De sneltrein van Hoorn, reed bij
jScharwoude op een rijtuig uit Edam.
De overweg was niet afgesloten. Het
rijtuig werd in stukken gereden, het
paard was weinig gedeerd. De inzit
tenden, de heer Leek, groentenkoopman
uit Edam, zijn vrouw en 3 kinderen,
zijn vervoerd naar het gasthuis te Pur-
jnerend. De koetsiet, Regter, uit Edam
wordt ook daar verpleegd. De toestand
der gewonden is vrij bevredigend.
Te Giethoorn kon men dezer dagen
den 92-jarigen T. üoze als een jonge
man met de zeis aan het grasmaaien
zien. Ook werd door hem de zeis ge
streken, dat het een lust was om te zien.
Naar vermeldt wordt, is Blonk,
die van den moord te Haarlemmermeer
verdacht werd, Zaterdag weder in vrij
heid gesteld.
Een medewerker van de Opr. Haarl.
Crt. is dien middag gegaan naar de
woning van Blonk's ouders in de Co-
lensostraat te Haarlem, die daar een
water- en vuurnering drijven, en doet
het volgende verhaal
's Middags tegen twee uur had Blonk
het Huis van bewaring verlaten en,
toen wij het huis in de Colensostraat
j binnentraden, was hij dus nog maar
korten tijd thuis. De moeder, die ons
opendeed, snikte. Ze was nog geheel
onder den indruk van het wederzien
van haar zoon, in wiens onschuld zij,
evenals de andere huisgenooten, vast
gelooft. De vader ontving ons op een
juist niet vriendelijke manier. „Die
kranten", zei hij, „den eenen keer we
ten ze dit te vertellen en den anderen
keer dat." Toch had hij er niets op
tegen dat wij binnenkwamen om met
zjjn zoon een woordje te spreken.
Klaas had zich op zijn oud plaatsje
aan 't hoekje van de tafel weer neer
gezet en was bezig met bijzondere
graagte een boterham met kaas naar
binnen te werken. Zijn zuster vertelde
ons dat hij 't „daar niet te breed had
gehad, daar dit z'n derde boterham was
en dat hij te voren zich te goed had
gedaan aan een flink bord pap.
Onder 't eten vertelde Klaas ons dat
hy „het verhaal" al zoo vaak aan „de
heeren" had gedaan, dat hij niet van
plan was om 't nog eens te doen. Dit
nam niet weg. dat wij van hem te hoo-
ren kregen wat wij wenschten te weten.
Hij vertelde nl. dat hij „zoo'ndrieste"
niet is, en dat hij daarom, toen hij
's morgens de twee mannen zag komen,
direct maar aan den haal was gegaan.
'tWas niet waar, dat hij eerst gepro
beerd zou hebben bij Van Zon alarm
te maken. Neen, toen hij de twee man
nen zag, is hij over 't slootje gespron
gen, bij .Van Zon het erf overgegaan,
om op die manier vlugger bij Suidgeest
te kunnen komen.
In zijn verbouwereerdheid was zijn
eenige gedachte naar Suidgeest, dien
hij kende, te loopen en dezen met het
geval in kennis te stellen. (De redac
tie der. Opr. Haarl. Crt. kan verklaren,
op grond van door haar ter plaatse
ingesteld onderzoek, dat de weg naar
Suidgeest's woning over 't erf van Van
Zon werkelijk veel nader is dan de
gewone weg langs het pad van het
klaverland naar den weg).
Wij zeiden Blonk, dat wij gehoord
hadden, dat Bosman bekend stond als
een lastige, ruziezoekende oude. 't Kan
wel wezen," zei Blonk, „maar de oude
Bosman en ik konden met elkaar over
weg als twee broers; wij hebben nooit
een woord gehad."
Als de vlekken op de mouwen van
zijn buis bloed zijn, dan, verklaarde
Blonk, is dit van de paarden, die open
pooten hadden.
„Ik ben nog nooit met de rechters
in aanraking geweest," zei Blonk ver
der, toen hij zag, dat wij aanstalten
maakten te vertrekken: „ik hoop niet,
dat ik er ooit weer mee in aanraking-
kom, „of het moet zijn," voegde hij er
aan toe, „dan, als in deze zaak de ware
moordenaars gepakt zijn."
