Landbouw. Binnenland. Gemengd Nieuws. RUSLAND. De reactie is duchtig aan 't werk, in 't bizonder te Moskou. De commissie voor het technisch onderwijs, die daar vergaderde, heeft haar zittingen gestaakt en door een briefje, in de zittingszaal aangeplakt, bekend gemaakt, dat de staking harer werkzaamheden te wijten is aan oorzaken, die met haar arbeid niet te maken hebben." Voorts is te Moskou gesloten op last der regeering de conferentie, betreffen de het onderwijs op en buiten de school voor volwassenen. Al die geleerdheid dient ook nérgens toe en maakt de menschen maar revolutionair. Toen de deelnemers aan de conterentie gisteren ochtend voor hun lokaal verschenen, waren de deuren toe. Zy gingen daarop in optocht bij honderden de stad door trekken, maar er deed zich geen enkel incident voor. De Moskousche gemeenteraad, die zulke brutale moties durft aan te nemen en naar Petersburg te sturen is naar huis gezonden. Moskou krijgt nu een doema volgens het model van die in de hoofdstad, welkeblijkbaarmakkelijker te hanteeren is. De prefect van politie Trepot gaat weg uit Moskou en naar Oost-Azië. Generaal Wolkoes, gouverneur van het Zwarte Zee-district, wordt zijn opvolger. Minister Ellis en jhr. van Geen waren intertijd door H. M. de Koningin in bijzondere missie belast met het brengen van een afscheidsbezoek, namens H.M. aan den admiraal van het eskader, von Koester, op diens vlaggeschip, op den dag waarop de Duitsche vloot onze wateren verliet. Een bijvoegsel tot de St. Ct. no. 11 bevat een staat van de gevallen van besmettelijke veeziekten in Nederland, voorgekomen gedurende de maand December. Wat Zeeland betreft kwam alleen te Goes een geval voor van trichinen- ziekte bij een varken. In het rijk kwamen voor 88 (12) gevallen van schurft, 62 (11) van rot- kreupel, 38 (28) van vlekziekte, 1 (1) van trichinen en 48 (43) van het milt vuur bij alle vee. De tusschen haakjes geplaatste cijters wijzen het aantal eigenaren aan. Naar de N. R. Ct. verneemt zijn door den Duitschen Keizer, in verband met het bezoek ten vorigen jare van het Duitsche eskader aan de Neder- landsche wateren, de volgende onder scheidingen verleend aan den minister van marine, vice- admiraal Ellis, het grootkruis der orde van den Rooden Adelaar; aan schout bij-nacht Van Nes, commandant in de stelling van de Mouden der Maas en van het Haringvliet en directeur en commandant der marine te Hellevoet- sluis, de Kroonorde 2e klasse met ster aan schout-bij-nacht Wenholt eomman- dant in de stelling van Den Helder en directeur en commandant der marine te Willemsoord, de Kroonorde 2e klasse met ster; aan kapitein-ter-zee Hoek water, commandant van Hr. Ms. Hertog Hendrik, welke bodem bij het vlootbe- zoek de honneurs waarnam, de orde van den Rooden Adelaar 2e klasse, en aan luit. t/z. Ie kl. jhr. van Geen, ad judant en particulier secretaris van H.M. de Kroonorde 3e klasse. gewone plaats voorzien was van een paar mouwen van zoodanige ruimte, als geschikt was, om de snelle bewegingen der vlugge handen en armen niet te hinderen, en tegelijk om te dienen voor die inystische plaats, waar de kunstenaar in den loop der vertooning ecnig lichamelijk voorwerp, door machtspreuk of tooverroede, had heen gezonden. De straks genoemde gordel, van rood leder vervaardigd, vertoonde, in kunstig schil derwerk, al de teekens van den dieren riem, en was van