tEMEENTERAAB. BK SM VOERST. 21° Jaarg. 43. Zaterdag 2 September 1905. O. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEIIAX, Buitenland. FEUILLETON. AXELSCHE COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKERUITGEVER AXEL. ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3;2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De BURGEMEESTER der gemeente Axel maakt bekend, dajt Openbare Ver gadering van den Gemeenteraad is belegd, tegen DINSDAG den 5 SEPT. 1905, des voormiddags te 9s/4 ure, ten Raadhuize ter behandeling der volgende zaken 1. Beëediging raadsleden. 2. Mededeeling ingekomen stukken. 3. Vaststellen premiën voor de vee markt. 4. Benoemen Wethouders. Axel, d,en 30 Aug. 1905. De Burgemeester voornoemd, D. J. OGGEL. DE OORLOG IN OOST-AZIE. De onderhandelingen. Witte heeft Maandag in de straten van Newcastle rondgeslenterd en de architectuur eene kerk uit de achtiende eeuw bewonderd. De Russische secre taris Hanson speelde 's avonds piano in het salon van zijn hotel. Zoo seint Laffen. Inderdaad hebben de onder handelaars voor het oogenblik weinig meer te onderhandelen, alles is afgehan deld, en men is nog niet verder dan het doode punt. Waarop wordt dan eigenlijk gewacht De meesten beschouwen het besluit om de conferentie tot aanstaanden Dinsdag, Historisch Romantisch Tafereel. uit de Zwolsche Geschiedenis (1362). Ongetwijfeld," aldus begon Sweder, „zal de bisschop mijnen Stins het eerst aanvallen, weshalve wy onze strijd krachten hier zullen moeten bijeentrek- ken. Hoeveel uwer dienstmannen kunt gij dus van uwen Schuilen burg hier zenden, graaf GuntherP of, geef mij liever op, hoeveel krijgslieden gij in het geheel kunt bijeenbrengen." Hoewel Gunther op dit oogenblik door niets belet werd om antwoord te geven, maakte hij echter eene bewegiDg met den mond, als waren zijne kakebeenen nog bezig met een stuk van de pastei. Dit gaf Hugh de gelegenheid om grim lachend aan te merken „Ik denk dat de graaf Van Schuilen burg beter weet te zeggen, hoeveel koks hij in de keuken, en hoeveel wijnvaten hij in zijne kelders heeft liggen, dan het juiste getal zijner lansknechten en boogschutters op te gevennaar hetgeen ik daarvan echter weet, komt het mij voor, dat zijne genade ons twee vendels lansen konde afstaan, zonder zijn eigen burcht te veel te ont- blooten." te verdagen, als niets meer dan zuivere hoffelijkheid tegenover president Roose velt, die bezig moet zijn met een laatste, wanhopige poging te Tokio. Voor den vorm zegt Takahira, dat hij, geen in structies ontvangen hebbende, Zaterdag avond aan Witte verdaging voorstelde inderdaad moet Roosevelt Takahira daartoe hebben aangezet, en men mag aannemen dat Witte zelf niets liever deed dan de gelegenheid aangrijpen om de onderhandelingen nog wat te rek ken. Bij de cynischeof onverschillige uitlatingen, die dezer dagen uit Amerika geseind worden, moet men toch nooit vergeten dat deze vermoedelijk een tweeledig doel hebben Japan tot groo- tere tegemoetkoming bewegen, en een indruk van onverzettelijkheid teweeg brengen in Rusland. Witte was altijd een tegenstander van den oorlog, hij begrijpt hoezeer vrede noodzakelijk is om Rusland uit den chaos te helpen, en hij heeft de opdracht om te Ports mouth te gaan onderhandelen, aanvaard. Redenen genoeg om overtuigd te zijn dat wat voor woorden de Russische onderhandelaaars ook mogen gebruiken om hun ware gedachten te verbergen Witte geenszins comedie speelt, maar niets liever zou wenschen dan zijn naam onder een