No. 28. Woensdag 13 Juli IJMIi. 20e Janrg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwscli-Vlaanderen. F. D1ELEMAN, Buitenland. FEU I L LET ON. Allssn voor ons zolven? AXELSCHE COURANT. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent. Voor België 70 cent. Afzonderlijke Nos. 5 cent. DRUKKER UITGEVER AXEL. ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels 25 centvoor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiên worden Jranco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. DE OORLOG IN OOST-AZIE. Te Liao-jang zijn, blijkens een tele gram in de Russische Regeeringsbode, inlichtingen ontvangen waaruit zou blij ken dat de Japanners voornemens zijn, hun strijdmacht te versterken door nog een legercorps met zwaar geschut op de kust van Mantsjoerije aan wal te zetten. De kozakken-generaal Misjtsjenko moet er in geslaagd zijn, een trein van de Japanners buit te maken. Behalve een grooten voorraad rijst bevatte deze trein verduurzaamde levensmiddelen benevens 50 stuks vee. Ter aanvulling der mededeelingen, over de krijgsverrichtingen in den om trek van Port Arthur, nog het volgende dat natuurlijk met alle voorbehoud aanvaard moet worden. Het marine-kamp bestrijkt den voor naamsten doorgang tusschen de heuvels vlak ten noorden van Port Arthur. Deze plek wordt van het grootste belang geacht voor het behoud van de stad. Er staan daar 28,000 matrozen en ma riniers. In herinnering wordt gebracht (wat intusschen op zichzelf weinig zegt),| dat de Japanners in hun oorlog tegen China in '94 dat kamp bezetten een week voordat zij Port Arthur veroverden. Hetzelfde telegram vermeldt dat de Japanners nu een aaneengesloten lijn aan de landzijde om Port Arthur heen ge trokken hebben, en dat zij alle hoogten hebben genomen buiten een kring van 12 KM., met inbegrip van den Wolfsberg. Te Loeng-hwang-toeng, op een derde 's Avonds voor zijn vertrek was in weini ge oogenblikken alles bij elkaar gebracht, wat Maarten voor eene afwezigheid van verscheidene weken noodig had. Zijne vrouw telde hem alles voor en gaf hem bovendien nog een lijstje, waarop alles stond aangeteekend, opdat hij het behoor lijk weêr meê zou brengen. //Het is toch maar goed dat gij ook kunt schrijven,'" zeide Maarten. //Ja, voor het huishouden," antwoordde zijn vrouw. Zij konden dien avond niet veel met elkander praten, want bijna alle leden van den gemeenteraad en andere notabe len van het dorp kwamen Maarten Sprös- ser een afscheidsbezoek brengen. Som migen boden de vrouw aan om haar te helpen als het noodig was anderen spra ken alleen over de-rechtbank en hoe men gestemd was als men zoo over leven of dood van andere menschen moest beslis sen. Het was gemakkelijk gezegd dien moest men ophangen, dien gevangen zet ten, maar als het er op aankwam om het ten uitvoer te brengen beefde iemands hart in zijn lijf. De burgemeester, die zelf eens gezworene geweest was. wist daarvan veel te vertollen. Het uur dat van den afstand tusschen Port Arthur en Dalni, en op den Wolfsberg, (Takoe- sjan, een KM. of 8 ten N.O., werpen zij verschansingen op voor een bombar dement. Ook houden zij Hwang-mi- tsjoen, 30 KM. ten N. van Port Arthur, bezet, dat vijf KM. ten oosten van Jing- tsjeng-tse ligt, op 30 Juni na een ge vecht veroverdterwijl San-tsiën-poe fSjwan-tie-koe?), nog dichter bij Port Arthur, door de Japansche voorposten bezet is. Een telegram uit Russische bron, geeft nadere bijzonderheden over de Russische lezing der ontmoeting tus schen de vijandelijke eskaders in de straat van Korea. Admiraal Togo had, naar 't heet, een smaldeel afgezonden dat driemaal zoo sterk was als het Russische, om dit laatste in de straat van Korea op te vangen. Een sterke Japansche