HM BOBBU SOüD.
2'2e Juarg.
No. 12.
Woensdag 16 Mei 1JJ06.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li-Vlaanderen.
F. ÖIELEIIW,
Buitenland.
F EU1LLETON.
COI lilVI.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FR\NKRIJK.
Te Toulon vond men Donderdag
morgen bij het opstaan, in de kazerne
van de koloniale troepen, twee groote
poppen van bordpapier, die moesten
voorstellen generaal Pélacot en kolonel
Ytasse. De beide poppen waren met
een strop aan den hals opgehangen.
Er was een verklaring bij, die luidde
,hun hoofden zijn verbeurd verklaard."
Volgens de Petit Pa.risien is de bom,
die in het bosch van Vincenpes in den
zak van Benjamin Katz ontploft is,
bestemd geweest voor Nelidof, den
Russischen gezant te Parijs. De an
archisten vergeven hem niet, dat de
gezant te Parijs altijd op hen loert.
De patroons der ververijen van Lyon
hebben te kennen gegeven aan den
maire, dat zij op dit tijdstip niet in
staat zijn veraudering te brengen in
de regeling van het aantal werkuren
per dag. Zij willen voorloopig den
tiepprigen arbeidsdag handhaven. Wel
zijn zij bereid stappen te nemen in de
richting van een internationale regeling
van den arbeidsdag in hun tak van
nijverheid. Maar zoolang men in het
buitenland niet meedoet achten de ver
verijen van Lyon het onmogelijk, de
concurrentie het hoofd te bieden bij
een korteren arbeidsdag.
De patroons spreken in hun brief aan
den maire het gerucht tegen, dat zij
zouden weigeren de vakvereenigingen
te erkennen en besloten zouden hehben
tot een algemeene uitsluiting.
Alida had, zoo als men weet, vroeger
in Amsterdam gewoond. Zonder toen
tot de voornaamste kringen te behopren,
hadden hare ouders toch met deftige
familjes verkeerd. Zij was toen wel
niet veel, maar toch somtijds op een bal
geweest. Een weinig vroolijkheid, een
weinig aangename, onderlinge verkeering
was destijds nog aan Amstels jonge lieden
gegund, 't Was niet zoo lang geleden
of zij had de herinnering daarvan nog
fri8ch bewaard. Zij vergeleek den toon
daar met die welke zij hier vond.
't Was niet te ontkennen, die Haagsche
meisjes hadden iets meer levendigs, iets
meer dartels, iets fransch, ze glimlachten
aardiger, ze wisten het halsje bevalliger
te draaien als ze eens wilden omkijken,
en ze keken nog al eens gaarne om, ze
hadden een vrijen toon mee de cavaliers,
de vriendinnen zochten elkander na een
dans op, en dan kon men zien aan de
drukte waarmede ze spraken, aan Ijiet
voorzichtig gluren naar deze of gene van
het gezelschap, dat ze geheimen, diepe
geheimen hadden, dat men echter geen
geheim maakte van de geheimzinnigheid.
Ze had gemerkt, dat de cavaliers onuit-
Te Saint-Etienne is een beruchte boef
gepakt, een, die al vijftien jaren lang
door de politie werd gezocht, maar die
zich altijd schuil wist te houden. Het
is een zekere Crozet, een vriend van
Ravachol. Crozgt en Ravachol waren
twee vrienden, r(jk aan verbeeldings
kracht en belust op avonturen. Zij
richtten een anarchisten bond op, die
zij „de Vier Musketiers" doopten. Ra
vachol trad als lid van dien bond toe
onder den naam Porthog en Crozpt kreeg
den oorlogsnaam Aramis. Beiden zijn
in hun vak uitnemend geslaagd. Vele
van de namen van anarchisten, die in
de laatste 20 jaren van zich hehben
laten spreken zijn vergeten, maar bij
den naam Ravachol denkt men nog
aanstonds weer aan knal en brand en
moord. Parijs heeft voor Ravachol ge
trild. De valbijl heeft een einde aan
zijn leven gemaakt. Van Crozet ver
moedt men, dat hij betrokken geweest
is bij de bommenaanslagen van Rava
chol, maar daar heeft men geen bewijs
voor. Crozet is echter altijd een zeer
veelzijdig misdadiger geweest, hij be
woog zich op velerlei gebied, en zoo
bood hij de rechterlijke macht in vol
doende mate de gelegenheid, hem te
veroordeelen. Kort nadat het hoofd
van Ravachol gevallen was werd Crozet
als valsche munter veroordeeld tot twee
jaren gevangenis. De valsche munter
stelde zich echter niet beschikbaar aan
de justitie en dat men hem toch te
pakken heeft gekregen was een toeval.