De onlusten te Slikgat. Voor de
Rechtbank te Breda is behandeld de
strafzaak tegen 11 burgers van Slikgat,
naar aanleiding van de aldaar voorge
vallen relletjes, waarvan wij onlangs
melding maakten.
Aan al de beschuldigden werd ten
laste gelegd, dat zij ook na de derde
sommatie der marechaussees zich niet
van de plaats der beweging verwijder
den, maar de handhavers der orde met
steenen wierpen.
De brigadier Hoekstra, eerste getuige,
geeft een verhaal der vechtpartij, waar
in hij doet uitkomen, dat de marechaus
sees staande tusschen de beide partijen
met steenen werden gegooid. Viermaal
heeft de marechaussee gesommeerd;
hy kreeg den indruk, dat de menschen
de sommatie niet begrepen, ze bleven
met steenen gooien. De brigadier schoot
toen driemaal in de lucht. Daarna
werd hij getroffen door steenen en schoot
hij op de beenen der Slikgatpartij,
waarop hij weer gegooid werd uit de
partij Zevenbergen. Toen sommeerde
hy driemaal deze partij en schoot daar
na in de lucht. Dat hielp niet. Hij
richtte op de beenen van Zevenbergen
en zag iemand wankelen en neervallen.
De marechaussee herkenden niet alle
personen, die gebleven zijn na de som
matie. De veldwachter herkende ze
op één na. De beklaagden beweerden
eenparig dat ze de sommatie niet ge
hoord hadden; allen stonden ze ver
van de herrie af.
Het O. M. eischte tegen elk 3 maan
den gevangenisstraf.
Een slager, D. G., te Redtr, had
een 14 dagen geleden het ongeluk in
de omstreken van 's Hertogenbosch een
portefeuille met f125 aan bankpapier
te verliezen. Donderdag ontving hij
haar terug van een schippertje uit Well,
die meende, dat er bij het terugbren
gen geen haast bestond en eerst zijn
reis had volbracht. Een flinke beloo
ning was het deel van den eenvoudi-
gen eerlijken vinder.
De visschersschuit T X 38, schip
per C. Kuiter is Vrijdagmiddag door
een stormvlaag in het Kaap- en Molen
gat omgeslagen. De drie opvarenden
zijn verdronken.
De schipper laat een weduwe met
twee jeugdige kinderen zoo goed als
onverzorgd achter. Het lijk van den
knecht werd in 't zeegat opgevischt en
te Tessel gebracht.
Naar beweerd wordt zou het lijk van
den schipper achter den Hoorn aan 't
strand zijn gevonden.
De verongelukten waren C. P. Kui
ter, schipper, R. Ruiter, knecht, en J.
Brouwer, een 14-jarige knaap, zg. derde
man, allen van Tessel. Tegen den
avond is de schuit vol water en mas-
teloos in de haven gebracht door schip
pers, geholpen door tal van visschers.
De verslagenheid onder de visschers-
bewoning is groot.
De Winkelier schrijft
Eenige dagen vóór de opening van
het Warenhuis Cohn-Conay te Rotter
dam had een mijner vrienden, een groot
handelaar te Rotterdam geboren en ge
vestigd, een onderhoud met den Ge-
schaftsführer waaruit ik het volgende
zonder commentaar onder de oogen der
lezers van De Winkelier breng.
„Maar, waarde heer, gij hebt onze
oude gevangenis gekocht voor een
groote som, gij laat daarop een kostbaar
gebouw optrekken denkt gij te Rotter
dam zaken te maken? De winkeliers
hier gevestigd concurreeren sterk, en
zooals mij van nabij bekend is, verdie
nen over het algemeen nauwelijks hun
brood."
„Ik ben overtuigd, Geschafte te ma
ken Het Warenhuis Tietz verkoopt te
Antwerpen, een stad kleiner dan Rotter
dam, ruim drie millioen francs. Zeg
gen wij dus l'/2 millioen moeten wij
in Rotterdam omzetten, daar R. rijke
omstreken heeft, zullen wij meer om
zetten.
