i;
DE STL\S Y0ËKST7
\o. 8(>.
20e Jaarg.
Woensdag 8 Februari 1905.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwseli-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSCHE
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent.
Voor België 70 cent. Afzonderlijke Nos. 5 cent.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 cent; voor
eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiên worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG IN OOST-AZIE.
Het belangrijkste nieuws over de
gevechten bij de Hoen-ho is de terug
roeping van generaalGripenberg „omge
zondheidsredenen." Als een opperbe
velhebber zoo kort na een slag bemerkt
dat de generaal die daar het bevel
voerde, niet erg gezond meer is, geeft
dat te denken. Men is nu licht geneigd,
het nadeel dat de Russen bij de jongste
krijgsverrichtingen op den westelijken
vleugel geleden hebben, voor ernstiger
te houden dan blijken kon uit de be
richten van het oorlogsterrein zelf.
Ook wat van Russische zijde nu
loskomt over de verliezen, in de ge
vechten bij Sandepoe geleden, versterkt
dien indruk. Wij zien nu weer het
getal 13,000 genoemd, als totaal van
die verliezen. Tusschen 28 en 31
Januari zouden 8000 gewonden Moekden
binnengebracht zijn.
Volgens den Petersburgschen corres
pondent van de Echo de Paris was de
rechtstreeksche oorzaak van het terug
werpen der Russen tp Sandepoe, dat
ze gebrek hadden aan goede projec
tielen hun granaatkartesten richtten
niets uit tegen de leemen wallen en
huizen.
DUITSCHLAND.
Onder de werkstakers in het Roer
bekken doen zich de eerste teekenen
van verdeeldheid voor. Zoo b.v. onder
het personeel van de mijn Rheinpreus-
sen, welker directie de eischen van de
Historisch Romantisch Tafereel.
uit de Zwolsclie Geschiedenis (1362)
Bij den Hemeldit gaat te ver riep
Vau Arkel, gloeiende van eenen edelen
tporn.
„Nog denzelfden nacht,' liet Willibald
dadelijk op de uitroeping van den bisschop
volgen, fis er door de bende van den
Stins weder iets bedreven, hetwelk ik
bijna schroom, aan uw heilig oor te ver
klaren.'
„Ga voort, Willibaldik heb daarvan
reeds iets gehoord, en vrees, dat het, al
te zeer verzacht, aan mij is overgebracht,'
zeide Van Arkel, eenen zijdelingschen
blik werpende op Arnold, die stilzwijgend
het gesprek had aangehoord, en, beter
dan de bisschop, had kunnen opmerken,
dat de monnik eenen geheimen toeleg
smeedde, om alles in de donkerste kleu
ren voor te stellen.
findien uwe hoogwaarde,' zeide hij
schamper, op den pater nederziende,
„uit den mond van dezen bode des vre-
des het verhaal aanhoort, van hetgeen
er met de ongelukkige vrouw, waarvan
ik sprak, is voorgevallen, dan mag uwe
genade gerustelijk aannemen, dat de
mijnwerkers heeft ingewilligd. De chris-
telijken hebben besloten daarom het
werk te hervatten, maar de sociaal
democraten willen in de staking vol
harden. Gisteren zijn bij die mijn 400
man meer afgedaald dan den vorigendag.
Om die kiem van tweedracht te ver
stikken, heeft de commissie van zevenen
een vertrouwelijke samenspreking met
de leiders en afgevaardigden van de
verschillende vakvereenigingen gehou
den. Het einde was de aanneming van
een verklaring behelzende dat de
stakers de commissie van zevenen
blijven erkennen als hun vertegenwoor
diging en overtuigd zijn dat die com
missie de belangen van de mijnwerkers
behoorlijk behartigt; verder dat alle
dwarsdrijverij tegen de eensgezindheid
onder de kameraden verwerpelijk is.
De vergadering beloofde nogmaals, aan
de commissie stipt te gehoorzamen.
Onze beweging, zoo eindigt de verkla
ring, moet beschouwd worden als een
zuivere vakbeweging en kan alleen als
zoodanig slagen.
De sociaal-democratische leiders schij
nen niet zonder schuld aan de tweespalt,
daar zij in den laatsten tijd getracht
hebben van de heerschende ontevreden
heid partij te trekken, om zielen te
winnen. En dat zal het centrum
natuurlijk niet toelaten.
