m&ÖSHL m
ILljnljIlli
So. 93.
Woensdag 28 Februari
2 ie Jiiitrg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e Ti vv s c li - V1 a a 11 d e r e 11.
F. DIËLËMAA,
Buitenland.
FEUILLETON.
COIIUVT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Yrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; tranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER —UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
In den ministerraad, Vrijdag voor
den aanvang van de Kamervergadering
gehouden op de Elysée onder voorzit
terschap van president Fallières, is de
boedelbeschrijving van de kerken ter
sprake geweest.
De ministerraad heeft besloten, de
boedelbeschrijving als het eenigszins
kan te laten afloopen in heel Frankrijk
nog vóór de groote verkiezingen. Er
zijn nu in ongeveer 15,000 kerken
boedelbeschrijvingen opgemaakt van
de 69,000 die er in Frankrijk zijn.
Dat lijkt er nog niet veel op, of het
bijna afgeloopen is. Maar onder de
15,000, die zijn afgedaan, behooren de
kerken van de meeste groote Steden
en van de hoofdplaatsen der arrondis
sementen en der kantons.
Te Parijs hebben de ambtenaren der
registratie Vrijdag weer een groot aan
tal kerken bezocht. Ernstige onlusten
kwamen er niet bij voor. Hier en daar
wat herrie, soms moest de ambtenaar
voor de gesloten deur rechtsomkeerd
maken, maar in andere kerken werd
de boedel beschreven zonder drukte,
al was het dan ook dat de ambtenaar
het zonder de hulp van de kerkelijke
bewindhebbers moest stellen.
Het ernstige bericht in verband met
de boedelbeschrijvingen is datuitSaint-
Servan, waar eenige officieren gewei
gerd hebben, de burgerlijke overheid
bij te staan in de uitvoering der wet.
1
Ja Hugo leeft voor zijne moeder, en
daar was een tijd dat hij enkel en atleen
voor zijne moeder leefde, dat hij zelf
niet anders dacht, dan altijd maar uit
sluitend voor die moeder te zullen leven.
Later kwam hij bij Rentinck op 't kantoor,
en daar werden de twee jonge luidjes
steeds vertrouwelijker, zoodat ze zich
beiden moeilijk meer een leven kunnen
voorstellen zonder elkander Sindsdien
tijd leeft Hugo voor twee personen op de
wereld en zij vervullen zoodanig zijn
gansche hart, dat hij ook niet naar andere
sympathiën verlangt.
Hugo en Agnes zien elkander bijna
onafgebroken aan, met eene assurantie
die bewijst dat ze het dagelijks doen.
Is het af te keuren F De vader is er immers
bij en hij doet niets om het tegen te
gaan. Zij maken tegenover hem geen
geheim hunner liefde, pleit het niet voor
de naïveteit hunner harten F Heel het
dorp spreekt dan ook van het verliefde
paartje, schoon er van eene verloving
nooit recht sprake is geweest. Zoo die
twee eenmaal de engagements-visites
maken zullen, wat zal er gelachen worden
over dat nieuwtje F
Was Rentinck ingenomen met de
SPANJE.
De Engelsche correspondenten te
Algeciras vinden de opvattingen die
de Fransche en de Duitsche gevol
machtigden uiten, nog altijd van dien
aard dat zij onverzoenlijk zijn.
De Daily Telegraph verneemt dat
de Franschen de optimistische berich
ten van de Duitschers over toenade
ring volstrekt niet bevestigen. De
Franschen zouden meer en meer gaan
inzien dat de conferentie hopeloos is
en er alleen op bedacht zijn middelen
te vinden, om de conferentie zoo spoedig
mogelijk, zonder schade voor de Fran
sche belangen, ai te breken.
De Daily Chronicle verneemt uit
Madrid dat telegrammen uit Tandzjer
melding maken van aanhoudende Duit
sche kuiperijen te Fes en Marakesj
tegen Frankrijk en Engeland. Decor
respondent denkt dat die kuiperijen
de Fransche belangen in Marokko meer
afbreuk doen dan de mislukking van
het congres zou doen. Het zou zaak
zijn, de conferentie van die kuiperijen
op de hoogte te brengen.
RUSLAND.