voren zamengesnoerd met eene gesp, prijkende met eenen schitterenden, groenachtigen steen, waar op weder eenige kabalische figuren waren ingesneden. De waarde van dezen kar bonkei stond voorzeker in volkomen ver houding met de echtheid der vertoond wordende kunsten, en den machtigen toovenaar zelve. Wij hebben van dezen Oosterschen macht eene uitvoeriger beschrijving ge- geven, dan pater Willibald in staat zoude geweest zijn te doen want slechts ter loops liet hij zijn blik op den kunstenaar rusten; toen deed hij zijne oogen naai de andere zijde weder door het vertrek weiden, tot ze op een voorwerp bleven stuiten, dat hij niet gedacht had, hier te zullen aantreffen, en ook liever overal elders, dan thans in Utrecht had ge- wenscht te ontmoeten, Het was de oude veerman Wouter. Dicht bij den helder brandenden haard AXEL, 17 Januari 1905. Retranchement. In het afgeloopen jaar is bij den Quaestor van het clas- sikaal bestuur ontvangen Voor het fonds voor noodlijdende kerken en personen; Collecten uit IJzendijke f4,32; Bier vliet f7,— Waterlandkerkje f2,50; Schoondijke 17,50; Breskens f3,70'; Nieuwvliet f 2,— Sluis f 9,01 Sint Anna ter Muiden f2,50; Sint Kruis f3,25; Aardenburg f2,05; Oostburg f2,25; Zuidzande f 2,50 Retranchement f 2,50 Cadzand f 10,77; Axel f 15,27 Hoek f 10,Ter Neuzen f 11,50; Zaamslag f 15.Hontenisse c.a. f7,71; Hulst f 2,— Sas van Gent en Philippine f 3,50. Nagekomen over 1903 van Biervliet f6,61 en van Hoofdplaat f 1,07'; over 1904; van Groede f5,77. Giften van kerkvoogdijen Te Aardenburg f5,— te Oostburg f io, te Schoondijke f 5,— te Nieuw vliet f 1,— te Ter Neuzen f 5,— Voor het fonds ter verbetering der schraalste predikantstraktementen van Breskens f 6,van Zuidzande f 2, van Groede fl, Voor het tonds ter voorziening inde geestelijke behoeften Collecte Sluiskil f 7,—en een gift van den heer J. L. te Ter Neuzen f2,50. Voor de Synodale weduweu- en weezenbeurs Giften van de kerkvoogdij en te Aarden burg f5,te Ter Neuzen f5,te Hulst flO,— Voor de generale kas Uit IJzendijke f28,645; Biervliet f7,— Hoofdplaat f4,75; Waterland kerkje f 0,50 Schoondijke f27,50; Groede f 3,85 Nieuwvliet f 5,Sluis f46,30; Sint Anna ter Muiden f8, Sint Kruis f 10,—Aardenburg f 47,— Oostburg f 25,75 Zuidzande f 3,25 Retranchement f3,50Cadzand f 18,25 Hoek f72,15; Ter Neuzen f37,— Sluiskil f9,— Zaamslag f5,—Honte nisse c.a. f 15,10 Hulst f49,60. Nagekomen over 1903 uit Waterland- kerkie f 1,en uit Biervliet f 3,25. J T. Ct. geschoven, had de oude schipper zich geheel afgezonderd van den nieuwsgie rigen hoop, die, in het midden der kamer, dicht opeengedrongen stond, en evenmin als hij eenigen acht sloeg op de proeven van vlugge behendigheid, die van tijd tot tijd eenen uitroep van verbazing of verwoudering deden opstijgen, even zoo min had hij van Willibald's binnenkomst of tegenwoordigheid iets bespeurd. Strak en onbewegelijk voor zich henen in de helder opflikkerende vlam starende, scheen zijn geest geheel afgedwaald en verstrooid te Aijnzelfs de met eene soort van meede ingeschonken kroes, stond nog onaangeroerd bij hem, even als het stuk zwart brood, dat hij in zijne I magere vuist hield. Wordt vervolgd). Sedeit Dec. jl. werden kort na el kander uit de huidenzouterij van de firma Bierman en Co. aan den Zwaans hals te Rotterdam gestolen 128 en 40 gezouten schapenhuiden, een waarde vertegenwoordigende