DG STINS VOGItST.
20 Jam'g.
No. 44.
Woensdag 7 September 1904.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
E. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSGHB
COURANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent.
Voor België 70 cent. Afzonderlijke Nos. 5 cent.
DRUKKER UITGEVER
A X E L.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 cent; voor
eiken regel meer 5 cent. Groote leiters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Ad verten tién worden Jranco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vry dagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG IN OOST-AZIE.
De slag bij Liaojang.
Het valt niet te ontkennen dat de
enkele nadere telegrammen over den
slag bij Liao-jang den indruk geven
dat de Japansche tactiek, grootendeels
ten minste, gefaald heeft, dezen keer.
Haar wij voegen er dadelijk bij dat
deze indruk enkel berust op een paar
berichten van den éénen kant, den Ja
panse hen. Misschien hadden de Japan
ners hun verwachtingen al te hoog ge
steld, en schemert de teleurstelling nu
onwillekeurig door iti hun berichten
van het oorlogsterrein. Eerst uitvoeriger
mededeelingen, ook uit Petersburg, kun
nen de belangrijkste kwestie, met den
slag bij Liao-jang verbonden, ophelderen.
Er is iets vreemds in, dat terwijl de
kans nu althans geen zeer ongunstige
wending voor de Russen genomen schijnt
te hebben, te Petersburg, waar men
(niet verwend in dat opzicht) heel licht
victorie kraait, niets daarvan verluidt.
Staan de zaken voor Koeropatkin niet
zoo betrekkelijk gunstig als we 't ons
voorstellen, of is er, misschien herhaal
delijk, storing in de telegrafische ver
binding wellicht alleen tengevolge
van het omverschieten van telegraaf
palen, niet van een duurzame bezetting
der lijn door Japansche troepen
Dit althans schijnt te volgen uit de
ïadere berichten uit Japansche bron
Koeroki heeft geen afdoend succes ge
had met zijn poging om zich tusschen
Liao-jang en Moekden in te schuiven,
Historisch Romantisch Tafereel
uit de Zivolsche Geschiedenis (1362).
„Ik hoop niet, vriend Razoniusgin
Walter, na eenig zwijgen, met eene ge-
moedelijke stem voortndat deze vriend-
schappelijke tik hik eenig kwaad
bloed bij u zal zetten, want bij St. Michiel
mijnen zeer waarden patroon hik
ik had daarmede geen ander doel, dan
op eene gepaste wijze uw zwak geheugen
te gemoet te komen hik! Om u
daarvan een sprekend bewijs te geven,
zoo zullen wij dezen beker op onze voort
durende broederschap ledigen hik
Toen bracht Walter den beker weder
aan de lippen, dan of zijn eigen geheu
gen op dat oogenblik niet zeer scherp
was, of wel dat de inhoud van den beker
te gering was, om door hen beide geno
ten te worden, het vocht vloeide achter
een uit den roemer, en gleed te gelijk
door des hopmans keel, en eerst nadat
hij den ledigen beker weder voor zich
had nedergezet, scheen hij zich ook den
ingestelden dronk te herinneren. Snel
greep hij de tinnen schenkkan aan, doch
als ook die ledig bevonden werd, het hij
het deksel mistroostig dicht vallen en
en aldus Koeropatkin te beletten, het
gros zijner legermacht en vooral zijn
geschut, bijtijds over te brengen naar
Moekden. 't Is mogelijk dat deze tegen
slag voor de Japanners zijn oorzaak
heeft in de afmatting van Koeroki's
soldaten: de taaiheid der Japansche.
troepen houdt mogelijkerwijze geen ge
lijken tred met hun koelbloedigheid en
onversaagdheid. Maar. misschien ook
was Hei-jiuh-tai te sterk door de Rus
sen verschanst. Deze plaats ligt ten
noordoosten van Liao-jang, ten oosten
van den spoorweg naar Moekden: wie
de hoogten aldaar bezet heeft, bestrijkt
den spoorweg en kan het vervoer van
troepen en geschut naar het noorden
belemmeren of zelfs beletten. Op de
vermeestering dezer positie moest Koe-
roki's streven gericht zijn, maar tenzij
men aan Koeropatkin alle veldheers
talent ontzeggen wil, mag men aanne
men dat hij zijn maatregelen genomen,
had om die stelling menschelijkerwijze
gesproken onneembaar te maken, voor
dat de slag bij Liao-jang begon.