torpedo flottielje lag te wachten bij het eiland Tsoe-jsima, ten einde op een gunstig oogenblik een plotselingen uitval te doen en de Russische kruisers tusschen twee vuren te brengen. Men gelooft dat het in 't plan der Japanners lag, een wan- hopigen torpedo-aanval te doen, zoo noodig hun geheele vloot op te offeren, als daartegenover een der Russische kruisers ernstig beschadigd kon worden, zoodat de andere zouden moeten wach ten en de Japansche vloot de gelegen heid kreeg, naderbij te komen. Alles ging goed totdat de twee smal- deelen elkaar ontmoetten. Zoodra de Russische oorlogsschepen de Japansche men opgesloten werd, van de gansche wereld afgezonderd, tot men zijn stem had uitgebracht, zware proef. Hij ver haalde dat niemand dan gaarne het eerst het woord nam, om niet de schuld van de uitspraak te krijgen, en hoe men geruster werd als men zag dat anderen er toch eveneens over dachten. Men lachte har telijk toen hij van een winkelier vertelde die ronduit zeide: //Als ik er maar met mijn vrouw over kon praten, dan wist ik wel wat ik zeggen zou." Maar toen men van moord en doodslag begon te vertellen was de stof niet spoe dig uitgeput. Even als men vroeger op lange winteravonden elkander aan het rillen bracht met heksen- en spookgeschie denissen, vond men er nu een akelig genoegen in elkander met moordhistories en allerlei bijna ondenkbare misdaden angstig te maken. De molenaar vooral was daarin zeer bedreven. Het deed hem goed dat hij er zelf altijd buiten en zijn molen aan het malen gebleven was. Met buitengewone aanschouwelijkheid wist hij verhalen van gekloven schedels opengescheurde buiken, afgehakte handen en proppen in den mond op te disschen, en de anderen wilden niet bij hem achter staan en vertelden nog akeliger geschie denissen, zoodat Afra eindelijk uitriep //Praat toch in Gods naam niet door over die akelighedenik zal van nacht geen oog dicht kunnen doen Als men u hoort zou men denken dat er in de geheele in 't oog kregen, zetten zij zoo snel mogelijk noordwaarts koers. De Japanners achtervolgden ze zoo snel mogelijk. Maar hun granaten ble ven op meer dan een mijl afstands van onze (de Russische) oorlogsschepen. Op dit oogenblik deden de Japansche tor pedo-booten een uitval van het eiland uit. De Russen slopen echter door het net heen dat de Japanners om hen heen wilden leggen; het snelvuurgeschut der Japansche torpedo-booten deed de Rus sische schepen in 't minst geen kwaad. De Russen beantwoordden den aan val met hun zwaar geschut, en zonden twee torpedo-booten naar den kelder. Daarop vluchtten de overige naar hun eskader terug, maar daar zag men ze voor Russische booten aan, en opende het vuur wat voor gevolg had dat, kon men aan boord van de Russische schepen niet te weten komen. Het is moeilijk te zeggen, zoo gaat de Russische berichtgever voort, waar om de Japansche kruisers ons niet ver der vervolgden, want het was een zeer heldere avond. Misschien hadden de huid en de ketels te veel geleden ge durende den langen tijd dat zij achter eenvolgens in de vaart waren geweest. Zeker is 't, dat zij ons ook niet bij be nadering nabijkwamen in snelheid ge durende het eerste gedeelte van het gevecht. Een gedeelte der Russische torpedo flottielje bleef ter hoogte van Gensan rondkruisen, om naar admiraal Kami- moera's eskader uit te zien. DUITSCHLAND. Prof. Eulenburg heeft op grond van wereld niets dan dieven waren en moor denaars eii beulen." Men scheidde eerst laat in den nacht. Maarten bracht zijne vrouw aan het ver stand wat er nog in orde moest gebracht worden, want als een goede boer wist hij, dat met den handenarbeid niet alles is afgeloopen, maar dat een geschreven overzicht zonder dat men daarbij stadr huiswoorden