„Gij vergist u, de Rotterdammers zijn
conservatief en zullen hun langjarige
leveranciers niet voorbijgaan."
„Das kennen wir. Het Warenhaus
slaagt overal. Zie eens in Duitschland,
groote en kleine steden hebben ze."
„Maar denk eens aan uw reusachtige
huur en bedrijfonkosten."
„Onzin, wij hebben minder onkosten
dan welke winkelier ook."
Mijn vriend, verbaasd, vroeg om uit
legging.
„Stel eens, dat wij te Rotterdam
slechts éen millioen omzetten, ook dan
zullen wij reusachtig slagen. Zie eens
hoeveel schat gij den gemiddelden om
zet van een winkelier op de Hoogstraat
te R."
„Twintig duizend gulden."
„En hoeveel de gemiddelde huur?"
„Twee duizend gulden."
„Welnubij omzet van éen millioen
(een bagatel voor ons) dat is de omzet
van 50 winkeliers, hebben wij toch geen
50 x 2000 huur of kapitaalrente
„Dat moet ik toegeven."
„En zoo gaat het met alles personeel,
licht, belasting, alles hebben naar pro
portie veel minder dan de kleine win
kelier en wij koopen goedkooper."
„En hoe lokt gij het pulbliek?"
Dat domme pubh'ek Bij een om
zet van slechts éen millioen verkoopen
wij 100.000 gulden met 10 pCt. verlies
100.000 gulden inkoopprijs, dat wil zeg
gen voor onzen inkoopprijs, dat is 8 of
10 pCt. goedkooper dan de kleine win
kelier en 800.000 met 30 pCt. winst
dus rekenf 100.000 met 10 pCt. ver
lies f 10.000 f 100.000 tegen inkoopprijs;
f 800.000 met 30 pCt. winst f 240.000
blijtt bruto winst f230.000.
Dit is de rekening van ons, van Tietz
Wertheim, Louvre^ Bon Marché en alle
Waarenhauser ter wereld."
Mijn vriend bedankte voor de les en
moest bekennen dat de Geschaftsfilher
gelijk had mits het millioen omgezet
wordt.
Een beproefde familie. Een jonge
mijnwerker van Parciennes raakte Vrij
dagmorgen met het hoofd tusschen de
stootbalken van twee wagens en bleef
op slag dood.
De zuster van dezen jongen, een
meisje van 16 jaar, raakte daags te
voren een stuk van den voet kwijt,
door een slag met de zeis, op een hoeve,
waar zij werkzaam was.
De vader is sedert 3 jaar ziek en ligt
nu sinds twee dagen op sterven. De
moeder is verlamd, ten gevolge van
aanvallen van beroerte.
Een der zonen is> vóór eenige dagen
teruggekeerd uit een gasthuis van Leu
ven, waar hem twee ribben uit het
lichaam werden genomen. De onkosten
dier operatie werden gedragen door
de buren.
Nu zijn er nog vijf kinderen thuis,
waarvan het oudste 11 jaar telt. De
oudste zoon is soldaat en in het kamp
van Aarlen.
Men weet, zoo meldt het Handbl.
van Antwerpen, dat zekere smokkelaars
voor stelsel hebben, op de achterste
wagons van koopwarentreinen balen
tabak te werpen, die zij over de gren
zen willen smokkelen. Dan klouteren
zij zelf op de wagons en rijden mee
tot de trein de grens over is. Daar
werpen zij de smokkelwaar in het veld
en springen er vervolgens zelf af, op
gevaar af den hals te breken.
Op die manier heeft nabij de Belgische
gemeente Aulnois een smokkelaar den
dood gevonden.
Hij had namelijk zijn sprong slecht
berekend. Op de trede staande, wilde
hij springen, juist op het oogen blik dat
de trein onder een brug doorreed; hij
botste tegen den zijmuur van de brug
en rolde onder de wielen, die hem
vermorzelden.
