Ut STI VS vuist
I\o.
20.
Zaterdag 10 Juni 1005.
21e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent.
Voor België 70 cent. Afzonderlijke Nos. 5 cent.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 centvoor
eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiên worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Wegens het Pinksterfeest ver
schijnt a. s. Dinsdag de Axelscke
Courant niet.
DE OORLOG IN OOST-AZIE.
Reuter's bureau maakt bekend, dat
de Japansche regeering tot dusver geen
vredesvoorwaarden, van welken aard
ook, heeft opgesteld. Van welingelich
te zijde wordt verzekerd, dat zekere
geruchten dienaangaande afkomstig zijn
van particulieren, die met goede be
doelingen pogingen doen om vrede
tot stand te brengen. Deze voorstellen
zouden echter, als ze voor de oorlog
voerende partijen gebracht worden,
slechts tot misverstand leiden, en in
plaats van het doel nader bij te bren
gen juist een verkeerden invloed uit
oefenen.
Uit Petersburg werd aan de Temps
Ik verneem uit zekere bron dat de
ministers al hunne krachten voor den
vrede inspannen, en het schijnt dat zij
binnenkort succes zullen hebben.
Een telegram uit St. Petersburg aan
de Magdeb. Ztg. verzekert, dat bijzon
derlijk Witte en Kokofsgf (de minister
van financiën) bij den Tsaar het slui
ten van vrede tot eiken prys bepleiten.
Witte hield den Keizer daarbij voor
oogen het voorbeeld van andere rijken,
die na schijnbaar verpletterende neder
lagen binnen korten tijd hun aanzien
hadden herwonnen. Graaf Lamsdorf
Historisch Romantisch Tafereel.
uit de Zvoolsche Geschiedenis (1362)
Gewisselijk had dus niets den jonker
weerhouden om deel te nemen aan het
schitterend steekspel, dat dien dag zoude
gehouden worden, te minder wijl hij
zoude strijden, niet alleen voor het ge
zicht van al wat ganscb Holland en ge
heel het Utrechtsche sticht edels en be
valligs opleverde, maar ook onder het
oog van haar, welker hoogachting en
bewondering, de koene jongeling gaarne
met zijn leven had gekocht, en reeds
wilde hij zijnen schildknaap bij zich ont
bieden om zich voor het feest te kleeden,
toen hij plotseling bleef stil staan. De
glans van blijde opgeruimdheid, die door
de voorstelling, dat hij wellicht Mathilda's
oog zoude boeien, als hij in het strijd
perk zijn ontembaar ros liet voorthup
pelen, of hetzelve in wilde sprongen en
met het glinsterend zwaard in de vuist,
zijne tegenpartij liet te gemoet rennen,
op zijn gelaat was te voorschijn geroe
pen, verdween eensklaps, het tintelend
vuur van zijn donkerbruin oog verdoofde,
en nam een sombere weemoedige uit
drukking aan. //Neen!* riep hij einde
lijk met eenen bitteren lach uit, #daar
niet zoover, maar is voor vrede
als de Japansche voorwaarden maar
half aannemelijk zijn. Met uitzondering
van grootvorst Konstantijn zijn echter
alle grootvorsten voor voortzetting van
den oorlog in het belang der dynastie,
omdat zij van een smadelijken vrede
een volksbeweging tegen het regeerende
huis verwachten. De Tsaar deelt deze
meening en hoSpt buitendien op het
tusschenbeiden komen van andere mo
gendheden, wat tot matiging van Japan's
eischen zou kunnen leiden.
Uit Parijs wordt aan hetzelfde blad
geseind, dat Rouvier de Russische regee
ring heeft laten weten door financiers,
dat zoolang de oorlog duurt er geen
sprake meer kan zijn van een nieuwe
leening in Frankrijk. Maar de Fransche
haute finance zou wel de noodige som
men beschikbaar willen stellen tot het
betalen eener oorlogsschatting aan Japan
en den bouw eener nieuwe Russische
oorlogsvloot.
ENGELAND.