Een ooggetuige heeft aan den Peters-
burgschen correspondent der Tribune
de terechtstelling van 53 gevangenen,
zonder vorm van proces, te Felin in
het Oostzee-gebied, beschreven. Daar
openlijk erkend is, dat Orlof gruwelijk
huishoudt onder de oproerlingen van
kort geleden, kan het verhaal best
waar zijn. „Nadat een groot gat was
gedolven, zoo vertelde de man, werden
verhouding dezer beide personen F Vol
strekt niet. Agnes kon wel wat beters
krijgen dan de zoon van een arme
officiersweduwe. Maar was hij er dan
tegen F Volstrekt niet. Hoe kon hij
tegen iets zijn, wat klaarblijkelijk de
vreugde uitmaakte van zijn lief dochtertje F
Daarom bleef hij altijd even welwillend
en vriendelijk jegens Hugo, waardoor de
jongeling zich gestreeld en aangemoedigd
gevoelde. Dat had nu een paar jaren
zoo gegaan, zonder 's maös bezorgdheid
op te wekken, maar sedert eenigen tijd
dacht hij er toch wat meer over. De
genoegens zijner dochter waren nog al
kostbaar, en dat was niet hare schuld,
want hij had haar nog nimmer iets
geweigerd niet alleen, hij had haar zelfs
meermalen aangemoedigd om maar alles
te vragen, wat zij goed vond. Om haar
iets te ontzeggen zou ook werkelijk van
dien vader te veel gevergd zijn, terwijl
het ook weder van dien vrijgezel te veel
geëischt zoude wezen, om eenige genoe
gens, waaraan hij zelf zoo zeer verslaafd
was, voor zijne dochter te laten varen.
Is het niet natuurlijk, dat iemand, die
zelf gevoelde, hoe uiterst zwaar outbering
valt, niet wreed genoeg kou zijn, die
van het eenige voorwerp, dat hij lief
had, te eischen F
Dat nam echter niet weg, dat het
onmogelijk duurzaam zoo gaan kon.
Was Bosch-eu-beek, in zijn oog, tamelijk
verveleud, zoodat hij het er, zonder zijne
vier gevangenen op hun knieën op den
rand geplaatst, met hun gezicht naar
den kuil, die hun graf zou worden.
De overige gevangenen moesten het
aanzien op korten afstand. Met een
paar salvo's lagen alle vier weldra in
den kuil. Toen kwamen er weer vier
en zoo voort. Elke nieuwe groep moest
de stuiptrekkingen van de in den kuil
liggende voorgangers aanschouwen al
vorens denzelfden weg op te gaan.
Toen alle 53 terechtgesteld waren werd
er op den hoop lichamen, in sommige
waarvan nog leven was, kalk en zand
gegooid en klaar was het."
Professor Karavaef schrijft als protest
tegen deze wijze van doen in de Roes
„Kogels! kogels! kogels! Kinderen
worden doodgeschoten omdat hun
ouders zijn gevlucht of zich verschui
len anderen worden bij vergissing
doodgeschoten en ter verklaring heet
het een „droevig misverstand." Velen
schiet men dood krachtens de beslissing
van een niet-bestaanden krijgsraad. Er
wordt geschoten in de Oostzee provin
cies, in den Kaukasus, in Siberië, in
Warschau.
„Vóór dien ging dat summiere schie
ten zijn gaug in en rondom Moskou.
Tien-, honderdtallen van menschen zijn
doodgeschoten en worden het nog.
Aangehouden en in de steenen cellen
opgesloten lieden staan niet terecht
men haalt ze er uit en schiet ze zonder
onderzoek dood. Waar is het eind van
de hel
Ook uit Odessa komt bericht van
een ongelooflijk barbaarsch optreden
der overheid. De behandeling van de
dochter, niet zoo lang zou hebben kunnen
uithouden, zijn traktement was ook
waarlijk niet zeer belangrijk. Wilde hij
met Agnes schitteren daarvoor was
in het dorp weinig of geene gelegenheid,
en toch, dat alleen zou nog eenige charme
kunnen bijzetten aan zijn leven, dat hem
door de eentonigheid in dat weduwen-
en weezen-dorp, wel wat zwaar scheen te
worden.