Een Commissaris inbreker. Te Boom
werd Vrijdagnacht, tusschen 1 en 2
uur, heel de Kerkstraat in rep en roer
gebracht door het hulpgeroep van een
weduwe en hare 19-jarige dochter, die
huilden en schreeuwden„Dieven
Dieven Er zijn dieven in huis
De naaste buren snelden eerst ter
hulp, doch beide vrouwen hadden zich
geheel in nachtgewaad, een hemd voor
alle kleedsel, uit het venster der ver
dieping, van omtrent 4 meters hoogte
op de straat laten glijden, gelukkig
zonder zich erg te bezeeren.
Intusschen was weldra heel de buurt
op de been, en het huis werd langs
voor en langs achter bewaakt. Eene
ruit was aan den achterkant gebroken,
en men vond er aan de achterdeur een
pakje, een reisgids en een wandelstok.
De politie kwam er bij en menging
het huis door. Na alles afgezocht te
hebben, vond men eindelijk den indrin
ger, verborgen onder den winkeltoog.
Hij werd onmiddellijk vastgegrepen en
er op weinig vriendelijke wijze onder
uit gesleurd.
Doch wie zal de verbazing beschrij
ven der zoekenden toen zij in den ver
borgen persoon den politie-commissaris
te Boom herkenden.
Deze persoon was buiten dienst, daar
hij bij besluit van burgemeester en
gouverneur in zijn ambt is geschorst
van 17 Juli tot 17 Augustus. Hij onder
ging reeds een eerste schorsing van
1 tot 14 Januari van dit jaar.
Er was natuurlijk voor het huis eene
menigte volk samengepakt;geenmensch
was te bed gebleven, en nadat de bri
gadier-veldwachter bevel had gegeven
den commissaris naar huis te laten
gaan, werd dezen in de straat door
heel de buurt een ongelooflijke serenade
gebracht en de lieftalligste woorden
werden den nachtelijken bezoeker naar
het hoofd geslingerd.
De politie heeft de zaak in onderzoek
maar de commissaris kon niet gehoord
worden, daar hij den volgenden ochtend
uit Boom verdwenen is.
In de rue St. Honoré te Parijs speelde
zich Donderdagnacht een vermakelijke
klucht af. De portier van een der hui
zen was juist naar bed gegaan toen de
electrische schel overging. De portier
stapte zijn bed uit en keek naar buiten.
Niets te zien. Nauwelyks lag hij weer
op éen oor, of de schel luide opnieuw,
zonder ophouden. Woedend ging de
portier, nu gevolgd door zijn corpulen
te wederhelft, naar buiten. Daar zag
men een der huurders staan, die met
twee vrienden in gesprek was en telkens
de hand op de mechanische bel legde.
De ongelukkige kreeg heef wat scheld
woorden en bedreigingen van 't echt
paar naar 't hoofd. De vrienden trok
ken af en de huurder schoof de deur
binnen, sloeg die dicht en liet de beide
in négligé gekleede huisgoden buiten.
Men besloot de hulp der politie te
halen. De een ging rechts, de ander
links. Toen de portier weldra een paar
flaneerende agenten zag, werd hij zoo
woedend, dat hij hen met verwijten
overstelpte. Dit optreden, gevoegd bij
het zonderlinge costuum, deed de agen
ten vermoeden met een krankzinnige
te doen te hebben, en besluiten hem
mee naar het bureau, te nemen. De
vrouw wedervoer een gelijk lot, doch
zij, spoediger bedaard, kon op het bu
reau een geregeld verhaal doen en
keorde derhalve weldra met eenige
agenten naar haar woning terug.
Nieuwe ontsteltenis toen haar echt
vriend er niet was. Naar lang geschar
rel werd ook zijn lot bekend en hij
zeif uit de cel, waarin hij middelerwijl
alles kort en klein geslagen had, bevrijd.
Toen gezamenlijk naar de woning,
waar een politie-smid onder politie-oog
het slot torceerde.
(hineesch bijgeloof. De Chineezen
zijn overtuigd, dat de slangen de geesten
van omgekomen schipbreukelingen op
slokken en die geesten vervolgens aan
land brengen, waar zij dan rust vinden.
Verscheidene manden met slangen zijn
dan ook dezer dagen door een kleine
stoomboot aangebracht op de plek, waar
onlangs de Hoeang-tai met man en
muis verging, en daar in zee leegge
schud.