De gemeenteraad van Mühlhausen
(Elzas) heeft 5000 mk., en die van
Spandau 1000 mk. uitgetrokken voor
de stakende kolenwerkers.
De Vorwiirts zegt, uit volstrekt be
trouwbare bron, vernomen te hebben
stipte nauwkeurigheid, waarmede deze
monnik van alles schijnt onderricht te
zijn, de kleinste bijzonderheden niet zal
voorbijgaan, maar zijne zorgvuldigheid
zelfs zoo verre drijven, om veronderstel
lingen als zekerheden op te geven.'
De toornige gloed, die, bij deze belee-
digende aanmerking, uit de zwarte oogen
des monniks blonk, bleef onopgemerkt bij
dè donkerheid, welke, door de vallende
avondschemering, reeds in het enge ver
trek heerschte. Dat hij gevoelig geraakt
was, kon men echter gemakkelijk aflei
den uit den toon zijner stem, toen hij
antwoordde//Indien ik konde veron
derstellen, dat uwe hoogwaarde, uit de
woorden van dezen jongeling, die gevolg
trekkingen maakt als waartoe ik mag
gelooven, dat zij door hem zijn uitgespro
ken, dan zonde het niet alleen nutteloos
zijn, dat ik verder vervolgde met een
verhaal, dat voor leugenachtig wordt ge
houden, maar ik zoude daarenboven den
gevaarlijken schijn op mij laden, als of
ik het lage doel had, de daden van den
baron Van Voërst in een zwart daglicht
te stellen.'
z/Ga voort, pater!' antwoordde de bis
schop, met een ongeduld, waaruit duide
lijk was te bespeuren, dat dit oponthoud
hem had gehinderd, „en gij, Arnold
kunt u daarmede gerust stellen, dat ik
deu schijn van het wezen weet te onder
scheiden.'
Door deze dubbelzinnige verklaring
dat de politie onder de Russische stu
denten te Berlijn twee speurders heeft
die van alles verslag doen wat in den
kring van die studenten voorvalt. De
twee verraders krijgen uit het geheime
fonds van de politieke politie een maand
geld, de eene 75 mk., de andere 60
mk. De hoogst bezoldigde is al meer
dan een jaar werkzaam, de andere
sedert eenigen tijd pas.
De Polizierat Henninger heeft verder
bij de politieke politie een afzonderlijke
af deeling voor Russische aangelegen
heden ingericht, met een commissaris
aan het hoofd.
Als de Duitsche nijverheid voor deze
liefdesdiensten van de Pruisische re
geering beloond wordt met groote be
stellingen, dan is het geld uit het
geheime fonds niet weggeworpen.
RUSLAND.
De Petersburgsche correspondent van
de Lokal Anzeiger seinde Vrijdagavond
laat
Het heden hier verspreide gerucht
van Maxim Gorki's vrijlating is tot
dusver niet bevestigd. De dichter be
vindt zich nog steeds in de Peter-en-
Paul-vesting, maar er bestaat toch kans,
dat hij spoedig wordt in vrijheid gesteld.
Over den toestand der zoogenaamde
hoogverraders, die tengevolge der jong
ste gebeurtenissen in de Peter-en-Paul-
vesting zitten opgesloten, kan ik niets
betrouwbaars mededeelen. De vrouw
van Maxim Gorki, die haar vast ver
blijf in Nisjni Nofgorod heeft, is met
haar eenig zoontje naar Petersburg ge
komen, zoodra zij hoorde van de ge-
half tevreden gesteld, vervolgde de mon
nik //Toen de roode bende van den
Stins het vlammende boerenerf verlaten
had, is zij verder onder de stad voortge
trokken, en, na hier en daar hun gewoon
spoor van roof en plundering te hebben
achtergelaten, is een wezen in hunne
handen gevallen, dat zelfs door woeste
wilden zoude ontzien en geëerbiedigd zijn.
Het was eene vrouw, reeds sedert vele
jaren beroofd van het verstand, en, in
elk opzicht, rampzalig en ellendig genoeg,
om zelfs in het onmenschelijkste haft
medelijden en erbarming te verwekken.
