tEMEENTERAAB.
BK SM VOERST.
21° Jaarg.
43.
Zaterdag 2 September 1905.
O.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEIIAX,
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKERUITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3;2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De BURGEMEESTER der gemeente
Axel maakt bekend, dajt Openbare Ver
gadering van den Gemeenteraad is
belegd, tegen DINSDAG den 5 SEPT.
1905, des voormiddags te 9s/4 ure,
ten Raadhuize ter behandeling der
volgende zaken
1. Beëediging raadsleden.
2. Mededeeling ingekomen stukken.
3. Vaststellen premiën voor de vee
markt.
4. Benoemen Wethouders.
Axel, d,en 30 Aug. 1905.
De Burgemeester voornoemd,
D. J. OGGEL.
DE OORLOG IN OOST-AZIE.
De onderhandelingen.
Witte heeft Maandag in de straten
van Newcastle rondgeslenterd en de
architectuur eene kerk uit de achtiende
eeuw bewonderd. De Russische secre
taris Hanson speelde 's avonds piano
in het salon van zijn hotel. Zoo seint
Laffen. Inderdaad hebben de onder
handelaars voor het oogenblik weinig
meer te onderhandelen, alles is afgehan
deld, en men is nog niet verder dan
het doode punt.
Waarop wordt dan eigenlijk gewacht
De meesten beschouwen het besluit om
de conferentie tot aanstaanden Dinsdag,
Historisch Romantisch Tafereel.
uit de Zwolsche Geschiedenis (1362).
Ongetwijfeld," aldus begon Sweder,
„zal de bisschop mijnen Stins het eerst
aanvallen, weshalve wy onze strijd
krachten hier zullen moeten bijeentrek-
ken. Hoeveel uwer dienstmannen kunt
gij dus van uwen Schuilen burg hier
zenden, graaf GuntherP of, geef mij
liever op, hoeveel krijgslieden gij in het
geheel kunt bijeenbrengen."
Hoewel Gunther op dit oogenblik door
niets belet werd om antwoord te geven,
maakte hij echter eene bewegiDg met
den mond, als waren zijne kakebeenen
nog bezig met een stuk van de pastei.
Dit gaf Hugh de gelegenheid om grim
lachend aan te merken „Ik denk dat
de graaf Van Schuilen burg beter weet
te zeggen, hoeveel koks hij in de keuken,
en hoeveel wijnvaten hij in zijne kelders
heeft liggen, dan het juiste getal zijner
lansknechten en boogschutters op te
gevennaar hetgeen ik daarvan echter
weet, komt het mij voor, dat zijne genade
ons twee vendels lansen konde afstaan,
zonder zijn eigen burcht te veel te ont-
blooten."
te verdagen, als niets meer dan zuivere
hoffelijkheid tegenover president Roose
velt, die bezig moet zijn met een laatste,
wanhopige poging te Tokio. Voor den
vorm zegt Takahira, dat hij, geen in
structies ontvangen hebbende, Zaterdag
avond aan Witte verdaging voorstelde
inderdaad moet Roosevelt Takahira
daartoe hebben aangezet, en men mag
aannemen dat Witte zelf niets liever
deed dan de gelegenheid aangrijpen om
de onderhandelingen nog wat te rek
ken. Bij de cynischeof onverschillige
uitlatingen, die dezer dagen uit Amerika
geseind worden, moet men toch nooit
vergeten dat deze vermoedelijk een
tweeledig doel hebben Japan tot groo-
tere tegemoetkoming bewegen, en een
indruk van onverzettelijkheid teweeg
brengen in Rusland. Witte was altijd
een tegenstander van den oorlog, hij
begrijpt hoezeer vrede noodzakelijk is
om Rusland uit den chaos te helpen,
en hij heeft de opdracht om te Ports
mouth te gaan onderhandelen, aanvaard.
Redenen genoeg om overtuigd te zijn
dat wat voor woorden de Russische
onderhandelaaars ook mogen gebruiken
om hun ware gedachten te verbergen
Witte geenszins comedie speelt, maar
niets liever zou wenschen dan zijn naam
onder een voor den vrede gunstig pro
tocol te kunnen zettenmaar natuur-
iijk op de voor Rusland voordeeligste
voorwaarden.
