DE STI\S YOËRST.
49.
Zaterdag 23 September 1905.
2le Jaarg.
O.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeenwscli-Vlaanderen.
F. DIELFMAN,
Buitenland.
FEUI LLET ON.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrydagnainiddag TWEE uren.
RUSLAND en JAPAN.
De Russische commissie voor de vre
desonderhandelingen is met de Kaiser
Wilhelm te Cherbourg teruggekeerd.
Witte werd natuurlijk dadelijk bestormd
door reporters, maar zijn secretaris Ko-
rostowets weerde ,den aanval af, door
het volgende te vertellen„De heer
Witte heeft te Portsmouth in een hotel
gewoond met zeventig journalisten. De
Amerikaansche regeering had hem op
een eiland gezet en hij kon niet weg.
Nu wordt hij ziek als hij een journalist
ziet. Hij vond journalisten des ochtends
op den drempel van zijn eetzaal van
het hotel, zelfs waren er die zich als
chauffeurs vermomd hadden. Hij ver
langt nu met niemand anders te spre
ken dan met zijn familieleden en met
den Tsaar."
Er wordt bijgevoegd dat Witte zich
op reis zoo min mogelijk met zijn mede
passagiers inliet, en dat hij zelfs met
zijn omgeving zeer weinig sprak. Hij
had overigens een kwaden overtocht
gehad voortdurenden regen, veel wind,
en twee dagen mist. Daarbij heeft hij
slechte zeebeenen, zoodat hij menigen
maaltijd gemist heeft. De „haringvijver"
heeft ook zeer onaangename herinne
ringen bij hem achtergelaten.
De Matin geeft intusschen verslag
van een onderhoud, dat een medewerker
van dat blad met Witte gehad zou
hebben. Wat, volgens ..dat stuk, Witte
gezegd moet hebben over de wending
in de houding van de Japansche vredes-
onderhandelaars, lijkt ons het meedeelen
Historisch Romantisch Tafereel,
uit de Zwolsche Geschiedenis 1362).
104)
Alsof één zucht ben bezielde, en zij
door instinct tot elkander werden gedre
ven, hadden beide de aanvoërders, bij
den aanvang van het gevecht, elkander
gezocht, en, schijnbaar alles vergetende
wat buiten hen voorviel, hadden beide
geen ander doel dan elkander onder
hunne slagen te verpletteren.
Aan weerszijden werden die slagen
door dezelfde hardnekkige stoutheid, de-'
zelfde verbittering, dezelfde behendigheid,
bestuurd, en lang had dit nachtelijk twee
gevecht reeds geduurd, en nog was aan
geen der beide zijden eenig voordeel be-)
haald. De hoofdman der roode bendei
was alleen beschut, voor de slagen zijner'
tegenpartij, door de dicht ineengevloch-'
ten mazen van een ijzeren net, hetwelk'
hij over eenen rood lederen maliënkol
der droeg, doch het driehoekig stalen
schild, hetwelk aan den stomp van zijnen
linker arm met lederen riemen wasJ
vastgehecht, kwam dit zwakke harnas
te hulp. Walter, die geen schild voerde, i
was echter nog met het ondoordringbaar
staal bekleed, waarmede hij den tocht j
niet waard. Terloops vermeldde Witte
dat hij tweemalen telegrafisch last
ontvangen had, de onderhandelingen
af te breken. Den eersten keer seinde
hij om uitstel, daar hij den schijil niet
op zich laden mocht overijld te handelen.
Den 28en Augustus, even voor de laatste'
bijeenkomst van de conferentie,'kreeg.
Witte weder een telegram in denzelfden
geest. Daarop antwoordde hij Het
is nu uit met den oorlog. Er is vrede.
Witte zou dadelijk naar Parijs door
reizen, en daar een dag of drie blijven
hij zou dan ook een onderhoud hebben
met president Loubet. Als de Tsaar
hem verlof geeft, gaat Witte vier dagen
naar Brussel, om zijn dochter op te
zoeken. Dadelijk na zijn aankomst te
Petersburg zal hij zijn rapport over
handigen aan den Tsaar, waarna hij
zich naar het gouvernement Saratof
begeeft om landgoederen, aan zijn
schoonzoon toebehoorend, te gaan bezien.