Gedreven door hunne verdoemde geld
zucht. hebben zij deze ongelukkige be
roofd van een leven, dat heiligen onschend
baar kon geacht worden, en het lijk,
toen, als een stuk redeloos wild, voort
sleurende, is het, door de wilde ben dp,
in triomf, binnen den Stins gesleept, om,
voor eenige ellendige stukken geld. als
gemeene koopwaar, aan eenen heelmees
ter uit de stad, te worden verkocht.'
Met eenen bijna verwijtenden blik zag
de bisschop, na het eindigen van des
paters opgesierd verhaal, Arnold aan, dje
hetzelve met verachting had aangehoord,
en, toen het geëindigd was, verontwaar
digd uitriep „Bij mijne eerik weet
niet, waarvoor uwe hoogwaarde dezen
braven pater meer dank is verschuldigd,
voor zijne uitvoerigheid, dan wel daar
voor, dat zijne zucht, om toch niets te
vergeten, hem zoo verre drijft, dat hij
vangenneming van haar man. Ondanks
haar dringende bede gelukte het haar
aanvankelijk niet tot den gevangene
te worden toegelaten. Eerst Vrijdag
kreeg ze verlof haar man in de ge
vangenis te bezoeken. Gorki vertelde
haar, dat de behandeling in de vesting
niets te wenschen overliet. Alle ge
vangenen der deputatie zooals men
weet, werd de heele deputatie, die den
minister van binnenlandsche zaken het
hervormingsplan overhandigde, in hech
tenis genomen - - zitten afzonderlijk op
gesloten. Zij dragen een gevangenis-
kiel, maar worden overigens behandeld
als gevangen officieren.
Vrijdag begonnen de verhooren, onder
overlegging der tegen de regeering
gerichte, in beslag genomen vertoogen,
met vragen, in hoever de gevangenen
aan de beweging hadden deelgenomen.
Meest loopen de ondervragingen zonder
resultaat af, daar de aanklachten ge
deeltelijk ongegrond zijn, gedeeltelijk
de gevangenen weigeren te antwoorden.
Gorki moet er goed en monter uit
zien zijn lot boezemt hem absoluut
geen bezorgdheid in. Hij draagt zijn
hoofd zoo rechtop als vroeger. Men
neemt aan, dat hem na zijn invrijheid
stelling waarschijnlijk een tijdelijke
verbanning wacht naar de binnenlanden
van Rusland, misschien zelfs dat niet eens.
Met Gorki zijn in de Peter-en-Paul-
vesting nog opgesloten Annenski, het
gemeenteraadslid Kedrin, voorts Semefs-
ki, professor in de geschiedenis, en
Pesjesjouof.
Eenige gevangenen zijn reeds op
vrije voeten gesteld.
zelfs zijn geweten toeschroeit, om, door
deszelfs stem, niet verhinderd te worden,
beschuldigingen in te brengen, die hij
zelve moet weten, valsch en onwaar te
zijn.'
De blik, welken Willibald den jonker
terug gaf, drukte evenveel haat en ver
bittering uit als die, welken Arnold hem
had toegeworpen, en zich toen weder
tot den bisschop keerende, hernam hij
„Uwe hoogwaarde zal. zeker meer geloof
slaan aan de betuiging van dezen edelen
ridder, dan aan de woorden van eenen
onwaardigeu monnik, en ik zoude dus
voor u staan als een lage leugenaar en
lasteraar, indien.
„Ik weet niet,' viel Van Arkel met
ongeduld in de rede, „wie van u ik moet
gelooven. Beiden spreekt op eenen toon,
die bewijst, dat gij van weerszijden zeker
zijt van hetgeen gij zegt. Laat ons zien,
aan welken kant hier gedwaald wordt.
Gij, Arnoldwelke redenen hebt gij,
om pater Willibald te betichten, mij met
een onwaar verhaal te willen misleiden
„Enkel dit eenvoudig, maar tamelijk
gewichtig bewijs, dat.de monnik iets als
eene onbetwiste zekerheid opgeeft, waar
voor echter niets meer dan louter een
schijn bestaat. Hij zegt, namelijk, dat
de dienstmannen van den baron Sweder
van Voërst, de waanzinnige vrouw heb
ben gedoodwie en wat geeft hem
daarvan de zekerheid?' antwoordde
Arnold.
