HM BOBBU SOüD. 2'2e Juarg. No. 12. Woensdag 16 Mei 1JJ06. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse li-Vlaanderen. F. ÖIELEIIW, Buitenland. F EU1LLETON. COI lilVI. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. FR\NKRIJK. Te Toulon vond men Donderdag morgen bij het opstaan, in de kazerne van de koloniale troepen, twee groote poppen van bordpapier, die moesten voorstellen generaal Pélacot en kolonel Ytasse. De beide poppen waren met een strop aan den hals opgehangen. Er was een verklaring bij, die luidde ,hun hoofden zijn verbeurd verklaard." Volgens de Petit Pa.risien is de bom, die in het bosch van Vincenpes in den zak van Benjamin Katz ontploft is, bestemd geweest voor Nelidof, den Russischen gezant te Parijs. De an archisten vergeven hem niet, dat de gezant te Parijs altijd op hen loert. De patroons der ververijen van Lyon hebben te kennen gegeven aan den maire, dat zij op dit tijdstip niet in staat zijn veraudering te brengen in de regeling van het aantal werkuren per dag. Zij willen voorloopig den tiepprigen arbeidsdag handhaven. Wel zijn zij bereid stappen te nemen in de richting van een internationale regeling van den arbeidsdag in hun tak van nijverheid. Maar zoolang men in het buitenland niet meedoet achten de ver verijen van Lyon het onmogelijk, de concurrentie het hoofd te bieden bij een korteren arbeidsdag. De patroons spreken in hun brief aan den maire het gerucht tegen, dat zij zouden weigeren de vakvereenigingen te erkennen en besloten zouden hehben tot een algemeene uitsluiting. Alida had, zoo als men weet, vroeger in Amsterdam gewoond. Zonder toen tot de voornaamste kringen te behopren, hadden hare ouders toch met deftige familjes verkeerd. Zij was toen wel niet veel, maar toch somtijds op een bal geweest. Een weinig vroolijkheid, een weinig aangename, onderlinge verkeering was destijds nog aan Amstels jonge lieden gegund, 't Was niet zoo lang geleden of zij had de herinnering daarvan nog fri8ch bewaard. Zij vergeleek den toon daar met die welke zij hier vond. 't Was niet te ontkennen, die Haagsche meisjes hadden iets meer levendigs, iets meer dartels, iets fransch, ze glimlachten aardiger, ze wisten het halsje bevalliger te draaien als ze eens wilden omkijken, en ze keken nog al eens gaarne om, ze hadden een vrijen toon mee de cavaliers, de vriendinnen zochten elkander na een dans op, en dan kon men zien aan de drukte waarmede ze spraken, aan Ijiet voorzichtig gluren naar deze of gene van het gezelschap, dat ze geheimen, diepe geheimen hadden, dat men echter geen geheim maakte van de geheimzinnigheid. Ze had gemerkt, dat de cavaliers onuit- Te Saint-Etienne is een beruchte boef gepakt, een, die al vijftien jaren lang door de politie werd gezocht, maar die zich altijd schuil wist te houden. Het is een zekere Crozet, een vriend van Ravachol. Crozgt en Ravachol waren twee vrienden, r(jk aan verbeeldings kracht en belust op avonturen. Zij richtten een anarchisten bond op, die zij „de Vier Musketiers" doopten. Ra vachol trad als lid van dien bond toe onder den naam Porthog en Crozpt kreeg den oorlogsnaam Aramis. Beiden zijn in hun vak uitnemend geslaagd. Vele van de namen van anarchisten, die in de laatste 20 jaren van zich hehben laten spreken zijn vergeten, maar bij den naam Ravachol denkt men nog aanstonds weer aan knal en brand en moord. Parijs heeft voor Ravachol ge trild. De valbijl heeft een einde aan zijn leven gemaakt. Van Crozet ver moedt men, dat hij betrokken geweest is bij de bommenaanslagen van Rava chol, maar daar heeft men geen bewijs voor. Crozet is echter altijd een zeer