouw maar die zal
dau (och wel zoo joug niet meer zijn.*
leerlingen Van den Landbouwcursus
en hunne onderwijzers een rijtoer te
maken naar de den 12den Maart 1.1.
zoo zwaar geteisterde polders in het
land van Hulst. Viel liet weer mee,
de deelname viel tegen, want slechts
een 40-tal personen reden omstreeks
71/2 ure het stadje Axel ten zuiden
uit naar Hulst, waar even halt werd
gehouden, en waar zich nog enkelen
bij het gezelschap aansloten. Onderweg
werd door verschillende deelnemers op
de zoogen. „plaat" van den heer P. van
Hoeve een blauw bloempje getrokken,
waarvan aldaar een geheel veld aan
wezig is, en door den heer Zonnevijlle
werd verklaard te zijn eene plant voor
de bijenteelt van zeer veel belang en
die in sommige streken daarvoor expres
wordt verbouwd.
Van Hulst werd naar Graauw gereden
voorbij de Mariahoeve vandenWelEd.
Heer F. Hombach, en onderweg een
bezoek gebracht aan de modelhoeve
„Koningin Emma". Hartelijk was al
daar de ontvangst door den bestuurder
der hoeve den heer Kegelaer.
Genoemde heer stelde het gezelschap
in de gelegenheid om kennis te nemen
van al datgene, wat op deze hoeve het
merkwaardigste op het gebied van
Landbouw te zien geeft, zooals Dorsch-
machine met motor, van 12 paarden
kracht ter zwaarte van 4000 K.G. die
het graan markt-zuiver in de zakken
levert, graanmaaier, machine om karwei
af te doen, hooischudder, karweisleden,
ijzeren rólblokken, trieur e. a. werk
tuigen. We zagen ook nog eene stroo-
pers in werking, die het stroo in blokken
van 80 K.G. samenperst, ten einde de
verzending naar de stalhouderijen in
de steden te vergemakkelijken. Het
persen kost pl. m. 1,50 per 1000 K.G.
waar tegen de gemakkelijke verzending
dus wel opweegt. Tusschen de beide
schuren is over den dorschvloer eene
verschuifbare kap, waardoor de dorsch-
machine altijd bij iedere weersgesteld
heid kan worden gebruikt. De geheele
schuur, tot zelfs in de varkenshokken
is electrisch verlicht, waarvoor ter op
wekking van de benoodigde electriciteit
een afzonderlijke motor aanwezig is.
Een prachtige hengst, die 20 April 1.1.
2 jaar was geworden en een witte
merrie werden in stap en in draf te
zien gegeven.
De Voorz. dhr. Ph. J. van Dixhoorn
dankte den heer Kegelaer voor de gulle
ontvangst, waarna de tocht werd hervat,
en omstreeks 12 ure zaten allen aan
de koffietafel bij de wed. Vermast te
Graauw.
»Dat zal je meèvallen. Weiszblut zal
dunkt me zoo wat even over de zestig
wezen. Hij is rechtaf een parvenu, maai
er is ook geen beter baantje hier in
Petersburg, dan wat die man heeft. Hij
zit een gedeelte van den dag hier aan
zijn lessenaar, en komt even aan de
beurs dan gaat hij meestal naar zijn
woning en 's avonds werkt hij nooit,
terwijl zijn principalen, de kooplieden,
des zomers tot laat in den nacht corres
pondeeren. Hij heeft dat nu misschien
dertig jaren achter elkaar gedaan. Het
werk is wat eentoonig, maar daar moet
men eenmaal smaak voor hebben. Toen
ik- voor vijf jaar hier kwam, dacht ik
nooit dat hij trouwen zou, maar ziet,
hij heeft op zijn negen en vijftigste
waarachtig nog een Russisch meisje met
allerprachtigste oogen, een magnifique
stem, geestig en daarbij van eene heele
goede famielje, die, dat is waar, een
weinig op zwart zaad was. en dat mag
ook de oplossing van het raadsel zijn,
want een Rus doet een boel voor de
dubbeltjes. Ondertusschen is de vent
niet bepaald onaardig, heel vroolijk en
schatrijk. Als hij Schöile tegenkomt,
neemt hij alleronderdanigst zijn hoed af,
maar het zou nog de vraag zijl}, wie
het meest wegen zou, als men hen
tegenover elkaar op de schaal legde.*
Wordt vervolgd.)