voor den vrede gunstig pro tocol te kunnen zettenmaar natuur- iijk op de voor Rusland voordeeligste voorwaarden. Intusschen doen de Russen alsof zij gebelgd zijn over Roosevelt's optreden. Toen Roosevelt de regeering te Peters burg uitnoodigde, gemachtigden te zen den naar Amerika zoo klaagde een hun- „Twee vendels zegt gij, mijn brave Hugh I dat is juist hetgeen ik plan had voor te stellen," antwoordde Gunther snel, //en wanneer vriend Sweder er genoegen in neemt, zal ik dadelijk mijnen schildknaap naar den Schuilen burg zenden met de noodige bevelen aan mijn slot voogd, om het noodige getal in gereedheid te brengen en gewapend herwaarts te zenden, tegelijk met mijne eigene lijf wacht en een paar vaten Tokaijer, waar van keizer Sigismond in het jaar 1215 gedronken heeft." //Wat wilt gij dan Gunther?" vroeg de baron Van Voërst verrast, „wilt gij op mijnen Stins den paap afwachten z/De bisschop van Utrecht is onzer beider vijand, wij zullen hem ook beiden te gelijk bestrijden aan uwe zijde zal ik dezelfde gevaren van den krijg deelen, uw lot zal ook mijn lot zijn I" zeide de graaf met eene zekere poëtische plechtig heid, waarvan de uitwerking op zijne toehoorders echter zeer verzwakte door de ongelukkige platonische handeling, dat hij te gelijk een nieuw stuk van de vleeschpastei afkneep en in den mond stak. vBij mijnen stomp riep Hugh scham per uit, terwijl hij met den aangeroepen afgeknotten arm op de tafel stiet, „dat is een voornemen, waarvan ik niet weet, of ik het manhaftige, dan wel het edel moedige het meest moet prijzen, zonder nog te spreken van de fijne voorachtig- ner toen beloofde' de President dat hij niet als tusschenpersoon zou optre den. Maar thans stelt hij zich evengoed partij bij de onderhandelingen, als de twee oorlogsvoerende staten zelf. Wie waarde hecht aan hetgeen de onderhandelaars rondvertellen, over- denke wat Takahira antwoordde toen men hem vroeg of de zaak hopeloos stond„Niet hopeloos, maar bijna hopeloosAls de Russen niet toegeven, worden de onderhandelingen afgebroken, en de vijandelijkheden wor den hervat." Te Tokio (waar men ook iederen dag een andere overtuiging schijnt te heb ben) werd gisteren het vooruitzicht op vrede zoo goed als nul geschat. Men wil veel liever den oorlog voortzetten, dan genoegen nemen met onbevredi gende voorwaarden. Als een staaltje van de stemming in de Russische pers moge vermeld wor den wat de Swjet schreef De vredesvoorwaarden van Japan zouden aannemelijk zijn, indien een Ja- pansch leger Moskou bezet hield. Rus land zal zich niet buigen onder Japan's juk, ter vervulling van president Roo sevelt's wensch om denAmerikaanschen geldschieter van Japan een waarborg te verschaffen en zelf met roem bedekt te worden als de man die den vrede tot stand gebracht heeft. Japan, dat vrede noodig heeft zoekt dien te ver- verkrijgen door bemiddeling van zijn besten vriend, president Roosevelt en stelt buitensporige eischen, terwijl pre sident Roosevelt zijdelings Ruslandsch heid om van den onverwinnelijken Stins Voërst eenen anderen en zekeren Schuilen- buj-g te maken." „Daar dit dan uw voornemen is," vervolgde Sweder snel, toen bij bespeurde, dat de laatste aanmerking van zijnen hoofdman den giaaf geraakt had, „zoo moet ik eene andere schikking maken in den rang van opvolging omtrent het recht van gebieden bij de aanstaande belegering. Ik had eerst bepaald dat, daar mijn zoon, zoo lang deze strijd duurt, als een gevangene moet beschouwd worden, noofdman Hugh mij in het oppergebied