Er werd een smokkelaar opgepakt. Dat
bleek weldra Crozet te zijn, maar meteen
dat men het wist was Crozet verdwenen.
puttelijk waren om die dames, die hen
bevielen, het hof te maken, maar dat
zelfs Eduard nauwelijks de beleefdheid
had, eeu enkele der door natuur wat
schraal bedeelde meisjes aan te spreken,
met geene enkele een dans waagde,
zoodat het onderscheid, overal op een
bal kwetsend scherp, haar nimmer in
Amsterdam zoo sterk was in het oog
gesprongen dan hier, hier, waar zelfs de
bevallige of geestige dames de kopjes
bij een staken, en waar het ongelukk
overschotje dan ook niets overschoot als
bij elkander te gaan zitten, en de spot
zucht dier dartele knapen op te wekken,
als ze lachten over »het perkje muur
bloemen." Zij had die uitdrukking ver
nomen van een dier dartele Hagenaars,
zij had gelachen, zij ergerde zich een
oogenblik later, dat zij had kunnen lachen
om iets wat enkel medelijden had mogen
opwekken zij toch wist bij ondervinding,
door omstandigheden, schuldeloos gedoemd
te zijn tot achteruitzetting. Zij had van
dienzelfden, geestigen spotter, die, terwijl
hij veel met haar sprak, niet nalaten
kon, telkens als hij eene dame tegen
kwam, deze eene aardigheid te zeggen,
jehoord, hoe hij een drietal meisjes,
waaronder Agnes, die te zamen door de
zaal waudeldeu, toeriep les trois graces
rivales," waarop, de dames verschrikten
en toch glimlachende omkeken. //Wel,
juffrouw, giug hij voort tegen Alida,
z/weet u waarom ik ze zoo noem? Zij
Sedert dien tijd heeft Crozet nog wel
werk gegeven aan den strafrechter,
maar persoonlijk verschijnen, daar had
hij een hekel aan. Hooge straffen
vreesde hij niet, maar aan de rechtzaal
had hij een broertje dood. De hoven
hebben het telkens zonder aanwezigen
beklaagde moeten stellen, als zij hem
veroordeelden. In 1891 veroordeelde
het hof van assisen van de Loire hem
tot twintig jaren dwangarbeid en 15
jaren ballingschap, in 1893 werd hij
eerst te Toulouse tot 20 jaren en later
te St. Etienne nog eens tot 20 jaren
dwangarbeid veroordeeld. Te zamen
60 jaren, alles bij verstek.
Vijftien jaren heeft Crozet nu straf
feloos rondgeloopen zonder dat een man
van het gerecht by zijn weten hem
heeft gezien. Het aautal misdrijven,
in die jaren door hem.bedreven, zal
niet gemakkelijk te ramen zyn, hij zal
het zelf niet meer weten.
Hoe hij nu toch eindelijk gevonden is'?
De arbeiders van Saint-Chamond zijn
in den laatsten tijd herhaaldelijk door
inbrekers bezocht, maar men kon de
dieven maar niet op het spoor komen.