veelzijdig misdadiger geweest, hij be woog zich op velerlei gebied, en zoo bood hij de rechterlijke macht in vol doende mate de gelegenheid, hem te veroordeelen. Kort nadat het hoofd van Ravachol gevallen was werd Crozet als valsche munter veroordeeld tot twee jaren gevangenis. De valsche munter stelde zich echter niet beschikbaar aan de justitie en dat men hem toch te pakken heeft gekregen was een toeval. Er werd een smokkelaar opgepakt. Dat bleek weldra Crozet te zijn, maar meteen dat men het wist was Crozet verdwenen. puttelijk waren om die dames, die hen bevielen, het hof te maken, maar dat zelfs Eduard nauwelijks de beleefdheid had, eeu enkele der door natuur wat schraal bedeelde meisjes aan te spreken, met geene enkele een dans waagde, zoodat het onderscheid, overal op een bal kwetsend scherp, haar nimmer in Amsterdam zoo sterk was in het oog gesprongen dan hier, hier, waar zelfs de bevallige of geestige dames de kopjes bij een staken, en waar het ongelukk overschotje dan ook niets overschoot als bij elkander te gaan zitten, en de spot zucht dier dartele knapen op te wekken, als ze lachten over »het perkje muur bloemen." Zij had die uitdrukking ver nomen van een dier dartele Hagenaars, zij had gelachen, zij ergerde zich een oogenblik later, dat zij had kunnen lachen om iets wat enkel medelijden had mogen opwekken zij toch wist bij ondervinding, door omstandigheden, schuldeloos gedoemd te zijn tot achteruitzetting. Zij had van dienzelfden, geestigen spotter, die, terwijl hij veel met haar sprak, niet nalaten kon, telkens als hij eene dame tegen kwam, deze eene aardigheid te zeggen, jehoord, hoe hij een drietal meisjes, waaronder Agnes, die te zamen door de zaal waudeldeu, toeriep les trois graces rivales," waarop, de dames verschrikten en toch glimlachende omkeken. //Wel, juffrouw, giug hij voort tegen Alida, z/weet u waarom ik ze zoo noem? Zij Sedert dien tijd heeft Crozet nog wel werk gegeven aan den strafrechter, maar persoonlijk verschijnen, daar had hij een hekel aan. Hooge straffen vreesde hij niet, maar aan de rechtzaal had hij een broertje dood. De hoven hebben het telkens zonder aanwezigen beklaagde moeten stellen, als zij hem veroordeelden. In 1891 veroordeelde het hof van assisen van de Loire hem tot twintig jaren dwangarbeid en 15 jaren ballingschap, in 1893 werd hij eerst te Toulouse tot 20 jaren en later te St. Etienne nog eens tot 20 jaren dwangarbeid veroordeeld. Te zamen 60 jaren, alles bij verstek. Vijftien jaren heeft Crozet nu straf feloos rondgeloopen zonder dat een man van het gerecht by zijn weten hem heeft gezien. Het aautal misdrijven, in die jaren door hem.bedreven, zal niet gemakkelijk te ramen zyn, hij zal het zelf niet meer weten. Hoe hij nu toch eindelijk gevonden is'? De arbeiders van Saint-Chamond zijn in den laatsten tijd herhaaldelijk door inbrekers bezocht, maar men kon de dieven maar niet op het spoor komen. Dezer dagen troffen ee.nige arbeiders in een steengroeve drie kerels aan, die een volledige inbrekersuitrusting bij zich hadden. Zij namen het drietal gevangen en leverden ze over aan de gendarmes. To,en de gendarmes hun de boeien losmaakten om de voorge schreven metingen aan den lijve te verrichten, trokken twee van de ge vangenen plotseling revolvers, uit hun zak en voor de gendarmes hen hadden overmeesterd, waren er drie hunner zeiven hebben elkander den naam van les trois rivales gegeven, en dat is mij toevallig ter oore gekomen. Werkelijk ze mogen zoo heeten, zij worden op onze bals wel het meest gefêteerd. Dat ik er nog een titel bijvoegde, vorderde immers de beleefdheid