DE STINS YOEIIST.
No. 42.
Woensdag 31 Augustus 1004.
20' Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Z e e u w s c li - V1 a a n d e r e n
F. DIFXEMAN,
Buitenland.
FE Uil. L E T O N.
4XELSCHE
COUItANT.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent.
Voor België 70 cent. Afzonderlijke Nos. 5 ceut.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 centvoor
eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiên worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG IN OÖST-AZIE.
De particuliere correspondent van
de Temps seint aan zijn blad uit Liao
jang, dat hij een onderhoud gehad heeft
met den Amerikaanschen militairen
attaché, die na een verblijf van drie
maanden in de vesting, Port Arthur
den 14en dezer verlaten heeft. Diens
inlichtingen zouden van een heel an
dere strekking zijn dan de gewone ver
halen.
Toen de attaché uit Port Arthur ver
trok, bevonden de Japanners zich nog
op 7 K.M. van de stad. De Russische
stellingen op de steile heuvels van 200
M. hoogte zijn door loopgraven, mijn-
versperringen en prikkeldraad be
schermd. De attaché acht het onmo
gelijk, dat deze ooit bij een bestorming
genomen kunnen worden. De Japansche
granaten vallen wel in de stad, maar
bijna ieder huis bezit een kelder waai
de bewoners kunnen schuilen. De zware
Japansche kanonnen zijn 's nachts nooit
werkzaam, daar de Japanners vreezen,
op die wijze hun stellingen te verraden.
De voorraad, nog in Port Arthur voor
handen, is zeer aanzienlijk; de soldaten
krijgen iederen dag versch vleesch,
dat de Russische officieren slechts van
roggebrood en uien zouden leven, is
een fabel. De winkels zijn nog open,
de bewoners gaan rustig wandelen (?).i
De rigimenten lossen elkaar om den
anderen dag in de loopgraven af. Ook
de matrozen helpen bij de verdediging,
en er bevinden zich onder hen voor
treffelijke scherpschutters.
Historisch Romantisch Tafereel
uit de Ztcolsche Geschiedenis (1362).
Terwijl Agge dit sprak, was Willibald
van den grond opgerezen, en, toen zij
zweeg en smartelijk de hand voor de
vochtige oogen drukte, sloop hij zacht
naar de deur, om, zoo mogelijk, de hut,
te verlaten docli de krankzinnige be
speurde zijnen toeleg, en snel opsprin
gende, greep zij hem bij de bruine, pij,
en trok hem in de hut terug. „Neen,
blijf nogriep zij, zich weder voor de
deur plaatsende, ,/gij hebt Johan immers
nooit gezienluister dus, dan zal ik u
iets van hem verhalen. Hij was eeu
knaap, schoon als de dageraad, die de
nachtgeesten verdrijft; zijne stem was
zacht en liefelijk, als de zuiden morgen
wind, wanneer hij den stroom rimpelt;
zijn gelaat bloeide als de heidebloem, die
bij den wolfsheuvel groeit, en zijn oog
was blauw als de hemel, wanneer
de stormgeest met zijn heir niet door de
lucht rent. Maar toen hij uit mijne armen
werd gescheurd, toen was zijn gelaat
bleek als de kankerlelie van het moeras
zijn oog was bloedig rood, doch niet als
het zachte schijnsel van den avondneen,
De attaché is van oordeel, dat de
verliezen der Japanners zeer hoog zijn,
ten minste tienmaal zoo zwaar als die
van de Russen. Daar de Japanners
nu alle jonken in den grond boren, is
het tegenwoordig zeer moeilijk de haven
uit en binnen te loopen.
Het bovenstaande, gelijk al wat over
den toestand in Port Arthur gemeld is
sedert het beleg, moet natuurlijk met
voorbehoud aanvaard worden. Dat is
ook het geval met een zoogenaamd
officieel bericht uit Tokio (maar dat
den minder gebruikelijken weg over
Rome genomen heeft), meldende dat
de berichten over de verliezen der Ja
panners voor Port Arthur sterk over
dreven zijn. Het Japansche ministerie
van oorlog heeft nog geen volledige
inlichtingen, maar uit de verschillende
rapporten kan bij benadering opgemaakt
worden, dat het verlies der Japanners
aan dooden en gewonden sedert het
begin van het beleg alles bijeengeno
men ongeveer 7500 man bedraagt.