van ongeveer 1000 gulden. Het gelukte niet de daders te ontdekken, doch men kwam tot de wetenschap, dat de diefstallen gepleegd werden met behulp van een roeiboot en dat later de huiden op een gereed- staanden wagen werden geladen en daarmede vervoerd. Om tot de ontdekking van de die\ en te komen, nam de firma Biermai en Co. twee particuliere wakers in haar dienst, een hunner in het bezit van het radicaal van onbezoldigd Rijksveld wachter. Deze mannen hielden de laatste nachten de wacht in de huiden zouterij. Zoo ook Vrijdagnacht. Terwijl zij in de zouterij op het kantoor ge zeten waren, zagen ze plotseling de schim van een man voorbij een der ramen gaan. Zij begaven zich heel stil uit het kantoortje in de huiden zouterij en wachtten daar, zich ver dekt opstellende, op wat er zou gebeu ren. Duidelijk hoorden ze even daar na in de nachtelijke stilte boven hun hoofden op den zolder loop en en kon den zij nagaan, dat er twee personen waren, die zich van buiten af, klim mende langs traliewerk, opgewerkt had den tot een ongeveer 5 meters zich boven den beganen grond bevindend raam. Door dit raam kwamen zij op den zolder en kort daarop verschenen bei den langs een trap van den zolder in de huidenzouterij. Daar lag een heele stapel gezouten vellende dieven stap ten daarop af en begonnen stuk voor stuk weg te slepen. Plotseling deinsde een hunner terug, want hij had de schim van een der wakers gezien. Hij waarschuwde zijn kameraad, riep hem toe: „Kom, kom vlug! er is on raad!" en tegelijkertijd rende hij de trap op naar den zolder. Doch de on bezoldigd Rijksveldwachter, die al dien tijd klaar had gestaan met zijn revol ver, zwaar kaliber, stoutweg met zijn maat naar voren tredend, nu zij ont dekt waren, sprong naar voren en uitte het bevel; „Sta, of ik schiet!" en toen dit bevel niet opgevolgd werd, loste hij een schot en dadelijk daarop nog eens in de richting van de den zolder op vluchtende dieven. Nu snel den beide wakers naar buiten om de vluchtelingen te achterhalen. Even hoorden zij een plons in het water, waarschijnlijk doordat een der vluch telingen, die onbekend is gebleven, in de Rotte is gesprongen, welke vlak achter langs de huidenzouterij loopt. Zwemmende heeft die man zich waar schijnlijk uit de voeten gemaakt. De tweede dief werd in de nabijheid gevonden, waar hij weggekropen was achter de schutting van een cement fabriek. Hij werd gearresteerd en met behulp van inmiddels verschenen po litieagenten naar het bureau gebracht, waar hij bleek te zijn de bekende re cidivist W. H. H., een 33-jarige man, zonder vast woonverblijf, die al een een half dozijn vonnissen achter den rug heeft. Op hun vlucht lieten de dieven 2 ledige zakken en 3 huiden achter, die al klaar gelegd waren op de trap. De gesnapte dief, die niet door het schieten getroffen werd, zit nu opge sloten en weigert inlichtingen te geven of zijn medeplichtige te noemen. Hij ontkent zelfs den diefstal. Een ingezetene van Tiel beval zijn hond, een groot en kostbaar dier een soort van herdershond een been, waarmede hij in huis kwam, neer te leggen. De hond gehoorzaamde doch blijkbaar met tegenzin; en toen de eigenaar zich uit de kamer wilde verwijderen, vloog het dier hem eens klaps naar de keel. De huisbewaarder die juist in de nabijheid was, schoot ter hulpe, doch kon den hond niet ver wijderen, die telkens opnieuw op zijn meester