Van het aanstaande bezoek van
president Roosevelt aan Petersburg
gelooft Witte niets.
Hetzelfde blad deelt mede dat het
vredesverdrag, in cijferschrift naar
Petersburg geseind, 15,190 groepen van
cijfers bevatte. Rekent men elke groep
voor een woord, dan zouden tegen het
gewone tarief de kosten van dat tele
gram ongeveer 15,000 gulden bedragen.
Een telegram, uit Wladiwostok te
Petersburg ontvangen, behelst, dat de
Japanners de Russen uit Sachalin ver
wijderden, en hen in de Castriesbaai
aan land zetten, van waar zij te voët
70 werst door een bosch moeten gaan
om Mariënsk te bereiken.
naar Utrecht had gedaan, en hetwelk
hij nog niet had afgelegd. Ook in de
wapenen van verdediging stonden dus
beide partijen gelijk.
Andermaal was een forsche slag van
den hopman op het stalen schild van
Huch afgesprongen, maar ook andermaal
vloog het weder dreigend in de hoogte,
en het lange ijzeren gevest met beide
vuisten omklemmende, doorkliefde het
sissend de lucht, en had wellicht dit
maal door het ijzeren net, tot in de
borst van den Voerster voortgedrongen,
toen de voet van den heldhaftigen Wal
ter op den glibberigen, met bloed door
trokken grond, uitgleed, en hij met eene
knie ter aarde stortte.
De roode Huch stiet eenen scherpen
gil van vreugde en verrassing uit, zijn
flikkerend zwaard zweefde bliksemend
rond boven het onbewaakte hoofd van
len ter neergestorten hopman, en ter
wijl hij met eene schorre stem uitriep
/,Sterf en vaar ter helle, laffe potsenma
ker!" vloog zijn staal ter neder.
Het ware met den braven aanvoerder
der Zwolsche krijgsbenden gedaan ge
weest, indien niet in dit vreeselijk oogen
blik, eene kleine, lage gestalte, die on-
;emerkt onder den arm van den Voers
ter was doorgegleden, met eenen pun
tiger! dolk dien arm had getroffeu, en
het spitse staal door de mazen van het
ijzeren net heenborende, aan de sterke
vuist van Huch de kracht benomen had,
Men bedenke dat Sachalin een Rus
sische strafkolonie is, waar niet juist
de sujetten heengezonden werden, die
de Japanners als aangename buren
kunnen beschouwen.
Een Russisch blad berekent de ver
liezen der Russische marine bij Port
Arthur en Wladiwostok op ruim 135
millioen gulden en die bij Rozjestwens-
ki's nederlaag in de straat van Foesjima
op niet minder dan bijna 154 millioen.
DUITSCHLAND.
De Brandenburgsche stedendag heeft
te Berlijn eenparig het volgende besluit
genomenDe vleeschprijzen hebben
zulk een hoogte bereikt dat de voeding
van de minder bemiddelden er onder
lijdt. De stedendag richt tot de Pruis-
sische regeering het dringende verzoek,
onverwijld die maatregelen te nemen,
welke verbetering kunnen brengen.
Daarentegen heeft graaf Schwerin-
Löwitz, een der kopstukken van de
agrariërs en voorzitter van den Land-
wirtschaftsrat, minister Podbielski in
een verzoekschrift bezworen, in de
thans heerschende voorschriften tegen
het binnendringen van veeziekten uit
het buitenland geen verandering te
brengen. De openstelling van de grenzen
zou, zegt hij, op de vleeschprijzen in
de groote steden geen noemens waarden
invloed kunnen oefenen, maar den
Duitschen veestapel in ernstig gevaar
brengen. (In het Berl. Tageblatt vertelt
juist een vakman dat men zoowel aan
de Oostenryksche als aan de Neder-
landsche grens Duitschland als het
klassieke land van de veeziekten aan-
om het zwaard langer te omklemmen;
het ontviel aan zijne machtelooze hand,
en Walter was gered.
In het zelfde oogenblik weder opsprin
gende, zocht het vlammend oog van den
hopman opnieuw zijnen vijand, doch
deze was vloekend teruggedeinsd, en had
zijn zwaard en zijne tegenpartij verlaten.