zoude volgen, indien mij iets menschelijks mocht overkomenthans echter wordt dit in zooverre gewijzigd,, dat onze bond genoot Gunther het bevel na mij in handen zal nemen, maai, wijl hij minder met dezen Stins bekend is, sal Hugh hem met raad en voorlichting bijstaan, in alles wat strekken kan, om aan mijne leus getrouw te blijven." Hier gaf de baron aan zijnen hoofdman eenen wenk waaruit kon afgeleid worden, dat deze wijziging in de vroeger gemaakte bepalingen slechts in naam zoude bestaan, en naardien Gunther op dat oogenblik juist zijn gezicht achter den beker, welken hij aan den mond hield, verborgen .ad. bespeurde hij van dit telegraphiocn niets, maar een krijgshaftig gezicht zet tende, zeide hij „Mocht gij vallen, baron Van Voërst 1 hetwelk de elf luize id m;.ag den echter genadig verhoeden dan zal toestemming tracht te verkrijgen. Na lange onderhandelingen schijnen wij eindelijk aan den vooravond van het geen Rusland sedert lang gewenscht heeft: een grooten slag tusschen gene raal Linjewitsj en maarschalk Ojama. Het gesnoef van het Russische blad daargelaten weinig onpartydigen zul len de bewering van de Swjet, dat Japan's vredesvoorwaarden buitenspo rig zijn, anders dan buitensporig kun nen noemen. Denkt het Russische volk voor zooveel 't zich rekenschap geeft van den toestand inderdaad zóó over de kwestie? Het onwaarschijnlijk- en men weet toch hoe weinig, in Rus land, de pers de afspiegeling kan zijn van de openbare meening. FRANKRIJK. De minister van koloniën Clémenteel kreeg onlangs van een koloniaal amb tenaar een jonge olifant ten geschenke. Hoewel zeer vereerd met het present, wist hij toch niet goed, wat er mee aan te vangen. Hij verkocht het dier daarom aan een circusdirecteur voor 5600 francs en verdeelde dit bedrag onder het lagere personeel. Iedere be diende en werkman van het departe ment kreeg zoodoende Zondag 75 francs als zijn aandeel in den ministerieelen olifant. Si Mohamed el Hadi-pasja, de bei van Tunis, heeft voor het eerst sedert 15 maanden de hoofdstad weer bezocht. De reden dezer lange afwezigheid is nu opgehelderd. Bij zyn laatste ver blijf is er een aanslag op Si Mohamed gepleegd in de buurt van het Zomer paleis. De kogel doorboorde de kap ik den bisschop toonen, dat ik zijnen verraderlijken aanslag op mijn leven niet vergeten heb, en dat ik even goed eene beleediging als eenen maaltyd weet te waardeeren." rHet is niet noodig, vriend Gunther dat wij eene opgave doen van hetgeen wij in den aanstaanden strijd verrichten zullen, wij kennen elkander te goed, om niet nauwkeurig te weten, wat wij weder- zijdsch van elkander te wachten hebben laat ons dit slechts bij handslag en woord beloven, dat wij ons liever onder het puin van den Stins zullen laten begiaven, vóór wij iafnartig van overgave aan den trotschen paap spreken." „Overgaveherhaalde de in vuur geraakte Schuileuburger met een barsch gelaat en op eenen verachtelijken toon, „eerder zal ik gedoemd zijn, om mij geheel mijn volgend leven te voeden met een haksel koolbladeren en mager sloot water, vóór ik van overgave, onteerend verdrag of iets dergelijks zal spreken," en om deze verklariu0 de noodige kraclu bij te zetten, greep hij andermaal den zilveren beker, en nam daaruit eene teug, zóó diep en hartig, als cf deze de laatste dronk wijn was,'welke o-er z jne lippen zoude komen, en het gevreesde tijdperk van het „magere slootwater" reeds was aangebroken. C Wordi vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1905 | | pagina 1