DUITSCHLAND.
De Köln. Ztg. verneemt van ingelichte
zijde dat tal van Saksische fabrieken
binnen eenigen tijd het bedrijf zullen
moeten staken, als de rivieren onbe
vaarbaar blijven tengevolge van de
droogte en men geen uitzonderings
tarieven voor den aanvoer van grond
stoffen aan de nijverheid toestaat, ge
lijk men die aan den landbouw heeft
toegestaan. De scheikundige fabrieken
lijden het zwaarst op het oogenblik.
Twee van de moordenaars van
den grenadier die te Koningsbergen op
gelijk aan het rosse licht, dat aan het
gewelf schittert, als het hemelvuur de
zwarte wolken doorklieft, was de kleur
van zijn oog, en zijne stem was gelijk aan
het akelig gekras van den nachtraaf, en
het gehuil van den weerwolf in het don
kere woud. En toen hij daar spartelde
in den bruischenden vloed, en ik mij naast
hem in het woelende water zou werpen,
zag ik hem niet meer; zijn vader greep
mij aan, en trok mij van hem weg, en toen
hoorde ik niets meer dan het vreugdelied
van den watergeest, die mijnen Johan
naar den donkeren afgrond medesleepte.'
Hier zweeg de krankzinnige. Het
wilde vuur, waarmede zij gesproken had,
verdween, en eene sombere weemoedig
heid brak op het bruine gelaat door, en
deelde zich aan den doffen blik van het
oog mede, waaruit toen een groote traan
rofde, die, door de rimpels van het
aangezicht vloeiende, op de onrustig be-
wogene horst nederviel. Toen rees zij
snel uit de gebukte houding op, en hare
gestalte in deszelfs gansche lengte uitstrek
kende, hief zij den bruinen arm in de
hoogte, en terwijl het donkere oog van
een geheimzinnig vuur schitterde, riep
zij op profetischen toon„Johan rust
niet in liet grafOok het gebeente van
zijnen vader, die hem den dood deed
geven, zal niet in den schoot der aarde,
maar in het diepe moeras vergaan
Nu wenkte zij den grijzen hond om
haar te volgen, en langzaam de lage ach-
post stond, zijn gevat. Het zijn de
winkelbediende Breuksch en de arbei
der Struwe, uit Koningsbergen. Een
derde medeplichtige is gevlucht. De
boosdoeners werden op weg naar de
gevangenis door het publiek met wan
delstokken en paraplu's afgeranseld.
ENGELAND.
Te Lhassa heeft een lama amok ge
maakt. Hij viel met een zwaard, dat
hij eerst onder zijn kleed verborgen
hield, op twee Engelsche officieren aan
en wondde ze beidendaarop wierp
hij zich op een troep soldaten. Met de
grootste moeite werd men den razenden
man, een reus van grootte en sterkte,
meester. En toen sprong de lama nog
op zijn vijanden. Hij bleek een maliën
kolder aan te hebben. Hij werd ter
dood veroordeeld en opgehangen aan
een galg, die goed uit Lhassa te zien
was. Het naastbijzijnde klooster moest
eenige* duizenden roepijen boete op
brengen.
RUSLAND.