behoefde te gebruiken voor de regeling van het werk dienstig is en dit gemak geeft, dat men altijd precies weet hoe de zaken staan. Men sliep weinig dien nacht, want reeds om drie uur moest Maarten op weg, opdat de knecht nog denzelfden dag met de paarden terug zou kunnen keeren, en deze den volgenden dag weer op het land zouden kunnen keeren, en deze den volgenden dag weer op het land zouden kunnen werken. Men had in dezen tijd geen dag te verliezen al het land moest omgespit worden. Het was een mooi najaar het regende bijna geregeld in den voornacht en des morgens scheen de zon helder. De sterren stonden nog aan den hemel toen Maarten zich gereed maakte om te ver trekken, //Blijf maar stil liggen." had hij tegen zijne vrouw gezegd; //houd u goed en denk aan mij," en Afra had hem de hand gegeven, maar op het oogen blik, toen hij in den wagen wilde klim men, stond zij voor hern en zeide j/Gij hebt uwe pelshandschoenen vergeten liet ambtelijke gegevens een onderzoek in gesteld naar de oorzaken voor door scholieren bedreven zelfmoorden. Het aantal van die zelfmoorden heeft van 1883 tot 1900 niet minder dan 950 be dragen. De professor komt tot de slotsom dat niet de school, maar het huisgezin de hoofdoorzaak is geweest van het meerendeel dier zelfmoorden. Maar ook de school kan niet van schuld vrijge pleit worden, „met hare schematische, in vele opzichten verouderde en achter lijke inrichting, met hare naïeve be- houdszucht die altijd door goedgeloo- vig overtuigd is, dat wat goed is geweest voor vroegere geslachten, ook voor een nieuw geslacht van geheel andere hoe danigheid deugen moet; met hare veel te geringe consideratie voor de indivi dualiteit van de leerlingen". De na- deelige gevolgen van het tegenwoordige onderwijs zouden zich echter, naar Eulenburg's meening, aan den anderen kant veel minder doen gelden, wanneer de school niet dikwijls bij voorbaat ongeschikte, minderwaardige en met erfelijke tekortkomingen behepte leer lingen kreeg en als hare pogingen niet vaak belemmerd of verlamd werden door nadeelige invloeden in huis en gezin. Van het gezin uit moet dus de eerste stoot uitgaan, om tot betere toe standen te komen. Te Bremerhaven verloor een wan delaar zijn paraplu, die door de reet van een plankier in het water viel. Hulpvaardige menschen deden vergeefs moeite om de paraplu op te visschen. Toen loofde de eigenaar 50 pfennig aan is al koud genoeg en het zou kunnen sneeuwen als gij terugkomt." Maarten voelde wel dat zijne vrouw met die oplettendheid iets goeds bedoelde maar hij had ook nog gaarne een ver zoenend woord van haar gehoord, en zeide//Afra, het is of mijn hart wordt dichtgeschroefd, dat gij mij geen woord van goedkeuring op weg meêgeeft. Ik heb eens ergens gelezen een goed woord, dat men iemand op weg meêgeeft, is als een goed huisgebakken brood." z/Ik ben geen vrouw die naar boeken te werk gaat." ffGij ziet nu toch in dat ik niet kon bedanken voor de rechtbank en wèl deed dat ik er mij niet van afmaakte?" //Gelukkig voor u, dat gij het inziet." //Wij zullen er niet verder over praten. Het ga u goed en God beware u //Vaarwel, God beware u „Geef het kind een zoen van mij als het wakker wordtik wilde het niet wakker maken," riep Maarten nog, ter wijl de paarden al aantrokken. De wa gen reed voort. Afra keerde in huis terug, kleedde zich nog eens uit, en ging weer naar bed, maar zij kon den slaap niet vatten. De kettinghond blafte zon der ophouden als of er een dief binnen gedrongen was, en er was ook een dief binnengedrongen en had iets medegeno men, maar het was iets wat slot noch grendel kon afsluiten. Afra riep den kettinghond uit het veu-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1904 | | pagina 1