Te oordeelen naar een besluit, te
Londen genomen op een vergadering
van de Centrale en Vereenigde Kamers
van Landbouw, en de taal daar gevoerd,
hebben de landbouwers in Engeland
weinig of geen vertrouwen meer in
de regeering. In het besluit werd het
betreurd, dat allerlei landbouwzaken
in het Lagerhuis verwaarloosd worden,
en o. a. aangedrongen op aanneming
van de boter wet nog in deze zitting.
Een deputatie zal dit Balfour nog eens
inscherpen. Wanneer de eerste minis
ter zich niet betert, zei prof. Leng.
in de rijen van edelen en machtigen
onder dien stoet van geborene vorsten
en graven, voegt geen bastaard, voegt
geen gelukzoeker, al is hij ook door een
gunstig toeval opgetrokken uit de donkere
laagte, waarin het noodlot hem het aan
zijn schonk, en geplaatst in den schitte
renden kring, waarin hij zich thans be
weegt. Neen! een nietige worm, die ge
doemd is om zich in het slijk te wen
telen, moet zijn trotschen kop niet op
heffen uit den duisteren modderpoel,
waarin zijn bestaan een aanvang nam,
ook al vindt hij een effen pad, langs
hetwelke hij tot een edeler dierensoort
kan opkruipen.'»
Zijn donker oog, dat met brandenden
blik aan den grond was gehecht, het
hevig zwoegen der borst, waartegen hij
met "kracht zijne gekruiste armen drukte,
en de bleekheid van des jonkers gelaat,
waren zoo vele bewijzen van den harts
tochtelijken wrevel, welke op dat oogen-
blik zijne ziel vervulde, en eerst toen
het besluit onverzettelijk en vast bij hem
stond, om niet aan het feest deel te
nemen, om af te zien van den roem,
welke hij daar konde verwerven, scheen
zijn gemoed eenige kalmte terug te krij
gen. Het scheen als of deze zware of
fers hem met het denkbeeld verzoenden,
dat hij zijne hand niet naar grootheid
of luister mocht uitstrekken, zoo lang
geboorte en rang hem daarop geen recht
gaven, en toen op eenen zetel nederval-
verdient hij, door geen boer meer ge
steund te worden.
Verder werden er op de vergadering
booze woorden gesproken over de auto
mobielen die den openbaren weg tot
,een hel op aarde" maken.
Koning Alfonso heeft Zondag een
drukken dag gehad, 's Ochtends ont
ving hij op het paleis. Daarna ging
hij naar de R.-K. kathedraal van West
minster, waar een korte, maar plechti
ge dienst werd gehouden. Na den dienst
ging hij naar een kapel van de kerk,
waar de aartsbisschop een adres voor
las. Alfonso antwoordde in het Engelsch.
Daarna werden de bisschoppen aan
hem voorgesteld; hij kuste allen de
hand. Vervolgens bracht hij een be
zoek aan de Anglikaansche abdijkerk
van Westminster, waar hij, de vele
graf teekenen bezichtigde. Toen mis
schien voor hem het genoegelijkste
deel van den dag naar Clarence
House, waar hij aan de lunch aanzat
met den hertog en de hertogin van
Connaught en hun dochters, benevens
eenige gasten.
Daarna naar de Agricultural Hall,
waar de gewone militaire vertoonin
gen werden gehouden. Daar was ook
een optocht, voorstellende de ontwik
keling van de vloot sedert de 6e eeuw.
De schepen uit den tijd der Armada
zullen voor den koning vanSpanje vooral
belang hebben gehad. Nu ging het
naar het Spaansche gezantschap, waar
een aantal deputaties adressen aanbo
den, o. a. een uit de Spaansch- en Por-
tugeesch-Israëlietisehe te Londen. Daarin
werd een goed woord gedaan voor de
geloofsgenooten, die het tegenwoordig
ip Spanje nog niet te best hebben. Of H
er vervolgens van het plan van een j||
bezoek aan het Lagerhuis gekomen is,
weten wij niet.
Een feestmaal in het Buckingham- H
paleis was het slot. Den heelen dag n
heeft het Dinsdag in Londen geregend. H
ITALIË.