Wie van goede familie is, houde die
vooral in waarde of liever, daar is
een veel beter middel om door haar
gebaat te worden, hij make zich, zoo
niet door een bepaald slecht, dan toch
door een lichtzinnig gedrag, gevreesd.
Rentinck had nog al ooms, broeders en
zusters en die zaten gedurende hun
gansche leven op heete kolen, louter uit
vrees, dat hij tot de eene of andere in
het oog loopende dwaasheid zou kunnen
vervallen. Zoodra eenmaal de vrees er
in zat, viel het hem gemakkelijk, zeer
veel van hen gedaan te krijgen. Een
desperate brief, waarin een paar uit
drukkingen, als ,/dat hij uit verveling
in staat zou zijn, uit dat ellendige dorp
met de noorderzon te verdwijnen," en
ziet er werd familieraad belegd, ieder
een pijnigde zijn verstand om iets uit
te denken, wat 's mans toestand verbeteren
kon, en, al had het niet kort geduurd,
eindelijk toch werd er een brief aan den
ontvanger geschreven, waai in hem afge
vraagd werd, hoe hij over een zekere
boeren in Zuid-Rusland door de kozak
ken is geen zier beter dan de alom
beruchte dierlijkheden der Basji-Ba-
zoeks tegen de Armeniërs in Koerdistan.
Des te meer ergernis wekt het feit,
dat de Tsaar de laatste twee maanden
driemaal door den bevelhebber der
Donsche kozakken te Tsarskoje Selo
zijn dank aan zijn trouwe kozakken
in 't zuiden heeft laten overbrengen.
Uit Petersburg wordt aan de Times
gemeld Gedurende de maand die dén
7den Februari eindigde, heeft de Rus
sische regeering in het heele rijk 58
redacteurs gevangen gezet en 78 bladen
geschorstden staat van beleg afge
kondigd iu 62 plaatsen 1716 menschen
te Petersburg en 10,000 in de provincie
in hechtenis laten nemenaan 1400
menschen werd, Moskou niet meege
rekend, de doodstraf voltrokken.
De correspondent haalt het boven
staande aan als proeve van de thans
toegepaste onderdrukkingsmaatregelen.
Hij raamt verder de schade die de
boerenonlusten door verwoesting van
eigendommen hebben aangericht, op
72 millioen gulden.
De Daily Telegraph verneemt uit
Sjanghai, dat volgens geloofwaardige
berichten uit Wladiwostok, dat de on
lusten daar geenszins ten einde zijn.
Integendeel beginnen generaal Mistsjen-j
ko's tienduizend kozakken uit Odessa,
die het garnizoen der vesting vormen,
oproerig worden, omdat zij terug willen.
De Russische revolutionaire partij zou,
naar verluidt, een drukkerp willen op
richten te Nagasaki, teneinde van daar
revolutionaire geschriften te verspreiden.
ambtenaarspost denken zoude, waardoor
hem een fiksch traktement werd verzekerd,
terwijl de werkzaamheden zeer goed
voor zijn aanleg berekend waren met
andere woorden, die men bijna slapende
kon waarnemen.
Het groepje in het riante vertrekje,
met een allerliefst kijkje op de rivier,
vertoonde een niet onbevallig tableau de
genre, zoo als men bijua dagelijks, tegen
datzelfde uurtje van koffiedrinken, aldaar
kon aantreffen, alleen werd het gelaat
van den ontvanger, dat altijd te huis
toch een weinig aangenamer uitdrukking
bezat, dan bij Jorisse, nu bijzonder
opgevroolijkt door een glimlach van
tevredenheid.
»Wel, kleine blonde!" riep hij, zijn
dochter met verrukte oogen over het
kopje, waaruit hij met lange teugen
slurpte, aanziende, »dat 's extra best
hoor, je begint er achter te komen. Wat
zeg jij, Hugo, ze kan koffie schenken,
he F"
/t Wordt maar niet altijd zoo geappre
cieerd als van daag," merkte zij glim
lachende aan.
^Terwijl haar toch niet alle eer toekomt,
althans nu niet," meende Hugo.
h Waar ook, waar ook," schaterde zij,
«rwant ik heb de koffie r.iet gezet."
z/Wie dan F"
z/Ik kwam hier, en het was nog wat
vroeg
(lOf ik was laat," viel zij in de reden.
