EIND GOED AL GOED.
No. 13.
Zaterdag 19 Mei 1906.
J:inr<r.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DKÉLEMAX,
Voorbereidend Militair Onderricht,
Buitenland.
FEUI L LETON.
4XELSCHE
courant.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De Burgemeester van AXEL, brengt
onder de aandacht van de jongelieden
van 16 tot 24-jarigen leeftyd in deze
gemeente, die in den aanstaanden winter
wenschen deel te nemen aan het
dat zij zich daartoe vóór 16 Juni
a. s. moeten aanmelden ter gemeente
secretarie, alwaar nadere inlichtingen
te bekomen zijn.
Axel, 18 Mei 1906.
De Burgemeester voornoemd,
D. J. OGGEL.
DUITSCHLAND.
De Duitsche rechters hebben zich
in den laatsten tijd tweemaal met de
gewichtige vraag moeten bezig houden,
of op straat luid geniesd mag worden.
Een burger van Mühlhausen die nog
nooit met het gerecht of de politie in
aanraking was geweest, had op zekeren
dag op de Untermarkt aldaar zoo luid
geniesd, dat een op post staand sergeant
van politie verschrikt ineenkromp en,
naar zijn verklaring, zelfs de bestuurder
van de electrische tram de vaart ma
tigde, om naar de oorzaak van het
schrikbarende lawaai te vernemen. De
verbouwereerde ambtenaar van de po
litie legde den niezer wegens grove
22)
»Zie mij nu dien RentiDck eens," zei
de cavalier, die wij vroeger met Alida
aantroffen, fik heb er op gelet, dat hij
den ganschen avond het interessante
logétje durft aan te gluren. Is het niet
schande Hij loopt naar de vijftig, ja
naar de zestig mogen we zeggen, als we
de kampanje jaren meétellen."
/i-Maar man,' klonk het antwoord van
een fijn, jong heertje naast hem zittende,
f daar zou ik me zoo boos niet om maken,
wat gaat het je per slot van rekening
aan
„Wat het hem aangaat, kunnen wij
niet bepalen," meende een ander lachende.
tOch, dat kan ik wel bepalen,' hernam
nu de eerste weder, „het gaat me niet
aan, als alleen, dat die logé toch veel te
knap is, dan dat die afgeleefde panier-
persé er naar kijken zou. Zulke dingen
moesten bij de wet verboden zijn. Kijk,
kijk, hij durft haar waarachtig te naderen.
Par exemple, c'est trop fortGoed zoo
de gastvrouw schijnt het ook te begrijpen,
ja zij heeft hem al lang in het oog gehad,
ze stoort hem in zijn vaart.bravo, hij
wordt aangeklampt om een partijtje te
maken.juist mevrouw, als je nichtje
onhebbelijkheid fluks een boete van 3
mark op, waartegen hij bij de schepen
rechtbank in verzet kwam. Die recht
bank sprak hem zonder kosten vrij.
Het O. M. teekende beroep aan tegen
het vrijsprekende vonnis, omdat „in wer
kelijkheid door het overluid niezen
burengerucht veroorzaakt was." De
beklaagde legde nu aan de strafkamer
een verklaring van zijn dokter over,
behelzende dat de niezer poliepen in
den neus had, welke een buitengewoon
hevig en luid niezen teweegbrachten.
Ofschoon deze verklaring de verdenking
van grove onhebbelijkheid ontwrichtte
en de beklaagde ook een voorval uit
zijn militairen diensttijd vertelde, waar
bij hij wegens hetzelfde misdrijf in de
provoost was gestopt, hield het O. M.
de aanklacht staande en eischte weer
3 mark boete. Het hof nam daartegen
aan dat de beklaagde niet anders had
kunnen niezen. De man werd ander
maal, zonder kosten, vrijgesproken.
FRANKRIJK.
Volgens de politie waren er in het
departement van de Seine Maandag
nog 81,000 stakers en Dinsdag 68,600.
Verscheiden stakende groepen hebben
vergaderingen gehouden in de arbeids
beurs, zetters, huisschilders, kappers,
slotenmakers, grondwerkers en zoo
meer. In al die vergaderingen is be
sloten de staking vol te houden.