//Ik dank u, Razonius! voor uwe knap
handigheid. Jammer, man! dat gij, in
plaats van dien vodderigen priem, geen
goed zwaard in uwe kleine vuist hadt;
gij hadt dan dat roode beest den schelm-
aehtigen kop kunnen kloven," zeide
Walter, toe hij in zijnen redder den heel
meester herkende.
»Een bewijs hebt gij thans," hernam
de trompetter eenigszins vinnig, *dat som
migen meer met eenen vodderigen priem,
dan anderen met een goed slagzwaard
kunnen uitrichten!"
//Het laatste brood was voor den roo-
den schoft gebakken geweest, indien ik
door deze vervloekte glibberigheid niet
uitgegleden ware," antwoordde Walter
gramstorig.
z/Eu gij hadt uw laatste brood gegeten,
indien mijn priem niet in het wilde
vleesch van dien Voerster schelm was
doorgedrongen; en als ik mij niet ver
gis," voegde hij er met eene gewichtige,
houding bij, //dan moet de punt van.
mijnen dolk den slagader van zijnen
arm getroffen hebben, in welk geval hij
even goed ad patres gaat, als wanneer
wijst). Dergelijke gevaren hebben,
besluit graaf Schwerin, steeds ten
gevolge dat de boeren voor een ver
hooging van de vaderlandsche voort
brenging van vee, gelyk bij het-ver
trouwen op een afdoende bescherming
aan de grens onvoorwaardelijk te ver
wachten is, opnieuw terugdeinzen.
RUSLAND.
In de Slowo geeft professor Migoelin
een berekening van wat de oorlog
Rusland zoo ongeveer moet hebben
gekost. Hij grondt zijn raming op de
door Rusland tijdens den oorlog gesloten
leeningen en stelt als minimum de som
van 2,093,550,000 gulden. Tengevolge
van den oorlog is Rusland's schuld
geklommen van 8,481,300,000 tot
10,114,575,000 en de daarop te betalen
interest van 368,475,000 tot 448,800,000
gulden.
De professor is overtuigd, dat Rusland
deze verliezen ten deele goed zal maken
door bij verdrag vroeg of laat noordelijk
Mantsjoerije te krijgen. Het eenvoudigst
zou hij vinden, dat Rusland noordelyk
Mantsjoerije gewoon in bezit nam, Japan
het zuiden. De rest van China moest
dan verdeeld worden in „invloeds
sferen" met dien veistande, dat Japan
de hand legde op de Jang-tse-vallei en
de provincie Petsjili en Rusland op
Mongolië en Oost-Toerkestan. „Op deze
wijze, besluit de weinig pretentieuze
Russische professor, zouden zoowel
Rusland als Japan ten volle schadeloos
worden gesteld voor hun verliezen en
zou Rusland's historische taak in Azië
zijn afgeloopen. Alleen de Perzische
kwestie zou nog overblijven."
uw zwaard hem de halsspieren had af
gesneden."
//Denkt gij dat waarachtig, Razonius?"
vroeg Walter, terwijl een blijde glans
op zijn bezweet en bestoven gelaat door
blonk; //bij Sint Michiel, was ik er zeker
van, ik zoude misschien te bewegen zijn,
voortaan te gelooven, dat gij tot iets
beters dan lapzalverij en baard schrab
ben in staat zijt."
De geest van gedurige tegenstribbe
ling bij den hopman en zijn trompetter,
had na dit hachelijk oogenblik, waarin
men eerder eene broederlijke hartelijk
heid zoude verwacht hebben, weder dit
korte gesprek uitgelokt, doch de tijd
liet niet toe, het verder voort te zetten,
want de vijand trok op alle punten
terug, sedert hun aanvoerder gekwetst
was achteruit geweken. Ter loops nog
eenen blik, waarin meer hartelijkheid
en warmte, dan in zijne woorden lag
opgesloten, op zijnen redder slaande,
keerde Walter zich weder tot de Zwol
sche burgers en met de vorige krachtige
stem hen toeroepende: //Voort mannen
den dood aan de brandstichters!" zette
hij met nieuwen moet de vluchtelingen na.
De roode gloed,waarmede het verla
ten slagveld door den nog steeds voort
woedenden brand werd verlicht, be
seheen de lijken en gekwetsten, welke
in den korten, maar heeten strijd ge
vallen waren. Groot was het getal dei-
verslagenen, die voor een uur, met hel-