Dezer dagen troffen ee.nige arbeiders
in een steengroeve drie kerels aan, die
een volledige inbrekersuitrusting bij
zich hadden. Zij namen het drietal
gevangen en leverden ze over aan
de gendarmes. To,en de gendarmes hun
de boeien losmaakten om de voorge
schreven metingen aan den lijve te
verrichten, trokken twee van de ge
vangenen plotseling revolvers, uit hun
zak en voor de gendarmes hen hadden
overmeesterd, waren er drie hunner
zeiven hebben elkander den naam van
les trois rivales gegeven, en dat is mij
toevallig ter oore gekomen. Werkelijk
ze mogen zoo heeten, zij worden op onze
bals wel het meest gefêteerd. Dat ik
er nog een titel bijvoegde, vorderde
immers de beleefdheid
Zij lette nu nog meer op Agnes. Der
fraaie blondine werd niet alleen het hof
gemaakt door Eduard (en hij maakte
dan ook niet aan haar alleen het hof)
neen, zij was steeds omringd van jonge
lieden, die zich aanstelden als aanbidders,
en nu Alida er eenmaal op attent was
gemaakt, meende zij ook te bespeuren
dat les trois rivales alle kunstgrepen in
het werk stelden om elkander vliegen af te
vangen, om zonder mededoogen zoodra een
gesprek wat vertrouwelijker dreigde te
worden, met de eene ot andere herinnering
of opmerking stoornis te weeg te brengen,
ten einde ook eens op hare beurt aandacht
te trekken. De meisjes schenen het el
kander echter niet kwalijk te nemen,
ze glimlachten slechts, en dachten dade
lijk aan de eene of andere vergelding.
Alida gevoelde zich gelukkig dat ze
veel danste, immers daar was één in het
gezelschap, die haar bijna onophoudelijk
;adesloeg. Het is waar, die eene was
geen jong rnensch meer, hij danste niet,
hij sprak somtijds een paar woorden met
de gastvrouw of met een. ander bejaard
persoon uit het gezelschap, maar het
kostte hem moeite om afgeleid te worden,
ernstig gewond. De gendarmes bleven
echter de baas. De drie inbrekers
werden overgebracht naar de gevan
genis van St. Etienne, en daar herkende
men Crozet, zoo lang gezocht.
Het is nu maar zaak, hem vast te
houden. Misschien is hij trouwens met
de jaren wat bedaarder geworden.
BELGIIE.
Vrijdag heeft Mechelynck in de
Kamer het amendement verdedigd, dat
hij met Buyl en van Damme heeft in
gediend op de begrooting van nijverheid
en arbeid. Dit amendement wil 1,200,000
frank bestemmen voor een nieuw op
leidingsschip, uit (e rusten en te exploi-
teeren van staatswege, of door een
maatschappij onder toezicht van den
staat.
Minister Prancotte verklaarde het
eens te zijn met de bedoeling, die voor
gezeten had bij de indiening van het
amendement, maar hij was van meening,
dat de 2,500,000 frank, die reeds voor
het oude schoolschip ziju uitgetrokken,
voldoende zouden zijn.
Carton de Wiart vroeg, wat de re
geering voorhad met de jongelieden
van de Comte de Smet de Naeyer, en
hoe zij dacht over het aanbod van den
Zuidpoolreiziger Gerlache, die zijn schip,
de Belgica, als schoolschip had aange
boden.
Minister Francotte antwoordde, dat
de Belgica te klein is. Immers niet
alleen de jongelieden, die de schipbreuk
van de Comte de Smetde Naeyer hebben
overleefd, willen weer naar zee, maar
er hebben zich al 15 nieuwe leerlingen
zoodra hij Alida in het oog kreeg. A «mes
rustte eindelijk een weinig van de ver
moeienissen der laatste Scottish. De
zorgvolle vader naderde haar. /Kindlief,
je ziet er zoo vermoeid uit, dans toch
niet te veel."
//O neen, papa, ik kan er tegen."
//Neen, lieve, je ziet er waarlijk zeer
gefatigeerd uit.a propos, ken je dat
logétje hier
z/Ik zag haar van avond voor het eerst."
uZe is een lief meisje."
„Vindt u? maar ik mag waarlijk wel
wat meer nqtitie van haar nemen, me
vrouw Valmer macht het anders eens
onbeleefd vinden," en Agnes plaatste zich
naast Alida.
Vindt u onze bals niet ontzachelijk
geanimeerd
«/Ja zeer, zeer geanimeerd, juffrouw
Rentinck."
//Danst u in Rotterdam nog al eens
«/Ik nooit."
Daar wordt toch wel eens gedanst
althans Jacqueline du Carreau.
«/Ja, dat mag wel zoo ziju, maar ik
dans er nooit."
//Comment est-il possible* houd u er
niet van Dat zou men althans niet
zeggen."
//O ja, ik mag het gaarne doen, maar
mijn oom, mijnheer Ottewal, heeft te
veel zatkea om er aan te denken. De
makelaar Ottewal kent u toch ook nog,
van Bosch-en-beek, niet waar?"