„Een kwaad in christelijk, zedelijk
en maatschappelijk opzicht is uit den
weg geruimd," schrijft de Roes naar
aanleiding van het keizerlijk manifest
van 24 dezer, waarin de lijfstraffen
worden afgeschaft. „Eindelijk zijn de
wenschen van vele geslachten van de
beschaafde Russische samenleving en
de beden van bijna alle Russische land
schappen in Vervulling gegaan, welke
vooral den eigenlijken wortel van het
kwaad, de geeseling met roeden in de
dorpen, betroffen. Met blijdschap zal
de nieuwe opheffing de tweede na
terdeur weder uittredende, verliet zij,
onder het aanheffen van het boven me
degedeelde lied, de hut, en langs het
moeras gaande, trad zij het donkere woud
in, waaruit nog langen tijd hare gillende
stem gehoord werd, somwijlen door een
schel en wanluidend lachen afgebroken
Pater Willibald bleef, met den rug
tegen den muur geleund, geruimen tijd
voor zich henen staren, met een voorko
men in oog en gelaat, hetwelk aantoonde,
dat de woorden van Agge meerdere uit
werking op hem hadden, dan men ver
wacht zoude hebben, dat de verwarde
en duistere uitdrukkingen van eene waan
zinnige op eenen sterken en trotschen
geest als die van hem, konden uitoefenen
Straks echter hief hij het op de borst ge
zonken hoofd weder op, elke ontroering
was verdwenen, en het zwarte oog had
weder den gewonen glimp van stoutheid
en onwankelbare vastheid terug gekregen
en met eenen spottenden glimlach sprak
hij toen zacht bij zich zei ven
„Bij den duivelwie zou daar straks
in mij den man teruggevonden hebben,
die de daden van bisschoppen en baron
nen bestuurt, zijne hand naar eene gra
venkroon durft uitstrekken, en die, door
het gekal van een waanzinnig wijf, als
een laffe knaap verontrust kan worden
en toch joegen mij hare woorden eene
koude huivering aan, en ik zoude mij
verraden hebben, wanneer een nauwlet
tende blik mij l>espied had. Vervloekt
17 April 1863 en nu volkomen be
groet worden. Zij helpt ook de in het
buitenland gebruikelijke en voor het
Russische gevoel krenkende uitdrukking
van 't „land van de knoet" uit de wereld.
In één woord de Russische beschaving
heeft een groote schrede voorwaarts
gedaan en men mag den 11 Augustus
als het begin van een rechtstoestand
in het Russische dorp dagteekenen, die
vóór de afschaffing van het tot dusver
bestaande „kwaad in christelijk, zede
lijk en maatschappelijk opzichton
denkbaar was."
De Roes zet vervolgens uiteen dat
de volgende straffen voor mannen door
het manifest zijn vervallen (vrouwen
werden in Rusland al niet meer gegee-
seld
1. Lijfstraffen krachtens door den
gouverneur bekrachtigde vonnissen der
gemeentegerichten tot 20 slagen voor
boeren beneden den gestelden graad
van ontwikkeling, die geen ambt be-
kleeden, niet in militairen dienst zijn
geweest, niet ziek en beneden 60jaarzijn.
2. Lijfstraffen voor de bevolking der
verbeteringsgestichten tot 100 slagen
met goedkeuring van den gouverneur.
3. Lijfstraffen voor tot dwangarbeid
en deportatie naar Siberië veroordeel
den bij „kleine vergrijpen" en wel resp.
van 100 en van 30 slagen.
Buiten deze waren er nog twee ar
tikelen, die lijfstraffen bedreigden, hl.
art. 1261 van het Crimineel Wetboek
(vijfslagen voor matrozen) en art. 1377
tuchtiging van minderjarige handwerks-
leerlingen).
Hoe nadeelig en weerzinwekkend voor
zij dan nogmaals het uur, waarin ik de
eerste schrede in dit nest deed en, met
onbesuisde drift, het gelukkig slagen van
het stoute plan op het spel zette, dat door
Rocko's behendigheid alleen voor ontdek
king behoed bleef! Hij verdelgde voor
eeuwig het bewijs van mijne zwakheid;
welaan laat ik waken, dat ik zelf het
misdrijf niet aan het licht brenge En
toen aan zijn gelaat de gewone plooi van
ernst en trotschheid terug gevende, be
speurde Wouter, die thans de hut weder
binnen trad, niets van de ontroering, die
zich, eenige oogenblikken geleden, van
de sterke ziel des monniks had meester
gemaakt. Met zijnen gewonen spottenden
trek om de dunne lippen, vroeg hij aan
den ouden veerman: „Hebt gij den eer
lijken marskramer behouden overge
bracht, Wouter?"
„Hij is met zijne lading aan wal ge
stapt, pater Willibald hernam de veer
man, „en naar ik heb kunnen merken
heeft hij, met eene fiksche koelte, koers
gezet naar Harderwijk, waar hij kans
heeft nog voor den nacht binnen te loopen
maar ik had niet durven hopen, eerwaarde
vader 1 dat ik u met gegijde zeilen hier
nog als bijlegger zou aangetroffen hebben."
„Ik zoude mij ook reeds naar Zwolle
hebben terug begeven, maar ik had u
eerst nog iets te vragen, dit namelijk,
of er heden ook iemand uit het Sticht
over het veer is gekomen hernam
Willibald.