Sacharof seinde dat een gedeelte van
Koeroki's leger de Tai-tse overtrok bij
Sa-kan en Kan-kwan-toen, waar de ri
vier een bocht maakt; 's ochtends vroeg
wisten de Közakken te berichten dat
een divisie met artillerie en cavalerie
zich reeds op den rechteroever van de
Taitse bevond. De Japanners rukten
in twee kolonnes westwaarts op, in de
richting van Jen-tai, aan den spoorweg
naar Moekden. Later liet Koeroki ook
een pontonbrug slaan over de rivier.
Uit een Japansch telegram weet men
echter dat het nog niet aan de Japan
ners gelukt was, Hei-jing-tai te verove
ren. Heeft Koeropatkin dus tjjd gehad
om weg te komen Onwaarschijnlijk
is dit niet, want uit vroegere berichten
was reeds op te maken dat hij al een
paar dagen geleden een aanzienlijk deel
'van zijn leger naar den rechteroever
der rivier ten noorden van Liao-jang
(had overgebracht, en er is dus veel
jkans dat hij de aanvallers lang genoeg
kan tegenhouden om Liao-jang betrek
kelijk ordelijk te ontruimen. Het blijft
'intusschen de vraag, of de terugtocht
naar Moekden ongestoord zal geschieden
de Japanners hebben er te zeer belang
bij, hem op de hielen te blijven.
OOSTENRIJK-HON G ARI JE.
De vlucht van prinses Louise.
De vlucht van prinses Louise van
Coburg uit de Saksische badplaats Elster
baart te Weenen heel wat opzien. Zeer
verklaarbaar trouwens, want het drama
der prinses is daar voorgevallen en de
personen die er een rol in vervulden,
wonen er ook. Algemeen houdt men
het er voor, dat Louise's vroegere min
naar, Geza Mattassisch, die indertijd
haar adjudant en particulier secretaris
is geweest, haar verlost heeft. Want
sinds die Geza de gevangenis verlaten
had, waarin hij wegens het zetten van
een valsche handteekening (namelijk
die van prinses Stefanie) op een wissel,
veroordeeld was, had hij verklaard, dat
hij zijn leven aan de bevrijding der
prinses zou wijden, die niet gek en
alleen om haar verkwisting door haar
echtgenoot geïnterneerd is. En Mattas
sisch had het reeds vroeger niet bij
zijnen makker met eene snaaksche deftig
lieid aanziende, zeide hij „Ofschoon wij
onze voortdurende broederschap wel niet
met eene dronk Malvezy hik
kunnen vernieuwen, geloof ik echter niet,
vriend Razonius, dat gij zoo veel waarde
hik aan eene vodderige mondvol
wijn zult hechten, om daarvan onze vriend
schap te doen afhangen hik maar
gereedelijk met mij zult instemmen, dat
wij even goed verzekering onzer genegen
heid hik kunnen afleggen met
eenen mannelijken handslag, als eenen
beker wijn. Hier dan is mijne hand
hik en ik laat mij hangen, indien
er bij mij een enkele droppel kwaad bloed
aanwezig is, hik zoo lang gij mij
namelijk met uw gebabbel over de spier
kracht niet aan de ooren rammelt.'
Dit zeggende sloeg hij zijne breede
hand om de magere vingers van zijnen
makker, en aan de oprechtheid zijner
woorden kon met geene redelijkheid ge
twijfeld worden, indien de hartelijkheid
van den handdruk althans daarvoor tot
maatstaf werd genomen. Want blijkens
de pijnlijke trekken in Razonius bleek
gelaat, moest de klemming waarmede
Walter zijne vingersom de hand van den ge
neesheer dichtkneep, de meest mogelijke
ongeveinsde genegenheid aanduiden.
„En nu, Razonius! laat ons na deze
korte afwijking hik! tot ons vorig
gesprek terug keeren. Gij hebt mij ge
vraagd wat liet nut was, hetwelk de
krijgsdienst hik! aanbrengt. In
dien ik niet zoo veel mogelijk, eiken
twist wilde vermijden, zoo zou ik ant
woorden hik! dat die vraag te
dom en te lomp is, dan dat een fatsoen
lijk krijgsman daarop eenig antwoord
zoude geven. hik Thans echter
zal ik, zonder veel daarvan te zeggen,
alleen omtrent het nut van den krijgs
dienst aanvoeren, dat zij het is, die het
verstand, scherpt hik en den man
nelijken moed aankweekt!' hik!