Intusschen doen de Russen alsof zij
gebelgd zijn over Roosevelt's optreden.
Toen Roosevelt de regeering te Peters
burg uitnoodigde, gemachtigden te zen
den naar Amerika zoo klaagde een hun-
„Twee vendels zegt gij, mijn brave
Hugh I dat is juist hetgeen ik plan had
voor te stellen," antwoordde Gunther
snel, //en wanneer vriend Sweder er
genoegen in neemt, zal ik dadelijk mijnen
schildknaap naar den Schuilen burg zenden
met de noodige bevelen aan mijn slot
voogd, om het noodige getal in gereedheid
te brengen en gewapend herwaarts te
zenden, tegelijk met mijne eigene lijf
wacht en een paar vaten Tokaijer, waar
van keizer Sigismond in het jaar 1215
gedronken heeft."
//Wat wilt gij dan Gunther?" vroeg
de baron Van Voërst verrast, „wilt gij
op mijnen Stins den paap afwachten
z/De bisschop van Utrecht is onzer
beider vijand, wij zullen hem ook beiden
te gelijk bestrijden aan uwe zijde zal
ik dezelfde gevaren van den krijg deelen,
uw lot zal ook mijn lot zijn I" zeide de
graaf met eene zekere poëtische plechtig
heid, waarvan de uitwerking op zijne
toehoorders echter zeer verzwakte door
de ongelukkige platonische handeling,
dat hij te gelijk een nieuw stuk van de
vleeschpastei afkneep en in den mond
stak.
vBij mijnen stomp riep Hugh scham
per uit, terwijl hij met den aangeroepen
afgeknotten arm op de tafel stiet, „dat
is een voornemen, waarvan ik niet weet,
of ik het manhaftige, dan wel het edel
moedige het meest moet prijzen, zonder
nog te spreken van de fijne voorachtig-
ner toen beloofde' de President dat
hij niet als tusschenpersoon zou optre
den. Maar thans stelt hij zich evengoed
partij bij de onderhandelingen, als de
twee oorlogsvoerende staten zelf.
Wie waarde hecht aan hetgeen de
onderhandelaars rondvertellen, over-
denke wat Takahira antwoordde toen
men hem vroeg of de zaak hopeloos
stond„Niet hopeloos, maar bijna
hopeloosAls de Russen niet
toegeven, worden de onderhandelingen
afgebroken, en de vijandelijkheden wor
den hervat."
Te Tokio (waar men ook iederen dag
een andere overtuiging schijnt te heb
ben) werd gisteren het vooruitzicht op
vrede zoo goed als nul geschat. Men
wil veel liever den oorlog voortzetten,
dan genoegen nemen met onbevredi
gende voorwaarden.
Als een staaltje van de stemming in
de Russische pers moge vermeld wor
den wat de Swjet schreef
De vredesvoorwaarden van Japan
zouden aannemelijk zijn, indien een Ja-
pansch leger Moskou bezet hield. Rus
land zal zich niet buigen onder Japan's
juk, ter vervulling van president Roo
sevelt's wensch om denAmerikaanschen
geldschieter van Japan een waarborg
te verschaffen en zelf met roem bedekt
te worden als de man die den vrede
tot stand gebracht heeft. Japan, dat
vrede noodig heeft zoekt dien te ver-
verkrijgen door bemiddeling van zijn
besten vriend, president Roosevelt en
stelt buitensporige eischen, terwijl pre
sident Roosevelt zijdelings Ruslandsch
heid om van den onverwinnelijken Stins
Voërst eenen anderen en zekeren Schuilen-
buj-g te maken."
„Daar dit dan uw voornemen is,"
vervolgde Sweder snel, toen bij bespeurde,
dat de laatste aanmerking van zijnen
hoofdman den giaaf geraakt had, „zoo
moet ik eene andere schikking maken
in den rang van opvolging omtrent het
recht van gebieden bij de aanstaande
belegering. Ik had eerst bepaald dat,
daar mijn zoon, zoo lang deze strijd duurt,
als een gevangene moet beschouwd worden,
noofdman Hugh mij in het oppergebied
zoude volgen, indien mij iets menschelijks
mocht overkomenthans echter wordt
dit in zooverre gewijzigd,, dat onze bond
genoot Gunther het bevel na mij in
handen zal nemen, maai, wijl hij minder
met dezen Stins bekend is, sal Hugh
hem met raad en voorlichting bijstaan,
in alles wat strekken kan, om aan mijne
leus getrouw te blijven."