De betrokken ministers zijn het ten I
aanzien der legercredieten er over fl
eens geworden om elk jaar tot de con- fl
solidatie der begrooting heeft plaats ge- M
had, elf millioen lire op dé begrooting M
van oorlog te brengen. De overweging H
die tot dit besluit heeft geleid, is deze,
dat thans ter handhaving der orde in H
de tijden, dat een minimum aantal troe- ij
pen onder de wapenen staat,, geregeld 99
een of meer lichtingen, die met verlof
naar huis zijn, moeten worden opge- jj
roepen. Dat kost gemiddeld elk jaar H
elf millioen en men vindt het nu ge- U
makkelijker en verstandiger die elf
millioen voorloopig als vasten post op H
de begrooting te brengen en dan voor I
twaalf maanden de benoodigde troepen H
onder de wapenen te houden in plaats
van bij werkstakingen, binnenlandsche
onlusten e. d. plotseling tot oproeping
te moeten overgaan. Met de kwestie
van nieuwe versterkingen aan de grens
en verniewing der artillerie hebbeu
deze elf millioen niets te maken. Die |jl
zaken moeteu nog aan de orde komen.
RUSLAND.
Te Moskou zou Dinsdag een nieuw II
zemstwo-congres, waar een driehonderd i|J
leDde, liet hij het oogenblik voorbij gaan,
waarin elk zich naar de schouwplaats
Wel kostte het hem veel den schitte
renden stoet, waaronder hij ook Mathilda's
rijzige gestalte, gekleed in den prachti-
gen dosch waarin hij haar den vorigen
dag gezien had, ontdekte, uit het bis
schopshof te zien wegtrekken, terwijl
hij daar vergeten en eenzaam achterbleef,
maar het sterke gevoel, dat hij bij dien
stoet niet voegde, was het krachtige,
maar bitter wrange geneesmiddel, om
de, weder met nieuw vuur opwellende
begeerte, om nog aan het genotrijke
feest deel te nemen, te onderdrukken,
en in zijn genomen besluit te volharden.
Toen eindelijk de trein uit zijn gezicht
was verdwenen, schoot hij snel de nede
rige kleeding van eenen bisschoppelijken
dienstknecht aan, en in dat eenvoudige
gewaad vermomd, mengde hij zich onder
de omstanders, die den buitensten kring
van het tournooiveld vormden.
Zijn oog onafgewend, op Mathilda van
Voëist vestigende, lette hij weinig op
hetgeen er binnen het strijdperk voorviel:
slechts toen eerst, toen de jonge baron
van Voërst andermaal den slagboom bin
nen reed en te vergeefs de bazuin ter
uitdaging deed klinken, vergat hij voor
eenige oogenblikken het dierbare wezen,
om aan den nieuwen kampstrijder zijne
aandacht te schenken. Bij eiken toon,
die bij herhaling uit het heldere metaal
rolde, klom zijne begeerte om te weten,
wie de gelukkige zoude zijn, die de eer
van het Sticht zoude redden, maar toen
te vergeefs het bazuingeschal luider en
dringender werd, en er nog geen kamp
vechter verscheen, speet het liern innig,
niet gewapend en tot den strijd gereed
te zijn, om de uitdaging aan te nemen.
Reeds wilde hij zich verwijderen om
zich daartoe aan te bieden en hierdoor I
de eer zijns weldoeners van eenen sma-
delijken blaam te redden, toen hij den j
onbekenden ridder binnen de kampplaats I
zag rijden. Ook hij herkende hem niet, j
maar toen hij toevallig zijn oOg naar j
den zetel van den bisschop sloeg en diens I
plaats door den baron van Voërst zag inge
nomen, zeide eene geheime stem hem, dat
Johan van Arkel zelve in het strijdperk J
was getreden om de eer van zijnen naam 1
en van zijn bisdom te redden.
Blozend sloeg Arnold zijnen blik neder,
en gloeiend van edelen toorn over de I
lafheid van des bisschops edelen en vas-
salen, trad het denkbeeld in een ver
troostend licht voor zijnen geest, dat al
ware zijn bloed dan ook minder edel,
hij het toch gewillig plengen zoude, als i
het welzijn van zijnen weldoener
hem opriep liet te storten; en nauwe
lijks had hij met gespannen aandacht
den zonderlingen atloop van dit tweege
vecht aanschouwd of hij verliet de schouw
plaats en spoedde zich met haastige
schreden naar het bisschoppelijk paleis