Na eenigen tijd aldaar te hebben
vertoefd werd onze reis voortgezet naar
Paal, en de doorbraak ten Oosten van
dit dorp bezichtigd. Van de verwoes
ting, door het water aangericht willen
we maar niet veel zeggen, dit laat zich
toch met geen pen beschrijven. Boven
dien velen onzer lezers hebben zich
persoonlijk kunnen overtuigen, wat de
zee langzamerhand kan geven maar
ook weer plotseling hernemen kan,
Van Paal werd gereden door de Kruis
polder naar Kloosterzande. Aan de
Kruispoldersche kade werd even halt
gehouden, van waar we uitzicht hadden
in het enkele H.A. grooteMolenpoldertje,
dat ook gevloeid heeft, doch waarin
de vruchten nog al bevredigend stonden.
Verrassend was de aanblik van het
gewas in den geheelen Kruispolder
langs beide zijden van den straatweg.
Hoewel dezepolder ook is onderge-
loopen, en de waterstand aldaar onge
veer L'2 meter was, schijnt de grond
niets te hebben geleden, en staat de
oogst er prachtig.
Aan den dijk tusschen den Wilhelmus-
en den Zandepolder werd halt gehouden
en de rijtuigen naar Kloosterzande ge
zonden.
Allereerst wrerd de hofstede bezocht
van den heer Stallaert, waar we opge
wacht werden door den heer Stallaert
zelf en door den heer J. van Arenthals,
terwijl dhr. Neeteson zich ook bij ons
gezelschap voegde. De aanblik van
die hofstede is in één woord gezegd
treurig. Alles is door het vernielende
element zoo deerlijk gehavend, dat van
restaureeren geen sprake meer kan zijn,
en daarom alles zal worden afgebroken.
In het huis van dhr. Stallaert sprak
dhr. J. van Arenthals, de afd. Axel toe
in ongeveer de volgende bewoordingen
Mijne Heer en
Daar de Rentmeester verhinderd is,
om op deze plaats tegenwoordig te zijn
heeft Z.Ed. mij opgedragen U te ver
welkomen. In gewone omstandigheden
ware U zeker als afd. Axel een prettige
ontvangst bereid, doch thans kunnen
we niets meer doen dan met diep
leedwezen U de plaats aanwijzen waar
vóór dien noodlottige n 12den Maart
algemeene welvaart heerschte. Deze
kamer waar vroeger een gelukkig vader
met vrouw en kroost woonde, is thans
het tooneel van de grootste verwoesting.
Zijn EdelAchtb. Heer Burgemeester
heeft mij opgedragen JJ allen zijnen
hartelijken dank over te brengen voor
de hulp ons in die moeilijke dagen
verleend. Ik dank ook den heer Van
Dixhoorn, die als Voorz. van de afd.
Axel meende beter hulp te kunnen
verleenen door middel van de afdeeling
als ieder afzonderlijk en daarom de
bekende vergadering hield. Volgaarne
bied ik Uw gezelschap aan Uw gids
te zijn, terwijl we ons bereid verklaren,
om op alle door U 'gedane vragen de
vereischte inlichtingen te verschaffen.
Dhr. Van Dixhoorn dankt namens
de afd. voor de gesproken woorden,
zeggende dat het niet meer dan een
Christenplicht is geweest om bij de
ramp hulp te verleenen, en dat de
Axelsche landbouwers niet naar hier
gekomen zijn om den dank van de
bewoners in te oogsten, doch om hier
desnoods nog iets te kunnen leeren,
omtrent de wijze van werken voor wat
betreft het weer vruchtbaar maken
van de overstroomde landouwen.
Thans werd een tocht door de polders
ondernomen. Op sommige plaatsen zat
eene laag zand ter dikte van 70 c.M.
doch op andere plaatsen had de zee
bij haar terugtreden slechts eene laag
slib achtergelaten van 3 a 4 c.M.
Opmerkelijk was, dat geen enkele
draineerbuis verstopt was, wat alge
meen als een zeer gelukkig verschijnsel
werd geacht. Van plantengroei was
niet veel te bespeuren, hier en daar
kwam een enkel plantje bescheiden
door de scheuren in het zeeslib gluren
waar het zand zoo dik zat was er van
Flora niets te bespeuren.