In de automobieluijverheid viel Dins
dag een belangrijke hervatting van
werk waar te nemen. Er waren dan
ook bijzondere maatregelen genomen om
de vrijheid van arbeid te verzekeren.
op de spraak moet komen, dan zullen
wij er wel voor zorgen, met zoo'n indis-
creten mageren dood, dat zou zonde
wezen
//Maar je bent zoo in vuur, ken je haar!"
„Ik zag haar van avond voor het eerst,
ik heb met haar gedanst, 't is een aardig
meisje, ook heel spraakzaam, nog al
geestig zelfs, al wil ik niet zeggen, dat
ze meê kan doen met de rivales. Nu,
dat hoeft ook niet, c'est bon pour le
badinage.
//En die andere is dan bon pour le.
»Zeg, wil je haar leeren kennen
Met pleizier wil ik je aan haar voorstellen.
Ik ben niet verliefd van complectie
geloof me, jou wil ik aan haar presen
teeren, daar moge van komen wat wil,
maar als die oude het mij vroeg.
»Nu, nu, laat den man met rust, hij
speelt kaart."
Daar werd een cotillon gedanst. Edu-
ard was met Alida geëngageerd. Voor
eerst kou hij nog al met zijn nicht praten
en dat heeft waarde als men een cotillon
meê danst en meè staat, en dan kon hij
haar ook vertrouwen. Ze was nog al
eenvoudig, als hij aan haar vroeg breng
mij Agnes Rentinck, dan zou zij het niet
alleen doen, maar er ook met anderen
geene aardigheden over maken.
Als men een cotillon danst en men
wil pleizier hebben, dan moet men vooral
zorgen dat men coquette dametjes heeft.
Agnes was een waar sieraad van de
Markies de Dion, voorzitter van de
kamer voor de automobielnijverheid,
had Maandag een brief geschreven aan
minister Clemenceau, om aan te dringen
op bewaking door troepen van de auto
mobielfabrieken op de uren dat de fa
brieken uit en aangaan. Aan dat ver
zoek is gehoor gegeven en Dinsdag
was in de buurt van de aulomobielfa
brieken de politie versterkt met afdee-
lingen dragonders en kurassiers. De
stakers, die gekomen waren om de tot
arbeid gezinde werklieden lastig te
vallen, hebben het bij schreeuwen
moeten laten. In enkele fabrieken was
de opkomst talrijk, maar de staking in
de automobielnijverheid is toch nog niet
afgeloopen met den terugkeer van de
stakers tegen wil en dank.
SPANJE.
De bruidstaart voor Ena van Batten-
berg, in Engeland vervaardigd, is naar
Madrid verzonden. Welk een verleiding
voor de bemanning van het schip, dat
de bruidstaart vervoeren zal, welk een
bezoeking voor de beambten die den
spoortrein begeleiden, die de bruidstaart
binnen Madrid zal brengen, welk een
kwelling voor de hovelingen en (Je
lakeien van het Spaansche hofDe
bruidstaart voor prinses Ena is Ipet
lekkerste stuk gebak, dat ooit naar
Spanje is overgebracht. Zelfs Karei V,
die anders naar we op school hebben
geleerd, te gronde is gegaan aan lekker
eten, heeft nooit zoo'n taart op zijn tafel
gezien. Al wat de culinaire wetenschap
in de laatste eeuwen heeft bijgedragen
tot de beschaving van den smaak, is
aan deze taart aangewend.
cotillon Daar zat zij op de stoel, midden
in de zaal. Twee stoelen stonden naast
haar. Op de eene werd Eduard neder
gezet, op de andere een jong cavalier.
Allergracieust bleef het meisje, als het
ware peinzend zitten. Een kleine be
weging van het hoofd en een glimlachje
Ze scheen een besluit genomen te hebben.
Ze draaide zich links om. Daar zat
Eduard. Vlak voor hem wachtte ze
even. Hij stond natuurlijk op. Ja wel,
vlug als eene sylphide was zij hem voorbij
gesneld. Algemeen gelachZe was
gekomeu tot de andere stoel. De jeugdige
cavalier werd zelfs met geen blik ver
waardigd en heel langzaam kwam zij
weder terug bij Eduard, die zij nu, met
een allerbevalligste neiging, tot den wals
uitnoodigde. Algemeen handgeklap
»Ik dacht dat je mij ontrouw werd,«
sprak hij onder het dansen.