aanviel en dezen op verschil lende plaatsen, o. a. aan keel, borsten armen, ernstige wonden toebracht. Na dat men den hond eenige minuten alleen had gelaten, was hij weder kalm en gewillig geworden en kwam hij den huisbewaarder kwispelstaartend tege moet. Na overleg met den Ryksveearts werd echter besloten den hond te doo- den, hetgeen geschiedde door middel van een stuk vergiftigd vleesch. Reeds vroeger had hij ook eens een zoon van den huisbewaarder aangevallen. Dat zou een curieuse oplossing van de quaestie der nieuwjaarsfooien voor telegram- en postbeambten we zen, als algemeen werd wat tot dusver afzonderlijk voorgekomen is: een vrouw schelt aan een woning aan, noemt zich „de post" en vraagt een nieuwjaars fooi. „Mijn man", zegt ze, „mag piet wachten en niet vragen; ik wel." Zoo'n handig vrouwtje! Maar was ze wel de vrouw van een brievenbesteller vraagt het N. v. d. D. Te Sassenheim is by iemand, die verdacht werd valsche rijksdaalders in omloop te brengen, huiszoeking gedaan. Na lang zoeken vond de politie in het bed, waar de kinders sliepen, twee gipsvormen, waarin gesneden waren modellen van rijksdaalders, een giet- lepel en een stuk metaal, waarvan het valsche geld blijkbaar vervaardigd is. Twee jongens verdronken. Ondanks herhaalde waarschuwingen der politie begaven een aantal jongens zich Zondagmiddag omstreeks 4 uren op het natuurlijk nog zeer zwakke ijs van den grooten vijver in het Park Honingen te Rotterdam. Plotseling brak het ijs en voor de oogen van een aan tal anderen verdwenen drie knapen onder het ijs. Burgers en agenten van politie schoten van verschillende kan ten toe en met behulp van dreggen slaagde men erin den 17-jarigen L. A. de ,7. op den wal te brengen. Hij werd in een woning in de Slotlaan binnen gebracht en men slaagde erin het be wustzijn weer op te wekken. Bewoners uit de omgeving van den grooten vijver hadden middelerwijl po gingen aangewend om met behulp van een roeiboot de andere jongens te hulp te komen. Zij konden echter niet meer gered worden, slechts hun lijken wer den opgehaald. De beide jongens waren de 14-jange C. P. H, en de 16-jarige H. H. De toestand van den geredden L. A. de J. is bedenkelijk. Vrijdagnacht werden de buren van vrouw B., wonende aan den stads- blokkenweg te Arnhem, gewekt, door dat deze in haar bed lag te zingen en te schreeuwen. Een hunner, haar zwa ger, ging bij haar in huis en kwam tot de ontdekking dat zij krankzinnig was geworden. Meerdere buren wer den erbij gehaald en de vrouw werd na gekalmeerd te zijn, naar bed ge bracht. De zwager nam den sleutel van hare woning mede en men bleef nog wat opzitten om te zien hoe de vrouw het verder maken zou. In den morgenstond wist de onge lukkige echter te ontsnappen, zonder dat men wist waarheen zij zich had begeven, en aanvankelijk bestond het vermoeden dat zy zich naar Zutphen had begeven, waar haar man in het krankzinnigengesticht wordt verpleegd. Alle nasporingen bleken echter tever geefs, totdat des namiddags uit Ooster beek de tijding kwam, dat het lyk eener onbekende vrouw aldaar uit den Rijn was opgehaald, en bij onderzoek bleek, dat dit van de vermiste vrouw B. was. Vrijdagnacht ongeveer 11 uur is in de Zandsteeg te Woudrichem zekere Maria B- doodgestoken- Met den ver- moedelijken dader, zekeren D.vld. W.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1905 | | pagina 2