Hier gaf de baron aan zijnen hoofdman
eenen wenk waaruit kon afgeleid worden,
dat deze wijziging in de vroeger gemaakte
bepalingen slechts in naam zoude bestaan,
en naardien Gunther op dat oogenblik
juist zijn gezicht achter den beker, welken
hij aan den mond hield, verborgen .ad.
bespeurde hij van dit telegraphiocn
niets, maar een krijgshaftig gezicht zet
tende, zeide hij „Mocht gij vallen, baron
Van Voërst 1 hetwelk de elf luize id m;.ag
den echter genadig verhoeden dan zal
toestemming tracht te verkrijgen. Na
lange onderhandelingen schijnen wij
eindelijk aan den vooravond van het
geen Rusland sedert lang gewenscht
heeft: een grooten slag tusschen gene
raal Linjewitsj en maarschalk Ojama.
Het gesnoef van het Russische blad
daargelaten weinig onpartydigen zul
len de bewering van de Swjet, dat
Japan's vredesvoorwaarden buitenspo
rig zijn, anders dan buitensporig kun
nen noemen. Denkt het Russische volk
voor zooveel 't zich rekenschap geeft
van den toestand inderdaad zóó
over de kwestie? Het onwaarschijnlijk-
en men weet toch hoe weinig, in Rus
land, de pers de afspiegeling kan zijn
van de openbare meening.
FRANKRIJK.
De minister van koloniën Clémenteel
kreeg onlangs van een koloniaal amb
tenaar een jonge olifant ten geschenke.
Hoewel zeer vereerd met het present,
wist hij toch niet goed, wat er mee
aan te vangen. Hij verkocht het dier
daarom aan een circusdirecteur voor
5600 francs en verdeelde dit bedrag
onder het lagere personeel. Iedere be
diende en werkman van het departe
ment kreeg zoodoende Zondag 75 francs
als zijn aandeel in den ministerieelen
olifant.
Si Mohamed el Hadi-pasja, de bei
van Tunis, heeft voor het eerst sedert
15 maanden de hoofdstad weer bezocht.
De reden dezer lange afwezigheid is
nu opgehelderd. Bij zyn laatste ver
blijf is er een aanslag op Si Mohamed
gepleegd in de buurt van het Zomer
paleis. De kogel doorboorde de kap
ik den bisschop toonen, dat ik zijnen
verraderlijken aanslag op mijn leven niet
vergeten heb, en dat ik even goed eene
beleediging als eenen maaltyd weet te
waardeeren."
rHet is niet noodig, vriend Gunther
dat wij eene opgave doen van hetgeen
wij in den aanstaanden strijd verrichten
zullen, wij kennen elkander te goed, om
niet nauwkeurig te weten, wat wij weder-
zijdsch van elkander te wachten hebben
laat ons dit slechts bij handslag en woord
beloven, dat wij ons liever onder het
puin van den Stins zullen laten begiaven,
vóór wij iafnartig van overgave aan den
trotschen paap spreken."
„Overgaveherhaalde de in vuur
geraakte Schuileuburger met een barsch
gelaat en op eenen verachtelijken toon,
„eerder zal ik gedoemd zijn, om mij
geheel mijn volgend leven te voeden met
een haksel koolbladeren en mager sloot
water, vóór ik van overgave, onteerend
verdrag of iets dergelijks zal spreken,"
en om deze verklariu0 de noodige kraclu
bij te zetten, greep hij andermaal den
zilveren beker, en nam daaruit eene
teug, zóó diep en hartig, als cf deze de
laatste dronk wijn was,'welke o-er z jne
lippen zoude komen, en het gevreesde
tijdperk van het „magere slootwater"
reeds was aangebroken.
C Wordi vervolgd.)