»Dat leert je wat meer vertrouwen te
stellen in de menschen die het goed met
je meenen,« zei ze glimlachend en gaf
hem een nauwelijks merkbaren tik met
den waaier op zijn hand.
»Hoe vindt-je Agnes Rentinck vroeg
Eduard een oogenblik later aan Alida.
»Een bevallig meisje,* zei het nichtje.
»Meer niet Bevallig moet iedereen
haar vinden.*
Meer niet; maar dat is op een bal
al veel, ik ken haar immers nog niet
Het antwoord beviel Eduard niet.
Hij had eene groote loftuiting verwacht,
De taart wordt opgediend op een
zilveren schotel en Ena zelf zal haar
aansnijden met een gouden mes, een
mes als een zwaard zoo groot. Ena
zal de taart niet alleen opeten, en dat
is ook maar goed, want zij (n.l. de taart)
weegt 300 kilogram. Ja, het is een
geweldige taart, 2 meter hoog en met
een grondvlak van een meter middellijn.
Het is een taart in 8 verdiepingen.
Elke verdieping is op zichzelf al zoo
heerlijk, dat een heele kazerne er zich
ziek aan zou kunnen eten. De hoogere
verdiepingen van de bruidstaart worden
door Corinthische zuilen geschoord. Daar
hangen kransen van marsepij n, opge
houden door engeltjes van het koste
lijkste suikerwerk. Heerlijke bloem
festoenen, uit de zaligste lekkernijen
gebakken, hangen van boven langs de
acht verdiepingen af. Die bloemfestoe
nen hangen neer uit een bloemenmand,
gedragen door twee cupido's, die boven
op de taart staan als symbool van de
huwelijksmin.
De stof, waaruit het kunstwerk is
vervaardigd, wordt door de Engelsche
bakkers genoemd „het koninklijk deeg."
Het is een samenstelling van gesui
kerde room, beschuitdeeg en allerlei
heerlijke geurtjes en smaakjes.
Jammer, dat de bruiloftsfeesten pas
29 Mei beginnen. De taart zal dan
wel oudbakken zijn.
Het huwelijksgeschenk van Koning
Alfons aan zijn bruid bestaat uit een gou
den kroon met diamanten, een diadeem,
een parelsnoer, twee paar oorknoppen,
en een mantielje-gesp, samen ter waarde
van 2,5 millioen peseta's.
of wel een aanmerking waarop hij had
kunnen repliceeren, dit scheen hem niet
anders te zijn dan het afbreken eener
conversatie, en dat was het ook eigenlijk.
Eduard werd gedurende die cotillon zeer
vertrouwelijk, en Alida had vast besloten,
zoo min mogelijk voedsel te geven aan
confidences, Agnes betreffende.
Het bal spoedde ten einde. Naarmate
het later werd, maakte juffrouw Rentinck
een minder aangenamen indruk op Alida
naarmate de sylphide vermoeider werd,
naar die mate verkreeg haar fijn, maar
reeds niet zeer frisch gelaat, iet3 van de
verflenste uitdrukking van haar vader,
welke het logétje reeds den ganschen
avond zoo had geërgerd en teruggestooten.
Eindelijk waren de gasten vertrokken,
en begaf zich ook Alida naar hare kamer.
Toen zij haar kleedje wilde uittrekken,
haalde zij den brief van Hugo uit haar
zak zij had dien daarin gestoken, om
te zien of zij ook gelegenheid zou vinden,
die aan Agnes te geven. Die gelegen
heid had zij wellicht wel gehad, maar
zij had er niet toe kunnen besluiten.
Wat al omstandigheden, die het haar
moeielijk, misschien onmogelijk maakten!
Zij, als gast in het huis van Eduards
moeder, die zelve haar het geheim haars
zoons had toevertrouwd, Agne3, de ge
vierde Agnes, eene coquette zooals zij
er nimmer eene had gezien, die zich
liet bewierooken, niet alleen door Eduard
maar door iedereen^ die haar féteeren