Zij lette nu nog meer op Agnes. Der fraaie blondine werd niet alleen het hof gemaakt door Eduard (en hij maakte dan ook niet aan haar alleen het hof) neen, zij was steeds omringd van jonge lieden, die zich aanstelden als aanbidders, en nu Alida er eenmaal op attent was gemaakt, meende zij ook te bespeuren dat les trois rivales alle kunstgrepen in het werk stelden om elkander vliegen af te vangen, om zonder mededoogen zoodra een gesprek wat vertrouwelijker dreigde te worden, met de eene ot andere herinnering of opmerking stoornis te weeg te brengen, ten einde ook eens op hare beurt aandacht te trekken. De meisjes schenen het el kander echter niet kwalijk te nemen, ze glimlachten slechts, en dachten dade lijk aan de eene of andere vergelding. Alida gevoelde zich gelukkig dat ze veel danste, immers daar was één in het gezelschap, die haar bijna onophoudelijk ;adesloeg. Het is waar, die eene was geen jong rnensch meer, hij danste niet, hij sprak somtijds een paar woorden met de gastvrouw of met een. ander bejaard persoon uit het gezelschap, maar het kostte hem moeite om afgeleid te worden, ernstig gewond. De gendarmes bleven echter de baas. De drie inbrekers werden overgebracht naar de gevan genis van St. Etienne, en daar herkende men Crozet, zoo lang gezocht. Het is nu maar zaak, hem vast te houden. Misschien is hij trouwens met de jaren wat bedaarder geworden. BELGIIE. Vrijdag heeft Mechelynck in de Kamer het amendement verdedigd, dat hij met Buyl en van Damme heeft in gediend op de begrooting van nijverheid en arbeid. Dit amendement wil 1,200,000 frank bestemmen voor een nieuw op leidingsschip, uit (e rusten en te exploi- teeren van staatswege, of door een maatschappij onder toezicht van den staat. Minister Prancotte verklaarde het eens te zijn met de bedoeling, die voor gezeten had bij de indiening van het amendement, maar hij was van meening, dat de 2,500,000 frank, die reeds voor het oude schoolschip ziju uitgetrokken, voldoende zouden zijn. Carton de Wiart vroeg, wat de re geering voorhad met de jongelieden van de Comte de Smet de Naeyer, en hoe zij dacht over het aanbod van den Zuidpoolreiziger Gerlache, die zijn schip, de Belgica, als schoolschip had aange boden. Minister Francotte antwoordde, dat de Belgica te klein is. Immers niet alleen de jongelieden, die de schipbreuk van de Comte de Smetde Naeyer hebben overleefd, willen weer naar zee, maar er hebben zich al 15 nieuwe leerlingen zoodra hij Alida in het oog kreeg. A «mes rustte eindelijk een weinig van de ver moeienissen der laatste Scottish. De zorgvolle vader naderde haar. /Kindlief, je ziet er zoo vermoeid uit, dans toch niet te veel." //O neen, papa, ik kan er tegen." //Neen, lieve, je ziet er waarlijk zeer gefatigeerd uit.a propos, ken je dat logétje hier z/Ik zag haar van avond voor het eerst." uZe is een lief meisje." „Vindt u? maar ik mag waarlijk wel wat meer nqtitie van haar nemen, me vrouw Valmer macht het anders eens onbeleefd vinden," en Agnes plaatste zich naast Alida. Vindt u onze bals niet ontzachelijk geanimeerd «/Ja zeer, zeer geanimeerd, juffrouw Rentinck." //Danst u in Rotterdam nog al eens «/Ik nooit." Daar wordt toch wel eens gedanst althans Jacqueline du Carreau. «/Ja, dat mag wel zoo ziju, maar ik dans er nooit." //Comment est-il possible* houd u er niet van Dat zou men althans niet zeggen." //O ja, ik mag het gaarne doen, maar mijn oom, mijnheer Ottewal, heeft te veel zatkea om er aan te denken. De makelaar Ottewal kent u toch ook nog, van Bosch-en-beek, niet waar?"

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1906 | | pagina 1