Met eenen triomfeerenden blik staarde
hij inmiddels Razonius aan en ging toen
voort: „Dat de krijgsdienst het verstand
scherpt - hik is iets dat gij niet
geene mogelijkheid zult willen betwijfe
len. hik Hebt gij ooit iets schoo
ners gezien dan een vendel lansknechten,
op een vlak veld, zwenkende, zich links
en rechts wendende, aanrukkende, terug
trekkende hik! met eene vlugheid
en, in het oog van den poorter, in eene
verwarring, alsof er een pot met aard
wormen hik! door elkander kroop
en toch eensklaps hikzich in
rechte lijnen vereenigen, even als of zij
allen aan een draad waren geregen.
hik Wat anders dan fijn vernuft en
opgescherpt verstand hikkon die
onbegrijpelijke bewegingen uitdenken,
en een troep ezels want een ongeoe
fend lansknecht is een ezel door kracht
van taal en gepaste afranselingen,
hik 1 bekwaam maken om die kun
woorden gelaten, maar getracht de prin
ses te zien te krijgen. In Coswig, een
dorpje niet ver van Dresden, waar het
gesticht is. waarin de prinses is opge
sloten, had hij haar ontmoet, een paar
woorden met haar gewisseld en verno
men dat zij nog altijd op bevrijding
hoopte. Natuurlyk bleef die ontmoeting
'niet geheim en werd Loüise siïids dién
nog strenger bewaakt. En nu is zij
'toch uit haar hotel Wettiner Hof'snachts
stilletjes weg kunnen loopen, niettegen
staande begeleid was door een dokter,
een hofdame, 3 bedienden, waarvan er
een dag en nacht in een kamer tegen
over die der prinses op haar moest
passen, 's Avonds was zij er nog, maar
den volgenden dag was zij verdwenen.
Waarheen wist niemand, maar vermoe
delijk naar Franzensbad, dat reeds
Oostenrijksch is en vandaar over de
nabijgelegen Beiersche grens naar Zwit
serland. Zij voer 's nachts met een
gewoon rijtuig weg, dat haar waar
schijnlijk naar een klaar staande auto
mobiel gebracht heeft, die haar in vlie
gende vaart over de grens voerde.
Mattassisch, als zijnde te bekend,
heeft zich niet in de buurt der prinses
durven vertoonen, maar zijn vrienden
schijnen haar papieren hebben weten
toe te stoppen, waarin het plan van
ontvluchting beschreven stond, en te
vens een valschen sleutel, waarmede
zij 's nachts een zijdeur heeft kunnen
openen en daardoor ontsnappen met geld
en een heelen boel juweelen bij zich.
Hoe dit alles nu mogelijk geweest is,
niettegenstaande de strenge bewaking,
en hoe de wachter, die haar deur in
stige wendingen uit te voeren.'
Vol van een zalig genoegen keek de
hopman, na het eindigen dezer woorden,
zijnen makker aan, die met half gesloten
oogen zat toe te luisteren, en toen werk
tuigelijk zijne handen om den beker
slaande, wilde hij zijn geest met eenen
teug verhoogen, doch te gelijk bemerkende
dat er geenen voorraad meer was, stiet
hij den roemer met wrevel van zich af
en vervolgde op den vorigen toon Dat
wijders de krijgsdienst den mannelijken
moed aankweekt hik is eene zaak,
die even duidelijk isgij hebt nooit een
geregeld gevecht bijgewoond hik
denk ik Razonius Niet Nu dan kunt
gij u niet verbeelden hik welk
onderscheid er is tusschen een lans die
reeds vroeger geveld is, en die welke
voor de eerste maal hiktegen
den vijand aanrukt! en ik kan u in geen
voorbeeld beter hik het verschil
aanwijzen, dan in dat van een knap ge
vecht tusschen eenen moedigen stier
hik! en een laf nuchter kalfWaar
de eerste met vasten tred, opgeheven
staart, en brullend hik! —de horens
rondslingerend, aanrukt, daar blijft het
kalf, jankend hik en bevend stil
staan, en den laffen staart tu3schen de
beenen stekende hikgaat het
aan den loop, als of de duivel het achter
de broek zat! hik! Ja!' ging
de moedige en door den wijn verhitte
hopman met verheffing van stem voort,
